Το Colpo Grosso του Τσίπρα

ΑΠΟ ΔΙΑΚΗΡΥΞΕΙΣ ΠΑΜΕ ΚΑΛΑ... (2)

 Σε συνέχεια των όσων έγραφα χθες, θέτω και μερικά άλλα πιο ειδικά ερωτήματα:

1)Με ποιο τρόπο φαντάζονται οι "σωτήρες", πως θα προστατέψουν το νησί από τις 8.000 περίπου άδειες οικοδομής που είναι υπό έκδοση;

Μπορούν να μας πουν συγκεκριμένα μέτρα για την αποτροπή αυτής της μαύρης, εφιαλτικής εξέλιξης για την Πάρο;

2)Με ποιο τρόπο φαντάζονται πως θα εμποδίσουν το ξεπούλημα και των τελευταίων μεγάλων εκτάσεων που γίνονται βορά κυρίως από κεφάλαια ύποπτης προέλευσης;

3)Με ποιο τρόπο φαντάζονται πως θα νεκραναστηθεί το συνεταιριστικό κίνημα της Πάρου, όταν αυτό πλέον είναι σε χέρια ολιγάρχη;

4)Με ποιο τρόπο φαντάζονται πως θα λυθεί το κυκλοφοριακό, εκτός από την αρλούμπα περί ποδηλατοδρόμων;

Kι ένα κάπως άσχετο για επιδόρπιο:

5)Με ποιο τρόπο φαντάζονται πως θα ευημερήσει ένα "καλά στελεχωμένο Κ.Υγείας", αντί ενός κακά στελεχωμένου Νοσοκομείου;

 

Και επειδή συνεχίζει η «Κασελακιάδα», μια μόνο παρατήρηση!

Είναι τόσο «δυσνόητο» για οποιονδήποτε ότι ο εν λόγω αρχηγός κόμματος είναι φυτευτός; Είναι τόσο «δυσνόητο» ότι είναι ο εκλεκτός...

Διαβάστε περισσότερα

AΠΟ ΔΙΑΚΗΡΥΞΕΙΣ ΠΑΜΕ ΚΑΛΑ...

Δεν φείδονται διακηρύξεων και υποσχέσεων οι διεκδικούντες τον Δήμο περί "προστασίας της ταυτότητας" της Πάρου.

Σχεδόν σε κάθε φράση που αρθρώνουν, η επίκληση της ιδιοπροσωπίας του νησιού αποτελεί την συνήθη κατάληξη.

Επειδή ο υποφαινόμενος δεν διαθέτει την απαιτούμενη ευφυία , προκειμένου να κατανοήσει την μέθοδο μέσω της οποίας θα επιτευχθεί η θρυλούμενη "προστασία", θέτω μερικές απλοϊκές ερωτήσεις:

1)Πως φαντάζονται οι επίδοξοι σωτήρες την προστασία από τον υπερτουρισμό, όταν οι πλέον συντηρητικές εκτιμήσεις των ειδικών μέσα από δημοσιευμένες μελέτες, ανεβάζουν τον αριθμό των επισκεπτών για την επόμενη δεκαετία, στο υπερδιπλάσιο από αυτόν που υποδεχόμαστε σήμερα;

2)Πως φαντάζονται οι "προστάτες" την διαχείριση των ενοικιαζόμενων τροχοφόρων, όταν ο αριθμός τους συνεχίζει ανεμπόδιστα και ανεξέλεγκτα την ανοδική του πορεία;

3)Πως φαντάζονται την προστασία του πρωτογενή τομέα, όταν η οικοπεδοποίηση έχει πλέον γενικευτεί και έχουν μετατραπεί σε οικόπεδα προς δόμηση κατά το μεγαλύτερο μέρος τους και οι τελευταίες καλλιεργούμενες εκτάσεις;

4)Πως φαντάζονται την προστασία της αρχιτεκτονικής φυσιογνωμίας του νησιού, όταν οι περισσότερες νεοαναγειρόμενες οικοδομές στην ύπαιθρο, μάλλον μοιάζουν με στρατιωτικά οχυρά και καθόλου με κατοικίες;

5)Πως φαντάζονται την αειφορία του νησιού,όταν οι υδάτινοι πόροι εξαντλούνται;

6)Πως φαντάζονται την διαχείριση, απορριμάτων και λυμάτων, όταν αυτά υπερβαίνουν κατά πολύ τις δυνατότητες των υπαρχουσών υποδομών;

Χρησιμοποιώ την λέξη φαντάζονται, γιατί χρειάζεται πράγματι προχωρημένη φαντασία για να ισχυρίζονται πως με τις διαρκώς μεγεθυνόμενες δομές (αεροδρόμιο, λιμάνια) υπάρχει έστω και απειροελάχιστη πιθανότητα να βελτιωθεί η κατάσταση .

 

Από τις κοινότητες στoν Καλλικράτη: Υπερσυγκέντρωση και απερήµωση

Φτάνει πια με τους αθώους και παραπλανημένους πολίτες

 Καθώς διαβάζω τις κατηγορίες κατά του δημάρχου του Βόλου, Αχιλλέα Μπέου, μετά τις επαναλαμβανόμενες καταστροφές στον Βόλο, σκέφτομαι πως ο Αχιλλέας Μπέος εξελέγη δυο φορές δήμαρχος του Βόλου, και την δεύτερη μάλιστα πανηγυρικά από τον πρώτο γύρο. Διάβασε τη συνέχεια

«Ο ΣΥΡΙΖΑ στο τίποτα, η Δημοκρατία στο πουθενά»

 του Νίκου Μαραντζίδη

Όταν το 2004 ο Παπανδρέου εισήγαγε στο ΠΑΣΟΚ τον θεσμό της άμεσης εκλογής προέδρου από τη βάση, πολλοί από όλο το πολιτικό φάσμα τον λοιδόρησαν. Αντιμετώπισαν την καινοτομία εχθρικά, ως ιδιορρυθμία εξ Αμερικής ορμώμενη, ασύμβατη με τα ήθη του κομματικού συστήματος.

Ό,τι κοροϊδεύεις το λούζεσαι, λέει το ρητό. Μερικά χρόνια αργότερα η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ υιοθέτησαν τη διαδικασία.

Τη θέσπισαν όμως άρον άρον, τυχοδιωκτικά, χωρίς σοβαρές θεσμικές ασφαλιστικές δικλίδες.

Στη ΝΔ, οι δύο πρόεδροι που εκλέχτηκαν άμεσα από τη βάση υποστηρίζονταν από μικρές, σχεδόν ασήμαντες μειοψηφίες στην Κοινοβουλευτική Ομάδα και στις κομματικές ελίτ, γεγονός που συνιστά ιδιαιτερότητα ασύμβατη με τις παραδόσεις της Κεντροδεξιάς, αδιανόητη μερικά χρόνια νωρίτερα· απόδειξη ίσως της διάβρωσης που έχει υποστεί ο κοινοβουλευτισμός ακόμη και στη συνείδηση του συντηρητικού κόσμου.

Στην Αριστερά ακόμη χειρότερα! Γιατί ποιος θα μπορούσε να φανταστεί τον ΣΥΡΙΖΑ να εκλέγει πρόεδρό του έναν μέχρι πριν από λίγους μήνες άσχετο με την Αριστερά μόνιμο κάτοικο των ΗΠΑ.

Προφανώς η εκλογή Κασσελάκη σχετίζεται με συνθήκες που διαμορφώθηκαν εντός του ΣΥΡΙΖΑ: συλλογική ψυχολογία πένθους ενισχυμένη από κατευθυνόμενη τοξικότητα και διασπορά fake news, οργανωτική καχεξία και μεσσιανική κουλτούρα.

Η ισορροπία τώρα ανατράπηκε προς όφελος του τυχοδιωκτισμού.

Αναμφίβολα, η θεσμική επιπολαιότητα που επιδείχθηκε είναι συγκλονιστική. Προφανώς, οι κομματικές ελίτ δεν είχαν ποτέ διανοηθεί την ντροπιαστική πιθανότητα να εκλεγεί πρόεδρος ένα μη μέλος πρώην θαυμαστής του Μητσοτάκη, που εκτιμούσε τον Τραμπ περισσότερο από τον Τσίπρα. Με πολιτικούς όρους, πρόκειται για απαγωγή από μια ξένη στην Αριστερά κουλτούρα.

Είμαι σίγουρος πως ο Τσίπρας θα θλίβεται σήμερα, αλλά δυστυχώς για τον ίδιο θα μείνει στην Ιστορία για την αδυναμία του να προβάλει οποιαδήποτε αντίσταση. Ίσως αυτό το πάθημα να αποτελέσει για τον ίδιο ένα καλό μάθημα για το μέλλον, διαφορετικά θα αρκεστεί στη συγγραφή ενός βιβλίου αναμνήσεων με τον πικρό τίτλο «Πώς μου έκλεψαν το κόμμα μέσα από τα χέρια μου».

Υπάρχουν και χειρότερα. Η εκλογή Κασσελάκη δείχνει επικίνδυνη περιφρόνηση στους θεσμούς της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Ο περιορισμένων γνώσεων και παραστάσεων περί της ελληνικής πολιτικής νεοεκλεγείς αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης όχι μόνο δεν βρίσκεται στο κοινοβούλιο, αλλά δεν διαθέτει καμιά εμπειρία από αυτόν ή άλλον αντιπροσωπευτικό θεσμό. Δεν διαθέτει καμιά προηγούμενη πολιτική εμπειρία γενικώς.

Αν υποθέσουμε ότι γίνονταν αύριο εκλογές, θα διεκδικήσει την πρωθυπουργία χωρίς να έχει μιλήσει ούτε μία φορά από το βήμα της Βουλής. Και αν χρειαστεί να γίνει σύσκεψη των αρχηγών των κομμάτων για κάποιο κρίσιμο εθνικό θέμα, θα πάει αυτός που δεν ξέρει τη διαφορά του κρατιδίου από το ψευδοκράτος; Την ώρα που η μεσσιανική θεωρία «μαθαίνω γρήγορα» τρομάζει για το μέγεθος της αυθάδειάς της, οι κίνδυνοι για τη δημοκρατία και τη χώρα από αυτόν τον τραγέλαφο είναι προφανείς.

Πάντως, πολλές καταστάσεις εκτός ΣΥΡΙΖΑ έστρωσαν τον δρόμο στην ύβριν. Καιρό τώρα, οι πολίτες εθίζονται σε μια ποικιλόμορφη υποβάθμιση της δημοκρατίας. Ο υποβιβασμός του κοινοβουλίου σε υπηρέτη της εκτελεστικής εξουσίας και η απαξιωτική στάση των κυβερνήσεων έναντι των βασικών δημοκρατικών και φιλελεύθερων πρωτοκόλλων ενισχύουν υπονομευτικές στη δημοκρατία δυνάμεις: τον κυνισμό («πάντα γίνονταν αυτά»), την παραίτηση («τίποτε δεν αλλάζει»), τη λατρεία της μεταπολιτικής και της αντιπολιτικής, το παρατεταμένο αίσθημα ασφυξίας και τον θυμό («γουστάρεις να τους ξεδοντιάσουμε;»).

Η δημοκρατία μας βιώνει μια διπλή διάβρωση: στην κορυφή, οι κυβερνώσες ελίτ περιφρονούν τους κανόνες ολισθαίνοντας σε μια σιωπηλή εκτροπή, ένα διαρκές αθόρυβο πραξικόπημα. Στη βάση, οι πολίτες χάνουν σταδιακά την εμπιστοσύνη τους στους αντιπροσωπευτικούς θεσμούς και «γουστάρουν» πολιτικούς που (λένε ότι) θα «ξεδοντιάσουν το σύστημα».

Μερικοί περιγράφουν το φαινόμενο Κασσελάκη ως ελληνικό τραμπισμό. Μπορεί, αν και το φαινόμενο είναι πιο σύνθετο γιατί εδώ επιπλέον έχουμε μια ομάδα ανθρώπων πίσω από τον Κασσελάκη, ταυτισμένων με τις χειρότερες παραδόσεις του ΣΥΡΙΖΑ, που κινούν νήματα αξιοποιώντας προς όφελός τους την ανεπάρκεια του ηγέτη. Εξάλλου στον ΣΥΡΙΖΑ μερικοί είναι τόσο κυνικοί, ρηχοί και ιδιοτελείς, που όχι τον Τραμπ αλλά ακόμη και τον Μουσολίνι θα ψήφιζαν, αν διασφάλιζε την καριέρα τους.

Το κρίσιμο όμως βρίσκεται στον κίνδυνο μετάδοσης του φαινομένου. Οποίος νομίζει πως ό,τι έγινε στον ΣΥΡΙΖΑ αφορά αποκλειστικά αυτόν, αυταπατάται. Η γοητεία του μεταπολιτικού μεσσιανισμού μπορεί να κυριεύσει σύντομα κι άλλους χώρους και τότε οι κίνδυνοι που ανοίγονται μπροστά μας είναι πολυεπίπεδοι. Η δημοκρατία είναι ένα παιχνίδι μάθησης και μίμησης, όπως και η υπονόμευσή της επίσης.

 

Δρ Χάρβεϊ Ρις: Καρκίνοι εμφανίζονται με τρόπους που δεν είχαν παρατηρηθεί ποτέ πριν μετά τους εμβολιασμούς COVID

Ο Δρ Χάρβεϊ Ρις μιλάει για τους νέους «καρκίνους τούρμπο», τον εμβολιασμό και τον τρόπο διαχείρισης του ιού COVID. ΕΥΘΥΜΙΟΣ...

Διαβάστε περισσότερα

Καταπίνοντας τα μνημόνια, διυλίζοντας τον Κασσελάκη

Επαληθεύοντας όλα τα προγνωστικά ο Στέφανος Κασσελάκης πέτυχε ευρεία νίκη στις εκλογές για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ και πλέον είναι το αδιαφιλονίκητο φαβορί. Τα στελέχη και τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που απορούν με την εκτόξευση προς την προεδρία ενός μέχρι πρόσφατα άσχετου με το κόμμα και την ιστορία του, κακώς απορούν. Το ένα και μοναδικό κριτήριο του κόσμου του ΣΥΡΙΖΑ είναι να μην εξαϋλωθεί η αξιωματική αντιπολίτευση, να μην επιστρέψει στο 3%, και -ίσως-  να μπορέσει να ξαναχτυπήσει την πόρτα της εξουσίας. Αυτή την προοπτική μπορεί να τη δώσει ένας νεότερος και ωραιότερος Μητσοτάκης, δεν μπορούν να τη δώσουν πρόσωπα και στελέχη που ταυτίστηκαν με τη χρεοκοπία του ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση – και ακόμα περισσότερο – με τη χρεοκοπία του ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση.  για περισσότερα εδώ

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ! Η Γερμανίδα Von der Leyen λέει στα γρήγορα ότι η Ρωσία έριξε τις ατομικές βόμβες στην Ιαπωνία!!!

 

Σε μια άσχημη περίπτωση ιστορικής παραποίησης, η Γερμανίδα Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, είπε ότι η Ρωσία ήταν αυτή που έριξε τις ατομικές βόμβες στην Ιαπωνία.

Η ανώτατη αξιωματούχος της ΕΕ (δεν έχει εκλεγεί δημοκρατικά) προσκλήθηκε την Πέμπτη σε εκδήλωση που διοργάνωσε το φιλοΝΑΤΟϊκό think tank the Atlantic Council, όπου παρουσίασε τον Ιάπωνα πρωθυπουργό Fumio Kishida και τον περιέγραψε ως “σύμμαχο και φίλο”. Για περισσότερα ΕΔΩ

 

ΠΟΥ: Υπογράφτηκε δήλωση «πρόληψης πανδημίας»–Φέρνει lockdown και εμβολιασμούς ως «νέα...

ΕΡΑΝΙΣΜΑΤΑ

*Έχει καταστεί πλέον σαφές, πως οι δύο βασικοί διεκδικητές του δήμου, είναι ο Κώστας Μπιζάς με τον Μάρκο Κωβαίο.

Η διαφορά μεταξύ των δύο είναι, πως ο μεν πρώτος μπορεί να πάρει την εκλογή ακόμη κι από την πρώτη κάλπη, ενώ ο δεύτερος αγωνίζεται για την είσοδο σε δεύτερο γύρο.

Πάντως και στην μια και στην άλλη περίπτωση, το προβάδισμα ανήκει στον Κώστα.

 

*Μπορεί να βαυκαλίζονται οι της Λ.Συσπείρωσης με ατάκες του στυλ "τρεις παρατάξεις δύο πολιτικές", αλλά η ζώσα και βοώσα πραγματικότητα άλλα μας λέει.

Πέρα από τις κορώνες περί διεκδίκησης, ο πυρήνας της πολιτικής φιλοσοφίας της εν λόγω παράταξης για την τοπική ανάπτυξη, όχι απλά δεν διαφέρει από .τις άλλες δύο, αλλά είναι ταυτόσημος.

Σε όλες τις στρατηγικές επιλογές είτε απρουπόθετα είτε με αστερίσκους, δήλωσαν παρόντες και με το παραπάνω.

Ολα τ' άλλα είναι για "αγωνιστική" κατανάλωση.

 

*Υπάρχουν εν υπνώσει μια σειρά σοβαρά χρονίζοντα ζητήματα, τα οποία καμία παράταξη δεν έχει κάνει τον κόπο να τ' αγγίξει.

Κάτι η αλαζονεία που έχουν επιδείξει ορισμένοι, που δεν τόχουν σε καλό τους να υιοθετούν θέσεις αλλονών, κάτι η εμμονή με τα ίδια και τα ίδια, πολλές πληγές ακόμα πυοροούν.

Κορυφαίο παράδειγμα, η πλήρης αμέλεια στο δημ. διαμ. Αγγαιριάς για την διαπλάτυνση δρόμων, την δημιουργία νέων εξαιρετικά αναγκαίων και την εξεύρεση νέων χώρων στάθμευσης, όσο ακόμα αυτό είναι μπορετό.

*Θα ήταν εξαιρετικά πρωτότυπο να πηγαίναμε σε εκλογές χωρίς συντροφικά μαχαιρώματα, αδειάσματα συναδελφικά και άλλα φαινόμενα διόλου τιμητικά για τους επίδοξους σωτήρες της Πάρου.

Στο πλαίσιο αυτό, ανθούν οι "συνεργασίες" με στόχο αφενός την  εκλογή των συνεργαζόμενων, αφετέρου τον αποκλεισμό των μη αρεστών, αλλά χρήσιμων να παίζουν τον  ρόλο του έρματος στο παραταξιακό καράβι.

 

*Εκτός από τις συνεργασίες που προανέφερα, έχουμε και την υπερπροβολή των "εκλεκτών", που είτε λόγω διαπλοκής και ειδικής σχέσης, είτε λόγω διαθέσιμων πόρων, θα ακουμπήσουν πολλά ευρουλάκια στα ευημερούντα τέτοιες περιόδους ΜΜΕ.

 

*Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον πάντως εστιάζεται στην Παροικία, όπου τα πράγματα είναι πολύ μπερδεμένα, τόσο εξαιτίας των διασταυρώσεων των σογιών, όσο και λόγω των μετακινήσεων υποψηφίων από μια παράταξη σε άλλη.

Οψόμεθα!