Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2015

«Αντιμνημονιακό Μνημόνιο»…




Κάθε σφετεριστής της Ιστορίας, των λαϊκών κατακτήσεων και των αγωνιστικών παραδόσεων, δολοφονεί ανελέητα τις έννοιες και τις λέξεις: Σφετερίζεται το περιεχόμενό τους και τις μετατρέπει στο αντίθετό τους…

Ο σφετερισμός πήρε μορφές αυθάδους μοχθηρίες στους σφετεριστές των σοσιαλιστικών Ιδεών και Αξιών, στους σφετεριστές των αγωνιστικών και επαναστατικών παραδόσεων…


Η σοσιαλδημοκρατία ήταν η πρώτη σφετεριστική κεφαλή στην ιστορία του εργατικού Κινήματος…

Στο σταλινισμό ο σφετερισμός υψώθηκε σε μακάβρια γκριμάτσα…

Οι απόγονοι της σοσιαλδημοκρατίας και του σταλινισμού δούλεψαν περαιτέρω τις φόρμες του σφετερισμού, κατασκευάζοντας και το ανάλογο λεξιλόγιο: Το λεξιλόγιο της Νέας Τάξης (σήμερα).

[color=blue] Όλα τα καινούργια ιδεολογήματα της ιμπεριαλιστικής παγκοσμιοποίησης, τα επεξεργάστηκαν, τα επέβαλαν και τα «φόρμαραν» οι επίγονοι του σταλινισμού και της σοσιαλδημοκρατίας…

[/color]
Στην Ελλάδα οι σύγχρονες εκφάνσεις της «μητρικής» σφετεριστικής αυθάδειας (σοσιαλδημοκρατίας και σταλινισμού) αποτυπώθηκαν με ιδιαίτερη βαναυσότητα και μοχθηρία στα πολιτικά υποκείμενα του σοσιαλδημοκρατικού ΠΑΣΟΚ και του ευρωκομουνισμού: ΚΚΕ εσ. ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ…
Ο Πασοκικός «εκσυγχρονισμός» (ο σημιτισμός και η συνέχειά του – ΓΑΠ κ.λπ.) αποτελεί την κορύφωση της σφετεριστικής παράκρουσης…

Ο ΣΥΡΙΖΑ βαδίζει στα ίδια βήματα σφετερισμού της «εκσυγχρονιστικής» λαίλαπας…

Ο σημερινός, όμως, ΣΥΡΙΖΑ δεν βαδίζει μόνο στα ίδια σφετεριστικά βήματα του νεοφιλελεύθερου πασοκικού, «εκσυγχρονιστικού» ΕΦΙΑΛΤΗ, αλλά και τον ξεπερνάει…

Εδώ ο σφετερισμός και η συνακόλουθη δολοφονία των εννοιών και των λέξεων υψώνονται μέχρι την κατασκευή ΕΚΤΡΩΜΑΤΙΚΩΝ λεκτικών σχημάτων: «Αντιμνημονιακό Μνημόνιο»!!!


Τέτοια λεκτικά εκτρώματα κατασκευάζουν ΠΑΝΤΑ τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, κόμματα βοναπαρτίστικου εκτροχιασμού και φασιστικά…

Ο Χίτλερ ήταν αυτός που κατασκεύασε το λεκτικό έκτρωμα: «Εθνικό-σοσιαλισμός»!!!

Στην ίδια πολιτική φιλοσοφία και γλωσσική ΠΟΛΙΤΙΚΗ λογική κινείται και το λεκτικό έκτρωμα του ΣΥΡΙΖΑ: «Αντιμνημονιακό Μνημόνιο»!!!
Οι άνθρωποι πλέον έχουν ΑΠΟΓΕΙΩΘΕΙ: Σε σφετεριστική αυθάδεια, σε ασύστολο ΨΕΥΔΟΣ και σε ΕΚΤΡΩΜΑΤΙΚΗ καταστροφή της Γλώσσας (ο νεοταξικός φασισμός)…

Σπέρνουν ΕΦΙΑΛΤΕΣ…

Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2015

Ο «αριστερός» ΣΥΡΙΖΑ: Πλυντήριο της Δεξιάς…



Όταν η Αριστερά είναι αριστερά με εισαγωγικά, δηλαδή παύει να είναι Αριστερά, τότε η ιστορία παίζει περίεργα παιχνίδια με τους σφετεριστές της Αριστεράς.

Τότε, για να είμαστε πιο ακριβείς στις διατυπώσεις μας, η Ιστορία ΤΙΜΩΡΕΙ την «αριστερά» που χλευάζει την Ιστορία: Που χλευάζει την ιστορία της Αριστεράς και τις επαναστατικές της κατακτήσεις…


Η ιστορική τιμωρία με το ΣΥΡΙΖΑ συνίσταται στην ακόλουθη φάρσα-τραγωδία: Ο «αντιμνημονιακός» ΣΥΡΙΖΑ να γίνει το πλυντήριο της δωσίλογης κακουργίας των μνημονιακών…
Ο «αντιμνημονιακός» και «αριστερός» ΣΥΡΙΖΑ να ξεπλύνει τις μνημονιακές δυνάμεις του 4ου Ράιχ (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και δορυφόρους) και να νεκραναστήσει τη Δεξιά!!!

Το χειρότερο:
Να καθιερώσει και να εδραιώσει μια στρεβλή εικόνα (μαγική εικόνα) της κοινοβουλευτικής πραγματικότητας: Ένα κοινοβούλιο συντριπτικά ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ, σε ποσοστά ασύλληπτα…
Είναι πιθανόν οι μνημονιακές δυνάμεις στο νέο κοινοβούλιο, μετά τις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου, να αγγίζουν τα ποσοστά του 80%!!!

Να συντρίψουν δηλαδή το ρωμαλέο λαϊκό ΟΧΙ του 62% στο δημοψήφισμα…

Να, γιατί διέταξαν τις εκλογές οι ληστές και οι δήμιοι της ευρω-χούντας: Για να τσαλαπατήσουν εκλογικά το ΟΧΙ του ελληνικού λαού και να εδραιώσουν την αποικιοκρατική ομοιομορφία του ΝΑΙ στα Μνημόνια…

Να, γιατί ο Τσίπρας προχώρησε σε εκλογές εξπρές: Εντολή του 4ου Ράιχ εκτέλεσε…

Έτσι, ο ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποιήθηκε ως όχημα «αριστερό» και «αντιμνημονιακό» για να ισοπεδωθεί το λαϊκό ΟΧΙ, να εμφανιστεί η ελληνική κοινωνία, μέσα από τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες ΑΠΑΤΗΣ, με τη στρεβλή εικόνα του ΝΑΙ στα μνημόνια, με τη στρέβλωση του μνημονιακού ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΥ και παράλληλα να ξεπλυθούν ΟΛΕΣ οι δυνάμεις των δωσίλογων ανδρεικέλων…

Και ακόμα: Να βγει από τον σκουπιδοτενεκέ και να νεκραναστηθεί η Δεξιά.

Αυτό το ΕΓΚΛΗΜΑ διέπραξε η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και το διέπραξε ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ: Ως το νέο συνειδητό ανδρείκελο του 4ου Ράιχ…

Ο «αριστερός» ΣΥΡΙΖΑ ανέστησε τους βρικόλακες: Αυτούς που αφάνισε ο ελληνικός λαός στις τελευταίες εκλογές και ιδιαίτερα στο δημοψήφισμα…

Οι πιθανότητες να παραδώσει, ο «αριστερός» ΣΥΡΙΖΑ, την κυβερνητική εξουσία στη Δεξιά είναι πολύ μεγάλες.

Ανεξάρτητα από τα γκάλοπ μαϊμούδες, η Δεξιά ξεπλύθηκε από τη βαρβαρότητα και την κτηνωδία των μνημονίων, με το νέο «αριστερό» μνημόνιο, ακόμα πιο βάρβαρο και μοχθηρό…

Η Απενοχοποίηση της Δεξιάς και το σοκ των ψηφοφόρων από το προκλητικό μνημονιακό ΑΙΣΧΟΣ του ΣΥΡΙΖΑ, συμβάλλουν στην επανασυσπείρωση της Δεξιάς, στην ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ πλατειών λαϊκών στρωμάτων, συνακόλουθα και στην εκλογική συρρίκνωση του ΣΥΡΙΖΑ…

Φυσικά το ουσιαστικό δεν είναι ποιος θα είναι εκλογικά πρώτος: Το ΜΝΗΜΟΝΙΟ του ΣΥΡΙΖΑ θα εφαρμόσουν οι ΠΑΝΤΕΣ...

ΟΛΑ τα άλλα είναι καβγάδες για την εξαπάτηση των αφελών: Ανδρείκελα είναι που δίνουν θεατρικές παραστάσεις με μάσκες διαφορετικών μακιγιάζ και χρωμάτων…

Το ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ πολιτικό ζήτημα είναι να καταδικαστούν, ΟΛΟΙ αυτοί, από τη λαϊκή ψήφο…

Δεν πρέπει ο ελληνικός λαός
να τους αφήσει να εμφανίσουν μια εικόνα στρεβλή της ελληνικής κοινωνίας: Την εικόνα του μνημονιακού ολοκληρωτισμού, την εκλογική απατηλή εικόνα καταδίκης του λαϊκού ΟΧΙ στο δημοψήφισμα…

Η ΑΠΟΧΗ τούς βοηθάει στο να κατασκευάσουν μια εικονική πραγματικότητα, στο να εμφανίσουν την εικόνα της μνημονιακής ομοιομορφίας…

Και ο Καμίνης, όπως και ο Μπουτάρης, είχαν βγει με ποσοστά γύρο στο 16%, λόγω της γιγάντιας ΑΠΟΧΗΣ, αλλά καμία επίπτωση δεν υπήρξε: Κυβερνούν και βασιλεύουν…

Αυτό, συνεπώς, που λειτουργεί καταλυτικά, μια και δεν υπάρχει εκρηκτικό κίνημα στο δρόμο, δεν είναι η μεγάλη ΑΠΟΧΗ, αλλά το τι θα υπάρξει στην κατοχική Βουλή…

Αν υπάρξει ένα Μέτωπο μνημονιακών δυνάμεων γύρω στο 80% αυτό θα λειτουργήσει σαν μεγάλη ήττα του λαϊκού ΟΧΙ…


Αυτό ακριβώς θέλουν και αυτόν το ρόλο έχει κληθεί να παίξει η «αριστερή» κυβέρνηση Τσίπρα. 

Το νέο ιδεολόγημα των νεομνημονιακών


Ο "αντιμνημιακός" Κουρής

Οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι η ικανότητα των απατεώνων και των τυχοδιωκτών ειδικά των δημοσιογράφων (οι πολιτικοί τους ακολουθούν ασθμαίνοντας και τους μιμούνται) στο να εφευρίσκουν νέες δικαιολογίες και μυθολογίες είναι ανεξάντλητη.

Τελευταία μετά την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία και ειδικά μετά το δημοψήφισμα και την υπογραφή του τρίτου μνημονίου την παράσταση έχουν κλέψει για τα καλά οι διάφοροι «πρώην αντιμνημονιακοί» για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.


Δεν είναι τυχαίο ότι είναι ακριβώς οι ίδιοι και από το πολιτικό και από το δημοσιογραφικό κόσμο που κινούνταν στην λογική της επαναδιαπραγμάτευσης και υπόσχονταν κατάργηση των μνημονίων μέσα στο ευρώ και την ΕΕ.

Αφού η ίδια η πραγματικότητα έδειξε με τον πιο σκληρό τρόπο την ανεδαφικότητα αυτών των θεωριών και η συγκυβέρνηση αντί να καταργήσει τα μνημόνια υπέγραψε και τρίτο διαπράττοντας μία ιστορικών διαστάσεων προδοσία και αποστασία τότε όλοι οι ευρωλιγούρηδες «αντιμνημονιακοί» άρχισαν να ψάχνουν δικαιολογίες για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.

Όταν όμως ταυτίζεις την πολιτική σου με το μαύρο μέτωπο του μνημονίου και της αντίδρασης τότε μοιραία θα αρχίσει και η ρητορική σου και τα επιχειρήματα σου να μοιάζουν.

Το κυρίαρχο επιχείρημα του μαύρου μετώπου ήταν ότι τα μνημόνια είναι μονόδρομος και αναγκαίο κακό γιατί αν τα αρνηθούμε θα πάθουμε τα χειρότερα που είναι η έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ.

Πώς προσάρμοσαν τώρα οι νεομνημονιακοί το παλιό επιχείρημα στις δικές τους ανάγκες;


Μας λένε ότι ο Σόιμπλε έχει σχέδιο να βγάλει την Ελλάδα από το ευρώ και ότι ο Τσίπρας με την συμφωνία (τρίτο μνημόνιο) αποσόβησε τα χειρότερα.

Εδώ πρέπει να διευκρινίσουμε κάτι πριν συνεχίσουμε. Είναι η αρχιτεκτονική της ΕΕ και ειδικά του ευρώ που επιτρέπει στους ισχυρούς να επιβάλλουν τους όρους τους. Ο Σόιμπλε και οι ισχυροί της Ευρώπης μέσω του ευρώ και της πλήρης εξάρτησης από την ρευστότητα της ΕΚΤ μπορούν να εκβιάζουν και αυτό κάνουν ειδικά μάλιστα την Ελλάδα που βρίσκεται εδώ και καιρό σε κατάσταση ελεγχόμενης χρεοκοπίας.
Σαφώς και ο Σόιμπλε έχει και σχέδιο Β σε αντίθεση με την «αντιμνημονιακή» συγκυβέρνηση που έβαλε την ουρά στα σκέλια γιατί απλά από θέση ισχύος μπορεί να εκβιάζεις πραγματικά.

Αυτά όλα είναι λίγο έως πολύ γνωστά. Το περίεργο είναι η στάση των πρώην «αντιμνημονιακών» που μέχρι χθες μέμφονταν και σωστά το μαύρο μέτωπο ότι δέχεται τους εκβιασμούς της τρόικας και αφού δέχθηκαν ακριβώς τον ίδιο εκβιασμό και γονάτισαν αξιολύπητα, πάρα την απόρριψή του από τον ελληνικό λαό με το 61% του δημοψηφίσματος, έρχονται να μας παρουσιάσουν τον ίδιο εκβιασμό που υπάρχει από την αρχή των μνημονίων ως το μέγα σκιάχτρο και την απόλυτη καταστροφή ταυτιζόμενοι έτσι σε κινδυλογία με αυτούς που μέχρι χθες έφτυναν.

Προσπαθούν να βαπτίσουν το κρέας ψάρι όπως βάπτισαν την τρόικα θεσμούς και μάλιστα με ύπουλο τρόπο προσπαθώντας να μας πλασάρουν την υπογραφή του τρίτου μνημονίου ως ελιγμό απέναντι στο Σόιμπλε.

Θαυμάστε λογική: Οι προηγούμενοι και σωστά ήταν δοσίλογοι και προσκυνημένοι γιατί αποδέχονταν τους όρους της Γερμανίας και της ΕΕ, αυτοί είναι αντιμνημονιακοί και διαπραγματεύονται σκληρά αποδεχόμενοι όμως τους ίδιους όρους για να μην περάσει το βρώμικο σχέδιο Σόιμπλε να μας βγάλει από το ευρώ.

Μπορεί σε μας να μην αρέσει αυτή η λογική αλλά σίγουρα αρέσει στον Σόιμπλε.


Φυσικά αν οι ισχυροί της ΕΕ ήθελαν την Ελλάδα εκτός ευρώ το άλλο πρωί θα ήταν έξω.

Όλοι οι πρώην εντός ευρώ και ΕΕ «αντιμνημονιακοί», οι ΑΝΕΛ, ο ΣΥΡΙΖΑ, ο Κουρής, ο Βαξεβάνης, ο Κούλογλου, ο Καραμπελιάς και άλλοι ξεφυσούν με ανακούφιση για την παραμονή της χώρας στο ευρώ και έχουν καταπιεί οριστικά τα περί κατάργησης των μνημονίων.

Είναι πλέον προφανές ότι η μεγάλη διαχωριστική γραμμή είναι η μονομερής διαγραφή του χρέους και η έξοδος της Ελλάδος από ευρώ και ΕΕ.

Αυτός πρέπει να είναι ο ακρογωνιαίος λίθος κάθε συνεπούς αντιμνημονιακού προγράμματος και μετώπου. Όλα τα υπόλοιπα είναι μισόλογα και φύκια με μεταξωτές κορδέλες και μάλιστα με πολύ βαριές συνέπειες όπως το ξέπλυμα του μαύρου μετώπου και της δεξιάς και η ανάδειξη ενός κοινοβουλίου 80% και πλέον μνημονιακού σε πλήρη αντίθεση με τη λαϊκή θέληση.

Οι αφανείς επιτυχίες των μνημονίων...

Σύμφωνα με τα στοιχεία των ληξιαρχείων στην Ελλάδα η σιωπηρή γενοκτονία που συντελείται εναντίον των Ελλήνων συνιστά ένα ακόμη success story των μνημονίων. Για το πρώτο 8μηνο του 2015, οι θανάτοι ανήλθαν σε 87.270 και οι γεννήσεις σε 63.750. Με άλλα λόγια το δημογραφικό έλλειμμα για τον πληθυσμό της Ελλάδας έφτασε αισίως τους 23.520.

Πρόκειται για ιστορικό ρεκόρ ελλείμματος ανάμεσα σε θανάτους και γεννήσεις για ολόκληρη την περίοδο μετά το τέλος του πολέμου. Μήπως είναι κάτι συγκυριακό; Όχι. Πρόκειται για ένα μόνιμο χαρακτηριστικό, που παρατηρείται συστηματικά από το 2011 και μετά. Δηλαδή στα χρόνια επιβολής των μνημονίων. Τυχαίο; Κάθε άλλο.

Δείτε τι συμβαίνει. Το 2011 εμφανίζεται δημογραφικό έλλειμμα σε βάρος των γεννήσεων της τάξης των 4.671. Ο λόγος είναι απλός. Οι γεννήσεις εκείνη τη χρονιά μειώνονται δραστικά κατά 8.338 έναντι του 2010, ενώ οι θάνατοι αυξάνουν κατά 2.015 έναντι του προηγούμενου έτους.



Το 2012 τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα. Οι θάνατοι αυξάνουν κατά 5.589 έναντι του 2011, ενώ οι γεννήσεις πέφτουν εντυπωσιακά κατά 6.057. Το αποτέλεσμα ήταν το δημογραφικό έλλειμμα να εκτιναχθεί στους 16.297 για το 2012.

Το 2013 η κατηφόρα συνεχίζεται. Ενώ οι θάνατοι φαίνονται λιγότεροι έναντι του 2012 κατά  4.874, οι γεννήσεις συνέχισαν να καταρρέουν κατά 6.237. Κι έτσι το δημογραφικό έλλειμμα συνέχισε να αυξάνει κατά 17.660 αυτή την χρονιά.
ΔΗΜ.ΚΑΖΑΚΗΣ

Το 2014 η δημογραφική κατάρρευση συνεχίζεται. Οι θάνατοι ξαναπέρνουν την ανιούσα και αυξάνονται έναντι του 2013 κατά 2.294. Οι γεννήσεις συνεχίζουν να μειώνονται αν και μόνο κατά 705. Έτσι το δημογραφικό έλλειμμα διαμορφώθηκε για το 2014 σε 20.659.

Στο οκτάμηνο του 2015 η δημογραφική κατάρρευση εμφανίζεται ακόμη χειρότερη. Οι θάνατοι εμφανίζονται πολύ πιο αυξημένοι και στο οκτάμηνο έχουν φτάσει τους 87.270. Αν συνεχίσει έτσι το έτος θα κλείσει με τους θανάτους να πλησιάζουν ή και να ξεπερνούν τους 120 χιλιάδες. Αριθμός ρεκόρ για ειρηνική περίοδο. Οι δε γεννήσεις βρίσκονται στις 63.750 στο οκτάμηνο.

Έτσι μόνο μέσα στο πρώτο οκτάμηνο του 2015 το δημογραφικό έλλειμμα έχει εκτιναχθεί στα 23.520 και ίσως να ξεπεράσει κατά πολύ, έως το τέλος του χρόνου, τις 26 χιλιάδες. Το 2015 απ' ότι φαίνεται θα είναι η χειρότερη χρονιά της περιόδου των μνημονίων από άποψη θανάτων και δημογραφικής κατάρρευσης. Αυτό είναι το τίμημα της λεηλασίας των ταμείων των νοσοκομείων, ασφαλιστικών ταμείων και γενικά του δημοσίου, προκειμένου να πληρωθεί το ΔΝΤ. Πρώτη φορά αριστερά, βλέπετε.

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Σημαίνουν ότι από το 2011 έως το 2014 πέθαναν επίσημα 7.680 παραπάνω από ολόκληρη την προηγούμενη περίοδο. Ενώ ταυτόχρονα οι γεννήσεις μειώθηκαν την ίδια περίοδο κατά 21.337. Ποτέ ξανά καθ' όλη την μεταπολεμική περίοδο η Ελλάδα δεν υπέστη τέτοια πληθυσμιακή καταστροφή.

Το δημογραφικό έλλειμμα της περιόδου 2011 έως το πρώτο οκτάμηνο του 2015 έχει φτάσει στους 82.807! Με άλλα λόγια χάρις στα μνημόνια έχει ήδη χαθεί ο πληθυσμός μιας ολόκληρης πόλης  μεγέθους Κατερίνης. Ουσιαστικά μια ολόκληρη γενιά Ελλήνων δεν πρόκειται καν να γεννηθεί.

Έχει κανείς αμφιβολία ότι αυτή η δημογραφική κατάρρευση δεν έχει να κάνει με την τραγική κατάσταση του ιατροφαρμακευτικού συστήματος της χώρας, λόγω των οριζόντιων περικοπών και ιδιωτικοποιήσεων που επιβάλλονται από δανειστές και δοσίλογους; Έχει κανείς αμφιβολία ότι η δημογραφική κατάρρευση είναι άσχετη με τη δραματική επιδείνωση της μαζικής φτωχοποίησης και εξαθλίωσης, ιδίως στις νέες ηλικίες;

Να θυμήσουμε μόνο ότι ο πληθυσμός σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισμό στην Ελλάδα από 27-28% ολόκληρη την πριν των μνημονίων περίοδο έχει αισίως σκαρφαλώσει - σύμφωνα με επίσημα αναξιόπιστα στοιχεία - στο 36% το 2014. Άλλο ένα success story των μνημονίων. Η Ελλάδα σήμερα έχει το μεγαλύτερο ποσοστό φτωχοποίησης σ' ολόκληρη την ΕΕ με εξαίρεση τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Αλλά να είστε σίγουροι ότι θα τις ξεπεράσουμε πολύ σύντομα χάρις στα νέα μνημόνια της αριστεράς.

Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι το ποσοστό του πληθυσμού σε κίνδυνο φτώχειας υπολογιζόμενο με το κατώφλι φτώχειας του έτους 2005 έχει εξελιχθεί από 16,4% το 2009, σε 16,3% το 2010, 22,9% το 2011, 32,3% το 2012, 40,0% το 2013 και 42,7% το 2014. Κατά τ' άλλα οι Σαμαροβενιζέλοι μιλούσαν για success story!

Την ίδια ώρα το ποσοστό του πληθυσμού σε κατάσταση υλικής στέρησης από 23,0% το 2009 εκτινάχθηκε στο 37,3% το 2013 και στο 39,3% το 2014. Άλλη μια μεγαλειώδης επιτυχία του success story. Όμως το χειρότερο απ' όλα είναι το γεγονός ότι η ηλικιακή ομάδα που πλήττεται περισσότερο από την υλική στέρηση είναι τα ανήλικα από 0 έως 17 ετών. Από 24,4% το 2009 έφτασε το 2013 στο 40,0% και το 2014 στο 42%. Μόνο τριτοκοσμικές χώρες χωρίς παρόν και μέλλον παρουσιάζουν τέτοια φαινόμενα εξαθλιωσης στα ανήλικα.

Συνιστά αυτή η δημογραφική κατάρρευση, γενοκτονία του ελληνικού λαού; Σύμφωνα με τον ορισμό της γενοκτονίας που δόθηκε στη Σύμβαση για την Πρόληψη και Τιμωρία του εγκλήματος της γενοκτονίας και η οποία ψηφίστηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ τον Δεκέβριο του 1948, αναφέρει τα εξής στο άρθρο 2:

"Εις την παρούσαν Σύμβασιν ως γενοκτονία νοείται οιαδήποτε εκ των κατωτέρω πράξε­ων, ενεργουμένη με την πρόθεσιν ολικής ή μερικής καταστροφής ομάδος, εθνικής, εθνολογικής, φυλετι­ κής ή θρησκευτικής, ως τοιαύτης : α) Φόνος των μελών της ομάδος. β) Σοβαρά βλάβη της σωματικής ή διανοητικής ακεραιότητος των μελών της ομάδος. γ) Εκ προθέσεως υποβολή της ομάδος εις συνθήκας διαβιώσεως δυναμένας να επιφέρωσιν την πλή­ ρη ή την μερικήν σωματικήν καταστροφήν αυτής. δ) Μέτρα αποβλέποντα εις την παρεμπόδισιν των γεννήσεως εις τους κόλπους ωρισμένης ομάδος. ε) Αναγκαστική μεταφορά παίδων μιας ομάδος εις ετέραν ομάδα."

Ο πατέρας του όρου "γενοκτονία", Ραφαέλ Λέμκιν, έγραφε για το περιεχόμενό της:

"Σε γενικές γραμμές, η γενοκτονία δεν σημαίνει απαραίτητα την άμεση καταστροφή ενός έθνους, εκτός κι αν πραγματοποιείται με μαζικές δολοφονίες όλων των μελών του έθνους. Σκοπός είναι μάλλον για να δηλώσει ένα συντονισμένο σχέδιο με ποικίλες δράσεις που αποσκοπούν στην καταστροφή των βασικών θεμελίων της ζωής των εθνικών ομάδων, με σκοπό την εκμηδένιση των ίδιων των ομάδων. Οι στόχοι ενός τέτοιου σχεδίου θα ήταν η διάλυση των πολιτικών και κοινωνικών θεσμών, του πολιτισμού, της γλώσσας, των εθνικών αισθημάτων, της θρησκείας, και της οικονομικής ύπαρξης εθνικών ομάδων, όπως και η καταστροφή της προσωπικής ασφάλειας, της ελευθερίας, της υγείας, της αξιοπρέπειας, ακόμη και της ζωής των ατόμων που ανήκουν σε αυτές τις ομάδες."  (Raphael Lemkin, Axis Rule in Occupied Europe, Carnegie Endowment for International Peace, 1944, σ. 79)

Τι απ΄όλα αυτά δεν συντρέχουν στην περίπτωση της Ελλάδας των μνημονίων και της ευρωπαίκής κατοχής; Και μόνο η κατάρρευση των γεννήσεων λόγω των μνημονιακών επιταγών συνιστά πολιτική γενοκτονίας σε βάρος του ελληνικού λαού. Μια πολιτική γενοκτονίας για την οποία ευθύνονται τόσο οι Ευρωπαίοι, όσο και οι ντόπιοι δοσίλογοι.

Όμως η γενοκτονία δεν σταματά εκεί. Η διάλυση της εθνικής παιδείας, της υγείας, η καταστολή του εθνικού αισθήματος, η αναγκαστική μετατροπή της χώρας σε αποθήκη λαθραίων μεταναστών υπό καθεστώς δουλεμπορίου, αλλά και η σκόπιμη στέρηση των βασικών θεμελίων της ζωής ενός ολόκληρου έθνους, του ελληνικού, συνιστά καραμπινάτη γενοκτονία.

Ιδίως από τη στιγμή που επιχειρείται να υποβιβαστεί ή και να χαθεί η εθνική ταυτότητα του Έλληνα έναντι ενός πολιτικού και γεωγραφικού προσδιορισμού, Ευρωπαίος. Η επιβολή της τεχνητής ιδιότητας Ευρωπαίος έναντι του Έλληνας, συνιστά φαινόμενο ισάξιο του εκγερμανισμού των Πολωνών και των υπολοίπων εθνών και εθνοτήτων επί ναζισμού. Η διαφορά είναι μόνο στα μέσα. Η λογική και οι επιδιώξεις ακριβώς οι ίδιες. Η διεθνής κοινότητα καταδικάζει κάθε μορφή βίαιης αφομοίωσης ενός υποτελούς, ή υπό κατοχή έθνους, αποεθνοποίησης και γενοκτονίας ως έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, από την εποχή των συμφωνιών της Χάγης το 1907.

Σήμερα συντελείται η πιο γενικευμένη βίαιη αφομοίωση ενός ανεξάρτητου έθνους, αποεθνοποίησης και γενοκτονίας των Ελλήνων, προκειμένου να επιβληθεί ο Ευρωπαϊσμός, όπως επιχείρησε παλαιότερα να επιβληθεί ο πανγερμανισμός, ο πανσλαβισμός, ο αγγλοσαξονισμός, κοκ. Η μόνη διαφορά βρίσκεται στα μέσα. Αν και από την σκοπιά του αποτελέσματος δεν παίζει κανένα ρόλο.

Όσοι ντρέπονται για την κληρονομιά τους και την εθνική τους ταυτότητα, όσοι είναι αρκούντως ραγιάδες και υποτακτικοί για να ανεχθούν ένα τέτοιο έγκλημα εναντίον όχι μόνο των Ελλήνων, αλλά της ίδιας της ανθρωπότητας, δεν έχουν παρά να επιβραβεύσουν την Κυριακή τους βασικούς συντελεστές της γενοκτονίας. Είτε με την ψήφο τους σε μια από τις κομματικές παραλλαγές τους, είτε με την αδιαφορία και την αποχή τους.

Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2015

Να υπερβάλουμε τα όρια του μικρόκοσμου της Αριστεράς

Ο Ρουβίκωνας είναι ήδη πίσω μας. Είναι η ώρα των πράξεων. Το στοίχημα, αλλά και η ευκαιρία, ίσως ξεπερνάει τις υποκειμενικές μας δυνατότητες. Όμως ο μεγαλύτερος κίνδυνος δεν είναι μόνο οι προπαγανδιστικές ονειροπαγίδες που θα στηθούν από τα ΜΜΕ και τα φοβικά σύνδρομα που θα αναπαραγάγει το σύνολο του μνημονιακού τόξου. Εξίσου μεγάλος κίνδυνος είναι να αποτελέσει μέτωπο συλλογικοτήτων και προσωπικοτήτων και όχι Μέτωπο κοινωνικών δυνάμεων, να εγκλωβιστεί αυτοαναφορικά στα όρια του μικρόκοσμου της αριστεράς.
Δε χρειαζόμαστε ένα άλλο «συνεπή» ΣΥΡΙΖΑ ή ένα λιγότερο «σεχταριστικό» ΚΚΕ ή μια περισσότερο «ανοιχτή σε συνεργασίες» ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Όπως ακριβώς η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ
ήταν η ήττα της στρατηγικής του αντίληψης και όχι μιας «ηγεσίας που πρόδωσε», έτσι και η αποτυχία των άλλων συλλογικοτήτων της αριστεράς να εκφράσουν 5 ολόκληρα χρόνια, με μαζικούς όρους, τα κοινωνικά στρώματα που ισοπέδωσαν τα μνημόνια, ήταν, ανάμεσα σε άλλα, και η μη επιβεβαίωση μιας ορισμένης τακτικής και στρατηγικής αντίληψης. Ο μαρξισμός ήταν και είναι η απόλυτη θεωρία της Πράξης. Μέσα στο ανελέητο εργαστήριο της κοινωνίας επαληθεύονται ή όχι οι τακτικές και στρατηγικές αντιλήψεις. Ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσης όπως αυτή που διέρχεται η χώρα και που θα οξυνθεί ακόμη περισσότερο την επόμενη περίοδο, σε βαθμό που αδυνατούμε να φανταστούμε.
Η επόμενη περίοδος θα οξύνει ακόμη περισσότερο την εσωτερική κατάσταση σε δύο κυρίως άξονες: οικονομική κρίση (που θα φλερτάρει με την κατάρρευση ) και εθνικά θέματα (και «μεταναστευτικό»).

Δεν είμαστε στο 2012.
Η «αριστερή κυβέρνηση» που μπορούσε να αποτελέσει τότε μια πιθανή απάντηση, σήμερα δεν αρκεί. Έχουν μεσολαβήσει 3 χρόνια στη διάρκεια των οποίων όλοι οι παράγοντες όξυνσης έχουν ενισχυθεί. Κάποιοι μάλιστα υπόγεια και έξω από τον ορίζοντα όπου η αριστερά είχε ως προνομιακό πεδίο. Οι εικόνες στη Κω (με τους χιλιάδες εγκλωβισμένους λόγω Ε.Ε. πρόσφυγες των ιμπεριαλιστικών πολέμων) ή στο ευρύτερο κέντρο της Αθήνας (με την περιθωριοποίηση και την εξαθλίωση σε πρώτο πλάνο) είναι μικρές ψηφίδες από το κοντινό μέλλον.
Η χώρα δεν αποτελεί απλά ένα πειραματόζωο (μαζί με την Ουκρανία) του μετα-νεοφιλελευθερισμού.
Και σε αυτή τη διαδικασία πειραματισμού η άνοδος της Χ.Α. στις επόμενες εκλογές δεν θα είναι απλά ένα ακόμη ποσοτικό βήμα. Θα έχει και ποιοτικά χαρακτηριστικά. Η χώρα προορίζεται για ένα απέραντο στρατόπεδο εγκλωβισμένου φθηνού εργατικού δυναμικού (από χειρώνακτες, πρόσφυγες έως υψηλό επιστημονικό δυναμικό), με μηδενική κυριαρχία και εν δυνάμει χώρο εκτόνωσης της επαναδιαπραγμάτευσης συνόρων, μέσα στη διαδικασία ντόμινο που προωθεί ο ευρωατλαντικός άξονας. Το Μέτωπο που η περίοδος απαιτεί θα πρέπει να τολμήσει να κοιτάξει την ιστορία κατάματα. Δεν μπορεί να είναι ένα μέτωπο που απλά θα ανακυκλωθεί στο τρίγωνο Πολυτεχνείο-Εξάρχεια-Προπύλαια και θα διευρύνει τη ΡΙΖΑ του ΣΥΡΙΖΑ με όσες δυνάμεις δεν είχαν ενταχθεί παλιότερα, σε μια εντελώς διαφορετική περίοδο.
Θα πρέπει να αποτελέσει τη μήτρα μιας αριστεράς που θα τολμήσει να υψωθεί σε μια μεγάλη πατριωτική δύναμη, που θα τολμήσει να δώσει απαντήσεις για το Όλο.
Ειδικά όταν το μνημονιακό τόξο θα προσπαθεί να σε εγκλωβίσει στη μονοθεματικότητα (νόμισμα) ενώ είναι ήδη γνωστή η τύχη εγχειρημάτων που είχαν αντίστοιχη στάση. Σε μια εποχή που ο κύκλος κλείνει οριστικά δεν αρκεί μία απάντηση για τα μεγάλα ΟΧΙ αλλά και για τα μεγάλα ΝΑΙ. Μια αριστερά που θα προβάλει επιθετικά και όχι απολογητικά το μόνο ρεαλιστικό σχέδιο επιβίωσης της εργατικής τάξης, του λαού και της χώρας. Σύγκρουση μέχρι τέλους με όλες τις πλευρές (οικονομικές, πολιτικές, πολιτιστικές, στρατιωτικές) του καθεστώτος της Εξάρτησης.
Δεν μπορεί να συμβεί αυτό σε ένα μήνα. Μπορούν όμως να τεθούν οι βάσεις.
Η πρώτη μάχη θα είναι κοινοβουλευτική. Και δε πρέπει να υποτιμηθεί. Είναι ιδιαίτερα κρίσιμη. Οι επόμενες όμως, θα δοθούν στο πεδίο της κοινωνίας. Εκεί, μέρα με τη μέρα, θα κριθεί εάν η αριστερά εκπληρώσει τον ιστορικό της ρόλο ή νικηθεί από το δαίμονα του αυτισμού.
Παρασκευή 21 Αυγούστου 2015
Α.ΖΑΦΕΙΡΗΣ

ΠΗΓΗ:
http://iskra.gr/

Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2015

Δέκα (10) σοβαροί λόγοι για να μαυριστεί στις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ (Εξαιρετικό)



Παναγιώτης Μαυροειδής*
Ο τίτλος φαίνεται υπερβολικός, αλλά τον εννοούμε απόλυτα και θα εξηγηθούμε.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ως το βασικό κόμμα της απερχόμενης κυβέρνησης, πρέπει να υποστεί στις προσεχείς εκλογές μια βαριά και ταπεινωτική ήττα.

Πρώτο: Αντί για κατάργηση, πρόσθεση ενός ακόμη Μνημονίου


Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, φόρτωσε στις πλάτες των εργαζομένων, των ανέργων, των συνταξιούχων, των φτωχών αγροτών και των ξεκληρισμένων μικρομεσαίων και επαγγελματιών, ένα Τρίτο Πεντακομματικό Μνημόνιο. Τα αποτελέσματα αυτού, ΠΡΟΣΤΙΘΕΝΤΑΙ, στην αθλιότητα που έχουν δημιουργήσει τα δύο προηγούμενα Μνημόνια των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΛΑΟΣ.

Θυμίζουμε:


• Γενική αφαίμαξη εργατικού εισοδήματος μέσω αύξησης έμμεσων φόρων στα βασικά είδη (ΦΠΑ), μείωση μισθών μέσω αυξημένης εισφοράς αλληλεγγύης, μείωση επικουρικών και κύριων συντάξεων μέσω αύξησης των κρατήσεων υγείας και φυσικά ο κατώτατος μισθός και το επίδομα ανεργίας δεν αυξήθηκαν.
• Σταδιακή κατάργηση του επιδόματος αλληλεγγύης (EKAΣ) για όλους τους συνταξιούχους έως τα τέλη Δεκεμβρίου του 2019, αρχίζοντας με το ανώτερο 20% των δικαιούχων το Μάρτιο του 2016.
• Ο ΣΥΡΙΖΑ μίλησε για κατάργηση του ΕΝΦΙΑ από το 2015, ενώ τελικά δεσμεύτηκε όχι απλά για τη διατήρηση του, αλλά και χωρίς καμία μείωση παρά τη μείωση των αξιών των κατοικιών και άλλων ακινήτων.
• Μίλησε για προστασία της δημόσιας περιουσίας με ακύρωση των ιδιωτικοποιήσεων. Στην πράξη συμφώνησε σε ένα αμόκ ξεπουλήματος, με αρχή το πρώην αεροδρόμιο Ελληνικού (επικύρωσε και δεν ακύρωσε την σκανδαλώδη πώληση), τα περιφερειακά αεροδρόμια, τα λιμάνια ΟΛΠ/ΟΛΘ, την ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Συμφώνησε επίσης για αύξηση του μεριδίου των ιδιωτών που θα αποσπάσουν κομμάτια της ΔΕΗ καθώς και για την «ιδιωτικοποίηση της επιχείρησης μεταφοράς ηλεκτρικής ενεργείας, ΑΔΜΗΕ, εκτός εάν προταθεί εναλλακτικό σχέδιο, με ισοδύναμα αποτελέσματα».
• Υποσχέθηκε προστασία των εργαζομένων από απελευθέρωση μαζικών απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα. Συμφώνησε όμως για την «επανεξέταση ορισμένων υφιστάμενων πλαισίων της αγοράς εργασίας, συμπεριλαμβανομένων των ομαδικών απολύσεων, της συλλογικής δράσης και των συλλογικών διαπραγματεύσεων».
• Ο ΣΥΡΙΖΑ μίλησε για κατάργηση του εισιτηρίου των 5 ευρώ στα νοσοκομεία. Ωστόσο συμφώνησε «Έως τον Οκτώβριο του 2015, οι αρχές θα αποφασίσουν αν θα επαναφέρουν το τέλος των 5 ευρώ βάσει ελέγχου των πόρων για τις επισκέψεις στα νοσοκομεία ή αν θα λάβουν ισοδύναμα δημοσιονομικά μέτρα και μέτρα διαχείρισης της ζήτησης».
• Αυξάνει τη φορολογία στους αγρότες, ενώ καατργελι μέτρα στήριξης (π.χ. πετρέλαιο)

Δεύτερο: Αντί για διαγραφή του χρέους, μία ακόμη Δανειακή Σύμβαση

Ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχέθηκε τη ʽʼδιαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και σύνδεση της αποπληρωμής του υπολοίπου με ρήτρα ανάπτυξης». Αντί για αυτό, πήρε νέο δάνειο 87 δις με νέα επαχθή Δανειακή Συνθήκη, προσθέτοντας τον ESM στην ως τώρα τρόικα.

Τρίτο: Ανταλλαγή της λαϊκής επιβίωσης με την παραμονή στην ευρωζώνη
Ο ΣΥΡΙΖΑ ισχυριζόταν ότι είχε ως προτεραιότητα την κατάργηση των μνημονίων, ώστε να σταματήσει η κοινωνική καταστροφή των λαϊκών στρωμάτων. Πούλησε το παραμύθι ότι αυτό θα το πετύχει μέσα στην ευρωζώνη, πείθοντας τους ʽʼεταίρουςʼʼ. Όταν αυτό αποδείχτηκε ανοησία και μπήκε το δίλλημα ʽέξοδος από την ευρωζώνη ή διατήρηση μνημονίωνʼʼ, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αντάλλαξε τη λαϊκή επιβίωση και τη λαϊκή κυριαρχία με την παραμονή στην ευρωζώνη και την ΕΕ, για να μακροημερεύουν οι πολυεθνικές του κεφαλαίου και οι κερδοσκόποι.
Ακόμη χειρότερα, οργανώνει εκστρατεία τρόμου, ψευδολογώντας και παρουσιάζοντας ως αυτοκτονία κάθε επιλογή του λαού για έξοδο από το κρεματόριο της ευρωζώνης και την ΕΕ των μνημονίων διαρκείας.
Τέταρτο: Μετατροπή του λαϊκού ΟΧΙ σε ΝΑΙ υποταγής.

Ο λαός απέρριψε με ένα περήφανο 62% το νέο μνημόνιο που ήθελε να επιβάλει η ευρωζώνη, γράφοντας στα παλιά του τα παπούτσια την προειδοποίηση πως ένα ΟΧΙ θα σήμαινε έξοδο από ευρώ και ΕΕ. Ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα σε μια νύχτα μετέτρεψε το ΟΧΙ σε ΝΑΙ, συμφωνώντας σε μία ακόμη απεχθέστερη συμφωνία από αυτή που απορρίφτηκε. Απέδειξε έτσι πως δεν είναι ο λαός που φοβάται τη ρήξη, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ που δεν την θέλει για να μη χαλάσει η σούπα της ευρωλαγνείας του.

Πέμπτο: Μας φόρτωσαν τον Προκόπη Παυλόπουλο

Ο ΣΥΡΙΖΑ, σε συμμαχία με τα άλλα κλασσικά αστικά κόμματα, θωράκισαν ακόμη περισσότερο το άθλιο αστικό πολιτικό σύστημα και ειδικά την πρόσδεσή του με τους ευρωκράτορες, με την από κοινού υπερψήφιση του δεξιού Προκόπη Παυλόπουλου στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Ο ρόλος που αυτός θα παίξει στις μετεκλογικές εξελίξεις θα είναι καθοριστικός και έχουμε πρόγευση από τη δήθεν υπηρεσιακή -αλλά στην ουσία αστική οικουμενική- κυβέρνηση που συγκροτήθηκε για τις εκλογές.

Έκτο: Ανέστησαν τους πεθαμένους μνημονιακούς βρικόλακες

Το βράδυ της μεγάλης λαϊκής νίκης του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα, ο ΣΥΡΙΖΑ έτρεξε να το μετατρέψει σε ΝΑΙ, ανασταίνοντας και προστρέχοντας στη βοήθεια των ταπεινωτικά ηττημένων του ΝΑΙ, των αστικών μνημονιακών κομμάτων ΝΔ, ΠΟΤΑΜΙ, ΠΑΣΟΚ.

Μαζί τους πέρασε στη Βουλή με ρεκόρ ψήφων το Τρίτο Μνημόνιο, δικαιώνοντάς τους για τα δικά τους Μνημόνια.


Τώρα ετοιμάζουν από κοινού σενάρια κυβερνήσεων συνεργασίας μετά τις εκλογές, ενώ και αυτή η αθλιότητα του μπόνους των 50 εδρών παραμένει σε ισχύ, με πιθανότητα ακόμη και να προσφερθεί στη Νέα Δημοκρατία.

Η απόλυτη ξευτίλα: Καλύτερα μπόνους στη Νέα Δημοκρατία, παρά απλή αναλογική και στοιχειώδης δημοκρατία!

Έβδομο: Κατάργησαν κάθε έννοια δημοκρατίας και λαϊκή κυριαρχίας


Δεν είναι μόνο η γενική υποταγή τους στα αφεντικά του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Όταν φτάνουν να σέρνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ άρον άρον τους βουλευτές της με τα μαγιό και τις πιζάμες για να ψηφίσουν όπως όπως στη Βουλή το νέο Μνημόνιο και τα Προαπαιτούμενα του, υπό ειδικό καθεστώς χρονικών προθεσμιών, τούτο σημαίνει πως έχουν γραμμένο στα παλιά τους τα παπούτσια κάθε έννοια δημοκρατίας και λαϊκής αξιοπρέπειας. Γονατιστοί ναιναίκοι στη χώρα του Βελουχιώτη!

Όγδοο: Απείραχτα τα κανάλια του ψεύδους και της διαπλοκής
Όχι μόνο δεν πήραν στοιχειώδη μέτρα σε βάρος των καναλιών του ψεύδους και της διαπλοκής με τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, αλλά μπήκαν σε γύρο συναλλαγής μαζί τους.
Ταυτόχρονα θανάτωσαν την ανάσα ενημέρωσης που είχε δώσει ο αγώνας των εργαζομένων της ΕΡΤ, μετατρέποντας και τη δημόσια τηλεόραση, σε μνημονιακό κανάλι και όργανο κυβερνητικής προπαγάνδας.

________________________________________
Θα μπορούσαμε να σταματήσουμε εδώ, ισχυριζόμενοι μάλιστα ότι δεν κρίναμε το ΣΥΡΙΖΑ με το κριτήριο της αναγκαίας για την εποχή μας εργατικής αντικαπιταλιστικής πολιτικής. Ξέρουμε ότι αυτό η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ το απεχθάνεται όπως ο διάβολος το λιβάνι και για αυτό μιλάει περιφρονητικά και αποπροσανατολιστικά για «αριστερόμετρο»…
Κρίναμε με βάση το στοιχειώδες μέτρο των δεσμεύσεων του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ και της προσμονής των ψηφοφόρων του για κάτι καλύτερο.
Αυτό δεν υπήρξε. Αντίθετα, η ΕΛΠΙΔΑ που υποσχέθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ, αποδείχτηκε ΛΕΠΙΔΑ, με την πλήρη μνημονιακή του μετάλλαξη και αστική μεταμόρφωση.
Υπάρχουν ωστόσο ακόμη δύο πλευρές που κάνουν την ανάγκη για μια ταπεινωτική του ήττα ακόμη πιο επιτακτική. Εξηγούμαστε…

________________________________________

Ένατο: Ψευδολογούν ασύστολα!

Ο ευρύς κόσμος θα μπορούσε να συγχωρήσει την αδυναμία, όχι όμως το αισχρό ψέμα και τη σκόπιμη παραπλάνηση. Ο ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά ο Αλέξης Τσίπρας παρουσιάζουν το άσπρο μαύρο, αποκρύβοντας όλα τα μέτρα του τρίτου μνημονίου.
Διαβάστε εδώ:
http://www.pandiera.gr/%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B1%CF%84%CF%8E%CE%B4%CE%B7-%CF%88%CE%AD%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CF%81%CF%89%CE%B8%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%BF/


Ταυτόχρονα με τον ίδιο τρόπο που εξαπάτησαν τον κόσμο υποσχόμενοι πως μέσα στην ευρωζώνη θα καταργούσαν τα μνημόνια, τώρα κοροϊδεύουν και πάλι λέγοντας ότι μέσα και «παράλληλα» με το μνημόνιό τους, θα ασκήσουν …κοινωνική πολιτική!

Δέκατο: Αντιλαϊκή μνημονιακή πολιτική στο όνομα της αριστεράς

Δεν πρόκειται απλά για ένα ακόμη Μνημόνιο. Έχει τεράστια σημασία, ότι το σχεδίασαν και το εφαρμόζουν στο όνομα της αριστεράς και της αριστερής πολιτικής.

Αν δεν ηττηθούν εδώ και τώρα, θα έχουν προσφέρει τη μεγαλύτερη υπηρεσία στις αστικές συστημικές δυνάμεις, πού ήδη αναπαράγουν τη θατσερική θεωρία ʽʼThere is No Alternative-TINA», δηλαδή «Δεν υπάρχει εναλλακτική». Αλλά και δηλητηριάζουν τη συνείδηση του κόσμου μαζικά, με την αντιδραστική θεωρία ʽʼόλοι οι ίδιοι είναι και ίσως η αριστερά χειρότερηʼʼ, φουσκώνοντας Λεβέντηδες και φασίστες.
________________________________________

Όχι στο όνομά μας κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ!

Παρένθεση πρέπει να αποτελέσετε εσείς, το συντομότερο δυνατό και όχι η αριστερή εργατική πολιτική. Η τελευταία, έχει στο κέντρο της τις εργατικές λαϊκές ανάγκες και ανθίζει μέσα στον αγώνα ενάντια στους άρχοντες του χρήματος στην Ελλάδα, το άθλιο πολιτικό τους σύστημα και τα αφεντικά τους που είναι το ευρωπαϊκό κεφάλαιο, με τα σφαγεία που λέγονται Ευρωζώνη και ΕΕ.

ΥΓ1: Τιμούμε τα μέλη, τους αγωνιστές, τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας τα πράγματα με το όνομά τους και καλώντας σε κοινή δράση για την ανατροπή του Τρίτου Μνημονίου και την ήττα της αντιδραστικής πολιτικής, όποια κυβέρνηση και αν κληθεί να την εφαρμόσει. Το «δεν ξέρω, δεν είδα, δεν άκουσα, δεν κατάλαβα», σε στιγμές ιστορικές σαν αυτή που ζούμε, δεν παίζει…

ΥΓ2: Η χρεωκοπία και ήττα της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ δεν αφορά μόνο και κυρίως πρόσωπα, ούτε είναι προϊόν αφέλειας, άγνοιας ή ξαφνικής προδοσίας των τελευταίων μηνών. Έχει ως βάση της τον προγραμματικό πυρήνα συγκρότησής του ΣΥΡΙΖΑ ως κόμματος, που αναζητεί μεταρρυθμίσεις εντός του κεφαλαιοκρατικού συστήματος και της ΕΕ, θεωρώντας πως στην εποχή του φονικού καπιταλισμού, υπάρχουν περιθώρια για «κοινωνικά συμβόλαια».

Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2015

Όταν την ώρα που πρέπει να τεθεί το θέμα της εξόδου από την ΕΕ, η αριστερά ξεροβήχει...

Παναγιώτης Μαυροειδής




Από το να ερμηνεύουμε κατά το δοκούν τις όντως ασαφείς θέσεις της ΛΑΕ σε σχέση με την ανάγκη ή όχι εξόδου από την ΕΕ ή/και από το ευρώ, θα ήταν ίσως προτιμότερο να δούμε πως οι ίδιοι τις επεξηγούν, όταν δεν κάνουν χειρισμούς διατυπώσεων για να καλύψουν διαφωνίες ή τα νώτα τους.

Πρέπει να διαβαστεί στην Εφημερίδα των Συντακτών το κοινό άρθρο των Α. Νταβανέλου (ΛΑΕ), Μιγκέλ Ουρμπάν (PODEMOS) και Ολιβιέ Μπεζανσενό (ΝPA).


Σταχυολογούμε:


«Το αποτέλεσμα προδιαγράφεται πλέον από την τρόικα: «Μνημόνιο» ή «Grexit». Στον εκβιασμό αυτόν απαντάμε: «Με την Ελλάδα» και «Austerexit» (Εξοδος από την ευρωλιτότητα). Είναι επείγον να συντονιστούν οι κοινωνικές και πολιτικές αντιστάσεις και τα κινήματα τα οποία, σε διαφορετικές χώρες, αγωνίζονται βήμα το βήμα για να εκδιώξουν τη λιτότητα από την καθημερινότητά μας».


Δεν υπάρχει λοιπόν δίλλημα Μνημόνιο ή έξοδος! Άρνηση της εξόδου, …δια της εξόδου από την λιτότητα.

Ας τους δώσουμε πάλι το λόγο:


«Για εμάς, το σημαντικότερο είναι να μπει τέρμα στις πολιτικές λιτότητας, είτε στο πλαίσιο του ευρώ, εάν αυτό είναι εφικτό, είτε έξω από το ευρώ, αν ο πληθυσμός δεν καταφέρνει να επιβάλει τις επιδιώξεις του. Χωρίς να συγχέουμε το μέσο με τον σκοπό, δεν είμαστε υποστηρικτές του ενός ή του άλλου νομίσματος, γιατί το πραγματικό ερώτημα που τίθεται είναι να γνωρίζουμε ποιος ελέγχει αυτό το νομισματικό σύστημα».

Ξανά το ίδιο παραμύθι που πληρώθηκε τραγικά με το ΣΥΡΙΖΑ: «Εμείς τη λιτότητα θέλουμε να καταργήσουμε, αν θα είναι μέσα ή έξω από το ευρώ θα το δούμε». Και το είδαμε.

Ψάξτε στο κείμενο να δείτε κάποια αναφορά στην έξοδο από την ΕΕ. Ούτε καν! Εκτός συζήτησης!

Πώς δικαιολογούνται όλα αυτά τα τραγικά και απολύτως δογματικά; Μα με την επίκληση της ταξικής και …αντικαπιταλιστικής οπτικής της αντι-λιτότητας σε αντίθεση με την αντι-ΕΕ τοποθέτηση, που υπόρητα θεωρείται …εθνικισμός.

Το έχουν πιστέψει βαθιά πως η ΕΕ είναι ένα αντικειμενικά προοδευτικό βήμα ενάντια στον εθνικισμό των ξεχωριστών κρατών,
ξεχνώντας πως δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια αντιφατική καπιταλιστική ολοκλήρωση, ένα υπερ-όπλο συνένωσης της δύναμης του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και στο ξεχωριστό εθνικό πεδίο κάθε χώρας.

Αντικαπιταλιστικός αγώνας χωρίς σύγκρουση και θέση ρήξης και αποδέσμευσης από την καπιταλιστική ολοκλήρωση που συνιστά η ΕΕ, είναι η λέξη χωρίς το όνομά της, δηλαδή ο εκφυλισμός της.

Η άρνηση της τοποθέτησης της αριστεράς για έξοδο, δίνει πράγματι όλο το περιθώριο να νοηματοδοτεί αυτή την προοπτική η ακροδεξιά με αντιδραστικό περιεχόμενο.

Είναι τραγικό:
Όσο πιο φιλο-ΕΕ είναι η αριστερά στις μεγάλες καπιταλιστικές χώρες, τόσο ισχυρή εμφανίζεται εκεί η ακροδεξιά, φαντάζοντας ειδικά σε πληβειακά στρώματα ως η δύναμη δράσης ενάντια στο ευρωπαϊκό κατεστημένο.

Χαρακτηριστική η κατάσταση στη Γαλλία. Και όμως υπάρχουν ρεύματα της αριστεράς που αντιστρέφουν την πραγματικότητα και νοιώθουν και δικαιωμένοι φωνασκώντας: «Σιγά μη πούμε αυτά τα λέει η Λεπέν»! Χαιρετίσματα…

Το ζητούμενο μιας διεθνιστικής ενοποιητικής απάντησης στην Ευρώπη, περνάει μέσα από τη συντριβή και τη διάλυση του σημερινού αντιδραστικού οικοδομήματος της ΕΕ.

Δε φτάνει αυτό, καθότι υπάρχει οικονομική και πολιτική ανισομετρία:
Η συμβολή της αριστεράς σε κάθε χώρα για αυτή τη διάλυση, είναι η θέση της εξόδου και της αποδέσμευσης ως βήμα κλονισμού.

Η έξοδος αυτή δεν είναι ουδέτερη. Όπως η ένταξη και παραμονή κάθε χώρας στην ΕΕ αποτελεί όχι μόνο παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας, αλλά ένα ευρύτερο ταξικό σχέδιο των αστικών τάξεων με σαφές αντεργατικό περιεχόμενο, έτσι και η έξοδος αποτελεί ένα αντίστροφο ταξικό σχέδιο από τη σκοπιά των καθολικών εργατικών συμφερόντων για κοινωνική χειραφέτηση, δημοκρατία και λαϊκή κυριαρχία σε κάθε χώρα και στην Ευρώπη.

Το αν αυτό θα το πούμε αντικαπιταλιστική έξοδο ή Lexit ή αλλιώς Left Exit (δείτε εδώ τη σχετική συζήτηση στην Αγγλία), ή σκέτη έξοδο, έχει τη μικρότερη σημασία.

Η έξοδος από την ευρωζώνη και την ΕΕ από μόνη της δεν είναι η λύση, αλλά είναι η στοιχειώδης και βασική αφετηρία για να συζητάμε για λύση, πόσω μάλλον σε αντικαπιταλιστική διεθνιστική κατεύθυνση. Η άρνηση αυτής της θέσης, συνιστά υποταγή.

Το ουσιώδες είναι να καταλάβουμε ότι δεν πρόκειται για παιχνίδι λέξεων, συντμήσεων, φράσεων ή διατυπώσεων, αλλά για κάτι σοβαρότερο.

Όπως η τοποθέτηση απέναντι στο Μεγάλο ιμπεριαλιστικό Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, κατέστρεψε ολοκληρωτικά ή αναγέννησε επαναστατικά την Ευρωπαϊκή αριστερά, το ίδιο συμβαίνει και τώρα με τη θέση της απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Το τραγικό είναι ότι ενώ ο ελληνικός λαός ήρθε μαζικά αντιμέτωπος μέσω και του δημοψηφίσματος με το ερώτημα ʽʼρήξη και έξοδος από ευρωζώνη και ΕΕ ή νέα μνημόνιαʼʼ, μεγάλα τμήματα της αριστεράς αποδεικνύονται όχι η πρωτοπορία αυτής της κίνησης, αλλά η πεισματική και καθηλωτική βραδυπορία της.

Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2015

Δεν ψάχνουν για ψηφοφόρους, αλλά για συνενόχους!

Η χθεσινή αμερικανιά (ελληνιστί debate) έδειξε το ποιόν του πιο εκφυλισμένου κομματικού συστήματος στην Ευρώπη. Και μόνο η σκέψη για ένα δημόσιο debate με απλούς πολίτες - χωρίς προεπιλογή - να ρωτούν, όπως γίνεται στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ, αντί για τους γνωστούς στημένους δήθεν δημοσιογράφους, οδήγησε σε πανικό τα επιτελεία όλων των κομμάτων. Τους πιάνει σύγκρυο μπροστά σε κάθε σκέψη που τους θέλει αντιμέτωπους με απλούς πολίτες.

Κι έτσι το όλο σκηνικό παρέπεμπε σε αναμέτρηση βλαχοδήμαρχων του αμερικανικού νότου. Απέκλεισαν μάλιστα την ΧΑ, προφανώς γιατί ο κ. Μιχαλολιάκος είναι πιο φασίστας από τον κ. Μεϊμαράκη, που η μεγάλη του συνεισφορά στον πολιτικό διάλογο είναι η ίδρυση των Ρέιντζερς και των Κενταύρων της ΝΔ, δηλαδή της οργάνωσης που δολοφόνησε εν ψυχρώ τον καθηγητή Τεμπονέρα. Λες και υπήρξε ποτέ του ο κ. Μειμαράκης κάτι περισσότερο από κοινός τραμπούκος.



Απέκλεισαν την ΧΑ, προφανώς γιατί ο κ. Μιχαλολιάκος είναι πιο φασίστας από τον κ. Θεοδωράκη που θέλει τους Έλληνες εργαζόμενους δουλοπάροικους στα κάτεργα των ξένων "επενδυτών" και την Ελλάδα τοπαρχία του νέου Ευρωπαϊκού Ράιχ. Ή πιο φασίστας από τον κ. Τσίπρα, που μας είπε κατάμουτρα ότι το OXI του Αλβανικού οδήγησε στην κατοχή και επομένως σωστά ο ίδιος ενέδωσε στη σφαγή του ελληνικού λαού από τους αποικιοκράτρες της ΕΕ. Απέκλεισαν την ΧΑ για να δείξουν ότι οι ίδιοι είναι πιο "δημοκράτες" από τους φασίστες του Μιχαλολιάκου, έστω κι αν έχουν καταλύσει το Σύνταγμα και έχουν οδηγήσει έναν ολόκληρο λαό στην γενοκτονία με το γνωστό πρόσχημα του φασισμού από τον μεσοπόλεμο, δεν μπορεί να γίνει αλλιώς.

Ειλικρινά πρέπει να είναι τυφλός κανείς για να μην βλέπει την ένδεια ενός καθεστώτος που επιχειρεί να ανακυκλώσει τα σκουπίδια και τα ερείπια της πολιτικής. Τόσο στα δεξιά, όσο και στα αριστερά της επίσημης πολιτικής σκηνής.

Όσοι είχαν την απαραίτητη αυτοσυγκράτηση για να τους παρακολουθήσουν, εντυπωσιάστηκαν με την απουσία όλων των μεγάλων ζητημάτων που απασχολούν τους απλούς πολίτες. Πώς θα βρούν δουλειά οι Έλληνες, ώστε να ευημερήσουν; Με τα κάτεργα των ξένων επενδυτών του Θεοδωράκη. Πώς θα αποκτήσουμε σύστημα υγείας και παιδείας επαρκές, αντάξιο των οξύτατων αναγκών και χωρίς να αποτελεί δυσβάσταχτο βάρος για τους Έλληνες πολίτες; Θα μας το φέρουν οι Ευρωπαίοι και κυρίως οι Γερμανοί.

Πώς θα γίνουν επενδύσεις για την αντιμετώπιση της ανεργίας; Με το να μετατρέψουμε όσους έχουν ακόμη δουλειά σε κινέζους κούληδες. Πώς θα ξεφύγουμε από το βρόγχο του χρέους; Με το να απαρνηθούμε όλα τα ανθρώπινα, κοινωνικά και πολιτικά μας δικαιώματα για να γίνουμε δουλαπάροικοι των δανειστών. Μέχρι νεωτέρας. Μέχρι δηλαδή μας λυπηθούν οι αποικιοκράτες.
Από την άλλη, η θλιβερή εικόνα της αριστεράς στο πρόσωπο του κ. Λαφαζάνη και του κ. Κουτσούμπα συμπλήρωνε το πάνελ επάξια της ποιότητας όλων των υπολοίπων. Το κοινό στο οποίο απευθύνονταν είναι το γνωστό κοινό των βουρλισμένων με αριστερά κλισέ. Κουβέντα για την ταμπακέρα. Ανώδυνες καταγγελίες, χωρίς την παραμικρή πρόταση. Και πρόταση δεν είναι το σύνθημα, ούτε καν το αίτημα, αλλά το "πώς" θα φύγουμε από το ευρώ και την ΕΕ, "πώς" θα διαγράψουμε το χρέος χωρίς τις καταστροφές που υπόσχονται οι αποικιοκράτες της ΕΕ.

Για το "πώς" δεν είχαν τίποτε να πουν. Μιλούν από την ασφάλεια της αντιπολίτευσης που δεν διεκδικεί εξουσία προς όφελος του λαού. Τους αρκεί μια γωνίτσα στο κοινοβούλιο, η κρατική επιδότηση για την οποία σκίζονται άπαντες και η κομματική αντιμισθία. Ούτε που τους ενοχλεί το γεγονός ότι μια τέτοια αντιπολίτευση αποτελεί άλλοθι νομιμοποίησης του καθεστώτος κατοχής και αποικιοκρατίας σε βάρος της πατρίδας. Όσο για τον λαό. Ας πάει να χαθεί. Έτσι είναι ο καπιταλισμός! 

Άλλωστε ο κ. Κουτσούμπας μας το λέει ξεκάθαρα: αν δεν δεχθεί η ελληνική κοινωνία, ο ελληνικός λαός να τον κλειδώσουν σε στρατώνα αλά Πολ Ποτ, ή Κιμ Ιλ Σούνγκ, που ο Περισσός ονομάζει κομμουνισμό, δεν θα επιτρέψουν η χώρα να φύγει από το ευρώ και την ΕΕ. Εκεί θα μαρτυρήσει ο ελληνικός λαός μέχρις ότου απαυδήσει και αποδεχθεί το μοιραίο. Είτε τον εξανδραποδισμό των αποικιοκρατών, είτε τον στρατώνα του Περισσού.

Και φυσικά το ψέμα πήγε σύνεφο. Μάθαμε ότι ο Τσίπρας δεν είπε ποτέ ψέματα. Δεν ήταν αυτός που ψηφίστηκε για να σκίσει τα μνημόνια, αλλά για να φέρει ένα καλύτερο μνημόνιο. Καλύτερο για ποιόν; Αυτό θα το δείξει η ιατροδικαστική έκθεση του νεκρού Έλληνα. Το παιδί αγωνίστηκε μέχρι δακρύων για να μας φέρει το καλό μνημόνιο. Για να γλυτώσουμε από τα κακά μνημόνια των προηγούμενων. Τι προτιμάτε; Το παλιό, ή το νέο μνημόνιο; Ο θάνατος με το παλιό μνημόνιο, ή ο θάνατος με το νέο μνημόνιο;

Όμως αυτός που ξεπέρασε κάθε προηγούμενο υποκρισίας και ψέμματος ήταν ο Καμμένος. Πούλησε πατριωτισμό για να εκλεγεί και να γίνει υπουργός άμυνας, κατ' απαίτηση του Ντέιβιντ Χάρις από το Ισραηλινό λόμπι των ΗΠΑ, ώστε να υπογράψει τη συμφωνία - που ούτε η χούντα δεν τόλμησε να υπογράψει - μόνιμης παρουσίας στρατιωτικών δυνάμεων του Ισραήλ στην Ελλάδα και παράδοσης της Καρπάθου, αλλά και ολόκληρου του Αιγαίου στο ΝΑΤΟ. Ποιός άλλος υπουργός άμυνας δέχθηκε ποτέ - με εξαίρεση των υπουργών Τσολάκογλου, Λογοθετόπουλου, Ράλλη - την κατ' απαίτηση ξένων δυνάμεων, διάλυση των υποδομών των ενόπλων δυνάμεων της χώρας και την εκποίηση των εξοπλιστικών τους συστημάτων;

Ο Καμμένος λοιπόν, πατριδοκάπηλος χωρίς όρια, έφτασε στο σημείο να πει ότι μας γλύτωσε από το αγγλικό δίκαιο. Το αγγλικό δίκαιο ήταν και παραμένει ως εκτελεστέο δίκαιο των Δανειακών Συμβάσεων. Όσο αποικιακές, ετεροβαρείς, λεοντίες κι αν ήταν οι Δανειακές, αφορούσαν Σύμβαση ανάμεσα σε αντισυμβαλόμενους με τυπική ισοτιμία. Αυτό σημαίνει ότι οι δανειακές, θεωρητικά έστω, θα μπορούσαν να καταγγελθούν από την Ελλάδα ακόμη κι εντός της ΕΕ.

Η κυβέρνηση Τσίπρα όμως υπέγραψε με έναν υπερεθνικό οργανισμό, τον ΕΜΣ, όχι ως αντισυμβαλλόμενο μέρος, αλλά με όρους υπαγωγής της Ελλάδας χωρίς καν τυπική ισοτιμία. Αυτό σημαίνει ότι η χώρα τελεί υπό την απόλυτη κυριαρχία του ΕΜΣ, η οποία διέπεται από τη Συνθήκη Ίδρυσής του. Μπορεί μια χώρα σαν την Ελλάδα που έχει υπαχθεί στον ΕΜΣ να προσβάλλει κάποια έστω επιμέρους δέσμευση προς τον ΕΜΣ; Ούτε κατά διάνοια. Κανένα δικαστήριο, ευρωπαϊκό ή άλλου κράτους μέλους, δεν έχει δικαιοδοσία πάνω στον ΕΜΣ. Δεν υπάρχει κανένα δίκαιο με βάση το οποίο μπορεί να προσβληθεί η σχέση με τον ΕΜΣ. Δεν υπάρχει κανένας τρόπος να προστατευθεί η χώρα από τις απαιτήσεις του ΕΜΣ. Η καταγγελία της υπαγωγής στον ΕΜΣ από την Ελλάδα, μπορεί να γίνει μόνο και αποκλειστικά με την απόχώρηση της χώρας από το ευρώ και την ΕΕ. Πόσο πιο ψεύτης πια κ. Καμμένε;

Κανένας τους δεν διεκδικεί την ψήφο του ελληνικού λαού. Κανένας τους δεν θέλει ενεργούς και ενημερωμένους ψηφοφόρους. Όλοι τους αναζητούν συνενόχους. Στα δικά τους φρικτά και ειδεχθή εγκλήματα κατά της πατρίδας και του λαού. Στη δική τους απάθεια και αδιαφορία για ότι συμβαίνει εδώ και έξι χρόνια στη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων στο όνομα της δικής τους ιδιότροπης και κρατικοδίαιτης αριστερής συνέπειας.



Μην τους κάνετε την χάρη αυτή την φορά. Μην δεχθείτε το ρόλο του συνενόχου, που θέλουν για όλους μας. Μην δεχθείτε να σας πουν μετά τις εκλογές ότι εσύ με ψήφισες, οπότε δέξου τα χειρότερα. Ούτε μια αντιπολίτευση που προσπαθεί για χρόνια να χρεώσει τη δική της ιδιοτέλεια και απάθεια σε όλους εμάς. Στη δική μας ωριμότητα και ετοιμότητα για να διεκδικήσουμε την πατρίδα μας από τους δοσίλογους και τους αποικιοκράτες. Ας κάνουμε την έκπληξη βάζοντας το ΕΠΑΜ στη Βουλή και τότε θα δουν πόσα απίδια χωρά ο σάκος. 

Ο Σκοπός των τελευταίων μαζικών πληθυσμιακών μετατοπίσεων



Τεράστιο κύμα πληθυσμιακών μετατοπίσεων από την "Συρία" κατέκλεισε τελευταία τα ελληνικά νησιά. Ωστόσο δεν προορίζονται όπως συνέβαινε μέχρι πρόσφατα να παραμείνουν στην Ελλάδα και γ΄ αυτό δεν κατευθύνονται προς την Αθήνα αλλά προς τα Σκόπια, Σερβία , Αυστρία, Ουγγαρία, που παρά την προπαγάνδα πως αυτές οι χώρες ελέγχουν τα σύνορα τους και τάχα δεν περνάει ούτε κουνούπι κατευθύνονται μαζικά για την Γερμανία.

Το επιτυχημένο πείραμα της εισβολής των λαθρομεταναστών στην Ελλάδα που έθεσε στο περιθώριο την ελληνική εργατική τάξη, κατέστρεψε τα συνδικάτα, αποδυνάμωσε στο έπακρο τις εργατικές οργανώσεις, και χωρίς αντιστάσεις επιβλήθηκε ο εργατικός μεσαίωνας και η νέο σκλαβιά, επιχειρείται να το εφαρμόσουν και στην γερμανική εργατική τάξη, που ακόμα δεν έχουν μπορέσει να της πάρουν πίσω όλες τις κατακτήσεις της.

Ο νεοφασισμός του 4ου ΡΑΙΧ σαν η τελευταία λύση του καπιταλιστικού σύστηματος που καταρρέει, χρειάζεται επειγόντως να πάρει πίσω όλες τις κατακτήσεις της ευρωπαϊκής εργατικής τάξης, στην προσπάθεια τους να δώσουν παράταση χρόνου ζωής, στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, σαν αποτέλεσμα του αδιέξοδου, της θανάσιμης και αξεπέραστης κρίσης στην οποία έχει περιέλθειο καπιταλσμός.

Οι πολυεθνικές για να διατηρήσουν την κερδοφορία χρειάζονται φτηνούς και πειθήνιους εργάτες, να εργάζονται όπως στην Κίνα πάνω από 16 ώρες το 24ωρο για ένα πιάτο ρύζι, όπως Αφγανιστάν και στο Μπαγκλαντές με μισθούς κάτω των 17 και 20 δολαρίων τον μήνα και χωρίς άλλα δικαιώματα. Και αυτό μπορούν να το πετύχουν στο να μετατρέψουν την Ευρώπη σε Ασία με την αθρόα μετακίνηση των φτηνών μεταναστών.

Αυτός είναι ο σκοπός των καθοδηγούμενων τεράστιων διαστάσεων μετακινήσεις των πληθυσμών από τους τάχατες Σύριους πρόσφυγες όπως μας προπαγανδίζουν ενώ είναι από όλες αφρικάνικες τις χώρες του φτηνού εργατικού προσωπικού. Ήρθαν από εμπόλεμες ζώνες μας λένε, αλλά οι περισσότεροι από ότι φαίνονται μιάζουν σαν τουρίστες και είναι ματσό. http://sfairika.gr/site/wp-content/uploads/2015/08/metanastis.jpg



Ποιοι πληρώνουν τα έξοδα αυτών των μαζικών πληθυσμιακών μετατοπίσεων;

Η Μέρκελ μας λύνει το πρόβλημα, με το να αναστείλει την συνθήκη του Δουβλίνου ΙΙ.

Στην επίσημη έκθεση του ΟΟΣΑ, αναφέρεται ότι η Γερμανία χρειαζόταν επειγόντως 17.000.000 ξένους εργάτες. Ο αριθμός πρόσφατα άλλαξε προς τα πάνω. Μιλάνε για 30.000.000 αλλοδαπΟΎς και βάλε, που προορίζονται να πάρουν τις θέσεις των ντόποιων γερμανών εργατών.

Ο δήθεν "ανθρωπισμός" όλων των λακέδων του 4ου ράιχ των ΗΠΑ-ΕΕ που μας μιλούν για δυστυχισμένους και απελπισμένους που έρχονται τάχα από μόνοι τους λαθραία για να βρούν μια καλύτερη ζωή, αποδεικνύεται ένα παραμύθι καθώς είναι ένα σχέδιο που οι ίδιοι προωθούν.

Η φασίστρια Μέρκελ μετά την αναστολή της συνθήκης του Δουβλίνου δήλωσε πως οι εισερχόμενοι Σύριοι αλλά και από άλλες αφρικάνικες χώρες αλλοδαποί στην Γερμανία, μπορούν να καταθέσουν αίτημα ασύλου στις γερμανικές αρχές χωρίς να χρειάζεται να επιστρέψουν στη αρχική χώρα μέσω της οποίας εισήλθαν στην Γερμανία και ΕΕ.

Σύμφωνα με την διαδικτυακή πλατφόρμα πληροφόρησης για ζητήματα ασύλου Asylum Information Database (Aida), Το Ομοσπονδιακό Γραφείο Μετανάστευσης και Προσφύγων της Γερμανίας (BAMF) εξέδωσε εσωτερικές οδηγίες για την αναστολή ισχύος των διαδικασιών που προβλέπει ο Ευρωπαϊκός Κανονισμός Δουβλίνο ΙΙ τάχα για τους "Σύρους" πρόσφυγες...

Κ.ΟΙΚΟΔΟΜΟΣ                                                                

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΙ...




Ο αρχιερέας υης μαύρης λίστας ψεύδεται...


Ο κ. Χατζηνικολάου για μια ακόμη φορά ασκήθηκε στο γνωστό του επάγγελμα, το ψέμμα. Αρνήθηκε ότι υπάρχει μαύρη λίστα, λέγοντας ψευδώς ότι με καλεί και εγώ δεν πάω. Η αλήθεια είναι ότι έχει απαγορέψει ρητά στη φάμπρικα ενημέρωσης που διευθύνει κάθε επικοινωνία με εμένα.
Η τελευταία φορά που επιχείρησε να έρθει σε επαφή μαζί μου ο εν λόγω επιχειρηματίας της δημοσιογραφίας ήταν κατά την προεκλογική περίοδο των ευρωεκλογών το 2014. Από τότε δεν υπήρξε καμιά προσπάθεια επικοινωνίας. Μάλιστα, δασκάλεψε τους υπαλλήλους του στη φάμπρικα που διευθύνει να λένε όλοι το ίδιο ψέμμα όταν τους πιέζουν οι ακροατές τους: τον κ. Καζάκη τον καλούμε, αλλά δεν ανταποκρίνεται. Μέγα ψέμα!

Τέλος, αν και υποδύεται τον δημοσιογράφο ο κ. Χατζηνικολάου, λέει πώς δεν γνωρίζει τις διαφορές τις δικές μου και του ΕΠΑΜ με τον κ. Λαπαβίτσα και τον κ. Λαφαζάνη. Δεν είναι υποχρεωτικό να τις καταλαβαίνει, αρκεί να διαβάσει τις επίσημες ανακοινώσεις του ΕΠΑΜ για να διαπιστώσει το λόγο που δεν υπήρξε συνεργασία με το ΛΑΕ. Δεν χρειάζεται να τις κατανοεί, απλά αρκεί να κάνει τη δουλειά του. Δηλαδή να ενημερώσει τον κόσμο, αν όντως θέλει να είναι δημοσιογράφος.
Αν παρ' ελπίδα όντως θέλει να μάθει τις διαφορές μας δεν έχει παρά να με καλέσει τετ-α-τετ και δημόσια για να του τις εξηγήσω. Όχι σε πάνελ που έχουν σχεδιαστεί να πνίγουν την αντίπαλη άποψη, αλλά ενώπιος ενωπίω. Όπως άλλωστε έχει καλέσει κάθε απίθανο τύπο, που εντελώς τυχαία δεν βρίσκεται σε μαύρη λίτστα. Ίσως τελικά να μάθει κάτι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ

Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2015

Η ακραία διάσταση του πολιτικού τυχοδιωκτισμού




Όταν ο τυχοδιωκτισμός και ο καιροσκοπισμός (κατά κανόνα πάνε μαζί) …κατρακυλούν στην τελική τους συνέπεια προκαλούν όχι μόνο βαθύτατη θλίψη και αηδία, αλλά και πολύ γέλιο…

Σʼ αυτές τις εκλογές παρελαύνουν αρκετοί κλόουν του καιροσκοπισμού οι οποίοι με τα ποικίλα τυχοδιωκτικά τους καμώματα γίνονται καταγέλαστοι και σου προκαλούν ναυτία…

Ο Αλέξης Μητρόπουλος μάλλον κρατάει τα …σκήπτρα!

Αφού απείλησε, μέσω τηλεοπτικών σώου, με αυτοκτονία, μετά ταλαντεύτηκε, σαν ανεμοδείκτης, αν θα δεχτεί να είναι σε εκλόγιμη ή μη θέση στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ, κατέληξε στα αναθέματα εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ (όταν κόπηκε) και κάλεσε τους ψηφοφόρους του (σαν να τους έχει στο τσεπάκι) σε αποχή από τις εκλογές ή σε ψήφο στο ΚΚΕ!!!

Τώρα μιλάει για τις «πιο παράξενες και ανήθικες εκλογές της ιστορίας μας».

Αν συμμετείχε αυτός δεν θα ήταν «παράξενες και ανήθικες», ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ …κακός!
Η εκλογική θέση γι αυτόν καθορίζεται, όχι από την κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα, αλλά ΕΥΘΕΩΣ από την προσωπική του τύχη: Τόσο κυνικά και ξεδιάντροπα διαλαλεί τον πολιτικό του αμοραλισμό και τυχοδιωκτισμό ο Μητρόπουλος…

Στο άρθρο μας «Μητρόπουλος: Η διπροσωπία της πασοκικής ελονοσίας» είχαμε επισημάνει αυτές τις «ιδιότητες» του Μητρόπουλου.
ΕΔΩ:
http://resaltomag.blogspot.gr/2015/08/blog-post_86.html


Γράφαμε μεταξύ άλλων:

«Ένα από τα πλέον αντιπροσωπευτικά δείγματα του πασοκικού «λίπους» είναι ο Αλέξης Μητρόπουλος: Η αχαλίνωτη διπροσωπία, ο εκτυφλωτικός καιροσκοπισμός και ο μοχθηρός αμοραλισμός αποτυπώνονται μακάβρια επάνω του…
Επιχειρεί και αυτός ο άμοιρος να καταγραφεί σαν σοβαρός «παίκτης» στο εσωκομματικό και ενδοκυβερνητικό παιχνίδι. Επιδιώκει απεγνωσμένα να βρίσκεται στην επικαιρότητα με ποικίλες και αντιφατικές αντιπολιτευτικές «ατάκες»…
Μόνο που το …κληρονομικό ξύγκι της πασοκικής διπροσωπίας είναι τόσο παχύ που δεν του επιτρέπει να είναι οξυδερκής, νηφάλιος και με πολιτική συνεκτική συνέπεια: Μία λέει το ένα, μία λέει το άλλο, ρίχνει άναρχες βολές προς κάθε κατεύθυνση, απλώς για την «ηδονή του κρότου»…».


Καταγράφαμε και το τέλος του:

«Δεν έχει καμιά τύχη διότι τα στίγματα της πασοκικής ελονοσίας είναι πολύ καθαρά και κραυγαλέα πάνω του…
Απλώς θα «συνωστιστεί» και αυτός στο πλήθος των καταγέλαστων του ΣΥΡΙΖΑ και της «αριστερής» κυβέρνησης των ανδρεικέλων…».

Ακόμα και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να «χωνέψει» τέτοιο «λίπος» γελοιότητας…

Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 2015

Στις 21 Σεπτεμβρίου θα έχουμε πρωθυπουργό ή ύπατο αρμοστή;

Γράφει ο Γ. Βήχας
(απο την σελίδα του στο f/b)




Στη χθεσινή "Αγορά" (5.9.2015) αναφέρεται μεταξύ άλλων, ότι "η νέα κυβέρνηση θα τεθεί υπό την αυστηρή επιτροπεία των Βρυξελλών" και ο γενικός διευθυντής της Κομισιόν Μάαρτεν Φερβέι, ως επικεφαλής της νέας Task Force, "θα συγγράφει ουσιαστικά τα νομοσχέδια για όλους τους τομείς δράσης, από τη φορολογία εισοδήματος και την αγορά εργασίας έως την ιατροφαρμακευτική πολιτική και το σύστημα κοινωνικής πρόνοιας"

Η ομάδα Φερβέι θα έχει στενή συνεργασία με την τρόικα, θα μπορεί να αναθέτει μελέτες στο ΔΝΤ και θα συνομιλεί απευθείας με τον Πρωθυπουργό, όπως θέλει ο Γιούνκερ.

Η συμφωνία που υπέγραψαν οι Τσίπρας και Καμμένος και επικύρωσε η παρωδία εθνικής αντιπροσωπείας υποχρεώνει την "ελληνική κυβέρνηση" να ζητήσει έως τα τέλη Σεπτεμβρίου την συνδρομή της ομάδας εργασίας.

Δυστυχώς έτσι είναι όπως τα γράφει.
Προβλέπονται απο την συμφωνία του Αυγούστου.
Η απόλυτη υποταγή, η απόλυτη κατοχή...


Να υπενθυμίσω πως πέντε κόμματα που ζητούν την ψήφο του Ελληνικού λαού έχουν υπογράψει αυτή την υποταγή. Σύριζα, ΝΔ, Ανέλ, Πασόκ, Ποτάμι.  

Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2015

Το κωλόπαιδο του Γερμαναρά...

«Πολλές φορές τα ΌΧΙ στην ιστορία έχουν οδηγήσει σε εξελίξεις υπαναχώρησης. Το ΌΧΙ του 1940 ακολούθησε μια τετράχρονη κατοχή.» Τάδε έφη ο Αλέξης Τσίπρας στη συνέντευξη του ALPHATV [26.08.2015]

Δεν με εντυπωσιάζει το πόσο βαθιά ανιστόρητος είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Άλλωστε στις 14 Αυγούστου στη Βουλή ο Τσίπρας δήλωσε κάτι ανάλογο όταν είπε, «ούτε μετανιώνω για τον συμβιβασμό έναντι του χορού του Ζαλόγγου.» Προφανώς οι Σουλιώτες που προτίμησαν να πέσουν στον γκρεμό, παρά να γίνουν χανουμάκια του Αλή Πασά δεν είχαν τις ίδιες ευαισθησίες και προτεραιότητες με τον Τσίπρα. Δεν είχαν την διαπεραστική οξυδέρκεια του Αλέξη. Ήταν τόσο άγαρμποι, ξεροκέφαλοι, γραφικοί και εριστικοί, που εκτιμούσαν την ελευθερία τους περισσότερο από τη δουλεία και μάλιστα την εθελοδουλεία.



Αλήθεια, ξέρει άραγες ο Αλέξης τι απέγιναν όσοι Τσίπρες τότε έλεγαν στους αδούλωτους Σουλιώτες, ότι είναι προτιμότερη μια ζωή υποτελούς στον Αλή, παρά ο θάνατος για την ελευθερία της πατρίδας; Ξέρει το ανάθεμα που ανά τους αιώνες συγκεντρώνει το όνομα του Πήλιου Γούση; Θα μους πεις, τον ενδιαφέρει; Όχι, βέβαια. Ποιός Τσίπρας νοιάστηκε ποτέ για την υστεροφημία του. Το μόνο που νοιάζει τους Τσίπρες όλων των εποχών είναι η κονόμα του Πήλιου Γούση και φυσικά η εύνοια του Πασά.

Καλόγερε, τί καρτερεῖς κλεισμένος μὲς στὸ Κούγκι;
Πέντε νομάτοι σοῦ ῾μειναν κ᾿ ἐκεῖνοι λαβωμένοι!
Κι εἶναι χιλιάδες οἱ ἐχθροὶ ποὺ σ᾿ ἔχουνε ζωσμένον!
Ἔλα νὰ δώσεις τὰ κλειδιά, πέσε νὰ προσκυνήσῃς,
κι ἀφέντης ὁ Βελῆ Πασᾶς δεσπότη θὰ σὲ κάμη!
Ἔτσι ψηλὰ ἀπ᾿ τὸ βουνὸ φωνάζει ὁ Πήλιος Γούσης.
Κλεισμένος μὲς στὴν ἐκκλησιὰ βρίσκετ᾿ ὁ Σαμουήλης,
κι ἀγέρας παίρνει τὴ φωνὴ τοῦ Πήλιου τοῦ προδότη.

Έτσι φανταζόταν τη σκηνή ο ποιητής Αριστοτέλης Βαλαωρίτης κι έτσι πέρασε στη λαϊκή παράδοση και μούσα το Κούγκι. Τι κάνει ο Τσίπρας σήμερα, εκτός από το να παπαγαλίζει τα ίδια με τον Πήλιο Γούσι; Η μόνη διαφορά είναι ότι μιλάει εξ ονόματος όχι του Βελή Πασά, αλλά της Μέρκελ.

Τι άλλο κάνει εκτός από το να εκθειάζει τη στάση του Πήλιου Γούση και να απαξιώνει τη θυσία για την ελευθερία είτε στο Κούγκι, είτε στο Ζάλογγο, ή πολύ παλιότερα στις Θερμοπύλες, ή πολύ νεότερα στην εποποιία του Αλβανικού και της εθνικής αντίστασης; Έτσι είναι. Σε κάθε κορυφαία ιστορική στιγμή που οι Έλληνες κλήθηκαν από τα πράγματα να πουν ΟΧΙ και να θυσιαστούν για την ελευθερία μαχόμενοι ενάντια στην απολυταρχία, τον δεσποτισμό και κάθε είδους φασιστικό ολοκληρωτισμό, δίκιο είχαν οι Πήλιοι Γούσηδες, οι Εφιάλτες, οι Τσολάκογλου κι όλοι εκείνοι που ήξεραν την τέχνη του συμβιβασμού και της συνθηκολόγησης.

Αλλά όπως δικαιολογείται πάντα ο εκ φύσεως ηλίθιος κι ο γόνος δοσιλόγων: άλλες εκείνες οι εποχές, άλλες σήμερα. Τότε είχε νόημα ο αγώνας για την ελευθερία, ενώ σήμερα έχει νόημα μόνο ο αγώνας για τον μπεζαχτά. Και μάλιστα για τον μπεζαχτά του μεγάλου αφέντη, του σύγχρονου Σουλτάνου και Πασά. Τι είναι η ελευθερία και η αυτοδιάθεση μπροστά στην εύνοια της Μέρκελ; Πώς αλλιώς ο ανίκανος, ο ανεπρόκοπος, ο τεμπέλης, ο θρασύδειλος και ο επιτείδιος θα μπορέσει να πιάσει την καλή, ή έστω να εξασφαλίσει, όπως τα κατοικίδια, κανά ξεροκόμματο για τον εαυτό του; Όντως άλλες εποχές, όπου όλα έχουν αλλάξει κι όλα παραμένουν ίδια κι απαράλλαχτα.

Ούτε αξίζει να ασχοληθεί κανείς με το πόσο εντυπωσιακά αστοιχείωτος είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Το έχουμε επισημάνει επανειλημένα σε ανύποπτους καιρούς. Ιδίως την εποχή που τον προσκυνούσαν όλοι και τον εκθείαζαν ως λαμπρό ειλικρινή νέο, διαφορετικό από τους άλλους, με δήθεν μεγάλες ικανότητες. Πρόκειται παιδιόθεν για ένα χαρακτηριστικό προϊόν του κομματικού σωλήνα, τόσο ανεπρόκοπος και αστοιχείωτος ώστε να διαλέξει την καριέρα της κομματικής αργομισθίας. Πώς θα μπορούσε κανείς να περιμένει κάτι διαφορετικό από μια τέτοια ασημαντότητα;

Και δεν είναι ο μόνος. Η ιστορία διεθνώς έχει αποδείξει ότι όσοι έχουν σαν επάγγλεμα την πολιτική κι όσοι ζουν με την κομματική αργομισθία, είναι οι πιο επιρρεπείς στην εξαγορά από της εξουσία και τα ισχυρά συμφέροντα. Είναι οι πρώτοι που θα ξεπουληθούν και θα προδώσουν θέσεις και αρχές. Ο Γκρούεζας του Μαυρογιαλούρου, που στο ερώτημα "πώς τα βγάζεις πέρα" απαντά με τέτοια φυσικότητα, "μα είμαι του κόμματος!", υπάρχει σαν ιδιαίτερο στρώμα και ευδοκιμεί στην ηγεσία όλων των κομμάτων με επαγγελματικά στελέχη, με κομματικές αντιμισθίες, με πληρωμένες θέσεις που μοιράζει ο κομματικός μηχανισμός. Κάνουν πολιτική επί μισθώσει. Κι αυτό τα λέει όλα.

Όμως, πέρα απ' όλα αυτά, που τα καταλαβαίνει μόνο όποιος έχει στοιχειώδη συνείδηση και νιονιό, εμένα προσωπικά μου έφεραν στο μυαλό μια ιστορία την οποία είχε διηγηθεί ο παππούς μου. Ο παππούς μου, ονόματι Περικλής Σκιαδόπουλος, ήταν ο χαρακτηριστικός τύπος του παππού για τον οποίο οι περισσότεροι από εμάς είμαστε περήφανοι. Ελαιοχρωματιστής στο επάγγελμα και παρότι αγράμματος ήταν εξαιρετικός στη δουλειά του. Δουλευτής και επινοητικός σε τέτοιο βαθμό, που όσοι τον ήξεραν τον αποκαλούσαν με σεβασμό Μάστορα.

Ο Μάστορας λοιπόν μπορεί να μην πολιτικοποιήθηκε ποτέ στη ζωή του, αλλά ανήκε σε μια γενιά, που δεν μπορούσες με τίποτε να την πείσεις, ούτε καν με τα όπλα και την πείνα, ότι είναι γραφτό της να σκύβει το κεφάλι ταπεινωτικά στον εκάστοτε ισχυρό. Δεν υπήρξε ποτέ αριστερός, ούτε δεξιός. Δεν καταλάβαινε τι σημαίνει αυτός ο διαχωρισμός. Ήξερε μόνο να κρίνει με την κοινωνική μόρφωση της ζωής του. Κι αυτό το αισθητήριο τις περισσότερες φορές, αν δεν το αμβλύνουν οι εμμονές, φυτευτές, ή άλλες, είναι επαρκές και αλάνθαστο.

Ακόμη τον θυμάμαι να κάθεται μαζί με τον αδελφό του κάτω απο την κληματαριά στην αυλή τα καλοκαιριάτικα βράδυα και να παρακολουθεί τις ειδήσεις από την κρατική τηλεόραση του εθνάρχη Καραμανλή. Και μόλις εμφανιζόταν ο εντεταλμένος τηλεσχολιαστής, Δρόσος, αν θυμάμαι καλά τον έλεγαν - ένα είδος Πρετεντέρη και Πορτοσάλτε της εποχής - η κίνηση ήταν αστραπιαία: Να, ρε! Κι άπλωναν τα χέρια τους μαζί σ' αυτή την τόσο χαρακτηριστική και τόσο ελληνοπρεπή χειρονομία αποδοκιμασίας, που έλκει την καταγωγή της τουλάχιστον από το Βυζάντιο.

Ήμουν ο αγαπημένος του εγγονός καθότι πρωτότοκος κι επομένως δεν έχανε την ευκαιρία να με νουθετεί με ιστορίες και παθήματα από τη ζωή του. Μια απ' αυτές ήταν όταν μου μίλησε για ένα νέο Γερμανό, ψηλό, ξανθό με ελληνοπρεπές όνομα - το οποίο δεν μπορώ να θυμηθώ - και άψογα ελληνικά, αν και με ιδιαίτερο γερμανικό τονισμό. Μιλούσε με αγάπη για την Ελλάδα και δεν έχανε την ευκαιρία να απαγγέλει στίχους από τον Όμηρο.

Αν και κατοχή, ο Γερμανός αυτός εύχαρης και ανοιχτός καθώς ήταν, γρήγορα κέρδισε τις συμπάθειες της καλής κοινωνίας της Καλαμάτας. Ήταν πάντα ευπρόσδεκτος στα καλύτερα σαλόνια. Τον θεωρούσαν έναν διαφορετικό Γερμανό. Διαφορετικό από τον πατέρα του, που τότε υπηρετούσε ως διοικητής των μαυροφορεμένων με την νεκροκεφαλή στο πέτο.

Ακόμη κι όταν οι εκτελέσεις ομήρων για να τσακιστεί η αντίσταση του λαού, έγινε σχεδόν καθημερινό φαινόμενο, ο νέος ενθουσιώδης Γερμανός με το ελληνοπρεπές όνομα συνέχιζε να κερδίζει τις συμπάθειες της καλής κοινωνίας. Ο παππούς μου τον συνάντησε τελείως αναπάντεχα, όταν από τον Δήμο Καλαμών τον κάλεσαν να περισυλλέξει το πτώμα συγγενούς του, που εκτελέστηκε αναπάντεχα ως όμηρος.

Πήγε λοιπόν στην τοποθεσία βόρεια του νεκροταφείου, όπου οι ναζί και οι συνεργάτες τους, συνήθιζαν να εκτελούν ομαδικά ομήρους. Καθώς μαζί με άλλους προσπαθούσαν να ξεχωρίσουν τα πτώματα των συγγενών τους από το σωρό των εκτελέσθεντων, διέκριναν τον νέο Γερμανό με το ελληνοπρεπές όνομα να κυκλοφορεί πάνω από νεοεκτελεσθέντες και να αφουγκράζεται την αναπνοή τους. Κάθε φορά που διέκρινε αναπνοή, έκανε σαν παιδί που κέρδιζε σε παιχνίδι. Καλούσε με φωνές τον Γερμανό αξιωματικό, επικεφαλής του αποσπάσματος, για να αποτελειώσει την εκτέλεση με χαριστική βολή.

Σε μια στιγμή, καθώς έσκυβε πάνω από το σώμα ένος παλικαριού, ένα χέρι τον πιάνει από το πουκάμισο. Ήταν το παλικάρι που δεν είχε ακόμη ξεψυχήσει. Με αχνή φωνή τον ρωτά: "Γιατί;" Κανείς απ' όσους παρακολουθούσαν τη σκηνή, δεν κατάλαβε το νόημα αυτής της ερώτησης, αλλά ο φέρελπις νεαρός Γερμανός με ελληνοπρεπές όνομα τράβηξε μακριά το χέρι που τον είχε αρπάξει και απάντησε: "Γιατί χάσατε και δεν λέτε να το δεχτείτε!"

Μια μαυροφορεμένη που παρακολουθούσε τη σκηνή την άκουσε ο παππούς μου να γριλίζει πίσω από τα δόντια: "κωλόπαιδο!" Κι από τότε ολόκληρη η Καλαμάτα έμαθε να τον αποκαλεί με το μόνο όνομα που αληθινά του ταίριαζε: "Το κωλόπαιδο του Γερμαναρά!"

Ο παππούς μου έμαθε μετά την απελευθέρωση ότι αυτό το κωλόπαιδο του Γερμαναρά, βρήκε οικτρό θάνατο - άγνωστο πώς και από ποιόν - στην Αθήνα. Ο πατέρας του, ανώτερος αξιωματικός των Ες-Ες, τον βρήκε σ' ένα χαντάκι, όπου έμεινε να φυλάει στην αιωνιότητα τους υπονόμους της Αθήνας. Ο ίδιος συνελήφθη από τους παρτιζάνους του Τίτο, καθώς υποχωρούσε μαζί με τη μονάδα του διαμέσου της Γουγκοσλαβίας. Οι παρτιζάνοι τον παρέδωσαν στον κόκκινο στρατό και πέθανε έγκλειστος σε φυλακή για εγκληματίες πολέμου.

Αυτό που θυμάμαι περισσότερο από την όλη ιστορία είναι είναι η αίσθηση δικαίωσης που ένιωθε ο παππούς μου, καθώς έκλεινε την εξιστόρηση λέγοντας: Να αγιάσει το χέρι αυτού που έλιωσε το κεφάλι εκείνου του κωλόπαιδου...



Αυτό που θα ήθελα να μάθω σήμερα είναι μόνο τούτο. Σε τι κατηγορία σαπρόφυτων ανήκουν όσοι σκέφτονται να επιβραβεύσουν με τη ψήφο τους το κωλόπαιδο της Μέρκελ.ΔΗΜ. ΚΑΖΑΚΗΣ