Περιορίστε τα έξοδα!

Η αλήθεια είναι πως ο δήμος Πάρου αποτελεί μια από τις ελάχιστες εξαιρέσεις στο θλιβερό κανόνα της Ελληνικής καταχρεωμένης τοπικής αυτοδιοίκησης.

Η αλήθεια επίσης είναι, πως αυτό δεν συμβαίνει τυχαία.

Φυσικά και θα ήταν καλύτερα τα πράγματα αν η κεντρική εξουσία απέδιδε ως όφειλε τους πόρους που αυθαίρετα και παράνομα παρακρατεί επί δεκαετίες από τους ΟΤΑ.

Η καλή δημοσιονομική κατάσταση όμως του δήμου μας, σε αντίθεση με εκατοντάδες άλλους που ουσιαστικά έχουν χρεοκοπήσει, οφείλεται -κι ας μην το αναγνωρίζουν οι κοντόφθαλμοι πολιτικοί αντίπαλοι της πλειοψηφίας- στη χρηστή και λελογισμένη διαχείριση που ακολούθησαν οι αιρετοί της τα τελευταία χρόνια.

Ωστόσο τα πράγματα δυσκολεύουν και οι καταστάσεις αγριεύουν.
Γι αυτό είναι επιβεβλημένο να υπάρξουν δραστικές περικοπές σε έξοδα που μπορούν να ελαχιστοποιηθούν, χωρίς αρνητικές επιπτώσεις στο κοινωνικό κεκτημένο.

*Οι δαπάνες π.χ. που γίνονται στο πλαίσιο ενίσχυσης των δράσεων  πολιτιστικών και εξωραϊστικών συλλόγων, τα γνωστά "μπουφεδάκια", θα πρέπει να περισταλούν αποφασιστικά.
Δεν είναι δυνατόν ο δήμος να χρηματοδοτεί ανούσιες και βαρετές δήθεν πολιτιστικές εκδηλώσεις, μόνο και μόνο για να ικανοποιείται η ματαιοδοξία κάποιων συμπολιτών που θέλουν να "το παίζουν"
παράγοντες στην περιοχή τους και ν' αβαντάρεται μ' αυτό τον τρόπο η μικροπολιτική, στο όνομα της διατήρησης της παράδοσης!!!
Σε μια Πάρο που κάθε χρόνο ξεφυτρώνουν σύλλογοι σαν μανιτάρια (υπερβολικά πολλοί για τα μεγέθη μας) και σηματοδοτούν την αδυναμία μας να συνυπάρξουμε αρμονικά ακόμα και σε μαζικούς φορείς με τους ίδιους καταστατικούς στόχους και σκοπούς, είναι ανεπίτρεπτο ο δήμος της να πληρώνει σουβλάκια, τυροπιτάκια, σούμες, κρασιά κι αυτό να χαρακτηρίζεται πολιτιστική ανάπτυξη!!

*Οι δαπάνες που γίνονται για την διοργάνωση διαφόρων εκδηλώσεων (τραπεζώματα, εκδρομές κ.α) του ΚΑΠΗ, θα πρέπει να περιοριστούν δραστικά και να αντιμετωπιστούν μέσα σ' ένα πλαίσιο πιο παραγωγικό και ωφέλιμο ψυχοπνευματικά για την τρίτη ηλικία.
Η καθημερινή απουσία άλλωστε των ηλικιωμένων συνανθρώπων μας από την ζωή του ΚΑΠΗ θα πρέπει να δώσει επιτέλους το ερέθισμα για αναθεώρηση κάποιων επιλογών!!

*Οι δαπάνες που γίνονται για την μεταφορά απορριμμάτων που εξακολουθούν και πετάνε ανεξέλεγκτα και παράνομα αρκετοί συμπολίτες, πρέπει να μηδενιστεί.
Επιτέλους να εφαρμοστεί ο κανονισμός καθαριότητας και αντί να ξοδεύονται χρήματα για να διορθώνεται η κακή, κάκιστη εικόνα των διάσπαρτων σκουπιδιών, να εισπράττονται χρήματα από τους ασυνείδητους που την διαμορφώνουν.

*Πολλά χρήματα θα εξοικονομούσαμε και από την διακοπή της σύμβασης με τον εργολάβο για την μεταφορά των παλαιών οχημάτων για ανακύκλωση, αφού το έργο αυτό θα μπορούσαν ΔΩΡΕΑΝ να το επιτελούν οι διερχόμενοι Αθίγγανοι που συγκεντρώνουν κάθε είδους μεταλλικό αντικείμενο και το πουλάνε στη Χαλυβουργική ως ανακυκλώσιμο υλικό.

*Πολλά χρήματα θα εξοικονομούσαμε επίσης κι από την φροντίδα συντήρησης των δημοτικών υποδομών και εγκαταστάσεων, που θα την χαρακτηρίζαμε ακόμα πλημμελή.

Αυτά και άλλα πολλά που φαντάζουν μικρά και ευτελή αθροιζόμενα όμως σωρεύουν μεγάλα κόστη, μπορούν να γίνουν πράξη φτάνει να υπάρχει ισχυρή πολιτική βούληση στους διοικούντες και πνεύμα ορθολογισμού στους πολίτες και το προσωπικό του δήμου.
Θα επανέλθουμε...

ΕΑΡΙΝΑ ΕΡΑΝΙΣΜΑΤΑ...

*Τα γράψαμε μια, τα γράψαμε δυο, τα γράψαμε τρεις, κανένα αυτάκι δεν ίδρωσε.
Πάλι η ίδια ανεπίτρεπτη εικόνα για τον γαμ....ο τον ψευτοπολιτισμό μας.
Πάλι η ίδια απαράδεκτη κατάσταση με τα "σκουπίδια" του κάθε ΜΑΛΑΚΑ που τα ξαμολάει ΟΠΟΥ, ΟΤΑΝ κι ΟΠΩΣ  του καπνίσει!
Ο κανόνας δεν εξαιρεί ούτε τις άκρως τουριστικές περιοχές του νησιού.
Σαββατοκύριακο και η Σάντα Μαρία πηγμένη στο σκουπίδι.
Κλαδέματα, παλιά ψυγεία, κουφώματα, ντουλάπες και ντουλάπια, παλιά τραπεζοκαθίσματα, λάστιχα ποτίσματος, να μη τα πολυλογούμε, τα ΙΚΕΑ σε ρετρό σκουπιδοεκδοχή.
Να μην ξεχάσουμε και τα μπάζα που είχαν κι αυτά την τιμητική τους!

Και καλά οι ασυνείδητοι γράφουν στα παπάρια τους κι εμάς και τους νόμους.
Οι τοπικές μας αρχές θα κόψουν κανένα κωλαράκι;
Διψάμε για αίμα ρε αδερφάκι μου, τι να κάνουμε κι εμείς οι δράκουλες...


*Προς "ιδιοκτήτες" δημόσιων χώρων:
Αφού κανένας δεν διαταράσσει την ησυχία σας, γιατί δεν μαντρώνετε και τους δρόμους, να τους κάνετε "μαγαζί" σας κι επισήμως πλέον, να τελειώνει το παραμύθι;
Όχι τίποτα άλλο δηλαδή, να μη μπαίνετε στο κόπο να χρησιμοποιείτε απαγορευτικά σήματα του Δήμου και των επιχειρήσεών του (ω, ποία θρασύτης!!), όταν διοργανώνετε γάμους, βαφτίσια και άλλες οικογενειακές γιορτούλες σ' αυτούς, λες και είναι η σαλοτραπεζαρία του σπιτιού σας, γράφοντας στα παπάρια σας, νόμους, κανονισμούς, αρχές και δεν συμμαζεύεται...
Εδώ λιμεναρχείο, εκεί λιμεναρχείο, που ήταν το λιμεναρχείο;

*Η κατάσταση στην αγορά έχει γίνει αφόρητη πλέον.
Το χρήμα σε ρευστή μορφή έγινε άφαντο, ή για να ακριβολογούμε έπηξε και γι αυτό "πήξαμε" στις ακάλυπτες επιταγές, τα γραμμάτια και τα βερεσέδια.
Παραταύτα, μερικοί ( λίγοι ευτυχώς!) μάγκες ελεύθεροι επαγγελματίες, εξακολουθούν να ζουν στη κοσμάρα τους.
Συμπεριφέρονται λες και δεν περνάμε οικονομική (κι όχι μόνον) κρίση, λες και όλοι όσοι ζουν σ' αυτό το τόπο είναι λαμόγια ή εκατομμυριούχοι.
Καμία επαφή με την ζοφερή πραγματικότητα.
Καμία διάκριση ανάμεσα στον ντόπιο εργαζόμενο που στενάζει και στον εισαγόμενο λεφτά, που το "φυσάει" το χρήμα !
Τι να πει κανείς...

ΘΕΩΡΙΑ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΑΙ ΚΑΡΔΙΑ ΜΥΛΩΝΑ!!!

Παίρνοντας  αφορμή από σχετικό κείμενο που αναρτήθηκε στο μπλογκ της ΚΕΠ για τον εντιμότατο κ.Μανδραβέλη, παραθέτουμε εδώ και τα δικά μας σχόλια.

Ακούμε κατά καιρούς εκκλήσεις διαφόρων "πατερούληδων" (μεγαλοτραπεζιτών, επιχειρηματιών, δημοσιογράφων, πολιτικών) της κοινωνίας, για αυθόρμητη προσχώρηση των πολιτών στο "κίνημα αυτοθυσίας" για τη σωτηρία της οικονομίας μας...
Αλήθεια πότε φιλοτιμήθηκε κάποιο από τα χρυσοπληρωμένα και καλοπερασμένα ανθρωπόμορφα γαϊδούρια, τα οποία τακτικότατα κουνάνε το δάκτυλο παραινετικά στους αδυνάτους να αυτοχειριαστούν, να μας εξηγήσει ΠΟΣΑ ΠΑΙΡΝΕΙ και ΤΙ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ στην κοινωνία και στην πατρίδα;

Πότε, μα πότε εκείνοι που ζούν (χωρίς να δουλεύουν) σε βάρος των υπολοίπων (που δουλεύουν και μάλιστα σκληρά), έδωσαν το καλό παράδειγμα της φιλοπατρίας αποποιούμενοι τα αμύθητα για μας τους κοινούς θνητούς ποσά, με τα οποία επιβαρύνουν την θνήσκουσα κατά τα άλλα εθνική μας οικονομία;

Δεν έχει φοβερή πλάκα να σου βγαίνει ο κάθε "Γκαργκάνας" (που τον θυμήθηκα ρε π.... μου;) που τσεπώνει φανερά 700 χιλιάρικα το χρόνο -όσα δηλαδή δεν θα μπορέσει να αποκομίσει ολόκληρη τη ζωή του ένας απλός εργαζόμενος και να ζητά από τον εργάτη των 8500 ευρώ το χρόνο, να περιστείλει λέει τη σπατάλη του;

Δεν σας έρχεται αναγούλα, όταν όλα αυτά τα ελεεινά και τρισάθλια υποκριτικά στοιχεία που έχουν αυτοαναγορευτεί σε "έγκριτους" και "σοβαρούς" δημοσιογράφους και τα "αρπάνε" από όλες τις μεριές με αργομισθίες σε θέσεις φαντάσματα, να σου μιλάνε για υπεράριθμους και αντιπαραγωγικούς εργαζόμενους;

Δεν τρελένεστε με το κάθε λαμόγιο να παραδίδει μαθήματα πατριωτισμού, όταν τόσο αυτό όσο και τα αφεντικά του κατατρώνε τις σάρκες της Ελλάδας;
 Πόσο ταιριαστό με την περίπτωση ακούγεται το λαϊκό ρητό του τίτλου μας;

Υ.Γ. Ζητάμε ταπεινά συγνώμη από τα γαϊδούρια, για την εκ μέρους μας αναγκαστική προσβολή να τα παρομοιάσουμε με τα εθνικά λαμόγια...

Για τη θυσία του Ποντιακού Ελληνισμού

*Με ένα εξαιρετικό κείμενο ο καθηγητής Ηρακλής Χατζόπουλος τιμά και φέτος την ημέρα μνήμης για τη γενοκτονία των Ποντίων.

Τα στοιχεία που παραθέτει αποκαλυπτικά και διαφωτιστικά για μια ενότητα της Ιστορίας του έθνους μας, την οποία, δυστυχώς, η επίσημη πολιτεία κρατάει ακόμη στο ημίφως .
Το εκπαιδευτικό μας σύστημα κατάφορτο άχρηστο και αναχρονιστικό γνωστικό υλικό, απαξιεί να εντάξει αναλυτικά στη διδακτέα ύλη του, μια από τις ΣΟΒΑΡΟΤΕΡΕΣ ΠΤΥΧΕΣ της νεότερης Ελληνικής Ιστορίας.

Εμείς επί του κειμένου -θα μας επιτρέψει ο αξιόλογος εκπαιδευτικός- έχουμε κάποιες παρατηρήσεις.

1) Ο στρατός του Κεμάλ -καθώς και  ο ίδιος φυσικά- δεν υπήρξαν απλώς ηθικοί αυτουργοί, αλλά ΑΥΤΟΥΡΓΟΙ  της συστηματικής γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.

2)Η βασικότερη αιτία που προκάλεσε την Νεοτουρκική βαρβαρότητα και εκφράστηκε αρχικά με την Γενοκτονία των Αρμενίων και συνεχίστηκε με εκείνη  των Ποντίων και  άλλων εθνοτικών ομάδων στην ευρύτερη περιοχή, ήταν η προέλαση των Ρωσικών στρατευμάτων, προέλαση που ενεργοποίησε τα αντανακλαστικά μίσους σε βάρος αυτών των λαών, που στοχοποιήθηκαν ως "πέμπτη φάλαγγα" εκ μέρους της ηγεσίας των Νεοτούρκων.
Κάτι ανάλογο συνέβη στη γειτονιά μας προ δεκαετίας με τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, όταν τις επιθέσεις του ΝΑΤΟ σε βάρος της Σερβίας, τις χρησιμοποιούσε ο Μιλόσεβιτς ως πρόσχημα για να προβαίνει στις γνωστές εθνοκαθαρτικές επιχειρήσεις σε βάρος των Κοσοβάρων Αλβανών.

3)Είναι πράγματι ντροπή για τον σύγχρονο κόσμο να μην αναγνωρίζονται -έστω!- άνευ προυποθέσεων και αντισταθμισμάτων οι φοβερές αυτές αθλιότητες που διέπραξε ο ιδρυτής του σύγχρονου κοσμικού Τουρκικού κράτους και σύσσωμη (εξαιρουμένης της Γαλλίας) η δημοκρατική κατά τ' άλλα δυτική καθεστωτική πολιτική τάξη να "κάνει την πάπια", φυλάσσοντας την ευαισθησία επιλεκτικά εκεί που τα συμφέροντά της το επιβάλλουν...

Λέτε;

*Να το δούμε (γιατί μέχρι στιγμής μόνο το ακούμε) και να μη το πιστέψουμε:
Θα φτηνύνουν τα εισιτήρια της ακτοπλοΐας τσαμπουνάνε τα δελτία ειδήσεων "από φυλακής πρωίας μέχρι νυκτός" και νομίζουμε πως καλαμπουρίζουν!
*Βέβαια, για να ζήσουμε τιμές στο πλαίσιο της λογικής, θα πρέπει να μειωθούν τουλάχιστον κατά 50 με 60% και λίγο λέμε.
Οπότε το 13% τι να σου κάνει...

*Αν επιχειρούσαμε αναγωγή των τιμών εισιτηρίων  Κυκλάδων στα  αντίστοιχα των γραμμών Ελλάδας-Ιταλίας τότε το ακριβότερο ατομικό δεν θα έπρεπε να υπερβαίνει τα 15 ευρουλάκια.
Ναι, καλά ακούσατε.
Αλλιώς αν κάναμε την ίδια διαδικασία, αλλά αντίστροφα, τότε το φθηνότερο εισιτήριο από Αγκόνα για Πάτρα θα είχε πενταπλάσια τιμή κι άντε μετά ξαγκίστρωνε στην Αδριατική ...

Εδώ όμως είναι σκέτη Ελλάδα, δεν είναι παίξε-γέλασε!
Και μπορούμε το μίλι να το χρεώνουμε από 34 λεπτά μέχρι και 1 ευρώ που στοιχίζει για τη μετάβαση από Πάρο σε Αντίπαρο!

Βέβαια η όλη συζήτηση κατά κανόνα περιστρέφεται ανοήτως γύρω από τον τουρισμό και την ανταγωνιστικότητα στο πλαίσιο που αυτός ορίζει, αγνοώντας την βασική παράμετρο που λέγεται βιωσιμότητα των νησιωτών, οι οποίοι εξαρτώνται σε μόνιμη βάση από τα πλοία και με αυτά συνυφαίνεται η ίδια τους η ύπαρξη.

Πολύ κουβέντα έγινε στο παρελθόν και για το περιβόητο "μεταφορικό ισοδύναμο" που τελικά τόφαγε η πολιτική μαρμάνγκα...

Οι καρεκλοκένταυροι των Αθηνών καθώς και οι θησαυρίζοντες εφοπλιστές πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβουν ότι το συγκοινωνιακό κόστος είναι δυσβάσταχτο για τον νησιώτη, στον οποίο χρωστάνε καλύτερη μεταχείριση και οπωσδήποτε καθόλου εμπαιγμό!

Η αξία ενός αιδοίου στην Αμερικανική δημοκρατία...

*Τελικά ο Στρος Καν αποδείχτηκε άξιος συνεχιστής των σεξουαλικών  παραδόσεων των Ευρωπαίων σοσιαλιστών πολιτικών.

Το μοιραίο λάθος του ήταν που αποφάσισε να πηδήξει "ανορθόδοξα" σε Αμερικανικό έδαφος!

Γιατί για το υποδειγματικά "δημοκρατικό" κράτος που λέγεται Η.Π.Α. μπορείς άνετα και ατιμώρητα να δολοφονείς αθώους πολίτες και να σπέρνεις δυστυχία σε κάθε γωνιά του πλανήτη, αλλά έτσι και ξενογαμήσεις με το ζόρι την πάτησες.

Θυμηθείτε την μεταχείριση Κλίντον: ο άνθρωπος είχε καταβομβαρδίσει Ιράκ, Σουδάν και Σερβία  προκαλώντας χιλιάδες ΑΘΩΟΥΣ νεκρούς και τραυματίες και ανυπολόγιστες υλικές καταστροφές, χωρίς κανένα μα κανένα δικαστήριο (εθνικό ή διεθνές) να τον δικάσει  για εγκλήματα που συναγωνίζονταν ισάξια εκείνα των χιτλερικών.

Επί των ημερών του και λόγω του περιβόητου εμπάργκο που είχε επιβάλει η εντιμότατη χώρα του, πέθαινε στο Ιράκ  ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΚΑΘΕ ΕΞΗ ΛΕΠΤΑ, στο όνομα της τιμωρίας του καθεστώτος Σαντάμ και καλά...
Και δεν κουνήθηκε φύλλο...

Και τον διαπόμπευσαν για το αιδοίον μιας μαλακισμένης μυξοπαρθένας που από τη μια τάθελε ο κωλαράκος της και από την άλλη επένδυε -μέσω αιδοίου πάντα- σε μελλοντικές δόξες...

Βέβαια η θρασύτητα και υποκρισία του Aμερικανικού καθεστώτος είναι τέτοια που, ενώ ελέγχει και "αξιολογεί" με εκθέσεις του την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων παγκοσμίως και εκτοξεύει δριμύτατες κατηγορίες κατά πάντων για την παραβίασή τους, το ίδιο δεν αναγνωρίζει το διεθνές ποινικό δικαστήριο κι όχι μόνο αυτό, αλλά επί Μπους ψηφίστηκε νόμος, o οποίος επιτρέπει στις Αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις να εισβάλουν σε οποιαδήποτε ξένη χώρα κρατείται ως υπόδικος Αμερικανός πολίτης κατηγορούμενος για τέτοια εγκλήματα!!!

Αποδεικνύεται με τον πιο κωμικοτραγικό τρόπο πως ο κώδικας αξιών της Αμερικανικής δημοκρατίας έχει σε περίοπτη θέση το αιδοίον, σε αντίθεση με το σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή και την εθνική αξιοπρέπεια άλλων κρατών, που καταλαμβάνουν τις τελευταίες θέσεις, έτσι, για το θεαθήναι...
Βρε ουστ παλιουποκριτές!!!



*Και μη βγει καμιά  Αμερικανόφιλη κουφάλα να μας πει ότι επικροτούμε τους βιασμούς, υποτιμούμε το γυναικείο φύλο και άλλες μαλακιούλες αυτού του επιπέδου...

Ο βιαστής Στρος Καν...

Παραπέμπεται σε δίκη ο αγαπητότατος στο πανελλήνιο επικεφαλής του ΔΝΤ κύριος Ντομινίκ Στρος Καν, με την κατηγορία του βιασμού καμαριέρας ξενοδοχείου στο οποίο κατέλυσε το περασμένο βράδυ.
Τελικά το να πηδήξεις παρά την θέλησή της καμαριέρα θεωρείται μεγαλύτερο αδίκημα στις ΗΠΑ, από το να πηδάς έναν ολόκληρο λαό, ή και πολλούς λαούς ταυτόχρονα και μάλιστα όχι εφάπαξ, αλλά καθημερινά επί μήνες ίσως και χρόνια...
Και μετά σου λένε υπάρχει δικαιοσύνη.
Σκατά!!!*


*Αυτό το επιφώνημα (merde σε άπταιστο Λατινική!) ανήκει στον συχωρεμένο Θανασάκη  Κανελλόπουλο, όταν ρωτήθηκε η γνώμη του για την δικαιοσύνη...

Της αυθαιρεσίας το κάγκελο!

Το θράσος ορισμένων κατοίκων (συνειδητά δεν χρησιμοποιούμε  τον όρο πολίτες) αυτού του τόπου έχει ξεπεράσει κάθε όριο.
Σε μια περιήγηση που κάναμε στο νησί απολαύσαμε εικόνες απείρου κάλλους:
*Ογκώδη αντικείμενα πάσης φύσεως (έπιπλα, ηλεκτρικές συσκευές, μηχανήματα, κλπ.)σωρεύονται παραπλεύρως των κάδων, αφού προηγουμένως απηλλάγησαν της παρουσίας τους κυρίως τουριστικές επιχειρήσεις και εξοχικές κατοικίες.
*Προϊόντα κοπής και καλλωπισμού  κήπων και περιβολιών, από μικρά χόρτα μέχρι ολόκληρα δέντρα, στοιβάζονται και αυτά σε σημεία συγκέντρωσης των οικιακών απορριμμάτων.
*Ενοικιαζόμενα μηχανάκια και αυτοκίνητα εξακολουθούν για μια ακόμη χρονιά να λυμαίνονται τους δημόσιους δρόμους και μάλιστα σε σημεία  με απαγορευτικές πινακίδες, μετατρέποντάς τους σε ιδιωτικά πάρκινγκ.
*Η κατάσταση με τη στάθμευση έχει επιδεινώσει δραματικά τις συνθήκες διαβίωσης των ατόμων με κινητικά προβλήματα, τα οποία είναι αναγκασμένα να περιορίζουν δραστικά το βεληνεκές της δραστηριότητάς τους εξαιτίας της αναλγησίας όλων ημών των υπολοίπων και της αδράνειας -γιατί όχι αδιαφορίας-των αρχών.
*Η κατάληψη δρόμων  πεζοδρόμων και πλατειών από ασυνείδητους επαγγελματίες καλά κρατεί και αντί δράσεων και παρεμβάσεων, οι αρχές αρκούνται σε διαπιστώσεις και ευχολόγια.
*Ανάλογη κατάσταση διαμορφώνεται και πάλι στους παραθαλάσσιους χώρους.
Ότι γουστάρει κάνει ο κάθε "επιχειρηματίας"που έτυχε να δραστηριοποιείται κοντά σε αμμουδιά, λιμανάκι ή άλλον παραθαλάσσιο χώρο.
Το νησί μοιάζει να μπαίνει γι άλλη μια φορά στον "αυτόματο" της κονόμας θυσιάζοντας αισθητική, νομιμότητα και λογική στο βωμό της στενομυαλιάς και της αδηφαγίας.
Θυσιάζοντας την πεμπτουσία της Δημοκρατίας τελικά που είναι ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ των ΚΑΝΟΝΩΝ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ.

Ξεχασμένο, αλλά πάντοτε πρόβλημα!

Πόσο απασχολεί την Παριανή κοινωνία το πρόβλημα των εξαρτησιογόνων ουσιών;
Πόσο ψηλά βρίσκεται στον αξιακό κώδικα και στις προτεραιότητές μας η προστασία της νέας γενιάς από τον εφιάλτη των ναρκωτικών και του αλκοολισμού;

Αυτά είναι δύο κρίσιμα συγγενή ερωτήματα επί των οποίων, λυπούμαστε που το λέμε, αλλά οι απαντήσεις μάλλον απογοήτευση προκαλούν.

 Τα τελευταία χρόνια, η φαιά ουσία που καταναλώνουμε ως κοινωνία, φαίνεται να προσανατολίζεται σε θέματα που σχετίζονται με την "Μεγέθυνση" του υλιστικού τρόπου ζωής, στον οποίο έχουμε προσχωρήσει, αυτόν που κατά την Αγγλοσαξονική φιλοσοφία μονολεκτικά προσδιορίζεται ως "Ανάπτυξη", απόλυτα ξένο κι εχθρικό προς τις καταβολές και τις παραδοχές της  Αρχαίας Ελληνικής κοσμοθεώρησης , από την οποία το μόνο που κληρονομήσαμε είναι οι τίτλοι ιδιοκτησίας.

Έχοντας εγκαταλείψει την αρμονική σχέση μας με το φυσικό (μέρος και όχι κυρίαρχοι του οποίου λησμονούμε ότι είμαστε) αλλά και το κοινωνικό περιβάλλον, αποδυθήκαμε σ' έναν αγώνα ατελεύτητης επέκτασης της υλικοτεχνικής  υποδομής, θέτοντας εν αμφιβόλω την ύπαρξη πλέον του νησιού μας και ως γεωγραφικό και ως κοινωνικό κατηγόρημα.

Η προσπάθεια να γίνουμε ανταγωνιστικότεροι οικονομικά, δεν συνοδεύτηκε από ανάλογες προσπάθειες να γίνουμε καλύτεροι, πάντοτε κατά την αρχαιοελληνική φιλοσοφική προσέγγιση του "καλός κ αγαθός".
Η νέα γενιά εγκλωβισμένη στα φοβερά αδιέξοδα του εκπαιδευτικού συστήματος που ευνουχίζει τη γνώση και παράγει  κατά το πλείστον αγράμματους βλάκες υψηλής ειδίκευσης, θαλασσοδέρνεται στα κύματα της επαγγελματικής αποκατάστασης και της επιβίωσης...
Ο "μαγικός κόσμος" των ναρκωτικών και του αλκοολισμού προτείνεται και προβάλλει ως η μόνη αξιόπιστη λύση-διέξοδος σε μια χώρα με απαξιωμένες ηθικές επιταγές, απαξιωμένη και ανυπόληπτη πολιτική και πνευματική ηγεσία και μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα σήψης και διάλυσης.
Η τοπική μας κοινωνία βαυκαλίζεται πως δεν την αφορά το θέμα κι όμως...Την αφορά!!
Το τελευταίο διάστημα παρατηρήθηκε έξαρση στα κρούσματα χρήσης ουσιών από πιτσιρικάδες (και των δύο φύλων) δίνοντάς μας ηχηρό μήνυμα, μέσα στην αγωνιώδη προσπάθεια να βελτιώσουμε τους υλικούς -πάντοτε- όρους της ζωής μας, πως αυτή δεν εξαντλείται στα όρια της οικονομικής ευμάρειας, αλλά προϋποθέτει, στηρίζεται σε πνευματικές και ηθικές βάσεις.

 Καιρός ν' ανακαλύψουμε και πάλι το πρόβλημα και να φανούμε αντάξιοι και της καταγωγής μας, κυρίως όμως της υποχρέωσης που επωμιζόμαστε έναντι της νέας γενιάς!


Επαναδημοσιεύουμε το παρόν κείμενο της 24/2 -αυτούσιο με τα σχόλιά του- για λόγους ευνόητους...

"Βάνδαλοι" επί το έργον...

Έχει ξεπεράσει κάθε όριο ανοχής η συμπεριφορά ορισμένων "επαγγελματιών", που αντιλαμβάνονται τα πάντα γύρω τους ως υλικό προς εκμετάλλευση.
Το περιβάλλον δεν αντιπροσωπεύει τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο από μια ανοιχτή μάντρα οικοδομικών υλικών.
Η μανία του χρήματος σπρώχνει αυτούς τους απίθανους ανθρώπους σε πράξεις αχαρακτήριστες.
Δεν αρκούνται στην παράνομη αφαίρεση τόνων "διακοσμητικού" υλικού από παραλίες που το διαθέτουν απλόχερα, προχωρούν ακόμη παραπέρα.
Τώρα τελευταία έγινε της "μόδας" η επιδρομή σε παμπάλαιους τοίχους "ξερολιθιάς, όπου στη προσπάθειά τους ν΄αφαιρέσουν επιλεγμένα κομμάτια πέτρας, υπονομεύουν τις κατασκευές και γκρεμίζουν τοιχοποιίες δεκάδων και εκατοντάδων ετών, που αποτελούν αναπόσπαστο στοιχείο της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
Αν το επικερδές αυτό σπορ των πονηρών αεριτζήδων συνεχιστεί με τους σημερινούς ρυθμούς, σε λίγα χρόνια δεν θα έχει μείνει ντουβάρι για ντουβάρι στη θέση του...
Ότι δεν επιφέρει η μανία της φύσης επί αιώνες, το προκαλεί η ανθρώπινη αχορταγιά...
Η επιδημία αυτή έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις και είναι καιρός να ευαισθητοποιηθούν οι αρμόδιες υπηρεσίες.

Υ.Γ. Τον όρο Βάνδαλοι τον χρησιμοποιούμε καταχρηστικά ως απαξιωτικό χαρακτηρισμό γιατί έτσι έχει δυστυχώς επικρατήσει ιστορικά.
Η αλήθεια είναι πως οι πραγματικοί Βάνδαλοι ποτέ δεν προέβησαν στα όσα καταστροφικά και απάνθρωπα τους αποδόθηκαν από τους παραχαράκτες της ιστορίας, οι οποίοι την συνέγραψαν σύμφωνα με τα δικά τους συμφέροντα.
Ας είναι...

Όπου δεν πίπτει λόγος...

*Ας είμαστε λιγάκι σοβαροί!
Κι άλλο τόσο ειλικρινείς!
Υπάρχει έστω κι ένας Έλληνας πολίτης που αισθάνεται υπερήφανος για τον δημόσιο τομέα;
Όχι φυσικά.
Τώρα γιατί σε κάθε απόπειρα να επιβληθεί η λογική στα του δημοσίου, εξεγείρονται απαξάπαντες, αυτό μόνο η Ελληνική σαδομαζοχιστική κοσμοθεωρία μας μπορεί να το εξηγήσει...
Με μηχανισμό που υπολειτουργεί, ούτε το δημόσιο, ούτε οι δήμοι, μπορούν να προχωρήσουν δυναμικά μπροστά.

Τα φαινόμενα χαλαρότητας στο θέμα του ωραρίου, είναι γνωστά εδώ και χρόνια.
Υπάρχουν υπηρεσίες όπου κανείς αδυνατεί ν'"ανακαλύψει"που βρίσκονται οι αρμόδιοι υπάλληλοι.
Κι αυτό, καθημερινά, συστηματικά...
Ο υπουργός εσωτερικών προχωράει σε επέκταση του ωραρίου των δημοσίων υπαλλήλων, πυροδοτώντας ολόκληρη συζήτηση για το αν έπρεπε ή δεν έπρεπε, όταν σημαντικός αριθμός εξ αυτών δεν τηρεί το υφιστάμενο!

Η ΚΟΠΆΝΑ ΈΧΕΙ ΓΊΝΕΙ ΚΑΘΕΣΤΏΣ!
Στα ταλαίπωρα Κέντρα Υγείας και Νοσοκομεία, κάποιοι επιμένουν να συμπεριφέρονται ως προσωπικό πολυτελείας αρκούμενοι σε "εθιμοτυπικές" επισκέψεις, δύο το πολύ τριών ωρών τις " μεγάλες"-πάντα- ώρες...
Κι όλα αυτά με φόντο την κατάντια της χώρας...
Η ασυνέπεια κι η αδιαφορία στρέφονται ευθέως κατά των πολιτών, αφού αυτοί ταλαιπωρούνται και χρονοτριβούν στη προσπάθειά τους να εξυπηρετηθούν από το δημόσιο...

Η συνέπεια κι ευσυνειδησία μερίδας του υπαλληλικού δυναμικού δεν αναιρεί την εικόνα απαξίωσης και μιζέριας που χαρακτηρίζει το σύνολο του κρατικού μηχανισμού, εικόνα που ασφαλώς δεν οφείλεται ΜΟΝΟ στις μνημονιακές περικοπές της κυβέρνησης...

Πρέπει επιτέλους κάτι να γίνει  γι αυτό.

Να μπει τέλος στην καλά "συγκαλυμμένη" κοπάνα, όπου άνθρωποι αδρά αμειβόμενοι από το δημόσιο κορβανά, άλλοτε περιφέρονται ασκόπως κι άλλοτε εν ώρα υπηρεσίας ασκούν παράλληλα προσωπικές τους αλλότριες δραστηριότητες, γράφοντας στα παλιά τους τα παπούτσια δεοντολογίες και κανονισμούς.

Οι καιροί είναι δύσκολοι κι αν αυτό δεν γίνεται αντιληπτό δια "λόγου" μπορεί να γίνει δια "ράβδου"...
Οψόμεθα!

ΠΟΥΤΑΝΑ ΙΣΤΟΡΙΑ!

"Ληστές του κόσμου, έχοντας εξαντλήσει τη γη με τις λεηλασίες τους, σκαλίζουν τώρα τα βάθη της.
Όταν βλέπουν πως οι εχθροί τους είναι πλούσιοι, γίνονται αρπακτικοί.
Όταν βλέπουν πως οι εχθροί τους είναι φτωχοί, τους κυριεύει η δίψα για δύναμη που δεν μπορεί να τη χορτάσει ούτε η δύση ούτε η ανατολή.
Είναι οι μόνοι από όλους τους ανθρώπους που επιπίπτουν με τον ίδιο ζήλο πάνω σε πλούσιους και φτωχούς.
Στη λεηλασία, στη σφαγή και στη ληστεία έχουν δώσει το ψευδώνυμο "αυτοκρατορία".
Την ερήμωση την οποία προκαλούν την αποκαλούν ειρήνη".

Το ανωτέρω απόσπασμα από την ιστορία (Γεωργικά) που συνέγραψε ο αρχαίος ιστορικός Τάκιτος, το αφιερώνουμε εξαιρετικά σε όσους πανηγύρισαν για τις "εξεγέρσεις" στον μουσουλμανικό κόσμο και τις εκεί επεμβάσεις των Αμερικανοευρωπαίων και ανακουφίστηκαν με την "ηθική" δολοφονία του αρχιτρομοκράτη  Μπιν Λάντεν.
Η ιστορία συνεχίζεται επαναλαμβανόμενη, απλώς τα ονόματα αλλάζουν.
Τότε ήταν οι Ρωμαίοι, σήμερα...

Προβολή στο κενό...

Φαίνεται πως η προσκόλληση ορισμένων σε λογικές και πρακτικές του παρελθόντος, ουδόλως επηρεάζεται από τις ραγδαίες εξελίξεις της εποχής μας...
Έχουμε εκφράσει κατ επανάληψη την διαφωνία μας για την καταφυγή σε μοντέλα και μεθόδους τουριστικής προβολής που μας γυρίζουν μερικές δεκαετίες πίσω.
Έχουμε διατυπώσει ξεκάθαρη ΘΈΣΗ πως η προβολή στον 21ο αιώνα γίνεται με τα "εργαλεία" που του αντιστοιχούν και όχι με εκείνα των μέσων του 20ου...
Η θέση αυτή ενώ υιοθετήθηκε σε υψηλότατο επίπεδο (νυν υπουργός Τουρισμού), τυγχάνει ακραίας απαξιωτικής συμπεριφοράς στο χώρο που διατυπώθηκε...

Προ ημερών, δύο γεγονότα πιστοποίησαν με τον πιο πανηγυρικό τρόπο την εμμονή στο ξεπερασμένο.

Προηγήθηκε η έλευση Ρώσων δημοσιογράφων οι οποίοι-υποτίθεται- μετά την υποδειγματική φιλοξενία και την προσωπική δωρεάν καλοπέραση, θα λειτουργήσουν ως διαφημιστές μας στις μάζες των ομοεθνών τους, προκαλώντας  σημαντική αύξηση στη ροή τουριστών προς το νησί μας.
Ακολούθησε η εξ Αθηνών επέλαση των φουσκωτών στη γείτονα, όπου οι σκηνές του τελετουργικού υποδοχής μάλλον δε συνάδουν  με την πεζή πραγματικότητα, ούτε ασφαλώς μπορούν να έχουν καμία μα καμία θετική  επίπτωση στο τουριστικό ρεύμα, πέρα από τις καλές αναμνήσεις στους συμμετέχοντες.

Οι όποιες διαφημίσεις μπορούν να προκύψουν από τέτοιου είδους εκδηλώσεις, αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό της διαδικτυακής προβολής που μπορεί να οργανωθεί πρωτόβουλα από εμάς τους ίδιους και να διατρέξει τα πλάτη και τα μήκη της υφηλίου χωρίς "μεσολαβητές" και "πρεσβευτές".
Αλήθεια πόσο "προχωρημένοι" είμαστε στο τομέα αυτόν;

Πόσο εναρμονισμένοι με τις αυξημένες απαιτήσεις για ολοκληρωμένο σύστημα προβολής των νησιών μας είναι οι έχοντες την ευθύνη του τουριστικού τομέα;

Η προβολή σχετίζεται μόνο με την επικοινωνία (δηλαδή την εικονική πραγματικότητα) εκτός των τειχών ή και την ίδια την πραγματικότητα εντός των τειχών, την οποία πρέπει ισοδύναμα να φροντίζουμε;
Δεν είναι τραγελαφικό την ίδια ώρα που φιλοξενείς υποψήφιους διαφημιστές, να βρίσκονται σε οικτρή κατάσταση δημόσιες τουαλέτες σε απόσταση ολίγων μόλις μέτρων από το σημείο των εκδηλώσεων;
Να φιγουράρουν βρώμικες οι παραλίες, τα κάλλη των οποίων υποτίθεται πως θα υμνήσουνε οι μουσαφίρηδες;
Αν αυτά (και άλλα παρόμοια) υπέπεσαν στην αντίληψή τους ποιος το γνωρίζει;

Δεν είναι τραγελαφικό να προσβλέπουμε σε "ειδικό τουρισμό" όπως είναι οι σκαφάτοι, όταν ακόμα και ΣΉΜΕΡΑ δεν διαθέτουμε κατάλληλες λιμενικές υποδομές για την φιλοξενία τους;

Όταν  καλά-καλά δεν υπάρχει ΜΙΑ, ναι ΜΙΑ κατάλληλη "γλίστρα" για μικρά και μεσαία σκάφη πουθενά σε Πάρο και Αντίπαρο;

Όταν τα όποια υπάρχοντα λιμανάκια καταλαμβάνονται ΠΑΡΆΝΟΜΑ από ασυνείδητους "επαγγελματίες" με τραπεζοκαθίσματα και άλλα αξεσουάρ, στερώντας στους κατόχους σκαφών την δυνατότητα να "δέσουν" κάπου το πλεούμενό τους και να βγούνε απευθείας στη στεριά, αναγκάζοντάς τους  να φουντάρουν αρόδου;

Εμείς πιστεύουμε πως η προβολή πρέπει να έχει δύο πυλώνες:
Ο πρώτος -που είναι και ο πιο ισχυρός- είναι η δυναμική και συνεχώς ανανεούμενη ιντερνετική
παρουσία μας.
Ο δεύτερος, είναι η φροντίδα να καθαρίζεται το νησί τουλάχιστον από τις αρχές Απριλίου και να υπάρχει μια εικόνα ευταξίας και "πάστρας" στα βασικότερα σημεία που τυγχάνουν επισκεψιμότητας.
 Τα υπόλοιπα είναι για να περνάμε(περνάνε) ευχάριστα την ώρα μας!

Φαινόμενα και Αιτίες...

*Τα τραγικά αδιέξοδα που βιώνουμε σήμερα σε όλα τα επίπεδα της εθνικής μας ζωής δεν είναι τυχαία.
Τα φαινόμενα υστέρησης και ελλειμματικότητας σε βασικούς τομείς κοινωνικής πρόνοιας στο νησί μας δεν προέκυψαν ουρανόθεν.
Υπάρχει υπόβαθρο ιδεολογικό.
Υπάρχει υπόστρωμα πολιτικό.
Και φυσικά απόλυτη συνενοχή των πολιτών που πιάστηκαν στον ύπνο με τις ιδεολογικές  προτιμήσεις και κομματικές επιλογές της συμφοράς...
Η θεμελιώδης αιτία της "αποχώρησης" του κράτους από πεδία κοινωνικής προνοιακής δράσης, όπως είναι π.χ. τα Κέντρα Υγείας, έχει ταυτότητα και όνομα.
Η φασαρία που γίνεται, ηθελημένα είτε αθέλητα, συγκαλύπτει τον βασικό ένοχο, που δεν είναι άλλος από το (νεο)φιλελευθερισμό!
Τα θέλγητρα του οποίου σαγήνευσαν ως άλλες σειρήνες τους ταπεινούς της γης με τα γνωστά επακόλουθα...

 *Στις αρχές του 20ου αιώνα έπειτα από συντομότατη ιστορικά περίοδο άνθησης, ο φιλελευθερισμός ως φιλοσοφικός στοχασμός και ως πολιτική εφαρμογή, είχε τεθεί στο περιθώριο.
Ήταν στην κυριολεξία εξαφανισμένος.

Η άνοδός του ή για να ακριβολογούμε η νεκρανάσταση και παγκόσμια επικράτησή  του (που συνδυάστηκε-συνδέθηκε με την δεύτερη καπιταλιστική επανάσταση), σημειώθηκε την δεκαετία του '90, όπου στη μεν Μ.Βρετανία κυβερνούσε το κόμμα της αποκαλούμενης "σιδηράς" κυρίας Θάτσερ, στις δε Η.Π.Α. ο διαβόητος Ρόναλντ Ρήγκαν, ο πρόεδρος του "πολέμου των άστρων" και του ξέφρενου καλπασμού των πυρηνικών εξοπλισμών...

Την περίοδο εκείνη η "ιδεολογία" των ιδιωτικοποιήσεων και του "περιορισμού του κράτους" γνώρισε τεράστια διάδοση, παρασύροντας στη κατεύθυνση αυτή ακόμα και παραδοσιακές αριστερές δυνάμεις, επικουρούμενη φυσικά από την κατάρρευση του λεγόμενου υπαρκτού σοσιαλισμού και την απαξίωση της κομμουνιστικής προοπτικής...

Μέσα σε αυτό το κλίμα η επέλαση του "ιδιωτικού" χώρου σε βάρος του δημόσιου, που εκφράστηκε με την απόσυρση του κράτους από τομείς που είχε την αποκλειστική ή την κύρια αρμοδιότητα και ευθύνη, ήταν σαρωτική.
Η θεμελιώδης ουμανιστική αξία της προόδου, που αναγνώριζε στον Άνθρωπο και όχι στο χρήμα την πρωτοκαθεδρία , υποκαταστάθηκε από την κάλπικη αξία της "αγοράς".

Η διαρκής υποχώρηση-συρρίκνωση των αριστερών ρευμάτων και κομμάτων, μαζί με την πλήρη αναχαίτισης της ιδεολογίας του κεντρικού σχεδιασμού των κοινωνικών αναγκών και της επιτελικής καθοδήγησης της ατομικής και συλλογικής ευτυχίας, οδήγησε-μετάλλαξε την πανίσχυρη πλέον αυτή ιδεολογία σε σύγχρονη μετα-θρησκεία.

*Ο φιλελευθερισμός μέσα σε μια εικοσαετία εξελίχθηκε σε σύγχρονη μάστιγα για τους λαούς:

Η κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας υπήρξε ένα από τα βασικά εργαλεία του.

Δημιουργήθηκαν  και δημιουργούνται συνεχώς (βλέπε πρόσφατα περίπτωση Λιβύης π.χ.) "κρατικά"μορφώματα  με χαλαρά ως ανύπαρκτα κυριαρχικά δεδομένα.
Υπεράνω των αιρετών πολιτικών αρχών και των κρατικών δομών, στέκονται οι εταιρείες-κολοσσοί, οι οποίες ειδικά στον τρίτο κόσμο διοικούν απευθείας, λεηλατώντας τους φυσικούς πόρους και καταστρέφοντας προκαταβολικά το μέλλον των χωρών αυτών (χαρακτηριστικό παράδειγμα η Ινδονησία).

Η πολιτική τάξη παγκοσμίως λειτουργεί πλέον όχι ως εντολοδόχος των πολιτών, στο πλαίσιο της αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας, αλλά ως ενεργούμενο των "αγορών".
Οι υπερεθνικοί πολιτικοί οργανισμοί έχουν αυτονομηθεί και η συμπεριφορά τους έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τις ανάγκες των εθνών που υποτίθεται πως εκπροσωπούν-υπηρετούν...
Μια δράκα χρηματομεσιτών, τραπεζιτών και άλλων "επιχειρηματιών", κατευθύνει τις τύχες του κόσμου απροσχημάτιστα.
Η περιουσία των 80 πλουσιοτέρων από αυτούς ισοδυναμεί με το 50% του παγκόσμιου ΑΕΠ!!
Η ισχύς που παρέχει το χρήμα-θεός είναι ακατανίκητη.
Οι λαοί υποβάλλονται σε εξοντωτικά προγράμματα "σταθεροποίησης" και "εξυγίανσης" με στόχο την κατάλυση όλων των κοινωνικών κατακτήσεων ακόμη και των θεμελιωδών.
Οι πολίτες στο μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη είναι πλέον δέσμιοι κατά τρόπο που παραπέμπει ευθέως στην αρχαία δουλοκτητική Ρωμαϊκή αυτοκρατορία...

Η αμηχανία και η σύγχυση είναι προφανής.
Σε άλλους καιρούς οι εξεγέρσεις και οι επαναστάσεις (όχι φυσικά "τύπου" Λιβύης, Συρίας, κλπ.) θα ξεσπούσαν αλλεπάλληλα.

Στην εποχή της μεντιακής πλύσης εγκεφάλου και της επικοινωνιακής τρομοκρατίας, αυτό φαντάζει απόμακρο και γραφικό.
Η ΠΡΟΣΟΧΉ ΣΤΡΈΦΕΤΑΙ ΤΕΧΝΗΈΝΤΩΣ ΌΧΙ ΣΤΗΝ ΑΙΤΊΑ ΠΟΥ ΠΡΟΞΕΝΕΊ ΤΑ ΔΕΙΝΆ ΑΛΛΆ ΣΤΑ ΊΔΙΑ ΤΑ ΔΕΙΝΆ!!

Αν δεν γίνει κατανοητός στην ολότητά του ο μηχανισμός των εξελίξεων, το παιχνίδι για την ανθρωπότητα είναι χαμένο.
Το πρώτο βήμα λοιπόν είναι η ΚΑΤΑΝΌΗΣΗ ΤΟΥ ΓΊΓΝΕΣΘΑΙ.
Το επόμενο είναι η ΑΝΆΛΗΨΗ ΔΡΆΣΗΣ με ξεκάθαρο ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα (το ΔΈΟΝ ΓΕΝΈΣΘΑΙ), ενάντια στο νεοβαρβαρισμό και στη σύγχρονη εκδοχή της δουλοκτησίας!

*Οι κραυγές και τα σποραδικά πυρά που πέφτουν δεξιά και αριστερά για ΕΠΙΜΈΡΟΥΣ ΘΈΜΑΤΑ που όμως είναι απότοκα της συνολικής πορείας της ανθρωπότητας και των παγκόσμιων εξελίξεων, δυστυχώς είναι καταδικασμένα να ηχούν στο κενό...
Γιατί αυτό που πάντοτε είχε και έχει σημασία δεν είναι να περιγράφεις το κακό, αλλά να το πολεμάς και να το καταστρέφεις.

Αεροδρόμιο: Τρομοκρατικά σενάρια...

Μην πάει ο νου σας σε επικείμενη επίθεση τρομοκρατικών ομάδων και οργανώσεων, τύπου Αλ-Κάϊντα, Ε.Λ.Α. κλπ.
Όπως θίξαμε άλλωστε και σε προηγούμενο σημείωμά μας, η ντόπια τρομοκρατική οργάνωση (της Παριανής Μακακίας) φρόντισε να χτυπήσει έγκαιρα και να "ιδιοποιηθεί" τον χώρο όταν έπρεπε!

Τα δυσάρεστα και άκρως τρομοκρατικά "νέα" έχουν να κάνουν με κάποιο "σενάριο" το οποίο παραδόξως, αν και το έχουμε θίξει-αναφέρει σε τοπικά ΜΜΕ και έχουμε ζητήσει περαιτέρω διερεύνηση, δεν δόθηκε η πρέπουσα σημασία με τελικό αποτέλεσμα την αποσιώπηση...
Και όταν αναφερόμαστε σε "σενάριο" φυσικά δεν ομιλούμε για κουβεντούλες καφενείου ή πολιτικές εξισώσεις γνωστών και μη εξαιρετέων "παραγωγικών" κύκλων της εύφορης Παριανής πολιτικής κοιλάδας.
Ομιλούμε για την άποψη "έγκριτου" νομικού, ο οποίος άλλωστε εμπλέκεται στην υπόθεση του αεροδρομίου ως συνήγορος μερίδας ιδιοκτητών, άποψη που θέλει το αεροδρόμιο (εκτός του ενδεχόμενου κινδύνου να μην χρηματοδοτηθεί ως έργο) να ναυαγεί εξαιτίας της αδυναμίας του κράτους να κατοχυρωθεί ιδιοκτησιακά επί της απαλλοτριωθείσας έκτασης.

Ενημερωτικά σας αναφέρουμε ότι το δικαστήριο, που θα εκδικάζονταν η αίτηση του δημοσίου  αναίρεσης της υπ' αριθμό 63/2006 απόφασης του Εφετείου Αιγαίου και είχε οριστεί για τις 4 Μαρτίου του 2011,  πήρε αναβολή για τον Ιανουάριο του 2012 και η συνέχεια προβλέπεται εξαντλητική...
Το παράδοξο στην όλη υπόθεση είναι ότι αντί να υπάρχει πλήρης διαφάνεια και να δημοσιοποιούνται όλα τα δεδομένα και στοιχεία που αφορούν στην υπόθεση, η ενημέρωση εξαντλείται σε τσιτάτα, πολιτικές διαβεβαιώσεις και πρωτοσέλιδες ιαχές, με παράπλευρες απώλειες τους ιδιοκτήτες οι οποίοι μετά από πολύχρονη ταλαιπωρία κινδυνεύουν τώρα να τους ζητήσουν ...και τα ρέστα πίσω.