ΜΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑ ΔΙΚΑΙΟΥ

Η αγωνιώδης προσπάθεια αναζήτησης εξιλαστήριου θύματος πάνω στο οποίο θα φορτώσουμε όλες τις αμαρτίες ζώντων και τεθνεώτων, αποσκοπώντας στην εξιλέωση ημών των υπολοίπων, είναι κάτι που ανέκαθεν μου προκαλούσε απέχθεια.
Αυτή η αποστροφή απέναντι σε άδικες και αναντίστοιχες με την πραγματικότητα εκτιμήσεις, συνιστά για μένα στάση ζωής, προσλαμβάνει δε πολλαπλάσια ένταση όταν αναφέρεται στην πολιτική. 
Για πολλοστή φορά λοιπόν, στην πολυσυζητημένη συνάντηση στον "Αρχίλοχο", άκουσα συμπολίτες -κάποιοι εξ αυτών μάλιστα με αποφασιστική παρουσία στα τοπικά πράγματα στο παρελθόν- να καταφέρονται στη δημοτική αρχή για καταστάσεις στις οποίες καμία μα καμία συμμετοχή δεν έχει αναφορικά με τη δημιουργία τους.
Σίγουρα ευθύνεται και γι αυτό πρέπει να κριθεί αυστηρά, για άρνηση ή αναποτελεσματική αντιμετώπισή τους.
Και κάνω τη διάκριση ανάμεσα στη δημιουργία και την αντιμετώπισή τους, γιατί σκοπίμως ταυτίζονται αυτά εκ μέρους όσων επιχειρούν αυθαίρετους συμψηφισμούς.
Το πλέον αποκρουστικό δε, είναι να ρητορεύουν -στο πνεύμα αυτό- ενάντια στους σημερινούς διαχειριστές της τοπικής εξουσίας, άνθρωποι οι αποφάσεις και η εν γένει στάση των οποίων έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην αρνητική εξέλιξη του νησιού, έτσι όπως αυτή καταγράφεται από πολλές πλευρές συμπολιτευόμενες και αντιπολιτευόμενες.
Αντί να επικεντρώσουν την κριτική τους στον τομέα της αδυναμίας ή και άρνησης όπως προείπα να παρέμβει καταλυτικά η δημοτική αρχή, προσπαθούν άκομψα είναι η αλήθεια να ξαναγράψουν την τοπική ιστορία.
Φορτώνοντας και τις δικές τους αμαρτίες στον προσφερόμενο "αποδιοπομπαίο τράγο"...
Προσβλέποντας καταφανώς σε πολιτικά οφέλη εν όψει εκλογών και όχι στην καλύτερη δυνατή πορεία των πραγμάτων.