Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2015

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ

#Ούτε τα προσχήματα δεν κρατούν οι εθελόδουλοι ευρωτσανακογλύφτες στην αντιπολιτευτική τους τακτική απέναντι στην κυβέρνηση.
Ασυγκράτητοι, ανυπομονούν να πανηγυρίσουν στο πρώτο στραβοπάτημα που θα προκύψει.
Οι δοσίλογοι της ΝΔ την εγκαλούν για τα πρώτα βήματα ανεξαρτησίας στην εξωτερική πολιτική και το ξήλωμα των καταστροφικών "μεταρρυθμίσεων" που επέβαλαν οι "εταίροι"...
Από κοντά και οι κατασκηνωτές της δεξιάς όχθης του Μπομπολο-Ποταμιού...
Το  ΠΑΣΟΚ ψελλίζει ασυναρτησίες ξεκόβοντας οριστικά και σε επίπεδο ρητορικής πλέον, από τις πάλαι ποτέ πατριωτικές του ρίζες.
Και καλά αυτοί, που έτσι κι αλλοιώς είναι ταγμένοι στο ξεχαρβάλωμα και το ξεπούλημα της χώρας.
Το παράδοξο είναι πως στην παρέα προστέθηκε και το ΚΚΕ που αντί να χαιρετίσει και να πιέσει για περαιτέρω δυνάμωμα μιας εθνικά επωφελούς εξωτερικής πολιτικής, κατακεραυνώνει τον ΣΥΡΙΖΑ για ασυνέπεια!!


#Το θράσος των "εταίρων" επιβητόρων μας δεν έχει όρια.
Ο Σουλτς διαμαρτυρήθηκε για την "απερισκεψία" του ΣΥΡΙΖΑ να συγκυβερνήσει με τους "ακροδεξιούς" ΑΝΕΛ, αντί να προτιμήσει την δημοκρατική λύση των νεοφιλελεύθερων Ποταμιτών
Αλλά και το Ποτάμι που δεν είχε θέμα να συγκυβερνήσει με το "δημοκρατικό" κόμμα των χουντικών Βορίδη-Πλεύρη-Γεωργιάδη που όλως τυχαίως συγκροτούν την μετωπική γραμμή της ΝΔ, κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ για ιδεολογική παρέκκλιση!


#Πάντως από κωλόχαρτα και γάλατα καλά πάμε προς το παρόν, παρά τον πανικό που σπείρανε οι νεοδημοκρατικοί τηλεοπτικοί αστέρες.
Α ρε Βούλτεψη τι μούκανες!
Μια αποθήκη γέμισα από την τρομάρα που πήρα.
Και το πιο αστείο είναι πως δεν πίνω γάλα εδώ και κάτι δεκαετίες.
Ούτε κωλόχαρτο χρησιμοποιώ, γιατί προτιμώ την ανατολίτικη απόλαυση του μπιντέ!!
Και τώρα τι θα τα κάνω όλα αυτά, κατάπλασμα;
Ας πρόσεχα! Το να παίρνεις στα σοβαρά μια Βούλτεψη πληρώνεται παλληκάρι μου.


#Περιμένω πως και πως να προχωρήσει η κυβέρνηση στην διενέργεια ΛΟΓΙΣΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ.
Τότε να δείτε αποκαλυπτήρια...
Τότε θα ξεβρακωθούν διάφορα πολιτικά καθίκια που κάνανε κηρύγματα υποταγής στο όνομα της συνέπειας της χώρας απέναντι στους "δανειστές" και υπερθεματίζανε την διάλυση οικονομίας και κοινωνίας...
Θα πέσει κλαυσίγελος όταν οι Έλληνες πολίτες ανακαλύψουν πως ανάμεσα στους "δανειστές" συγκαταλέγονται πολλοί από αυτούς...







Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2015

Η ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΣΤΙΓΜΗ

Τα ψέματα τελείωσαν.
Καθένας από μας βρίσκεται αντιμέτωπος με την ιστορική του ευθύνη.
Κάθε πολίτης που θα προσέλθει στην κάλπη θα αποφασίσει όχι απλά για το ποια κυβέρνηση θα αναδειχθεί και ποια πολιτική θα εφαρμόσει, κάτι που συνέβαινε παλιά προ μνημονίων, αλλά αν θα εξακολουθήσει να υπάρχει Ελλάδα τα επόμενα χρόνια.
Η κυβερνητική συμμορία Σαμαρά, αφού υφάρπαξε την εξουσία με δόλιο τρόπο το 2012, πουλώντας τάχαμου αντιμνημονιακά οράματα και πατριωτικές κορώνες, εξαθλίωσε ακόμα περισσότερο την κοινωνία και ταπείνωσε μέχρι εξευτελισμού την πατρίδα μας.
Η φτώχεια και η ανεργία προσέλαβαν κατακλυσμιαίες διαστάσεις.
Οι εικόνες ντροπής -κόλαφος για την δήθεν ισχυρή και ακμαία Ελλάδα των αλητήριων νεοφιλελεύθερων εκσυγχρονιστών της περιόδου 1996-2009- με τις επιδρομές πεινασμένων Ελλήνων στα σκουπίδια, οι τραγικές τριτοκοσμικές συνθήκες στα δημόσια νοσοκομεία, η κατάρρευση της παιδείας, οι καθημερινές αυτοκτονίες απελπισμένων, όλα αυτά συνθέτουν ένα εφιαλτικό σκηνικό της χώρας εν έτη 2015, εντελώς αδιανόητο λίγα μόλις χρόνια πριν.
Στο όνομα της εξόφλησης του χρέους, ένα χρέος του οποίου η "ταυτότητα" είναι πλέον γνωστή παρά την ακατάσχετη μπαρουφολόγα προπαγάνδα, το ξεπούλημα γενικεύεται.
Αυτοί που κατέλυσαν το σύνταγμα, αυτοί που μετέτρεψαν τους 'Ελληνες από πολίτες υπερήφανης και ιστορικής χώρας σε παρίες και καρπαζομαζώχτρες της Γερμανοκρατίας, θέλουν την ψήφο μας για να ολοκληρώσουν το έγκλημά τους και να δώσουν την χαριστική βολή στο τόπο.
Το επόμενο βήμα για αυτούς είναι η απόλυτη ισοπέδωση:
Θα κληθούμε να ζούμε οι μισθωτοί με 450 και οι συνταξιούχοι με 350 ευρώ, οι ελάχιστοι εναπομείναντες μικρομεσαίοι θα βιώσουν την εξαέρωσή τους και όλοι όσοι κατέχουν ατομική ιδιοκτησία θα αναγκαστούν να την εκποιήσουν, αν δεν προλάβουν οι τράπεζες να την ιδιοποιηθούν.
Ο τεράστιος πλούτος της Ελλάδας θα δοθεί αντί πινακίου φακής στο όνομα της εξόφλησης των δανειστών...
Η εθνική κυριαρχία θα δεχτεί το επόμενο καίριο πλήγμα με την μορφή της μετατροπής ολόκληρων περιοχών και περιφερειών της πατρίδας σε Ειδικές Οικονομικές Ζώνες.
Όλα αυτά και άλλα πολλά θαυμάσια απεργάζονται οι κακούργοι "αναμορφωτές" που το τελευταίο διάστημα επιχειρούν να ξεγελάσουν τους πολίτες με εναλλαγές ΚΙΝΔΥΝΟΛΟΓΙΑΣ και ΠΑΡΟΧΟΛΟΓΙΑΣ.
Στο χέρι μας πλέον είναι να τους σταματήσουμε.
Και να τους στείλουμε στον ΑΓΥΡΙΣΤΟ!!







 

Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2015

Ο ΚΥΒΟΣ ΕΡΡΙΦΘΗ

Χάσανε τ' αυγά και τα πασχάλια.

Ξεκίνησαν την εκλογική τους καμπάνια με πλειοδοσία τρόμου.

Σεισμοί, λιμοί, λοιμοί και καταποντισμοί θα λουστούμε αν επικρατήσει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Τέτοια κοσμογονία ούτε στην ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ του Ιωάννη δεν περιγράφεται...

Πλην όμως δεν τους βγήκε  και το γύρισαν στην παροχολογία.

Αυτοί που σαρκάζουν ως δήθεν παροχολογία τις εξαγγελίες ΣΥΡΙΖΑ, και τις εξομοιώνουν με το "λεφτά υπάρχουν", παίζουν το τελευταίο τους χαρτί με μέτρα οικονομικής ελάφρυνσης λίγες ώρες πριν ανοίξουν οι κάλπες.

Φαίνεται ανακάλυψαν ξαφνικά κρυμμένο κουμπαρά στις αποθήκες του ΥΠΟΙΚ. και μοιράζουν το κομπόδεμα.

Άδικος ο κόπος παλληκάρια.

Ο ΚΥΒΟΣ  ΕΡΡΙΦΘΗ!!!

ΠΡΟΣΥΠΟΓΡΑΦΩ

Επιχειρηματολογία υπέρ της υποψηφιότητας του Ηλία Γουρδούκη


Κύριε Διαχειριστά,

Θα μου επιτρέψετε, με βάση την αρχική σας δήλωση, ότι μπορώ να εκθέτω με άνεση και χωρίς λογοκρισία τις απόψεις μου, να επιχειρηματολογήσω υπέρ της υποψηφιότητας του Ηλία Γουρδούκη, δεδομένου ότι έκανα τις επιλογές μου και από το χώρο  των αναποφάσιστων  πέρασα στο χώρο των αποφασισμένων.

Αποφάσισα να ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις όποιες ενστάσεις και ανησυχίες  μου κυρίως για την πολυγλωσσία κάποιων υποψηφίων του, που προβάλλουν συνεχώς και μονόπλευρα όλα τα συστημικά  κανάλια, επειδή κατέληξα ότι το οικονομικό επιτελείο του Τσίπρα είναι κατά πολύ ανώτερο από τους οικονομολόγους του Σαμαρά που τα έχουν κάνει θάλασσα.

Ο υποψήφιος της Πάρου Ηλίας Γουρδούκης κατ΄ αρχήν είναι ένας έντιμος οικογενειάρχης,που δεν έχει ακουστεί το παραμικρό για τον ίδιο και την οικογένειά του.

Στην εκπαιδευτική του σταδιοδρομία ως καθηγητής, γυμνασιάρχης και λυκειάρχης πρόσφερε πολλά στην εκπαίδευση των παιδιών της Πάρου και της Αντιπάρου επί τρεις συνεχόμενες δεκαετίες και αυτό αναγνωρίζεται από τους χιλιάδες μαθητές του.

Συμμετείχε και συμμετέχει στα κοινωνικά κινήματα των νησιών μας με κορυφαία συμμετοχή στη μεγάλη κινητοποίηση για την υγεία, όπου έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο.

Είναι ο υποψήφιος βουλευτής της Πάρου, που, λόγω του πλειοψηφικού ρεύματος του ΣΥΡΙΖΑ και του εκλογικού συστήματος που δίνει πριμ 50 εδρών στο πρώτο κόμμα, έχει μεγάλες πιθανότητες να εκλεγεί.

Η Πάρος, σε αντίθεση με τη Νάξο, τη Σύρο, τη Σαντορίνη, τη Μήλο και την Άνδρο, έχει να εκλέξει βουλευτή στις Κυκλάδες από το 1958 και κατά τη γνώμη μου δικαιούται να εκλέξει τώρα που οι έδρες στο νομό έγιναν από τρεις, τέσσερεις.

Πολύ θα χαιρόμουν, αν τα κατάφερνε ο Ηλίας Γουρδούκης να μπει στο ελληνικό κοινοβούλιο και από τη θέση του βουλευτή να βοηθήσει την Πάρο και την Αντίπαρο.

Θυμίζω ότι στις εκλογές του 1981, ο αείμνηστο Γιάννης Γκίκας που τιμάται με το όνομά του η Δημοτική Βιβλιοθήκη, πλησίασε πολύ κοντά τη βουλευτική έδρα, παίρνοντας από την Πάρο 3.000 σταυρούς.

Αν εμείς οι παριανοί καταφέρναμε να υπερβούμε τις κομματικές μας αγκυλώσεις και συσπειρωνόμαστε γύρω από τον Ηλία Γουρδούκη, η Πάρος θα μπορούσε να κάνει την έκπληξη και να έχει επιτέλους δικό της βουλευτή.

Με λυπεί και με πικραίνει να βλέπω κάθε φορά  να εκλέγονται βουλευτές από την Νάξο, επειδή η Πάρος χρησιμοποιείται ως συμπληρωματική δύναμη  που ενισχύει τους γείτονές μας.

Μακάρι να μπορούσαμε να ξεπεράσουμε τις όποιες κομματικές μας επιρροές και να εκλέξουμε παριανό βουλευτή. Κάτι καλό θα προέκυπτε για το νησί μας και για το νησί της Αντιπάρου.

Φιλικά


Blog-plak

πηγή: Η Ωραία Πάρος

Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2015

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΔΟΥΛΑΡΕΣ...


 Τα δημοσιογραφικά τσόκαρα του ΣΚΑΪ,  Γιάννης Ντσούνος και  Χρήστος Κούτρας (ΟΙ ΑΤΑΙΡΙΑΣΤΟΙ) ξέχασαν ότι είναι δημοσιογράφοι τα παλουκάρια και ως κωμικοί τέταρτης κατηγορίας μοίραζαν τυπωμένα πεντακοσάευρα, ειρωνευόμενοι προφανώς την κυρία Ραχήλ Μακρή για τις προχθεσινές της δηλώσεις…  «Κανείς τους, όμως, δεν έκανε τον κόπο να κάνει πρώτα μια αναζήτηση σε αυτό το πράγμα που έχει μπροστά του -και ονομάζεται «υπολογιστής»-, για να διαπιστώσει αν αυτό που είπε η Ραχήλ Μακρή μπορεί να γίνει ή όχι. Αν το είχε κάνει, θα διαπίστωνε πως η Ραχήλ Μακρή είπε κάτι το οποίο προβλέπεται για κάθε χώρα, και το είχε κάνει η Ιρλανδία το 2011. Το 2011, η Ιρλανδία είχε τυπώσει λογιστικά 51 δισεκατομμύρια ευρώ, για να ενισχύσει τη ρευστότητα των τραπεζών της.» (Πιτσιρίκος) Για την εκπομπή του φίλου μου Κωνσταντίνου Μπογδάνου καλύτερα να μη γίνεται λόγος… Θύμιζε περισσότερο περιφερόμενο τσίρκο αρλεκίνων με πρωταγωνιστές τους θλιβερούς αστέρες της δημοσιογραφικής μπαλαφάρας και του λαϊκισμού, Στούπα και Πορτοσάλτε (τρομάρα τους) που χαριεντίζονταν μοστράροντας ένα παλιό Ελληνικό χιλιόδραχμο  με την εικόνα της κυρίας Ραχήλ Μακρή! Σα δε ντρέπεστε γελοιωδέστατοι... Δεν είστε δημοσιογράφοι κύριοι, θλιβερά παπαγαλάκια του διαπλεκόμενου κατεστημένου είστε, αδιάβαστοι, πρόχειροι και απροετοίμαστοι και κακόβουλοι... Δημοσιογραφικές δουλάρες δηλαδή... «Αρχικά πρέπει να σημειωθεί ότι δεν είναι η πρώτη φορά μια κεντρική τράπεζα χώρας μέλους της ευρωζώνης θα «τυπώσει» ευρώ . Το έκανε η κεντρική τράπεζα της Ιρλανδίας το 2011 όταν «τύπωσε» λογιστικά συνολικά 51 δισ. ευρώ προκειμένου να σώσει το τραπεζικό της σύστημα, όταν είχαν τελειώσει τα χρήματα που είχε θέσει στη διάθεσή της η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Και όπως είχε παραδεχθεί ο τότε επίτροπος Οικονομικών Όλι Ρεν, απαντώντας σε ερωτήσεις Ελλήνων ευρωβουλευτών, αυτό ήταν σε γνώση του τότε διοικητή της ΕΚΤ, Ζαν Κλοντ Τρισέ. Ειδικότερα ο κ. Ρεν στην απάντησή του είχε επισημάνει τα εξής: Κοινή απάντηση του κ. Rehn εξ ονόματος της Επιτροπής Γραπτές ερωτήσεις : P-000514/11 , E-000548/11 , E-000547/11 Τα «δάνεια έκτακτης ανάγκης» που χορήγησε η Τράπεζα της Ιρλανδίας σε ορισμένες ιρλανδικές εμπορικές τράπεζες αποτελούν πράξεις επείγουσας ενίσχυσης υπό μορφή ρευστότητας (Emergency Liquidity Assistance – ELA). Η ELA δεν είναι λειτουργία του ευρωσυστήματος. Είναι μια φυσιολογική αρμοδιότητα της εθνικής κεντρικής τράπεζας. Ως εκ τούτου, κάθε εθνική κεντρική τράπεζα εντός του ευρωσυστήματος διαχειρίζεται αυτές τις ρυθμίσεις - συμπεριλαμβανομένων των διαδικασιών ελέγχου κινδύνων και των ειδών αυτών (τίτλοι αποδεκτοί ως εξασφαλίσεις σχετικά με την ELA) και επιβαρύνεται με τις τυχόν σχετικές οικονομικές ζημίες. Η ΕΚΤ ενημερώνεται για την ELA στο βαθμό που ενδέχεται να επηρεαστεί η πορεία της νομισματικής πολιτικής στην ευρωζώνη. Στην προκειμένη περίπτωση η ΕΚΤ έχει εγκρίνει τις πράξεις. Η ELA χορηγείται υπό αυστηρές προϋποθέσεις, όπως: (1) η υπηρεσία δεν παρέχεται δωρεάν∙ παρέχεται με επιτόκιο υψηλότερο από το σύνηθες επιτόκιο αναχρηματοδότησης, (2) πρέπει να παρέχονται επαρκείς εξασφαλίσεις και (3) η υπηρεσία παρέχεται μόνο σε προσωρινή βάση. Οι εν λόγω πράξεις ELA πρέπει να διακρίνονται σαφώς από τους μηχανισμούς χρηματοοικονομικής στήριξης που ισχύουν για το δημόσιο χρέος. Η αύξηση της πραγματικής ικανότητας δανειοδότησης της Ευρωπαϊκής Διευκόλυνσης Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΔΧΣ) σε 440 δισεκατομμύρια ευρώ είναι αναγκαία προκειμένου να διαλύσει τις αμφιβολίες των επενδυτών σχετικά με την αποφασιστικότητα της Ευρώπης να διαφυλάξει τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα στην Ευρώπη. [Δείτε ΕΔΩ την απάντηση του κ. Ρεν, όπως δημοσιεύεται στον επίσημο ιστότοπο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου]. Η κυρία Μακρή, μιλώντας σε τοπικό τηλεοπτικό σταθμό της Κοζάνης δεν είπε τίποτε παραπάνω από αυτό. Ότι, δηλαδή, υπάρχει αυτή η δυνατότητα και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα τον χρησιμοποιήσει. Απλώς το είπε με λάθος τρόπο.» (kool News)


πηγή:ΧΑΡΡΥ ΚΛΥΝΝ

ρεί να γίνει ή όχι. Αν το είχε κάνει, θα διαπίστωνε πως η Ραχήλ Μακρή είπε κάτι το οποίο προβλέπεται για κάθε χώρα, και το είχε κάνει η Ιρλανδία το 2011. Το 2011, η Ιρλανδία είχε τυπώσει λογιστικά 51 δισεκατομμύρια ευρώ, για να ενισχύσει τη ρευστότητα των τραπεζών της.» (Πιτσιρίκος) Για την εκπομπή του φίλου μου Κωνσταντίνου Μπογδάνου καλύτερα να μη γίνεται λόγος… Θύμιζε περισσότερο περιφερόμενο τσίρκο αρλεκίνων με πρωταγωνιστές τους θλιβερούς αστέρες της δημοσιογραφικής μπαλαφάρας και του λαϊκισμού, Στούπα και Πορτοσάλτε (τρομάρα τους) που χαριεντίζονταν μοστράροντας ένα παλιό Ελληνικό χιλιόδραχμο  με την εικόνα της κυρίας Ραχήλ Μακρή! Σα δε ντρέπεστε γελοιωδέστατοι... Δεν είστε δημοσιογράφοι κύριοι, θλιβερά παπαγαλάκια του διαπλεκόμενου κατεστημένου είστε, αδιάβαστοι, πρόχειροι και απροετοίμαστοι και κακόβουλοι... Δημοσιογραφικές δουλάρες δηλαδή... «Αρχικά πρέπει να σημειωθεί ότι δεν είναι η πρώτη φορά μια κεντρική τράπεζα χώρας μέλους της ευρωζώνης θα «τυπώσει» ευρώ . Το έκανε η κεντρική τράπεζα της Ιρλανδίας το 2011 όταν «τύπωσε» λογιστικά συνολικά 51 δισ. ευρώ προκειμένου να σώσει το τραπεζικό της σύστημα, όταν είχαν τελειώσει τα χρήματα που είχε θέσει στη διάθεσή της η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Και όπως είχε παραδεχθεί ο τότε επίτροπος Οικονομικών Όλι Ρεν, απαντώντας σε ερωτήσεις Ελλήνων ευρωβουλευτών, αυτό ήταν σε γνώση του τότε διοικητή της ΕΚΤ, Ζαν Κλοντ Τρισέ. Ειδικότερα ο κ. Ρεν στην απάντησή του είχε επισημάνει τα εξής: Κοινή απάντηση του κ. Rehn εξ ονόματος της Επιτροπής Γραπτές ερωτήσεις : P-000514/11 , E-000548/11 , E-000547/11 Τα «δάνεια έκτακτης ανάγκης» που χορήγησε η Τράπεζα της Ιρλανδίας σε ορισμένες ιρλανδικές εμπορικές τράπεζες αποτελούν πράξεις επείγουσας ενίσχυσης υπό μορφή ρευστότητας (Emergency Liquidity Assistance – ELA). Η ELA δεν είναι λειτουργία του ευρωσυστήματος. Είναι μια φυσιολογική αρμοδιότητα της εθνικής κεντρικής τράπεζας. Ως εκ τούτου, κάθε εθνική κεντρική τράπεζα εντός του ευρωσυστήματος διαχειρίζεται αυτές τις ρυθμίσεις - συμπεριλαμβανομένων των διαδικασιών ελέγχου κινδύνων και των ειδών αυτών (τίτλοι αποδεκτοί ως εξασφαλίσεις σχετικά με την ELA) και επιβαρύνεται με τις τυχόν σχετικές οικονομικές ζημίες. Η ΕΚΤ ενημερώνεται για την ELA στο βαθμό που ενδέχεται να επηρεαστεί η πορεία της νομισματικής πολιτικής στην ευρωζώνη. Στην προκειμένη περίπτωση η ΕΚΤ έχει εγκρίνει τις πράξεις. Η ELA χορηγείται υπό αυστηρές προϋποθέσεις, όπως: (1) η υπηρεσία δεν παρέχεται δωρεάν∙ παρέχεται με επιτόκιο υψηλότερο από το σύνηθες επιτόκιο αναχρηματοδότησης, (2) πρέπει να παρέχονται επαρκείς εξασφαλίσεις και (3) η υπηρεσία παρέχεται μόνο σε προσωρινή βάση. Οι εν λόγω πράξεις ELA πρέπει να διακρίνονται σαφώς από τους μηχανισμούς χρηματοοικονομικής στήριξης που ισχύουν για το δημόσιο χρέος. Η αύξηση της πραγματικής ικανότητας δανειοδότησης της Ευρωπαϊκής Διευκόλυνσης Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΔΧΣ) σε 440 δισεκατομμύρια ευρώ είναι αναγκαία προκειμένου να διαλύσει τις αμφιβολίες των επενδυτών σχετικά με την αποφασιστικότητα της Ευρώπης να διαφυλάξει τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα στην Ευρώπη. [Δείτε ΕΔΩ την απάντηση του κ. Ρεν, όπως δημοσιεύεται στον επίσημο ιστότοπο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου]. Η κυρία Μακρή, μιλώντας σε τοπικό τηλεοπτικό σταθμό της Κοζάνης δεν είπε τίποτε παραπάνω από αυτό. Ότι, δηλαδή, υπάρχει αυτή η δυνατότητα και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα τον χρησιμοποιήσει. Απλώς το είπε με λάθος τρόπο.» (kool News) ΗΘΕΛΑ ΝΑ 'ΞΕΡΑ ΕΧΕΤΕ ΤΟΥΣ ΑΝΔΡΙΚΟΥΣ ΓΕΝΕΤΙΚΟΥΣ ΑΔΕΝΕΣ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΤΕ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΡΑΧΗΛ ΜΑΚΡΗ; ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΚΑΤΩΜΑΞΙΛΑΡΟΥ (ΣΠΥΡΑΚΗ) ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΔΕΞΙΟΧΑΖΩΝ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΡΙΣΤΕΡΕΣ ΨΑΡΟΥΚΛΕΣ ΘΑ ΑΣΧΟΛΗΘΩ ΑΡΓΟΤΕΡΑ...

Εν όψει εκλογών ξετσούμισαν γνωστά από το παρελθόν νεοταξικά φιλελεύθερα καθάρματα, γνωστά για το βαθύ και άσβεστο μίσος ενάντια σε κάθε τι φιλολαϊκό και πατριωτικό.
Αυτά τα γελοία υποκείμενα μας πρήζουν συστηματικά τα γεννητικά όργανα -κι όχι μόνον- εδώ και 30 περίπου χρόνια με συνταγές-παπαρολογίας περί ισχυρής και σύγχρονης Ελλάδας, διαμορφώνουν την κοινή γνώμη σε μια λογική αυτοχειριασμού, αλλά όταν τους καλείς ν' απαντήσουν γιατί οδηγηθήκαμε εδώ, ισχυρίζονται πως... δεν τις εφαρμόσαμε!!!
Ισχυρίζονται θρασύτατα πως έπρεπε να δώσουμε την χαριστική βολή στην πατρίδα για να ολοκληρωθεί το θεάρεστο έργο τους!
Άλλο ένα κείμενο εξόχως διαφωτιστικό παραθέτει στοιχειοθετημένα τις πολιτικές αιτίες της κακοδαιμονίας μας







Οι βαθιές πολιτικές ρίζες της ελληνικής χρεοκοπίας


  20.5.2010

Του Δημήτρη Καζάκη
οικονομολόγου - αναλυτή

Σε μια συνέντευξή του ο υπουργός Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου διατύπωσε την εξής ενδιαφέρουσα άποψη:
«Καμία χώρα με τόσο μεγάλες ανάγκες δανεισμού, με τόσο μεγάλη εξάρτηση από δανεικά κεφάλαια για να λειτουργήσει δεν είναι κατ’ ουσίαν ελεύθερη. Οι πιστωτές – είτε άμεσα είτε έμμεσα – ζητούν λογαριασμό για το τι κάνεις τα λεφτά που σε δανείζουν, όχι απαραίτητα γιατί θέλουν να επιβάλουν την οικονομική τους πολιτική, αλλά κυρίως για να εξασφαλίσουν ότι τα χρήματα που σου δανείζουν θα μπορέσουν να τα πάρουν πίσω, γιατί είναι χρήματα φορολογουμένων και ασφαλισμένων σε Ταμεία άλλων χωρών και μετόχων στους οποίους λογοδοτούν» («Κόσμος του Επενδυτή», 15-16.5).
Ας αφήσουμε κατά μέρος την αναφορά σε «φορολογούμενους και ασφαλισμένους σε Ταμεία άλλων χωρών», όπου υποτίθεται ότι λογοδοτούν οι πιστωτές της χώρας μας. Πρόκειται για τις συνήθεις ανοησίες με τις οποίες διανθίζουν τόσο ο κύριος υπουργός όσο και ο πρωθυπουργός της χώρας τις λιγοστές αλήθειες που αναγκάζονται να ομολογήσουν. Άλλωστε δεν μπορεί να μην ξέρει κοτζάμ υπουργός Οικονομικών ότι σε ασφαλιστικά ταμεία και ασφαλιστικές εταιρείες ανήκει μόλις το 15% των ελληνικών ομολόγων.
Κι αυτοί που διαχειρίζονται τα λεφτά των «φορολογουμένων και ασφαλισμένων» λογοδοτούν σ’ αυτούς όσο λογοδοτούν και οι διαχειριστές των δικών μας ασφαλιστικών ταμείων, οι οποίοι καθ’ υπόδειξη των κυβερνήσεων, αλλά και γνωστών κερδοσκοπικών κυκλωμάτων, έχουν φορτώσει τα ταμεία με κάθε λογής ομόλογα και άλλες ανάλογου τύπου επενδύσεις χωρίς αντίκρισμα.
Οι πιστωτές του κράτους εξ άλλου δανείζουν την Ελλάδα μόνο επειδή γνωρίζουν ότι έχουν να κερδίσουν πάρα πολλά. Πάντα με την αμέριστη βοήθεια των κυβερνήσεων αυτής της χώρας. Είναι χαρακτηριστικό ότι ολόκληρη την περίοδο της μεταπολίτευσης, 1974-2009, η Ελλάδα έχει πληρώσει σε εξυπηρέτηση χρέους πάνω από 640 δισ. ευρώ για ένα κυλιόμενο δημόσιο χρέος των 300 δισ. ευρώ το 2009. Πρόκειται για μια μέση απόδοση της τάξης του 215%!
Ποια άλλη επιχείρηση μπορεί να υπερηφανευτεί για τέτοιες αποδόσεις;
Γιατί λοιπόν να μη φορτώσουν με δάνεια τη χώρα;
Ωστόσο, αυτό που ομολογεί ο υπουργός Οικονομικών, ότι δηλαδή το βασικό πρόβλημα έγκειται στις «τόσο μεγάλες ανάγκες δανεισμού», είναι αυτό που αρνιόταν να παραδεχθεί η κυβέρνηση ευθύς εξαρχής. Αντ’ αυτού είχε πλασάρει το γνωστό πια παραμύθι περί «αξιοπιστίας της χώρας στις αγορές». Για να μη μιλήσουμε για τον Καιάδα του ΔΝΤ, ο οποίος, όπως ομολόγησε πρόσφατα ο υφυπουργός Οικονομικών Σαχινίδης, ήταν εξαρχής ο κρυφός στόχος της κυβέρνησης, ήδη από την επομένη των εκλογών.
Όμως αυτό που δεν διευκρινίζει ο κ. Παπακωνσταντίνου είναι το πώς γεννήθηκαν αυτές οι «τόσο μεγάλες ανάγκες δανεισμού».

Στον Μητσοτάκη η ρίζα του κακού!
Το ελληνικό κράτος δανειζόταν ανέκαθεν, όχι για να επενδύσει στην ανάπτυξη της χώρας και στην ευημερία του λαού, αλλά για να ξεπληρώσει παλιότερα δάνεια που είχε συνάψει με επαχθείς όρους.
«Η μεγάλη αυτή δανειακή επιβάρυνσις εδημιουργήθη συνεπεία των υποχρεώσεων των παλαιών δανείων και μάλιστα δανείων μη εισπραχθέντων και μη χρησιμοποιηθέντων χάριν της εθνικής οικονομίας» έγραφε το 1937 ο καθηγητής Άγγελος Αγγελόπουλος σχετικά με την υπέρογκη δανειακή επιβάρυνση του κράτους εκείνης της εποχής.
Οι σημερινές δανειακές ανάγκες, τα σημερινά αδιέξοδα της υπερχρέωσης, έχουν την καταγωγή τους στις ρυθμίσεις των προπολεμικών χρεών της χώρας που έγιναν στη δεκαετία του 1960 από τις κυβερνήσεις της ΕΡΕ και της Ένωσης Κέντρου. Από την περίοδο της απελευθέρωσης, τόσο το ΕΑΜ όσο και σύσσωμη η Αριστερά αργότερα, με κύρια έκφρασή της την ΕΔΑ, είχαν ως βασική θέση τη διαγραφή των προπολεμικών χρεών της χώρας, με σκοπό την αυτοδύναμη παραγωγική ανασυγκρότησή της προς όφελος του λαού της.
Την άποψη αυτή, περί διαγραφής των προπολεμικών χρεών, είχαν υιοθετήσει την εποχή εκείνη και μια σειρά σεβαστών καθηγητών της οικονομίας, όπως ο μετέπειτα ακαδημαϊκός Άγγελος Αγγελόπουλος, ο διατελέσας διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Ξενοφών Ζολώτας, ο καθηγητής Δημήτριος Καλιτσουνάκης κ.ά. Το θεωρούσαν – εκτός όλων των άλλων – και ως έναν ελάχιστο φόρο τιμής από τους συμμάχους προς την Ελλάδα που υπέστη ανυπολόγιστες καταστροφές κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Φυσικά οι Βρετανοί και οι Αμερικάνοι κάθε άλλο παρά ήταν διατεθειμένοι να ξεχάσουν τα προπολεμικά χρέη της Ελλάδας. Αντίθετα θέλησαν να τα χρησιμοποιήσουν για να τη μετατρέψουν ουσιαστικά σε αποικία τους. Εν τη μεγαθυμία τους, αντί για διαγραφή, πρότειναν αναδιαπραγμάτευση και ρύθμιση των προπολεμικών χρεών.
Έτσι ξεκίνησε ένας οργανωμένος διεθνής διασυρμός της χώρας από τους πιστωτές της προκειμένου να εξασφαλίσουν, μέσα από την αναδιαπραγμάτευση του προπολεμικού χρέους, όσο το δυνατόν μεγαλύτερα οφέλη. Ο διασυρμός αυτός διάρκεσε σχεδόν δυο δεκαετίες, με αποτέλεσμα μια αποικιοκρατική ρύθμιση των προπολεμικών χρεών.
Την τελική αυτή ρύθμιση επέτυχε – ποιος άλλος; – ο κ. Μητσοτάκης, ως υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου, τον Ιούλιο του 1964. Ο Μητσοτάκης προχώρησε σε τέτοια ρύθμιση χρεών, ώστε μπροστά της ωχριούσε ακόμη και η παλιότερη της ΕΡΕ.
«Η ονομαστική αξία των χορηγηθεισών νέων ομολόγων εις τους κομιστάς προπολεμικών εσωτερικών δανείων διαπλασιάζεται, ο τόκος αυξάνεται και θεσπίζεται λαχείον. Εν συγκρίσει προς την ρύθμισιν υπό της κυβερνήσεως της ΕΡΕ, δίνονται ήδη 160% επί πλέον», θριαμβολογούσε τότε η φιλική προς τον Μητσοτάκη «Ελευθερία» (16.7.1964). Ο διακανονισμός αποπληρωμής αυτής της λεόντειας σύμβασης προβλεπόταν να γίνει εντός 42 έως 45 ετών. Ο κ. Μητσοτάκης, δηλαδή, το 1964 υποθήκευσε τη χώρα έως το 2006 και 2009!
Με αυτόν τον τρόπο η Ελλάδα αναγνώριζε και όφειλε να αποπληρώσει προπολεμικά δάνεια από το 1881 σε τουλάχιστον διπλάσια από την τρέχουσα αξία τους. Κι αυτό παρά, το γεγονός ότι είχαν μεσολαβήσει δυο επίσημες πτωχεύσεις της χώρας (το 1893 και το 1932) και δυο παγκόσμιοι πόλεμοι που την είχαν κυριολεκτικά ισοπεδώσει. Το ύψος αυτών των υποχρεώσεων αντιστοιχεί σε σημερινές τιμές γύρω στα 100 δισ. ευρώ! Δηλαδή σχεδόν το ένα τρίτο του σημερινού δημόσιου χρέους. Αυτές αποτέλεσαν τη βάση της δυναμικής του σημερινού χρέους, που είναι πλέον αδύνατο να αποπληρωθεί.
Ο γνωστός ιστορικός της περιόδου Ζ. Μεϊνό παρατηρούσε ότι ο «εξαναγκασμός της χώρας ν’ αναλάβη την εξυπηρέτηση του δημοσίου της χρέους, υποχρέωση με αμφίβολη ηθική βασιμότητα», αποκτά εκ των πραγμάτων «δυσάρεστο χαρακτήρα για την οικονομική κατάσταση μιας χώρας από την στιγμή που η κυβέρνησή της είναι υποχρεωμένη να συνάπτη νέα χρέη για να εξασφαλίση την υπηρεσία των παλαιών». Κι αυτά γράφονταν το 1964.

Από τη χούντα στον Καραμανλή
Η χούντα κατόπιν θεσμοθέτησε ως αναπόφευκτη την πολιτική υπερχρέωσης ισχυριζόμενη ότι «ο συνεχώς διογκούμενος δανεισμός από την ξένην κεφαλαιαγοράν ακολουθεί ως αναπόφευκτον δυσμενές σύνδρομον αυτής της ανωμαλίας (σ.σ.: του ελλειμματικού ισοζυγίου πληρωμών), καθιστών ακόμη στενωτέραν την εξάρτησιν από το εξωτερικόν. Και το τελευταίον αυτό αποτελεί την πλέον εντυπωσιακήν ομοιότητα μεταξύ των μικρών εθνικών οικονομικών μονάδων» («Ελεύθερος Κόσμος», 29.12.1968).
Με άλλα λόγια, ως τυπική Ψωροκώσταινα, η Ελλάδα δεν μπορεί να αποφύγει τον δυσμενή δανεισμό από τη διεθνή κεφαλαιαγορά. Ό,τι δηλαδή ισχυρίζονται και οι σημερινοί κυβερνήτες.
Με τη μεταπολίτευση οι κυβερνήσεις Καραμανλή του πρεσβύτερου όχι μόνο αναγνώρισαν τα κρυφά και φανερά χρέη της χούντας, αλλά συνέχισαν στον ίδιο καταστροφικό δρόμο. Ο υφυπουργός Συντονισμού Στ. Δήμας διευκρίνιζε ότι «η χώρα μας... θα συνεχίσει για αρκετά ακόμη χρόνια να έχει την ανάγκη προσφυγής στον εξωτερικό δανεισμό...» («Ναυτεμπορική», 20.10.1979).
Ενώ ο κ. Μητσοτάκης, ως υπουργός Συντονισμού, δήλωνε υπερηφάνως: «Όλοι επιδιώκουν να μας δανείσουν!» (ό.π.). Και πώς να μην επιδιώκουν να μας δανείσουν, όταν κάθε σύμβαση δανείου, ιδίως από το εξωτερικό, συνοδευόταν με προνομιακούς όρους αποπληρωμής και ταυτόχρονα με δεσμεύσεις αγοράς προϊόντων, βιομηχανικών και άλλων, από την πιστώτρια χώρα;
Κι ενώ ο ελληνικός λαός, από τον «γύψο» της χούντας, έμπαινε στον «γύψο» της μόνιμης λιτότητας επί μεταπολίτευσης, οι κυβερνήσεις Καραμανλή ανακάλυπταν ένα νέο κόλπο για να φορτώνουν με χρέη το Δημόσιο. Αντί να δανείζεται η κεντρική κυβέρνηση, έβαζαν τις δημόσιες επιχειρήσεις και τις κρατικές τράπεζες να δανείζονται, για να καλύπτονται οι «μαύρες τρύπες» στον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά και να τροφοδοτούνται με «δανεικά και αγύριστα» οι μεγαλοβιομήχανοι και οι κρατικοδίαιτοι μεγαλοεπιχειρηματίες της εποχής.
Έτσι εντέχνως εμφανιζόταν ο δημόσιος δανεισμός να είναι περιορισμένος, την ίδια στιγμή που οι δημόσιες επιχειρήσεις και οι τράπεζες φορτώνονταν με χρέη έως και 10 φορές την κεφαλαιακή τους σύνθεση.

Η εποχή Ανδρέα Παπανδρέου
Το 1981 η πλειονότητα του ελληνικού λαού πίστεψε ότι θα απαλλάξει τη χώρα από αυτόν τον βραχνά και ανέδειξε στην κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ, το οποίο είχε υποσχεθεί «σεισάχθεια» για τα χρέη και τιμωρία για τους ενόχους της εξωτερικής υπερχρέωσης της χώρας. Δυστυχώς όμως οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ ανακάλυψαν στον δανεισμό ένα καλό εργαλείο για να εξαναγκάσουν τον λαό να πορευτεί στον ίδιο καταστροφικό κατήφορο.
Μάλιστα ο ίδιος ο Α. Παπανδρέου στην 9η Σύνοδο της Κ.Ε. του ΠΑΣΟΚ το 1983 ανακάλυπτε ότι λόγω της κρίσης:
«Η Ελλάδα θα πρέπει να στηριχτεί αρκετά στον εξωτερικό δανεισμό, όχι περισσότερο από πριν, αλλά τουλάχιστον όσο πριν. Και εδώ είναι το κλειδί της ιστορίας. Εάν η οικονομία σου δεν κριθεί φερέγγυα, με κάποια έννοια του νοικοκύρη, θα αναγκαστείς να πας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και να χτυπήσεις την πόρτα του. Και αυτοί θα σου δώσουν. Αλλά υπό τον όρο πλέον ότι αυτοί θα επιβάλουν – εκείνοι σε σένα – την οικονομική πολιτική της κυβέρνησής σου. Και αυτό σημαίνει: Τέρμα το σοσιαλιστικό πείραμα».
Το σκηνικό της προσφυγής στο ΔΝΤ άρχισε να στήνεται από την εποχή που ο Α. Παπανδρέου έκανε την ιστορική ανακάλυψη ενός «σοσιαλιστικού πειράματος» με δανεικά και μάλιστα χρωστούμενα στις ξένες κεφαλαιαγορές. Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ όχι μόνο αποδέχτηκαν να συνεχίσουν την αποπληρωμή όλων των προηγούμενων ληστρικών δανειακών συμβάσεων, αλλά ξεκίνησαν και τον δικό τους καταστροφικό κύκλο υπερχρέωσης.
Για παράδειγμα, φρόντισαν να φορτώσουν στον κρατικό προϋπολογισμό τις αποκαλούμενες «προβληματικές επιχειρήσεις», αυτές δηλαδή που είχαν λεηλατήσει οι ιδιοκτήτες τους με την αμέριστη βοήθεια των «δανεικών κι αγύριστων» των κυβερνήσεων Καραμανλή. Όχι μόνο φόρτωσαν στο κράτος τα τεράστια ιδιωτικά χρέη που είχαν συσσωρεύσει αυτές οι επιχειρήσεις, αλλά τις κράτησαν για σχεδόν μια δεκαετία ουσιαστικά ανενεργές ή σε κατάσταση σκόπιμης υπολειτουργίας, πληρώνοντας μέσω του Οργανισμού Ανασυγκρότησης των Επιχειρήσεων (ΟΑΕ) τους μισθούς των εργαζομένων σ’ αυτές με αντάλλαγμα την ψήφο τους.
Με τον τρόπο αυτόν όχι μόνο κατέστρεψαν την αφρόκρεμα των παραγωγικών επιχειρήσεων της ελληνικής οικονομίας εκείνης της εποχής, όχι μόνο εκμαύλισαν συστηματικά το πιο παραγωγικό εργατικό δυναμικό της χώρας, αλλά μετασχημάτισαν τη ληστεία των προβληματικών σε ένα τεράστιο δημόσιο χρέος. Τελικά, άλλες τις έκλεισαν και άλλες τις πούλησαν για παλιοσίδερα.
Κι όχι μόνο αυτό. Ο εναγκαλισμός των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ με την τότε ΕΟΚ είχε ως αντάλλαγμα τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα (ΜΟΠ), τα οποία αποτέλεσαν την απαρχή των κοινοτικών χρηματοδοτήσεων προς τη χώρα, έχοντας ευθύς εξαρχής σκοπό να εκμαυλίσουν και να διαφθείρουν πλατιά κοινωνικά στρώματα, ώστε να αποδεχτούν την υποταγή της χώρας στην «ευρωπαϊκή ολοκλήρωση».
Προκειμένου οι αγρότες να μη φωνάζουν για την αδιάθετη παραγωγή τους, τους έμαθαν να νοιάζονται μόνο για τα θαφτικά των χωματερών και τις επιδοτήσεις άνευ αντικρίσματος. Προκειμένου η επαγγελματική διανόηση να μη διαμαρτύρεται για τη μάστιγα της ανεργίας, της υποαπασχόλησης και της ετεροαπασχόλησης, τους έμαθαν να βολεύονται με τα κοινοτικά προγράμματα. Έτσι έκαναν τη δουλειά τους ανενόχλητοι και οι ποικίλοι επιτήδειοι του κομματικού μηχανισμού που συντηρούν ανέκαθεν και αναπαράγουν την εξουσία. Έτσι, για κάθε 100 ευρώ κοινοτικών επιχορηγήσεων, το δημόσιο χρέος αυξανόταν κατά 250.
Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ αδιαφόρησαν πλήρως για την εκτίναξη των εξωτερικών ελλειμμάτων, στην οποία συνέβαλε αποφασιστικά πρώτα η ΕΟΚ και αργότερα η Ε.Ε. Πώς αντιμετώπισαν αυτήν την εκτίναξη; Με τον πολύ παραδοσιακό τρόπο. Με επιστροφή, από το 1984 και μετά, στη μονόπλευρη λιτότητα και φυσικά στην έξαρση του δημόσιου δανεισμού.
Την εποχή εκείνη πλήθαιναν οι προειδοποιήσεις για τον εκτροχιασμό του δημόσιου χρέους, ειδικά του εξωτερικού. Ο ακαδημαϊκός Άγγελος Αγγελόπουλος προειδοποιούσε ότι το 75% των νέων δανείων χρησιμοποιείται για την εξυπηρέτηση των παλιών και επομένως «είναι πολύ αμφίβολο αν κατά τα προσεχή έτη η Ελλάς θα μπορεί να δανείζεται τόσο σημαντικά ποσά δίχως παρεμβάσεις διεθνών οργανισμών, δίχως δεσμεύσεις έναντι των δανειστών και δίχως υποθήκευση του οικονομικού μέλλοντος της χώρας» («Το Βήμα», 15.9.1985).

Το 1986 πρώτη φορά στο ΔΝΤ...
Η προειδοποίηση του Αγγελόπουλου δεν άργησε να επαληθευτεί. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αδυνατώντας να δανειστεί από το εξωτερικό, προσέφυγε το 1986 στην ΕΟΚ. Οι Βρυξέλλες ανταποκρίθηκαν με δάνειο της τάξης των 1,75 δισ. Ευρωπαϊκών Νομισματικών Μονάδων, το οποίο θα δινόταν σε δυο δόσεις «μετά από ανασκόπηση εκ μέρους της Νομισματικής Επιτροπής του ΔΝΤ της πορείας της ελληνικής οικονομίας κατά το 1986», όπως σημείωνε η έκθεση του ΔΝΤ εκείνη τη χρονιά.
Ήταν η πρώτη φορά που οι Βρυξέλλες έστελναν την Ελλάδα στο ΔΝΤ με μοχλό τον δανεισμό. Το τι ζητούσε το ΔΝΤ για να εγκρίνει τον εξωτερικό δανεισμό της ελληνικής κυβέρνησης ήταν αυτονόητο: «σταθερή εισοδηματική πολιτική ώστε να περιοριστεί η αύξηση του κόστους εργασίας συνοδευόμενη από αυστηρή νομισματική και οικονομική πολιτική...» («Ναυτεμπορική», 24.8.1986). Δηλαδή περικοπές μισθών, περικοπές δαπανών, άνοιγμα των αγορών, ιδιωτικοποιήσεις κ.ο.κ.
Αυτός που ανέλαβε να διεκπεραιώσει τις έξωθεν «υποδείξεις» ήταν ο γνωστός κ. Σημίτης, ο οποίος, ως υπουργός Οικονομικών, υποστήριζε το 1986 ότι «η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου οδήγησε σε αύξηση του εξωτερικού χρέους της χώρας». Επομένως «πρόγραμμα για τη συγκράτηση του εξωτερικού χρέους, χωρίς συγκράτηση της εγχώριας ενεργού ζήτησης, δεν μπορεί να υπάρξει» («Εξόρμηση», 7.2.1986) Τι φταίει λοιπόν για τον δανεισμό; Το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων. Τσακίστε το. Αυτή ήταν η φιλοσοφία Σημίτη.
Αυτό που ακολούθησε ήταν ουσιαστικά δυο δεκαετίες αυστηρής λιτότητας, ανοίγματος των αγορών, ιδιωτικοποιήσεων, απορρύθμισης των πάντων κ.ο.κ. Το αποτέλεσμα ήταν η Ελλάδα να γίνει το λατρεμένο παιδί των διεθνών κεφαλαιαγορών και να δανείζεται ασύστολα. Το δημόσιο χρέος και η εξυπηρέτησή του εκτινάσσονται στα ουράνια.
Όσο έβρισκε δάνεια καμιά κυβέρνηση δεν νοιάστηκε για το δημόσιο χρέος. Ούτε ο Μητσοτάκης ούτε ο Α. Παπανδρέου ούτε ο Σημίτης ούτε κι ο Καραμανλής. Κι όσο συμπίεζαν μισθούς και συντάξεις, όσο άνοιγαν όλο και περισσότερο τις αγορές, όσο ξεπουλούσαν και ιδιωτικοποιούσαν το σύμπαν, τόσο περισσότερο πίστευαν ότι θα βρίσκουν εσαεί να δανείζονται όσα ήθελαν, ανεξάρτητα από το ύψος του δημόσιου χρέους.
Κι έτσι φτάσαμε εδώ που είμαστε σήμερα, με μια διαλυμένη οικονομία, ένα χρεοκοπημένο κράτος και υπό καθεστώς κατοχής. Κι αντί να καθίσουμε στο σκαμνί τους αρχιτέκτονες αυτής της καταστροφής, τον κ. Μητσοτάκη, τον κ. Σημίτη και όλους τους υπόλοιπους, τους ανεχόμαστε να βγαίνουν δημόσια και να διαγκωνίζονται για νέους ρόλους στη «νέα μεταπολίτευση» που σχεδιάζουν οι επικυρίαρχοι πάνω στο πτώμα της χώρας και του λαού της.

ΓΡΑΦΑΜΕ ΤΟΤΕ...

Πέμπτη, 17 Μαΐου 2012


ΝΑ ΔΟΞΑΖΟΥΝ ΤΟ ΘΕΟ!!!

Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα θα είχαν καθίσει στο σκαμνί...
Σε ορισμένες μάλιστα, δεν θα είχαν προλάβει καν ν' απολογηθούν για τις επαίσχυντες πράξεις τους...
Θα τους είχαν στείλει "αδιάβαστους" είτε στη φυλακή είτε στο απόσπασμα...
Αυτά όλα όμως συμβαίνουν σε πιο σοβαρά κράτη, κράτη που δεν διστάζουν να δικάσουν προέδρους δημοκρατίας, πρωθυπουργούς, υπουργούς και άλλους αξιωματούχους...
Ακόμα και τα πιο σταθερά τα πιο στυγνά δικτατορικά καθεστώτα κατέρρευσαν υπό το βάρος άλλοτε εθνικής προδοσίας, άλλοτε εθνικής αποτυχίας.
Στην Ελληνική Δημοκρατία όμως οι πολιτικοί τυγχάνουν "εδικής ασυλίας"...
Μπορούν να έχουν διαπράξει απίστευτα αίσχη και να παραμένουν ακλόνητοι στο πολιτικό στερέωμα.
Μπορούν κι από τα χαμηλά στρώματα να φτάσουν ψηλά, πολύ ψηλά, να γίνουν αρχηγοί κομμάτων και πρωθυπουργοί...
Ο Αντωνάκης ο Σαμαράς ας πούμε, έχει αποκληθεί από το κόμμα του οποίου σήμερα ηγείται, προδότης, αποστάτης και δεν συμμαζεύεται...
Με αναλόγου ύφους και χαρακτηρισμούς έχει απαντήσει ο ίδιος σε βάρος της ΝΔ όταν επιχειρούσε το σάλτο μορτάλε της "Υπέρβασης".
Ο επικεφαλής της Πολιτικής Άνοιξης που αντιπαρατέθηκε στον βαρύ πολιτικό χειμώνα του Μητσοτακέϊκου, μετά και τις πρόσφατες Μελισσανίδειες κωλοτούμπες του κι αφού συνυπέγραψε το πρωτόκολλο εθνικής μειοδοσίας ομού μετά τους ΓιωργοΒουβουζέλους, τολμά και μιλά για ηθική, για κανόνες και αρχές στην πολιτική...
Και αυτοαναγορεύεται σε διδάκτορα και τιμητή.
Και κουνά το δάκτυλο απειλητικά απέναντι στην Αριστερά...
Και την κατηγορεί για έκθεση της Ελλάδας σε κινδύνους!!
Ποιος ο θλιβερός αυτός πολιτικός ουρακοτάγκος, που το μεγαλύτερο επίτευγμά του από την ταραγμένη σύντομη πολιτική του σταδιοδρομία είναι η ...αθρόα εισβολή Αλβανών λαθρομεταναστών αρχές της δεκαετίας του 1990 με τις απίστευτης προχειρότητας και εγκληματικού ερασιτεχνισμού κινήσεις του ως Υπουργός εξωτερικών την περίοδο εκείνη...
Για τον ανεκδιήγητο Βουβουζέλο δεν χαραμίζω πολλές γραμμές-χαμένες θα πάνε.
Μετά τα κατορθώματά του ως υπουργός στις κυβερνήσεις της Μαϊμούς της Ιστορίας, της αυτής μετριότητας του αρχιερέα της διαπλοκής  Σημίτη,  διέπρεψε και ως υπουργός Μειοδοσίας στην κυβέρνηση του ημίαιμου Έλληνα φόρεστγκαμπ...
Βέβαια και τίποτα να μην είχαν διαπράξει στο παρελθόν, αρκούν οι υπογραφές τους στα Μνημόνια της ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ για να υποχρεωθούν να το βουλώσουν και να μην προκαλούν άλλο τους πολίτες!
Και να δοξάζουν το Θεό που είναι ακόμη ζωντανοί, κυκλοφορούν ελεύθεροι και παριστάνουν τους "σωτήρες", έχοντας την πολυτέλεια να θέτουν υποψηφιότητα για πρωθυπουργοί!!!

Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2015

ΠΟΤΑΜΙΣΙΑ ΛΟΓΙΑ



                                                       Άλαλα τα χείλη των ασεβών...

Εκλογές: Η συντριβή και των δημοσκοπικών ανδρεικέλων



Αυτές οι εκλογές δεν θα αποτελέσουν μόνο τη συντριβή της κυβερνητικής συμμορίας, αλλά και τη συντριβή της δημοσκοπικής πορνείας…

Φυσικά ΟΥΔΕΙΣ πλέον δίνει σημασία στην έμμισθη παρασιτία («αλητεία») των δημοσκόπων: Στα ελεεινά αυτά παιχνίδια των έμμισθων οργάνων των «νταβάδων» (οικονομικών και πολιτικών).


Οι δημοσκοπήσεις έχουν απαξιωθεί τελείως στη συνείδηση του ελληνικού λαού.

Και οι πλέον ανυποψίαστοι αντιλαμβάνονται την ΑΠΑΤΗ αυτού του εκλογικού θεάτρου. Αντιλαμβάνονται ότι όλα αυτά τα γκάλοπ που μας βομβαρδίζουν καθημερινά είναι για τα σκουπίδια: Μαϊμούδες των εκλογικών χαλκείων…

ΟΙ πάντες πλέον έχουν συνειδητοποιήσει ότι αυτός ο κατακλυσμιαίος οχετός της σκηνοθετημένης παραπληροφόρησης και σύγχυσης είναι ένας τζόγος όπου το χρήμα ρέει άφθονο, με ένα και μόνο σκοπό: το βομβαρδισμό του μυαλού και την κατασκευή ψευδαισθήσεων…

Μόνο οι δημοσκόποι και οι δημοσιογραφικοί μπράβοι του δωσιλογισμού (μπουκωμένοι από το χρήμα) δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι και το γέλιο ρέει άφθονο με τις αποχαλινωμένες, γελοίες και καθημερινά αντιφατικές δημοσκοπικές μαϊμουδιές τους…

Σε αυτές, λοιπόν, τις εκλογές θα επικυρωθεί αυτό ακριβώς που έχει γίνει συνείδηση στον ελληνικό λαό: Η τελεσίδικη απαξίωση των γκάλοπ…

Και θα καταγραφεί, μαζί με το Βατερλό των ανδρεικέλων, και το Βατερλό των δημοσκοπικών μπράβων τους…

Οι εκλογές αυτές θα αποτελέσουν ΚΑΙ τη ληξιαρχική πράξη θανάτου της δημοσκοπικής πορνείας και αλητείας…

Για την ιδεολογική λειτουργία, την πολιτική δολιότητά και ΑΠΑΤΗ των δημοσκοπήσεων έχουμε γράψει πληθώρα κειμένων. Συγκεντρωμένα, τα πιο βασικά, θα τα βρείτε εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=8198







πηγή:resaltomag

ΠΟΥ΄ΝΑΙ Η ΜΠΑΛΑ;



Το παραλήρημα της Σπυράκη εναντίον του Λαζόπουλου
 





Ο πανικός έχει παραμορφώσει, με παγερές και μακάβριες ρυτιδώσεις, τα πρόσωπα των δωσίλογων ανδρεικέλων της ΝΔ…

ΟΧΙ μόνο τα πρόσωπα, αλλά και το μυαλό και τη φωνή: Μυαλό σαλεμένο και φωνή υστερικό παραμιλητό…

Η Μαρία Σπυράκη αποτυπώνει συνθετικά τη μακάβρια αυτή εικόνα της νεοδημοκρατικής παραμόρφωσης και αλλοίωσης: Προσώπου, μυαλού και φωνής…


Δεν θα υπήρχε πιο κατάλληλη κυβερνητική ύαινα (εκπρόσωπος) από αυτήν…

Ο Σαμαράς πράγματι αρίστευσε στον τομέα των επιλογών του: Από τον Άδωνι και τη Βούλτεψη μέχρι τη Σπυράκη…

Περιεχόμενο και μορφή σε πλήρη αρμονία. Το δωσίλογο σαμαρικό περιεχόμενο δεν θα μπορούσε να εκφραστεί σε άλλες, πιο αρμονικές, μορφές από αυτές των υστερικών τύπου Άδωνι, Βούλτεψη, Ντινόπουλου, Σπυράκη και ΣΙΑ…

Η Σπυράκη, η οποία εκπροσωπεί το Σαμαρά στις τελευταίες μέρες του, αποτυπώνει και την αγωνία και τον τρόμο των τελευταίων ημερών: Των τελευταίων επιθανάτιων σπασμών…

Αυτός είναι και ο λόγος που έχει σαλτάρει εντελώς και παραμιλάει ασυνάρτητα: Της έχει σαλέψει κυριολεκτικά…

Τα έβαλε με το Λαζόπουλο επειδή στη χθεσινή του εκπομπή καρατόμησε κυριολεκτικά, με τεκμήρια, επιχειρήματα και με σατιρική παραστατικότητα και διαύγεια, το δωσίλογο ψεύδος της κυβέρνησης, τα παιχνίδια της τρομοκρατίας (ο Ξηρός με την ξανθιά περούκα) και τα παιχνίδια της «ανεξάρτητης» Δικαιοσύνης: τόσο «ανεξάρτητης» που έχει προκαλέσει το παλλαϊκό γέλιο, αλλά και την ΟΡΓΗ, με την απαστράπτουσα και απροκάλυπτη …διατεταγμένη υπηρεσία της…

Φυσικά η κυρία Σπυράκη από τη θέση του επαγγελματία ψευδολόγου (τέτοια είναι η θέση κάθε κυβερνητικού εκπροσώπου) δεν απαντά σε ΤΙΠΟΤΑ από αυτά που είπε και σατίρισε ο Λαζόπουλος…

Ούτε για την υπόθεση Χαϊκάλη, ούτε για τις αστειότητες της «ανεξάρτητης» δικαιοσύνης, ούτε για το κακόγουστο θέατρο της τρομοκρατίας και της σεναριογραφίας γύρω από τον Ξηρό, ούτε για τη διατεταγμένη υπηρεσία των πορνών της δημοσιογραφίας…

Απλώς τον χαρακτήρισε «Πάμπλουτο έμπορο του ανθρώπινου πόνου και προπαγανδιστή του ΣΥΡΙΖΑ»!!!

Αυτό είναι το είδος και το ήθος της κριτικής των ξοφλημένων: Αφορισμοί και μειωτικοί χαρακτηρισμοί χωρίς ΚΑΜΙΑ πολιτική τεκμηρίωση, χωρίς στοιχειώδη αποδεικτικό λόγο, χωρίς ειρμό και συνοχή (σπερμολογίες προβοκατόρικες)…


Η σπερμολογική και παραληρηματική «Γλώσσα» της κυρίας Σπυράκη αποτελεί τη μεγαλύτερη απόδειξη του ΠΑΝΙΚΟΥ της κατάρρευσης αυτής της κυβερνητικής συμμορίας, αλλά και το σήμα κατατεθέν της πολιτικής τους: Το λεκτικό της ακροδεξιάς και δωσίλογης φιλοσοφίας της…

Λίγες ημέρες μείνανε… 



πηγή:resaltomag

Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2015

ΚΚΕ: Ποιόν αλήθεια αντιπολιτεύεται;



Το μεγάλο σημερινό έγκλημα του ΚΚΕ (γιατί η ιστορία του βρίθει από μεγάλα εγκλήματα) είναι το εξής: Δεν θέτει σαν πρώτη, μέγιστη και ιστορική προτεραιότητα τον εκλογικό καταποντισμό αυτής της κυβερνητικής συμμορίας του 4ου Ράιχ, των δορυφόρων της και των νέων εφεδρειών της…

Η ηγεσία του ΚΚΕ δεν θέτει καν την αναγκαιότητα της εκλογικής πτώσης αυτής της κυβέρνησης με το ταχυδακτυλουργικό τέχνασμα της ταύτισης του ΣΥΡΙΖΑ με την κυβερνητική συμμορία.


Η γνωστή και παλιά σταλινική συνταγή που ταύτιζε τη γερμανική σοσιαλδημοκρατία με το φασισμό («σοσιαλφασισμός») και που στην Ελλάδα διατυπώθηκε και με το σύνθημα: «Τι Πλαστήρας τι Παπάγος»!!!

Αυτή η πολιτική των «ίσων αποστάσεων» ΠΟΛΙΤΙΚΑ (πρακτικά) στηρίζει την κυβερνητική συμμορία. Όταν δεν θέτεις το ζήτημα της εξουσίας, δηλαδή δεν έχεις κυβερνητική πρόταση και δεν ζητάς την πτώση της κυβέρνησης, ΠΡΑΚΤΙΚΑ στηρίζεις την κυβέρνηση, όποιο πρόσχημα και τέχνασμα και αν χρησιμοποιήσεις…

Η ηγεσία του ΚΚΕ προχωρεί ένα ακόμα βήμα, υπερβαίνοντας και αυτή τη λογική των «ίσων αποστάσεων»: Κτυπά πιο φανατικά και υστερικά την αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ, από την κυβέρνηση των ανδρεικέλων…

Δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ, για το ΚΚΕ, δεν είναι μόνο ΙΔΙΟΣ με την κατοχική κυβέρνηση της ακροδεξιάς, αλλά ΑΚΟΜΑ χειρότερος: Τέτοιο οικτρό και άθλιο πολιτικό κατάντημα…

Αυτό το ιδεολογικό και πολιτικό κατάντημα του σταλινικού αυτού απολιθώματος αναδεικνύει και μια άλλη ιστορική αναγκαιότητα: Την εκλογική συντριβή και του ΚΚΕ

Αυτό το κόμμα δεν βάζει απλώς χειροπέδες σε κάθε αγωνιστική εκδήλωση, δεν αποτελεί απλώς χειραγωγό και υπονομευτή και διασπαστή κάθε αγωνιστικής κίνησης, έξω από το κομματικό του μαντρί, αλλά και ανοικτό στυλοβάτη του κυβερνητικό στάτους: Του κατοχικού καθεστώτος του 4ου Ράιχ…

Εάν αυτό το κόμμα είχε και μια υποτυπώδη κομμουνιστική αντίληψη και φιλοσοφία (όχι στείρα «επαναστατική» φρασεολογία και ξύλινα αντικαπιταλιστικά κλισέ) θα προωθούσε σʼ αυτήν τη συγκυρία της ΚΡΙΣΗΣ κατάρρευσης του καθεστώτος- κρίση που ανοίγει μεγάλους Αριστερούς δρόμους- μια πλατφόρμα εκλογικής ενότητας και συμμαχιών σε ένα μίνιμουμ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΟ πρόγραμμα ΚΟΙΝΩΝ στόχων: Πρόγραμμα, κινητήριο μοχλό ανατροπής των πολιτικών συσχετισμών, μεταβατικών κατακτήσεων, ΚΑΙ άμεσα συνδεδεμένο με αυτόνομες και αυτό-οργανωμένες κινηματικές διαδικασίες…

ΓΙΑΤΙ μόνο με όρους μαζικών και οργανωμένων ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ μπορεί να κινηθεί η ΙΣΤΟΡΙΑ και να επιτευχθούν ριζικές αλλαγές…

Η ηγεσία του ΚΚΕ απλώς αναθεματίζει τα «κακά» και τον ΣΥΡΙΖΑ, σαν τον ίδιο και χειρότερο από τους ακροδεξιούς κυβερνητικούς συμμορίτες.

Ένας ολόκληρος κόσμος στρέφεται προς το ΣΥΡΙΖΑ για να απαλλαγεί από τους ληστές και δημίους του 4ου Ράιχ, και το ΚΚΕ αντί να στηρίξει αυτήν την αντικυβερνητική και αριστερή ΡΟΠΗ του ελληνικού λαού, με προτάσεις και πρωτοβουλίες που να «πιέζουν» το ΣΥΡΙΖΑ και να δίνουν πρακτικές (πολιτικές) και οργανωτικές εγγυήσεις στην ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΤΡΟΦΗ του ελληνικού λαού, αναθεματίζει και βρίζει το ΣΥΡΙΖΑ (σαν χειρότερο από τα κυβερνητικά ανδρείκελα) και ΕΥΧΕΤΑΙ την αποτυχία της ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ λαϊκής κατεύθυνσης…

Είναι ιστορικά πρωτόγνωρο και τερατώδες: Ένα ΚΚ να εξαντλεί τη λύσσα του ΟΧΙ εναντίον της κυβέρνησης, αλλά εναντίον της αντιπολίτευσης, εναντίον ενός άλλου, έστω δήθεν αριστερού, κόμματος…

Μια τέτοια στάση του ΚΚΕ είναι και χλευασμός του ελληνικού λαού: Διότι είναι χλευασμός το να περιφρονεί της θέληση του ελληνικού λαού, δηλαδή το να μη θέλει να διακρίνει, ούτε να ακούσει τη στροφή προς το ΣΥΡΙΖΑ γιγάντιων τμημάτων του πληθυσμού που θέλουν να απαλλαγούν από τους δολοφόνους τους, αναζητώντας και προσδοκώντας ΑΡΙΣΤΕΡΕΣ λύσεις…

Αυτή τη λαϊκή κίνηση η ηγεσία του ΚΚΕ θέλει να την αγνοεί και να την περιφρονεί. Αυτή κομπάζει, από το ύψος της «αυθεντίας» της, χαιρέκακα για τη διάψευση των λαϊκών προσδοκιών, αντί να αγωνιστεί στο να μην διαψευστούν…

Γι αυτό και ο ελληνικός λαός το έχει στείλει στον σκουπιδοτενεκέ…

Το ένστικτο, όμως, του λαού, μπορεί να μη μας ικανοποιεί, αλλά δεν λαθεύει και στις εκλογές αυτές. Γιατί το ΠΡΩΤΟ, το ΥΠΕΡ-ΕΠΕΙΓΟΝ που πρέπει να γίνει, σʼ αυτή τη φάση ανυπαρξίας μαζικού και οργανωμένου αγωνιστικού Κινήματος, είναι και η εκλογική ΣΥΝΤΡΙΒΗ αυτής της κυβέρνησης, της εγκληματικά πωρωμένης και μοχθηρής.

Όπως έχουμε αναλύσει πολλές φορές η συντριβή της κυβέρνησης και μια θεαματική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΑΤΡΕΠΟΥΝ τις υπάρχουσες ισορροπίες του καθεστώτος: Αυτό τρομάζει τους «νταβάδες» (διεθνείς και εγχώριους) και τα ανδρείκελά τους.


Η ηγεσία του ΚΚΕ χωρίς να θέτει καν την πτώση της κυβέρνησης, χωρίς να ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ την εξουσία (πρωτάκουστο για κόμμα μαζικό και μάλιστα της εργατικής τάξης), χωρίς ένα μίνιμουμ μεταβατικό κυβερνητικό πρόγραμμα, χωρίς να προτείνει ΤΙΠΟΤΑ συγκεκριμένο, αναθεματίζει το ΣΥΡΙΖΑ και ζητά την ψήφο για να είναι, ΑΠΛΩΣ, ΙΣΧΥΡΟ!!!

Εδώ γελάει ο ελληνικός λαός που καθημερινά δολοφονείται. Γνωρίζει ότι «ισχυρό ΚΚΕ» σημαίνει: «ισχυρότερες» κομματικές παρελάσεις μέχρι τη Βουλή, και κυρίως «ισχυρότερες» αλυσίδες για τη διαφύλαξη της Βουλής και της κατοχικής «νομιμότητας»!!!

Αυτά τα «ισχυρά» αναχώματα πρέπει να αφανιστούν με την ψήφο μας…





πηγή:resaltomag

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΠΑΡΟΥ

                              

 Πάρος16-1-2015          
                                   ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Στον Κώστο έγινε η δεύτερη προγραμματισμένη συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ, με ομιλητή τον Παριανό υποψήφιο βουλευτή Κυκλάδων κ. Ηλία Γουρδούκη.
Η συγκέντρωση έγινε στην αίθουσα του Αγίου Αθανασίου και αναπτύχθηκε γόνιμος διάλογος σχετικά με το κυβερνητική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ.
Μέλη της εκλογικής επιτροπής ζήτησαν από τους παρευρισκόμενους τις επόμενες ημέρες που απομένουν να εντείνουν τον προεκλογικό αγώνα και να επισκεφτούν τα Παριανά σπίτια πόρτα- πόρτα, με στόχο να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ η πλειοψηφία στην Βουλή.
Η επόμενη συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ με ομιλητή τον κ. Ηλία Γουρδούκη θα γίνει στην πλατεία της Αντιπάρου στο καφενείο Παρούσου , στις 5 παρά τέταρτο.
Σήμερα θα γίνει παρουσίαση των υποψηφίων βουλευτών Κυκλάδων στην Σύρο, με την συμμετοχή του γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ κ. Βίτσα.

Αύριο (Σάββατο) η παρουσίαση του ψηφόδελτίου και των υποψηφίων θα γίνει στην Νάξο.

Γραφείο Τύπου 


Πάρου Αντιπάρου 

Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2015

ΤΟΥΣ ΠΗΡΕ ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ...






Πολλοί είναι αυτοί που έχουν καταλάβει το παρασκήνιο που κρύβεται πίσω από το νεόκοπο πολιτικό μόρφωμα με τον φυσιολατρικό τίτλο "Ποτάμι".
Υπάρχουν όμως κάποιοι ελάχιστοι αφελείς συμπολίτες που παραμυθιάζονται πως το τηλεοπτικό αυτό δημιούργημα της διαπλοκής και των καναλαρχών είναι σε θέση να κομίσει κάτι νέο και ανατρεπτικό στο πολιτικό γίγνεσθαι.
Μέσα από ένα αμφίσημο, αλλά βαθύτατα αντικοινωνικό και αντιλαϊκό πολιτικό λόγο προσπαθεί να αρθρώσει πρόταση διεξόδου από τα δεινά της χώρας.
Στην ουσία αναπαράγει και αναμασά τις χιλιοειπωμένες μαλακίες της αλήστου μνήμης εποχής του "εκσυγχρονισμού", τότε που συντελέστηκαν μερικά από τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της πατρίδας με πρωταγωνιστή το ίνδαλμα του Σ.Θεοδωράκη, τον Κ.Σημίτη.
Οι ίδιες παπαρολογίες που έγιναν πολιτική πράξη επί τουλάχιστον μια εικοσαετία και αποδόμησαν την οικονομία και διέλυσαν την κοινωνία, μηρυκάζονται και σερβίρονται σαν φρέσκο πιάτο...
Ο τηλε-τσαντάκιας ποντάρει στην αφέλεια και στην κοντή μνήμη των πολιτών.
Πιστεύει πως η ταυτότητα τόσο των πραγματικών του θέσεων, όσο και πολλών προσώπων που στοιχίζονται ως φερέλπιδες αναμορφωτές της χώρας γύρω από το ψηφοδέλτιό και συναρθρώνουν τον κομματικό μηχανισμό του θα μείνει κρυφή μέχρι να πέσει το ψηφαλάκι.
Αμ δε!
Τους έχει πάρει ήδη το φουσκωμένο ποτάμι της οργής των Ελλήνων, μιας οργής που δεν ξεχνά και στρέφεται ενάντια ΚΑΙ στο σύστημα-Σημίτη, που αναβιώνει μέσα από τους σκοτεινούς διαδρόμους της διαπλοκής, για να διαδραματίσει ένα δήθεν εποικοδομητικό για την πατρίδα ρόλο...






Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2015

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ...

Παραπονιούνται κάποιοι φίλοι για το μέγεθος των κειμένων του Καζάκη  που αναδημοσιεύουμε, αλλά δυστυχώς για κείνους κι ευτυχώς για την επιστημονική εγκυρότητα και την αλήθεια, εμείς πρέπει να τα παραθέσουμε αυτούσια.
Πάρτε λοιπόν άλλο ένα κείμενο που γράφτηκε σχεδόν πέντε χρόνια πριν,  κάντε τον απολογισμό όλου αυτού του χρονικού διαστήματος που μεσολάβησε και θα διαπιστώσετε πόσο χοντρά μας δουλεύουν τα δουλικά της διεθνούς τοκογλυφίας

Διάσωση μέσω πτώχευσης


 04.03.2010

Του Δημήτρη Καζάκη
οικονομολόγου - αναλυτή

Η Ελλάδα πρέπει να οδηγηθεί σε πτώχευση χωρίς να θιγούν οι αγορές.
Αυτό αποφάσισαν οι επίσημοι κύκλοι της ευρωζώνης σε άμεση συνεννόηση με τους μεγαλύτερους διεθνώς θεσμικούς επενδυτές και τις ευρωπαϊκές τράπεζες που κατέχουν τον κύριο όγκο ομολόγων του ελληνικού δημόσιου χρέους. Στην Ελλάδα δεν θα επιτραπεί να προχωρήσει σε επίσημη χρεοκοπία, όπως π.χ. συνέβη με την Αργεντινή, η οποία, αφού επίσημα κήρυξε τον εαυτό της σε πτώχευση, μπόρεσε να διαγράψει πάνω από το 45% του δημόσιου χρέους της.

Τουλάχιστον αυτή είναι η πρόθεση του κονσόρτσιουμ των κρατών με επικεφαλής τη Γερμανίακαι τη Γαλλία, αλλά και των ιδιωτικών χρηματοπιστωτικών οίκων, που φέρονται να έχουν αναλάβει την αποκαλούμενη «διάσωση» της Ελλάδας. Μια «διάσωση» που στην πράξη είναι η επιβολή ενός καθεστώτος επίσημης πτώχευσης της χώρας επ’ ωφελεία των δανειστών της και των αγορών.
Για να προχωρήσει το σχέδιο «διάσωσης» της Ελλάδας έδωσαν πράσινο φως και τα μεγαλύτερα hedge funds, που επισήμως οι ηγέτες της ευρωζώνης αποκαλούν «κερδοσκόπους». Εκπρόσωποι των hedge funds, τα οποία πρωταγωνιστούν στις πιέσεις που δέχεται το ευρώ, συναντήθηκαν στις 8 Φεβρουαρίου σε άτυπο δείπνο εργασίας στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης. Εκεί βρέθηκαν οι συντονιστές επενδυτικών σχημάτων, όπως η SAC Capital Advisors LP, ηSoros Fund Management του γνωστού χρηματιστή Τζ. Σόρος, η Paulson & Co., Inc. του Τζον Πόλσον, γνωστού πρώην υπουργού της κυβέρνησης Μπους, κ.ά.
Η συνολική αξία των χαρτοφυλακίων όσων παρευρέθηκαν στο δείπνο ξεπερνά τα 700 δισ. δολάρια. Το αντικείμενο της συνάντησης ήταν οι προοπτικές του ευρώ και οι επενδυτικές ευκαιρίες που παρουσιάζει. Στο πλαίσιο του δείπνου οι κερδοσκόποι, εναντίον των οποίων οι ηγέτες της ευρωζώνης υποτίθεται ότι έχουν κηρύξει τον πόλεμο, διεμήνυσαν ανάμεσα στα άλλα ότι στηρίζουν το σχέδιο «διάσωσης» της Ελλάδας από το Eurogroup και την ΕΚΤ. Έτσι προχώρησε τελικά η απόφαση για τη «διάσωση» δυο ημέρες αργότερα με την επίσημη ανακοίνωσή του από τον πρόεδρο του Eurogroup Γ.Κ. Γιούνκερ.
Πρόκειται για ένα σχέδιο που προτιμούν, τουλάχιστον προς το παρόν, οι διεθνείς κερδοσκόποι έναντι της προσφυγής στο ΔΝΤ. Πρόσφατα έγιναν γνωστές οι σκέψεις των επιτελείων του ΔΝΤ για μερική έστω επαναφορά των εθνικών νομισμάτων με τις κυμαινόμενες ισοτιμίες τους, ώστε να αποσυμφορηθούν οι ιδιαίτερα υπερχρεωμένες χώρες, όπως η Ελλάδα, μέσα από τη δυνατότητα έκδοσης δικού τους πληθωριστικού νομίσματος.
Το ενδεχόμενο αυτό φαίνεται να φοβίζει προς το παρόν όσους έχουν επενδύσει τεράστια ποσά στο παιχνίδι της ισοτιμίας ευρώ - δολαρίου. Κι έτσι, σύμφωνα με τις πληροφορίες που διέρρευσαν από το άτυπο δείπνο, διαμορφώθηκε μια άτυπη συμφωνία ανάμεσα στους ηγέτες της ευρωζώνης και τα μεγάλα hedge funds, που θα επιτρέψει τελικά να απογειωθεί το σχέδιο «διάσωσης» της Ελλάδας.
Αυτή η άτυπη συμφωνία προβλέπει τη μερική αποκλιμάκωση των πιέσεων στα spreads, ώστε να κρατηθεί το κόστος δανεισμού (δηλαδή τα επιτόκια) σε λογικά επίπεδα και να μπορέσει να γίνει η αναχρηματοδότηση του χρέους της Ελλάδας μέσα από τις προκηρύξεις ομολόγων που προτίθεται να κάνει το ελληνικό κράτος.
Η έστω και μικρή αποκλιμάκωση των πιέσεων θα βοηθήσει να περιοριστεί το ρίσκο και το κόστος για την κοινοπραξία των κρατικών και ιδιωτικών ευρωπαϊκών τραπεζών, που φέρεται να έχουν αναλάβει μέσα στο πλαίσιο του σχεδίου «διάσωσης» να αγοράσουν τα ελληνικά ομόλογα.

«Διάσωση» με δάνεια
Η πρώτη φάση του σχεδίου «διάσωσης» ξεκινά με την προκήρυξη του νέου κοινοπρακτικού δανείου των 5 δισ. ευρώ. Σ’ αυτό θα ανταποκριθεί η κοινοπραξία των ευρωπαϊκών τραπεζών, η οποία, με την εγγύηση και την ενίσχυση του γερμανικού, του γαλλικού και πιθανώς του ολλανδικού κράτους, ελπίζει να αγοράσει μόνο μέρος των ελληνικών ομολόγων και με λογικό επιτόκιο. Φυσικά το όλο σχέδιο θα ναυαγήσει πριν καν ξεκινήσει, αν η αγορά αντιδράσει αρνητικά στη νέα κοινοπρακτική έκδοση, εκτοξεύοντας τα επιτόκια πολύ πάνω από το 7%.
Αυτός είναι ένας από τους κύριους λόγους που οι συντάκτες του σχεδίου «διάσωσης» ήθελαν και επιδίωκαν εναγωνίως τη συμφωνία με τους κερδοσκόπους. Αν όλα συμβούν σύμφωνα με τις κρατούσες προβλέψεις, τότε το ίδιο σκηνικό θα επαναληφθεί και με την επόμενη προκήρυξη έκδοσης ελληνικών ομολόγων προς τα τέλη Μαΐου - αρχές Ιουνίου.
Το σχέδιο «διάσωσης» συνολικά προβλέπει την αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους, με σκοπό όχι την παραγραφή έστω κάποιου μικρού τμήματός του, ώστε να ανασάνει κάπως η χώρα, αλλά τη μετάθεση των ημερομηνιών εξόφλησης ενός μέρους των ελληνικών ομολόγων. Προϋπόθεση της εφαρμογής του σχεδίου είναι η επιβολή ενός τόσο αυστηρού καθεστώτος εποπτείας και επιτήρησης το οποίο, όπως έγραψε η γαλλική «Liberation» την προηγούμενη εβδομάδα, «θα ήταν ανήκουστο στην Ευρώπη πριν από 25 χρόνια».
Σύμφωνα με δηλώσεις ενός υψηλόβαθμου Ευρωπαίου διπλωμάτη που αναφέρει η ίδια εφημερίδα στις 25 Φεβρουαρίου, «η εμπράγματη νομική κηδεμονία της Ελλάδας που αποφάσισε το Eurogroup στις 15 Φεβρουαρίου, είναι κάτι που δεν θα μπορούσε ούτε καν να φανταστεί κανείς μόλις λίγους μήνες πριν». Και συνέχισε: «Δεν πρόκειται για μια απλή εφαρμογή των συνθηκών της Ε.Ε., πηγαίνει πολύ πιο πέρα... Πρόκειται για μια αλλαγή, δίχως να το λέμε, που θα επιβάλει στην πράξη μια αληθινή οικονομική διακυβέρνηση στη ζώνη του ευρώ».
Ο Ζοζέφ Ντολ, πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, σε άρθρο του στη Γαλλική «Le Figaro» στις 18 Φεβρουαρίου σχετικά με τα συμπεράσματα από την ελληνική κρίση, ξεκαθάριζε ότι τώρα πια η «συμμετοχή στη ζώνη του ευρώ δεν μπορεί να περιοριστεί μόνο στη νομισματική διαχείριση, πρέπει επίσης να επεκταθεί σε ολόκληρη την οικονομική διοίκηση των κρατών που είναι μέλη».
Και έκλεινε το άρθρο του γράφοντας: «Είναι δύσκολο να το πει ένας Γάλλος... (αλλά) τα κράτη δεν πρέπει πια να μείνουν προσκολλημένα στη δική τους επιφανειακή οικονομική κυριαρχία», η οποία έτσι ή αλλιώς αποτελεί «ψευδές πρόσχημα». Αυτό ακριβώς είναι το πολιτικό περιεχόμενο του σχεδίου «διάσωσης» για την Ελλάδα, με βάση το οποίο ξηλώνεται επίσημα και το τελευταίο ίχνος εθνικής κυριαρχίας στον τομέα της οικονομίας.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ειδικής επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την οικονομική και πιστωτική κρίση Βολφ Κλιντς, στην Ελλάδα θα αποσταλεί «ύπατος αρμοστής» ή «κομισάριος οικονομικών» με εξουσίες ανάλογες με τους παλιούς αντιβασιλείς των βρετανικών αποικιών ή τους γκαουλάιτερ των γερμανικών προτεκτοράτων.
Σκοπός του είναι να εξασφαλίσει ότι οι Έλληνες θα τηρήσουν κατά γράμμα τους όρους του σχεδίου «διάσωσης». Αυτός μαζί με τους Ευρωπαίους επιτρόπους θα αποφασίζουν τι θα πρέπει να κάνει η Ελλάδα, ερήμην των Ελλήνων. Όπως άλλωστε προβλέπεται και από τη Συνθήκη της Λισσαβώνας, την οποία υπερψήφισε το 2007 η ελληνική κυβέρνηση έχοντας τη συγκατάθεση της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης του ΠΑΣΟΚ.

Μεσότιτλος
Οι όροι και οι προϋποθέσεις εφαρμογής του ευρωπαϊκού σχεδίου «διάσωσης» για την Ελλάδα δεν επικεντρώνονται μόνο στα άμεσα μέτρα αυστηρής λιτότητας που ανακοινώνονται ανοιχτά. Το σχέδιο δεν προβλέπει μόνο τη μεγάλη αύξηση της φορολογίας με την παράλληλη δραστική περικοπή των δημοσίων δαπανών, κυρίως των κοινωνικών δαπανών, ώστε να κατέβει το δημόσιο έλλειμμα κάτω από το 3% του ΑΕΠ. Ούτε καν επικεντρώνεται στα δημοσιονομικά, εκτός από το γεγονός ότι θα βρίσκονται κάτω από τον απόλυτο έλεγχο των Ευρωπαίων επιτρόπων.
Το κεντρικό ζητούμενο, το κλειδί του σχεδίου, είναι να περάσει ολόκληρη η δημοσιονομική διαχείριση της χώρας και κατά συνέπεια ολόκληρη η χώρα στον απόλυτο έλεγχο της επιτροπείας, δίχως να υπάρξουν σοβαρές αντιστάσεις ή αντιδράσεις.
Σ’ αυτό φαίνεται να υπάρχει έγκριση και από τις ΗΠΑ, οι οποίες έχουν δηλώσει την πρόθεσή τους να συμμετάσχουν ενεργά στο όλο σχέδιο «διάσωσης». Το μόνο που ανησυχεί την ηγεσία των ΗΠΑ είναι οι τυχόν πολιτικές και κοινωνικές αντιδράσεις στην Ελλάδα. Αξιωματούχοι των ΗΠΑ, σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα της «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ», δηλώνουν την ανησυχία τους για την αυστηρότητα των μέτρων που απαιτούν ο Όλι Ρεν και η Ε.Ε.
Κι αυτό γιατί πιστεύουν ότι «το εκλογικό σώμα στην Ελλάδα και σε άλλες υπερχρεωμένες χώρες μπορεί να στραφεί ενάντια στην Ε.Ε. ως αποτέλεσμα της αυστηρής λιτότητας», όπως αναφέρει η συγκεκριμένη εφημερίδα στις 2 Μαρτίου.
Οι ηγέτες της ευρωζώνης, σε άμεση συνεννόηση με την κυβέρνηση, έχουν θέσει ήδη σε εφαρμογή τον τρόπο που θεωρούν ότι θα τους επιτρέψει να περάσει η κηδεμονία της Ελλάδας με κοινωνική αποδοχή. Τα μέτρα που ανακοινώνονται ή συζητιούνται με ιδιαίτερη ένταση, όπως η κατάργηση του 14ου μισθού, των συλλογικών συμβάσεων, της κοινωνικής ασφάλισης, η απελευθέρωση των απολύσεων κ.ο.κ., είναι απαραίτητη «θεραπεία σοκ» που πρέπει να περάσει η κοινή γνώμη στην Ελλάδα για να συναινέσει στο σχέδιο «διάσωσης» και άρα στο καθεστώς κηδεμονίας.

Πτώχευση χωρίς ωφέλειες
Το μήνυμα είναι σαφές: Ο Έλληνας πρέπει να δεχτεί να χάσει τη δουλειά του, τον μισθό του, τη σύνταξή του, προκειμένου να σωθεί η πατρίδα.
Από ποιον όμως κινδυνεύει η πατρίδα; Η επίσημη απάντηση των ηγετών της ευρωζώνης είναι απλή: από τους κερδοσκόπους. Αυτοί είναι που απειλούν την Ελλάδα και ολόκληρο τον κόσμο. Αυτό επαναλαμβάνει διαρκώς και ο Γ. Παπανδρέου. Στο ίδιο μήκος κύματος με τη δήλωση του κ. Θαπατέρο ότι τα οικονομικά προβλήματα της Ισπανίας και της ευρωζώνης οφείλονται σε «συνωμοσία των κερδοσκόπων», αλλά και τις ανακοινώσεις των Γερμανών ότι θα βοηθήσουν τους Έλληνες να ξετρυπώσουν τους ασύδοτους κερδοσκόπους.
Τα επιτελεία της Ε.Ε. και της ΕΚΤ ελπίζουν ότι μπορούν να αποπροσανατολίσουν το φιλότιμο και τη φιλοπατρία του Έλληνα. Να τον κάνουν να πει «χαλάλι οι θυσίες προκειμένου να σωθεί η Ελλάδα». Γι’ αυτό και φροντίζουν να μείνουν κρυφές οι λεπτομέρειες του σχεδίου «διάσωσης».
Σύμφωνα με το σχέδιο, η Ελλάδα θα τεθεί και επισήμως σε καθεστώς πτώχευσης, δηλαδή θα τεθεί στη διάθεση των δανειστών της και των επιτρόπων τους, αλλά δίχως να απολαύει τις όποιες ωφέλειες έχει η πτώχευση για τον οφειλέτη. Δηλαδή τη μερική έστω απαλλαγή από το βάρος των δανείων. Αυτός είναι ο θεμέλιος λίθος του σχεδίου «διάσωσης».
Γι’ αυτό δεν προβλέπεται η μείωση του δανεισμού. Παρ’ όλες τις «θυσίες» και τις παραχωρήσεις που καλούνται να κάνουν η χώρα και ο λαός. Μάλιστα όλες οι σοβαρές αναλύσεις δείχνουν ότι σε βάθος χρόνου, με δεδομένη την αυστηρή λιτότητα και την κηδεμονία, ο δημόσιος δανεισμός της χώρας θα εκτιναχθεί σε νέα επίπεδα.
Είναι ενδεικτικό ότι μια πρόσφατη μελέτη της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών(δημοσιεύτηκε στις 5 Φεβρουαρίου αυτού του χρόνου) σχετικά με το δημόσιο χρέος αναφέρει ειδικά για την Ελλάδα ότι, σύμφωνα με τις καλύτερες δυνατές προβλέψεις του δημόσιου ελλείμματος και την πιο αυστηρή περιοριστική πολιτική, η εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους θα εκτιναχθεί σε τέτοια επίπεδα ώστε μόνο οι τόκοι από το 7%-8% του ΑΕΠ σήμερα θα εκτοξευθούν στο 25% έως το 2040!
Ωστόσο η Ε.Ε. και οι τράπεζες αναλαμβάνουν τη «διάσωση» της χώρας διότι δεν πρέπει επ’ ουδενί να επιτραπεί στην Ελλάδα η έστω και μερική παραγραφή του δημόσιου χρέους της. Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, τα επιτελεία της ευρωζώνης και οι τραπεζίτες φοβούνται ότι θα πυροδοτούσε μια αλυσιδωτή αντίδραση μαζικών ρευστοποιήσεων στις αγορές. Κάτι πουκανένας δεν μπορεί να σταματήσει ή έστω να περιορίσει σε καθεστώς ανοιχτών αγορών κεφαλαίου και κοινού νομίσματος, όπως είναι η ΟΝΕ με το ευρώ.
Το κύμα ρευστοποιήσεων με τη σειρά του θα προκαλούσε όχι μόνο την καταβαράθρωση του ευρώ, άλλα θα οδηγούσε στο χείλος της καταστροφής ακόμη και τις μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες, οι οποίες είναι ιδιαίτερα εκτεθειμένες σε αυτού του είδους τα πιστωτικά προϊόντα. Καθώς η συνολική αξία των τραπεζικών χαρτοφυλακίων είναι πάνω από τέσσερις φορές μεγαλύτερη του ΑΕΠ της ευρωζώνης, η χρεοκοπία αυτών των τραπεζών θα ισοδυναμούσε με μια οικονομική κατάρρευση τύπου Ισλανδίας ακόμη και για χώρες όπως η Γαλλία και ηΓερμανία.
Το δυσοίωνο αυτό ενδεχόμενο είναι που κάνει την αποκαλούμενη «διάσωση» της Ελλάδας αναγκαία και επιτακτική για τους μεγάλους της ευρωζώνης. Έστω κι αν τελικά δεν μπορέσει να αποφύγει η ευρωζώνη την εξέλιξη αυτή, όποια τύχη κι αν έχει η Ελλάδα, όπως τουλάχιστον πιστεύουν πολλοί αξιόπιστοι διεθνείς αναλυτές.


ΧΩΡΙΣΤΟ
Ως επίμετρο...


Κατά το δείπνο εργασίας των hedge funds στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης στις 8 Φεβρουαρίου ήταν φυσικό σε κάποιο σημείο να έρθει η συζήτηση και στην κατάσταση στην Ελλάδα. ΟΠόλσον και οι συνεργάτες του εξήγησαν στη συντροφιά τους ότι, τον Ιανουάριο που βρέθηκε στην Αθήνα, οι Έλληνες τραπεζίτες και οι κυβερνητικοί παράγοντες με τους οποίους συναντήθηκε του φάνηκαν ειλικρινείς και πολύ πρόθυμοι για συνεργασία. Η χώρα, τον διαβεβαίωσαν, είναι open for business – ανοιχτή για δουλειές.
Τότε κάποιος πετάχτηκε και ρώτησε: «Τι γίνεται με τους απλούς Έλληνες; Είναι κι αυτοί open for business;». Σε απάντηση κάποιοι από τους συνεργάτες του Πόλσον άρχισαν να αναλύουν τηντυφλή εμπιστοσύνη που έχουν επιδείξει μέχρι σήμερα οι Έλληνες πολίτες στην Ε.Ε. και επομένως, παρά τη δυσαρέσκειά τους, θα ανεχθούν την κατάσταση.
Κάποιοι άλλοι, όμως, δεν ήταν και τόσο σίγουροι και αναρωτήθηκαν αν ο ελληνικός λαός θα ακολουθήσει τον δρόμο της Ιρλανδίας ή της Ισλανδίας. Αν δηλαδή θα σκύψουν το κεφάλι στη μοίρα τους και θα προσπαθήσουν να αναζητήσουν διέξοδο στο έγκλημα, τις αυτοκτονίες και τη μετανάστευση, όπως οι Ιρλανδοί. Ή θα ξεσηκωθούν, όπως έχουν κάνει εδώ και μήνες οι Ισλανδοί και δεν επιτρέπουν στην κυβέρνησή τους να πάρει σκληρά μέτρα ούτε να δεχθεί κάποιου είδους κηδεμονία, είτε του ΔΝΤ είτε της Ε.Ε.
Οι περισσότεροι συμφώνησαν ότι είναι νωρίς για να πει κανείς και μόνο ένας από το επιτελείο του Σόρος υπενθύμισε ότι ο ελληνικός λαός απέδειξε ιστορικά πως είναι ένας από τους πλέον «ατίθασους» λαούς στην Ευρώπη. Τον έχει «εξημερώσει» τόσο πολύ η συμμετοχή του στην Ε.Ε.; Η μόνη απάντηση που υπήρξε ήταν ότι, όπως κι αν έχουν τα πράγματα, θα πρέπει με κάθε τρόπο να στηρίξουν δημόσια το σχέδιο «διάσωσης», την ελληνική κυβέρνηση που το δέχθηκε και προσωπικά τον πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου.
Λίγες ημέρες αργότερα ήρθε η δήλωση εμπιστοσύνης του Τζορτζ Σόρος...