Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2017

Πώς ετοιμάζονται να αρπάξουν την ιδιωτική περιουσία των ελλήνων πολιτών.

Ευτυχώς, η κυβέρνηση πέτυχε έναν ακόμη "έντιμο συμβιβασμό". Τέρμα η διαρκής σκληρή λιτότητα. Έτσι λέει και φυσικά κανείς δεν την πιστεύει. Ο λόγος είναι απλός. Οι δανειστές θέλουν την κυριότητα του οικοπέδου που λέγεται Ελλάδα. Και για να το πάρουν οδηγούν την οικονομία σε κατάρρευση και τους Έλληνες σε πτώχευση άνευ προηγουμένου.
Πάρτε για παράδειγμα τους φόρους. Στην τελευταία έκθεση του ΔΝΤ για την Ελλάδα (7/2/2017) εμφανίζεται ένας πάρα πολύ αποκαλυπτικός πίνακας. Αυτό που δείχνει ο πίνακας είναι πόσοι ως ποσοστό από το σύνολο των φορολογουμένων στην Ελλάδα αποδίδουν μηδενικούς φόρους. Δεν σημαίνει ότι δεν φορολογούνται. Απλά σημαίνει ότι παρά την φορολόγησή τους, το ποσοστό αυτό των φορολογουμένων δεν αποδίδει φόρους. Κυριολεκτικά αποδίδει φόρους μηδέν.

Το 2010 περίπου το 27% των φορολογουμένων απέδιδε μηδενικούς φόρους. Θυμάστε τι έλεγαν τα όρνια της προπαγάνδας; Μόνο θέμα η φοροδιαφυγή κυρίως των επαγγελματιών. Τα επόμενα χρόνια, στα χρόνια της μνημονιακής κατοχής και των άγριων φοροεπιδρομών, το ποσοστό των φορολογουμένων που αποδίδει μηδενικούς φόρους εκτινάχθηκε πάνω από το 50% του συνόλου. Το 2015 έφτασε σχεδόν στο 55% του συνόλου των φορολογουμένων.
Να τι λέει η έκθεση του ΔΝΤ: "Παρά τους πολλαπλούς γύρους των θεσμικών μεταρρυθμίσεων, τα ποσοστά είσπραξης των φόρων έχουν πέσει κατακόρυφα, ενώ το χρέος του ιδιωτικού τομέα προς το κράτος έχει φτάσει το 70% του ΑΕΠ, το υψηλότερο επίπεδο στην ευρωζώνη. Το φορολογικό χρέος ήταν ήδη υψηλό πριν από την κρίση, ενδεικτικό ενός πολιτισμού ασθενούς πληρωμής και ικανότητας επιβολής. Περίπου το ήμισυ του πληθυσμού είναι σε καθυστέρηση προς το κράτος, επίσης, πολύ πάνω από το ποσοστό στις άλλες χώρες. Η οικονομική ύφεση ήταν ένας βασικός παράγοντας για τη συσσώρευση των καθυστερούμενων οφειλών. Αλλά οι υψηλοί φορολογικοί συντελεστές, οι κυρώσεις και τα πρόστιμα πρόσθεσαν στο χρέος."
Κουβέντα για το γεγονός ότι το διαθέσιμο εισόδημα του μέσου νοικοκυριού εξανεμίστηκε τα προηγούμενα χρόνια. Το πρόβλημα για τους δανειστές είναι ο "πολιτισμός της ασθενούς πληρωμής και η ικανότητα επιβολής". Όχι η ανύπαρκτη φοροδοτική ικανότητα της μεγάλης πλειοψηφίας των φορολογουμένων.
Γι' αυτό και προτείνουν μια ακόμη πιο ισχυρή δόση της θανατηφόρας συνταγής: "Οι αρχές θα πρέπει ως εκ τούτου να εντείνουν τις προσπάθειές τους για την ενίσχυση των θεσμών και πρακτικών στον τομέα αυτό για να στείλουν ένα ισχυρό μήνυμα ότι η Ελλάδα δεν μπορεί πλέον να ανέχεται τη φοροδιαφυγή. Η συστηματική αμνηστία θα πρέπει να αποφεύγεται, καθώς ενθαρρύνουν τον ηθικό κίνδυνο." Έτσι απαιτούν την έτι περαιτέρω διεύρυνση της φορολογικής βάσης κυρίως με εξάλειψη κάθε ειδικής μεταχείρισης σε κατηγορίες φορολογουμένων. Κύριος στόχος παραμένουν οι ελευθεροεπαγγελματίες. Ενώ το αφορολόγητο οφείλει να μειωθεί.
Τη μόνη διάκριση που κάνει το ΔΝΤ είναι οι μεγάλοι οφειλέτες του επιχειρηματικού τομέα, όπου έχουν συσσωρευτεί τα πιο μεγάλα ανείσπρακτα πρόστιμα. Απαιτεί να ξεκαθαρίσουν τα πινάκια των επιχειρήσεων αυτών από οφειλές προς το κράτος, έτσι ώστε να είναι "καθαρές" προκειμένου να αλλάξουν χέρια. Όλοι οι υπόλοιποι θα πρέπει να δεθούν πιο ασφυκτικά στο μαγγανοπήγαδο της εφορίας, η οποία οφείλει να εκσυγχρονιστεί και να αποκτήσει ιδιωτικό μηχανισμό είσπραξης.
Δεν χρειάζεται να σκεφτούμε πολλά. Φέτος το 2017 σύμφωνα με όσα έχουν ήδη ψηφιστεί, το κράτος θα επιδιώξει να εισπράξει περίπου 31 δις ευρώ σε έμμεσους φόρους και 17 δις ευρώ σε άμεσους. Σύνολο 48 δις ευρώ. Όσα περίπου πάσχιζε να εισπράξει και τα προηγούμενα χρόνια. Από την αρχή των μνημονίων. Μόνο που φέτος θα επιχειρήσει να τα εισπράξει από το 45% του συνόλου των φορολογουμένων. Διότι ότι και να κάνουν οι μηχανισμοί είσπραξης, όσο αδίστακτοι, αυθαίρετοι και ανελέητοι κι αν αποδειχθούν, δεν μπορούν να εισπράξουν από τους μη έχοντες.
Έτσι ενώ το 2010 ο μέσος φορολογούμενος που μπορούσε να αποδώσει φόρους χρεώθηκε με πάνω από 11 χιλιάδες ευρώ ετήσια σε έμμεσους και άμεσους φόρους. Φέτος το ποσοστό των φορολογουμένων που έχει απομείνει με φοροδοτική ικανότητα καλείται να καταβάλει σχεδόν 18 χιλιάδες ευρώ ετήσια. Ποιός θα μπορέσει να σηκώσει αυτό το βάρος;
Το ερώτημα είναι πια ρητορικό, καθώς ακόμη κι όσοι μέχρι σήμερα είχαν γλυτώσει το χρέος προς την εφορία, το 2017 θα είναι καθοριστικό για την συντριπτική πλειοψηφία. Αλλά μην ανησυχείτε ακόμη κι όταν ξεπεράσει το 75% το ποσοστό των φορολογουμένων που αδυνατεί να καταβάλει φόρους, οι δανειστές δεν ενοχλούνται καθόλου. Τόσο το καλύτερο για τον εκκολαπτόμενο ιδιωτικό μηχανισμό είσπραξης οφειλών του κράτους, ο οποίος θα ξεκινήσει πραγματικό σαφάρι με στόχο την ιδιωτική περιουσία των ελλήνων πολιτών. Αυτή ήταν άλλωστε ο στόχος ευθύς εξαρχής. Από το πρώτο κιόλας μνημόνιο.

Για τις θέσεις του ΚΚΕ για το ευρώ (με αφορμή τη συνέντευξη Δ. Κουτσούμπα στην ΕΡΤ1)

Βασίλης Τζώτζης 

 Το Σάββατο 18/02 ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ έδωσε συνέντευξη στην ΕΡΤ1, στην εκπομπή της κ. Βάλιας Πετούρη «Επτά». Οι ερωτήσεις απέναντι στο Γραμματέα της ΚΕ ήταν τετριμμένες/κλασικές, ενώ οι απαντήσεις μας διευκρίνισαν την αμφιλεγόμενη τοποθέτηση του ΚΚΕ για το Ευρώ και την Ευρωζώνη.  
Ποια είναι η πολιτική θέση του Γραμματέα;
Ο Δ. Κουτσούμπας λέει πως το νόμισμα είναι εργαλείο, ενώ δεν είναι ο ρόλος του να... προτείνει Νόμισμα. Η θέση αυτή είναι εξόφθαλμα λαθεμένη. 
Ο ακροβατισμός του Γραμματέα ΔΕΝ προκύπτει φυσικά από την ελλιπή γνώση της Μαρξιστικής θεωρίας, αλλά από τις νεόκοπες ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ του ιστορικού κόμματος της εργατικής τάξης.

Το ΕΥΡΩ ΔΕΝ αποτελεί απλά ένα εργαλείο, όπως κανένα νόμισμα δεν αποτελεί απλά ένα εργαλείο. Αυτός ο τρόπος θεώρησης μπορεί να μετατρέψει σε «απλά εργαλεία», το σύνολο των μαρξιστικών περιεχομένων, πάνω στους όρους της οικονομικής θεωρίας!!

Αλίμονο αν πρέπει να γράφουμε 150 χρόνια μετά την έκδοση του ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, ότι το νόμισμα αντανακλά στο επίπεδο της κυκλοφορίας, παραγωγικές σχέσεις. Πόσο δε μάλλον το ΕΥΡΩ, το οποίο συναρθρώνει ένα σύνολο αναγκαστικών συμφώνων – οδηγιών – πολιτικών. 

Μέσα από την αρχιτεκτονική της Ευρωζώνης εκφράστηκαν με σύγχρονο τρόπο οι σχέσεις εξάρτησης των φτωχών χωρών του Ευρωπαϊκού Νότου, έγινε το κύριο όχημα για τη μετατροπή τους σε αποικίες χρέους, αποτέλεσε τον πολιορκητικό κριό για την αποφασιστική εισβολή κεφαλαίων & εμπορευμάτων στις εγχώριες αγορές.
***
Ο Γραμματέας προσπαθεί να αιτιολογήσει τη συγκεκριμένη θέση, μέσα από την προσπάθεια διαχωρισμού του ΚΚΕ από το συντηρητικό «Ευρωσκεπτικισμό».

Αλίμονο όμως, στην προσπάθειά του να διαχωριστεί από τα ιστορικά φαντάσματα της «Εθνικής αστικής τάξης», συμμαχεί (υπόρρηταWink με το κυρίαρχο ευρωμνημονιακό μπλοκ.

Ας πούμε για ακόμη μια φορά -και ΕΔΩ ΔΕΝ ΧΩΡΟΥΝ ΥΠΕΚΦΥΓΕΣ ΟΥΤΕ ΑΠΟ ΤΗ ΛΑΕ- πως τα Μνημόνια, οι δανειακές συμβάσεις, το ΕΥΡΩ, η ένταξη της χώρας στην ΕΕ, ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΕΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟ και ΤΑΞΙΚΑ ΔΙΑΡΘΡΩΜΕΝΟ ΣΧΕΔΙΟ, ΔΕΝ είναι τεχνοκρατικές επιλογές. Η υλοποίησή του αναπαράγει το καπιταλιστικό σύστημα σε περίοδο βαθιάς/δομικής καπιταλιστικής κρίσης, ενώ αυτό το σχέδιο ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ, χωρικά & χρονικά, έξω από την ΑΣΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ. Ο χαρακτηρισμός αυτών των επιλογών ως απλά τεχνοκρατικές μπορεί να γίνει μόνο εκ του πονηρού, για τη δικαιολόγηση απαράδεκτων υποχωρήσεων…

Η σύγκρουση με τις παραπάνω επιλογές συγκροτεί ένα ΑΝΤΙΡΡΟΠΟ ΤΑΞΙΚΟ ΣΕΝΑΡΙΟ, και αποτελεί την αναγκαία ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΒΑΣΗ για τη διαμόρφωση του κοινωνικοπολικού – λαϊκού μετώπου.

Σήμερα ΔΕΝ αρκεί μια θολή τοποθέτηση ΥΠΕΡ της επιστροφής της Καπιταλιστικής Ελλάδας στη «νέα Δραχμή». H διευκρίνιση αυτή δεν αποτελεί ιδεοληψία ή αντι-ενωτική/σεχταριστική τύφλωση, αλλά υπογραμμίζει την ανάγκη να συγκροτούνται από σήμερα οι όροι της εργατικής ηγεμονίας μέσα στο νέο ιστορικό μπλοκ.

Αυτό το γνωστό «μεταβατικό πρόγραμμα» συγκροτείται στο σήμερα, αλλά τείνει στο μέλλον της ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ, διαφορετικά θα μετατραπεί σε πρόγραμμα εναλλακτικής ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ του ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ!

Όλα αυτά μοιάζουν με νεκρές σελίδες χαρτί, κοπτοραπτικής οργανώσεων της αριστεράς, αν ΔΕΝ γονιμοποιήσουν τη σωρευμένη λαϊκή εμπειρία/γνώση των χρόνων της κρίσης και κυρίως της περιόδου μετά την εκλογή ΣΥΡΙΖΑ. Αν δεν υπάρξει μαζική επανατοποθέτηση, με όρους τομής, πάνω στα ζητήματα της συνέχειας του κράτους, της αριστερής κυβέρνησης, του κοινού εθνικού συμφέροντος, των αταξικών αναφορών στην εθνική ανεξαρτησία κ.α..
***
Τέλος, είναι πραγματικά θλιβερή η σύνδεση του ΚΚΕ με τις λαϊκές αγωνίες και τις διεργασίες συνείδησης, μέσα στα εκμεταλλευόμενα στρώματα. Την ώρα που οι απλοί άνθρωποι μετρούν τη φτώχια τους σε ΕΥΡΩ, την ώρα που το σύνολο της αστικής τρομοκρατικής ιδεολογικής επέλασης για το μονόδρομο της Ευρωζώνης βυσσοδομά,ο ΓΓ της ΚΕ να υποστηρίζει πως η Ελλάδα της εργατικής εξουσίας μπορεί να έχει και ως Νόμισμα το ΕΥΡΩ!!! Η συστημική προσαρμογή σε όλο της το μεγαλείο! Η συνειδητή πολιτική/ταξική επιλογή στήριξης του ΚΚΕ, υποτάσσεται ξεκάθαρα, σε εκλογικές δεύτερες σκέψεις, αφού το ΚΚΕ δεν υιοθετεί επιλογές ρήξης & ανατροπής…

Υστερογραφικά 
Είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ η επιτάχυνση των προσπαθειών για τη συγκρότηση του σύγχρονου Κομμουνιστικού Φορέα της εποχής μας, «οι καιροί ου μενετοί» και ο καθένας μας θα κριθεί πρώτα και κύρια από τη συμβολή του σε αυτή την υπόθεση.
Ξάνθη 21/02/2017

ΠΗΓΗ: pandiera

Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2017

Ήρθε το τέλος! Ήρθε το τέλος!..




















     Το τέλος της λιτότητας βέβαια.
     Μας το είπε ο πιόεκατομμυριούχοςυπουργός της κυβέρνησης.

     Ο πολιτικός απατεώνας με το
ειρωνικό χαμόγελο,
     ..που ξέχασε να δηλώσει κάτι εκατομμύρια στην δήλωσή του και κάτι λίγα ακίνητα στο "πόθεν έσχες" του.
     Εκατομμύρια που στις δηλώσεις του στην εφορία πότε εμφανίζονται και πότε χάνονται, σαν αυτά των κοινών απατεώνων που κάνουν ξέπλυμα βρωμικου χρήματος, ή άλλες παρανομίες.
     Μας τό 'πε κι ο ταβερνιάρης της Βουλής, το ανθρωπάριο που κοροϊδεύει ακόμη και μόνο με την παρουσία του.
     Θα μας το πούνε κι άλλοι. Όλα αυτά τα θλιβερά μνημονιακά ρεντίκολα της  "πρώτη φορά φασιστερά" κυβέρνησης.

     Και θα εννοούν βέβαια πως ήρθε το τέλος της δικής τους λιτότητας.
     Πήραν παράταση στα κυβερνητικά έδρανα.
     Θα πάρουν φωτιά οι κουτάλες.

     Το τέλος που θα έπρεπε να έχει έρθει, είναι το δικό τους. 
     Και απ' την κυβέρνηση, και από προσώπου Ελλάδας.
     Τώρα έρχεται το δικό μας τέλος.
     Συνεχώς και "κατά ριπάς".

     Μη ξεχάσουμε να τους ευχηθούμε καλό μασκαράδικο τριήμερο, και καλή σαρακοστή.
     Η δική μας όμως η σαρακοστή,
     ..άρχισε πριν επτά χρόνια,
     ..και θα κρατήσει μέχρι το τέλος μας!..


ΑΝΤΙΣΤΑΘΜΙΣΤΙΚΑ...

Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2017

Όταν παραληρούν οι ένοχοι της σημερινής κατάστασης, σημαίνει ότι τρέμουν τις αποφάσεις του λαού.

Δ.ΚΑΖΑΚΗΣ
Πανικός έχει καταλάβει τη συμμορία του ευρώ. Όλοι εκείνοι που πρωταγωνίστησαν στη λεηλασία της ελληνικής οικονομίας και του εργαζόμενου νοικοκυριού όλα τα προηγούμενα χρόνια. Όλοι αυτοί που εμπλέκονται σε όλα τα μικρά και μεγάλα σκάνδαλα με το δημόσιο χρήμα, είτε ως πολιτικοί, είτε ως διαπλεκόμενοι επιχειρηματίες, είτε ως παρατρεχάμενοι των δύο. Όλοι όσοι εμπλέκονται σε κάθε λογής απάτες και ύποπτες συναλλαγές σε βάρος του κοινωνικού συνόλου, ξεσηκώθηκαν για μια ακόμη φορά στην προοπτική ο λαός μας να απαιτήσει το αυτονόητο. Να δραπετεύσει η χώρα από το λάκκο των λεόντων του ευρώ και της ΕΕ, πριν την ερημώσουν παντελώς. Πριν την μετατρέψουν σε Υποσαχάρια Αφρική της Ευρώπης.
Όσο βρισκόμαστε υπό καθεστώς κατοχής της ΕΕ κανένας από δαύτους δεν κινδυνεύει. Κανένας από τη συμμορία δεν φοβάται μήπως και λογοδοτήσει στη δικαιοσύνη γιατί έφεραν τη χώρα σ' αυτή την κατάντια. Κανείς δεν φοβάται μήπως και καθίσει στο σκαμνί του κατηγορουμένου για τη γενοκτονία στην οποία υπόκειται ο ελληνικός λαός ειδικά τα τελευταία χρόνια. Κι έτσι υπουργοί και πρωθυπουργοί που κανονικά θα έπρεπε να είχαν καθίσει στο σκαμνί προσπαθούν να μας κατατρομάξουν ότι έτσι και δραπετεύσουμε από το μπουντρούμι του ευρώ και της ΕΕ, θα καταστραφούμε.
Το ίδιο μας λένε κι όλοι οι γνωστοί κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες του απόλυτου παρασιτισμού και της διαπλοκής. Αυτούς εκφράζει ο ΣΕΒ, ο οποίος πρόσφατα χαρακτηρίζει αναποτελεσματική, ανεπιθύμητη και ανέφικτη την έξοδο από το ευρώ τονίζοντας ότι η λύση αυτή είναι το ίδιο εξωφρενική με την πρόταση που κυκλοφορεί ότι κάποιος πολύ πλούσιος θα αποπληρώσει το ελληνικό χρέος. Απολύτως λογικό να λέει τέτοια ο ΣΕΒ, ο οποίος έχει τόση σχέση με τη βιομηχανία όση σχέση η Ελλάδα με τον αστερισμό του Σείριου.
«Και στις δύο περιπτώσεις, αφελώς ορισμένοι πιστεύουν ότι κάποιος τρίτος πληρώνει το χρέος ή μας το χαρίζει. Δεν υπάρχει κανείς που θα αναλάβει τα χρέη μας και κανείς δεν θα μας διευκολύνει να ζούμε σε βάρος άλλων. Το χρέος είναι απαιτητό σε Ευρώ και αν δεν εξυπηρετείται κανονικά, τότε η χώρα μας θα απομονωθεί στη διεθνή κοινότητα, διακινδυνεύοντας το σύνολο των οικονομικών και κοινωνικών της επιτευγμάτων», αναφέρει ο Σύνδεσμος στο εβδομαδιαίο δελτίο οικονομικών εξελίξεων.
Η τοποθέτηση αυτή είναι άκρως προκλητική για το κοινό αίσθημα. Ειδικά όταν προέρχεται από τον ΣΕΒ. Δηλαδή από τη συμμορία εκείνων που πλούτισαν με δανεικά κι αγύριστα, με θαλασσοδάνεια και κρατικοδίαιτη διαπλοκή με το δημόσιο ταμείο. Και σήμερα συνεχίζουν να πλουτίζουν όχι αναπτύσσοντας τη βιομηχανία στη χώρα αλλά με κερδοσκοπικές τοποθετήσεις κεφαλαίων σε παρασιτικές μεταπρατικές δραστηριότητες υπό καθεστώς τραστ και καρτέλ με τις πλάτες του κράτους.
Δεν χρειάζεται να υπενθυμίσουμε το πρόσφατο παράδειγμα της Ισλανδίας η οποία αρνήθηκε να πληρώσει τα χρέη της το 2009 και σήμερα είναι η μόνη χώρα στον κόσμο που σύμφωνα με το ΔΝΤ έχει ανακάμψει από την κρίση χρέους. Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του ΔΝΤ (Iceland: 2016 Article IV Consultation-Press Release; Staff Report; and Statement by the Executive Director for Iceland, 22/6/2016) η Ισλανδική οικονομία παρουσίασε άνοδο 4% το 2015 και επιταχυνόμενο ρυθμό, ενώ η επέκταση του πραγματικού ΑΕΠ είναι μεταξύ των ταχύτερα αναπτυσσόμενων στην Ευρώπη, δημιουργώντας ένα θετικό παραγωγικό πλεόνασμα.
Κι όλα αυτά γιατί; Διότι έσβησε τα χρέη κι αντί να υποστεί τη μεταχείριση της Ελλάδας με τα μνημόνια, ενίσχυσε το εισόδημα και τις συντάξεις, αλλά και το κοινωνικό κράτος. Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα, που το ΔΝΤ "ανησυχεί" μήπως και οι διαρκείς αυξήσεις του λαϊκού εισοδήματος και των κοινωνικών δαπανών "υπερθερμάνουν" την οικονομία.
Μακάρι και στην Ελλάδα να είχαμε τέτοιες "ανησυχίες". Αντί να ανησυχούμε αν θα έχουμε δουλειά αύριο, αν ο εργοδότης θα έχει να μας πληρώσει το επίδομα εργασίας που αντί για μισθό εισπράττει σήμερα ο εργαζόμενος, αν θα υπάρχουν χρήματα για συντάξεις που σήμερα συντηρούν 2 και 3 οικογένειες, αν θα υπάρχει φαγητό στο τραπέζι για τα παιδιά κοντά των μισών νοικοκυριών της χώρας κι αν ο δικός μας άνθρωπος που αρρώστησε θα κατορθώσει να επιβιώσει χωρίς ουσιαστικά περίθαλψη και ασφάλιση.
Μην μου πείτε ότι η Ισλανδία είχε καλύτερες προοπτικές και παραγωγικές υποδομές από την Ελλάδα; Μην μου πείτε ότι η Ισλανδία είχε μεγαλύτερη επάρκεια τροφίμων; Μόλις 2-4% επάρκεια τροφίμων διέθετε η συγκεκριμένη χώρα όταν αρνήθηκε να πληρώσει τα χρέη της. Χρέη που έπρεπε να πληρώσει κυρίως προς τη Βρετανία, την Ολλανδία και τη Γερμανία. Πώς έγινε και δεν της έκαναν τίποτε οι ισχυρότατες αυτές χώρες, όταν αρνήθηκε η επίσημη Ισλανδία να τους πληρώσει τα χρέη; Γιατί η Ισλανδία δεν απομονώθηκε από τη διεθνή κοινότητα;
Μήπως το εξωτερικό ισοζύγιο της Ισλανδίας ήταν καλύτερο από της Ελλάδας; Κάθε άλλο. Η Ισλανδία εισάγει όλο τον βιομηχανικό και κεφαλαιουχικό εξοπλισμό που χρειάζεται σαν οικονομία. Το ύψος των εισαγωγών της την εποχή που αρνήθηκε το χρέος ξεπερνούσε τα 4 δις δολάρια. Οι δε εξαγωγές της εξαρτώνται κατά 40% από την αλιεία.
Με ποιές χώρες συναλλάσσεται σήμερα η Ισλανδία; Με Ολλανδία 37,5%, Ηνωμένο Βασίλειο 14,4%, Ισπανία 9,7%, Γερμανία 7,7%, Γαλλία 6,4% (2014). Μπορεί να μου πει κανείς από τη συμμορία του ευρώ και τους εγκέφαλους του ΣΕΒ πώς γίνεται και η Ισλανδία συνεχίζει και εμπορεύεται με τις ίδιες χώρες που αρνήθηκε να πληρώσει το χρέος της; Πώς γίνεται και μια χώρα συνεχίζει να συναλλάσσεται κανονικότατα με τις χώρες στις οποίες φόρτωσε το χρέος της; Και γιατί οι χώρες αυτές (κυρίως η Βρετανία, η Ολλανδία και η Γερμανία) δεν την απομόνωσαν εμπορικά; Τόσο σπουδαία είναι μια χώρα των 320 χιλιάδων ψυχών που στηρίζεται κυρίως στην αλιεία και τον τουρισμό; Ή θα ήταν τόσο δύσκολο για χώρες όπως η Βρετανία, η Ολλανδία και η Γερμανία;
Και φανταστείτε ότι η Ισλανδία δεν αμφισβήτησε διόλου τη νομιμότητα του χρέους της. Ούτε αμφισβήτησε ότι το κράτος της είχε την συμβατική υποχρέωση να αποζημιώσει όλους τους ξένους καταθέτες στις τράπεζές της, όταν αυτές χρεοκόπησαν και τα χρέη τους όφειλε να τα αναλάβει το κράτος. Απλά είπε ότι η πρώτη και κύρια δέσμευση που έχει ένα κράτος και η κυβέρνησή του είναι προς τους πολίτες της χώρας. Κι επομένως δεν επρόκειτο να δεχθεί κανενός είδους ξένη απαίτηση - έστω και συμβατικά νόμιμη - που θα οδηγούσε την Ισλανδία και το λαό της στο μονοπάτι της καταστροφής που οδηγήθηκε η Ελλάδα.
Αυτά όμως είναι ψιλά γράμματα για τον ΣΕΒ. Τι τον νοιάζει αν ο πληθυσμός της Ελλάδας μειώθηκε την περίοδο 2011 έως το 2016 σχεδόν κατά 340 χιλιάδες. Τι τον νοιάζει αν αυτή η φυσική μείωση του πληθυσμού δεν υπήρξε ποτέ ξανά, ούτε κατά τον τελευταίο πόλεμο. Να σημειώσουμε ότι η Ελλάδα μπήκε στον πόλεμο με περίπου 6 εκατομμύρια πληθυσμό και παρά τις απίστευτες κακουχίες, τα δεινά και τη βαρβαρότητα των κατακτητών με τα εκατοντάδες χιλιάδες θύματα, η χώρα βγήκε από την κατοχή και τον πόλεμο σχεδόν με τον ίδιο πληθυσμό.
Βλέπετε τότε παρά τις προσπάθειες δοσίλογων και κατακτητών δεν μπόρεσαν να κάμψουν το ηθικό, την πίστη στην ελευθερία της πατρίδας, αλλά και να αφαιρέσουν την ελπίδα από τους μαχόμενους Έλληνες. Κι έτσι οι οικογένειες αναπλήρωναν τους χαμένους και τα θύματα των θηριωδιών με νέες γεννήσεις.
Αυτό που δεν κατάφεραν τότε οι ναζί και οι συνεργάτες τους με τα εγκλήματα πολέμου, έρχονται να καταφέρουν οι σημερινοί επίγονοί τους. Άλλωστε πολλούς του ΣΕΒ αν τους ψάξετε προς τα πίσω θα βρείτε την καταγωγή της περιουσίας τους στο δοσιλογισμό της κατοχής. Πώς λοιπόν να μην θεωρούν το σημερινό δρόμο της χώρας ως μονόδρομο; Πώς να μην θεωρούν την απελευθέρωση της πατρίδας και του λαού από τη λάμια του ευρώ και το νέο Ράιχ της ΕΕ συνώνυμο της απόλυτης καταστροφής. Στο κάτω-κάτω της γραμμής πότε ενδιαφέρθηκαν γι' αυτόν τον τόπο;
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα kontranews, 19/2/2017

Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2017

Αλήθειες και Μύθοι για την Έξοδο από το Ευρώ

Το εβδομαδιαίο δελτίο για την ελληνική οικονομία του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων (ΣΕΒ) σε πρόσφατη έκθεσή του (9 Φεβρουαρίου 2017) 1 χαρακτηρίζει την έξοδο της χώρας από το ευρώ ως αναποτελεσματική, ανεπιθύμητη και ανέφικτη.
Ο αναγνώστης με φοβερή έκπληξη διαπιστώνει ότι οι συντάκτες του δελτίου με περισσή αναλγησία, μεροληψία, παρασιώπηση και δογματισμό σκιαγραφούν ένα οικονομικό τοπίο σουρεαλιστικό όπου κυριαρχεί η παντελής έλλειψη επιχειρημάτων. Κι όλη αυτή η αντιεπιστημονική και αδιάλλακτη συμπεριφορά αναδεικνύεται, ενώ η χώρα βρίσκεται ξανά στο χείλος του γκρεμού και το μεγαλύτερο μέρος του λαού της έχει ήδη χορέψει το χορό του Ζαλόγγου και, δυστυχώς, ένα μέρος βρίσκεται στο κενό.
Η έκθεση ισχυρίζεται ότι η συζήτηση εξόδου της χώρας από τη ζώνη του ευρώ είναι ανώφελη για να τεθούν «υπό έλεγχο τα δημοσιονομικά μας και η βιωσιμότητα του χρέους». Κατ’ αρχάς, το χρέος που «βαπτίστηκε» δημόσιο χρέος κουβαλά στην πλάτη του τις κολοσσιαίες ζημιές των € 240 δις +,των δήθεν ελληνικών τραπεζών. Οι ζημιές αυτές εντάχθηκαν στους κρατικούς προϋπολογισμούς του 2012 και 20132. Η κοινωνικοποίηση τους με το αίολο επιχείρημα, οι τράπεζες είναι πολύ μεγάλες για να αποτύχουν (too big to fail), μετέτρεψε τον ελληνικό λαό σε νέο Σίσυφο του μαρτυρίου της αποπληρωμής του χρέους. Όμως, το επαχθές αυτό χρέος που εκτείνεται μέχρι το 2060, δεν είναι βιώσιμο, ούτε στην παρούσα ζωή, αλλά ούτε στην μετά θάνατον ζωή.
Επιπρόσθετα, η έξοδος από το ευρώ δεν γίνεται για να τεθούν υπό έλεγχο τα δημοσιονομικά, αλλά για να ανακτηθεί η νομισματική κυριαρχία και η ανεξαρτησία της Ελλάδας από τα δεσμά της Ευρωζώνης, που έχουν απολεσθεί με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και την ένταξη στο «σταυρό του μαρτυρίου» του ευρώ. Η ανάκτηση του προνομίου της έκδοσης εθνικού μας νομίσματος και του καθορισμού της δικής μας νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής-χωρίς τα άκριτα και ατελέσφορα μέτρα λιτότητας – αποτελούν την αναγκαία συνθήκη για να εξέλθει η χώρα από τη μεγαλύτερη οικονομική και ανθρωπιστική κρίση που βιώνει μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Οφείλουν να γνωρίζουν οι οικονομολόγοι του ΣΕΒ, ότι η επανεκκίνηση της οικονομίας μετά τη συντριβή που έχει υποστεί με το ανεπίγνωστο και επιζήμιο «πάση θυσία στο ευρώ», απαιτεί turbo χρήμα και όχι δανεικά. Χρειάζεται στην πρώτη φάση της αποδέσμευσης, η νομισματοποίηση του χρέους από τη δική σου, εθνική πλέον κεντρική τράπεζα, για να επιτευχθεί η ανασυγκρότηση της οικονομίας, η μείωση της εφιαλτικής ανεργίας, η αποτροπή της μετανάστευσης, η στήριξη της βιομηχανίας, των επιχειρήσεων και των αγροτών. Τότε μόνο οι έλληνες πολίτες και οι επιχειρήσεις θα έχουν την ελπίδα μέσω μιας νέας σεισάχθειας να δουν το φως στο βάθος του τούνελ.
Οφείλουν επίσης να γνωρίζουν οι οικονομολόγοι του ΣΕΒ, ότι δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο που να παραλληλίζει το θεσμό μιας κοινής αγοράς με ένα με ένα ενιαίο συμβολικό νόμισμα (fiat currency) που το εκδίδει μια υπερεθνική κεντρική τράπεζα.3 Ένας θεσμός θεμελιωμένος σε ένα δαιδαλώδες νομικό πλέγμα Συνθηκών και διατάξεων όπου ένας αριθμός ανεξάρτητων κρατών που έτυχε τα περισσότερα να συνορεύουν γεωγραφικώς μεταξύ τους- με διαφορετικά ήθη και έθιμα, γλώσσα, κινητικότητα εργατικού δυναμικού, βιομηχανικό επίπεδο και τεχνογνωσία- να έχουν «συγκολληθεί» με μία ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα (ΕΚΤ) με έδρα τη Φραγκφούρτη!
Όμως, η ΕΚΤ δεν έχει μόνο το μονοπώλιο έκδοσης του ενιαίου νομίσματος και τη χάραξη της νομισματικής πολιτικής των κρατών-μελών, αλλά είναι μια αρχή πλήρως ανεξάρτητη από πολιτική επιρροή: « Ούτε η ΕΚΤ, ούτε καμία από τις εθνικές κεντρικές τράπεζες επιτρέπεται να ζητήσουν ή να δεχθούν οδηγίες από τις κυβερνήσεις τους ή από οιοδήποτε κράτος-μέλος της ΕΕ, και αυτή η αρχή πρέπει να γίνει σεβαστή.4 Και το πιο δεσμευτικό, η ΕΚΤ δεν είναι «δανειστής εσχάτης ανάγκης» των κρατών- μελών, ούτε σε περίπτωση έκτατης ανάγκης, παρά μόνο των τραπεζών του Ευρωσυστήματος.5
Ως συνέπεια, η ΕΚΤ ασκεί ολοκληρωτικό έλεγχο στη σφαίρα της νομισματικής πολιτικής στη ζώνη του ευρώ έχοντας ως πρότυπο την Deutsche Bundesbank με μια και μοναδική εντολή, τη σταθερότητα των τιμών, χωρίς καμία αναφορά για την απασχόληση. Εν αντιθέσει, η νομοθεσία της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ (Federal Reserve) αναφέρει ότι η νομισματική πολιτική των ΗΠΑ θα επιδιώξει «να προωθήσει αποτελεσματικά τους στόχους της μέγιστης απασχόλησης, σταθερές τιμές, και μέτρια μακροπρόθεσμα επιτόκια».6
Όλη αυτή η αίγλη και η νομισματική εξουσία εκχωρήθηκε σε μία υπερεθνική κεντρική τράπεζα από κράτη-μέλη που εντάχθηκαν στη ζώνη του ευρώ, αφού πρώτα απεμπόλησαν την νομισματική κυριαρχία και τον στόχο της μέγιστης απασχόλησης. Και το παράδοξο, πριν την ύπαρξη πολιτικής ένωσης, δημοσιονομικής ομοσπονδίας, τραπεζικής ένωσης και ταμείου εγγύησης τραπεζικών καταθέσεων των πολιτών. Είναι δυνατόν να μη σηκώνεται η «τρίχα της κεφαλής σου» όταν οι οικονομολόγοι του ΣΕΒ διατρανώνουν την πίστη τους σ’ αυτό, το από τη γέννησή του ελαττωματικό σύστημα;
Η σύνεση και η μετριοπάθεια δεν βλάπτουν. Γι αυτό, οι συντάκτες της «Εξόδου από το Ευρώ» οφείλουν να αναθεωρήσουν τις λανθασμένες και ατεκμηρίωτες απόψεις τους. Με παρρησία να αναγνωρίσουν ότι η Ευρωζώνη είναι μια ανάποδη γέννα, ένα κακότεχνο οικοδόμημα, ένα μισοτελειωμένο σπίτι, χωρίς πόρτες, παράθυρα, και χωρίς οροφή και ήταν έτοιμο να καταρρεύσει στην χρηματοπιστωτική καταιγίδα του 2008.
Γεγονός, που αναγνωρίστηκε από τους αξιωματούχους της ΕΚΤ. 7 Διότι ποτέ δεν επετεύχθη η πολιτική ένωση, η τραπεζική ένωση και η δημοσιονομική ομοσπονδία.
Θα πρέπει να γνωρίζουν οι συντάκτες της «Εξόδου από το Ευρώ» όταν αναφέρουν ότι μια τέτοια ενέργεια είναι ανεπιθύμητη, ότι η ανάλυση της οικονομίας βασίζεται στη λογική, που αποτελεί λειτουργία του αριστερού ημισφαιρίου του εγκεφάλου. Ενώ η επιθυμία είναι συναίσθημα και αποτελεί λειτουργία του ανεξιχνίαστου δεξιού ημισφαιρίου, η πηγή των συναισθημάτων, εμπνεύσεων και δοξασιών του ανθρώπου. Η λογική όμως υποδεικνύει ότι όταν ένα κράτος δεν μπορεί να εκδώσει το δικό του νόμισμα αυτό δεν έχει καμία δύναμη να καθορίσει μια ανεξάρτητη νομισματική και δημοσιονομική πολιτική και ως φυσική συνέπεια μετατρέπεται σε μια αποικία ενός ιμπεριαλιστικού συστήματος που οι κατευθυντήριες γραμμές και ντιρεκτίβες δίνονται από την Μητρόπολιν· και στη δεδομένη συγκυρία από την πανίσχυρη Γερμανία.
Ως απόρροια της απώλειας της δύναμης ενός κράτους να εκδίδει το δικό του νόμισμα, δεν χάνεται μόνο ο καθορισμός της ελεύθερης νομισματικής και δημοσιονομικής
πολιτικής, αλλά φθείρεται και η εθνική κυριαρχία του Κοινοβουλίου και ο θεσμός της Δημοκρατίας. Και μαζί, χάνεται η δυνατότητα του καθορισμού της αποτελεσματικής ζήτησης, της παραγωγής και της μέγιστης απασχόλησης του εργατικού δυναμικού του κράτους. Η δε κυβέρνηση μετατρέπεται σε μία απλώς τοπική επαρχιακή αρχή. Και οι τοπικές αρχές όχι μόνο δεν μπορούν να εκδώσουν το δικό τους νόμισμα, αλλά δεν έχουν στην κατοχή τους κανένα από τα εργαλεία της μακροοικονομικής πολιτικής. Η πολιτική τους επιρροή περιορίζεται σε σχετικά ασήμαντα οικονομικής φύσεως έργα.
Άρα, αναποτελεσματική είναι η παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, όπου η στασιμότητα της επιχειρηματικής δραστηριότητας και ο οικονομικός μαρασμός ήδη πλήττουν τη χώρα. Η δημόσια περιουσία θα εκποιηθεί 8 για να πληρωθούν οι τόκοι των δανείων και να ανακεφαλαιοποιηθούν οι τράπεζες που έχουν άδεια λειτουργίας από την Τράπεζα της Ελλάδος! Οι φόροι θα αυξηθούν περεταίρω για να εξυπηρετηθούν οι απαιτήσεις των δανειστών και η φυγή στα ξένα των νέων επιστημόνων θα γιγαντωθεί.
Και όλα αυτά εις βάρος του πολύπαθου ελληνικού λαού και των παραδόσεων του.
Είναι φυσιολογικό οι οικονομολόγοι του ΣΕΒ να δίνουν όρκο πίστης στο νομικό κατασκεύασμα του ευρώ, όταν αυτό συνετέλεσε τα μέγιστα στην καταστροφή μιας ολόκληρης οικονομίας και οδήγησε την κοινωνία στην απόγνωση και την απελπισία; Είναι φυσιολογικό το συγκλονιστικό γεγονός οι επιχειρήσεις να κλείνουν η μία μετά την άλλη, η ανεργία να παραμένει σε ανεπίτρεπτα επίπεδα, η φτώχεια να διευρύνεται και η μετανάστευση σε στυλ 1960 να γιγαντώνεται· κι όσοι χάσανε την ελπίδα μέσα στο οικονομικό αδιέξοδο να οδηγούνται σε ακραίες λύσεις δίνοντας τέλος στη ζωή τους;
Όλη αυτή η συμφορά θα μείνει ανεξίτηλη στη μνήμη αυτών που τη βιώνουν και για τους νεωτέρους που θα τη διδαχθούν, γίνεται, όχι για να σωθεί η Ελλάδα και να τεθεί σε τροχιά ανάπτυξης, αλλά για να σωθεί το είδωλο του ευρώ και μαζί, οι τράπεζες.
Ιδίως, η Τράπεζα της Ελλάδος. Μία ανώνυμη εταιρία που η συντριπτική πλειοψηφία του μετοχικού της κεφαλαίου παραμένει άγνωστη στο λαό. Ατυχώς, η Τράπεζα της Ελλάδος επιτέλεσε πλημμελή εποπτεία του τραπεζικού συστήματος με συνεπακόλουθο τη σημερινή τραγωδία. Γι αυτό ωρύεται ο διοικητής της και με απρεπή συμπεριφορά, εκφοβίζει τους πολίτες με αναφορές για σύνορα και Βόρεια Κορέα. Όμως, η πλειονότητα των πολιτών έχει κατανοήσει ότι έχει εξαπατηθεί από την πολιτική ηγεσία του τόπου, καθώς τα συντρίμμια των απατηλών υποσχέσεων της «σωτηρίας» είναι πλέον εμφανή.
Είναι φανερό ότι υπάρχει σύγχυση στην οικονομική σκέψη των συντακτών της έκθεσης, διότι η σκληρή πραγματικότητα καταδεικνύει ότι η υπαγωγή της Ελλάδας στις 10 Μαΐου του 2010, στο Α’ Μνημόνιο της εθνικής υποτέλειας, υπήρξε το άλλοθι για να ζωθεί το Ευρώ και οι τράπεζες του Ευρωσυστήματος,9 κυρίως της Γαλλίας και Γερμανίας, που κατείχαν ελληνικά χρεόγραφα αξίας άνω των € 140 δις. Ακολούθησε το Β’ Μνημόνιο με το περιβόητο PSI ή κοινώς «Η Μεγάλη ‘Μπλόφα’ της Σωτηρίας της Ελλάδος από τη Χρεοκοπία»10 που συνοδεύονταν από τη δανειακή σύμβαση των € 130δις. Η νέα δανειακή σύμβαση βαπτίσθηκε όπως και η Α’ δανειακή σύμβαση των € 110 δις, ως «βοήθεια χρηματοδότησης της ελληνικής οικονομίας», ενώ απέβλεπε στη μετατροπή του χρέους από το ελληνικό δίκαιο σε ξένο. Και κανείς δεν διερωτήθηκε, είναι όντως έτσι τα πράγματα; Πως είναι δυνατόν να μπαίνει ζεστό χρήμα € 240 δις στην ελληνική οικονομία και το ΑΕΠ της χώρας αντί να αυξηθεί κατακρημνίζεται;
Πώς να διανοηθεί ο κοινός νους ότι με απίστευτες μεθοδεύσεις οι αρμόδιοι της ελληνικής κυβέρνησης, με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου περνούσαν σε ΦΕΚ δεκάδες δις ευρώ ως παροχές στις ελληνικές τράπεζες με την εγγύηση του δημοσίου;11
Χαρακτηριστικό δείγμα της αδιαφάνειας των δις ευρώ παροχών προς τις τράπεζες με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου συνιστά η εγγραφή τους σε άσχετα ΦΕΚ, που άλλα αφορούσαν πλοία και λιμάνια, άλλα φορολογικές τροποποιήσεις κι άλλα βοσκοτόπια. Η διεθνής επιβεβαίωση θα έρθει λίγα χρόνια αργότερα. Σε τεκμηριωμένη ανάλυση με τίτλο «Που Πήγαν τα Χρήματα Διάσωσης της Ελλάδος;»,12 η μελέτη παρουσιάζει τη ροή των κεφαλαίων των δανειακών συμβάσεων του Α’ και Β’ Μνημονίου, συνολικού ποσού € 240 δις. Το κύριο συμπέρασμα είναι ότι μόνο € 9.7 δις ή λιγότερο από 5% από το σύνολο των € 215.9 δις, που εκταμιεύτηκαν από τις δύο δανειακές συμβάσεις χρησιμοποιήθηκαν για την επανεκκίνηση της οικονομίας. Το υπόλοιπο 95.5% πήγε για πληρωμές σχετιζόμενες με το χρέος και τις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών!13
Ως επακόλουθο, το αέναο χρέος που επωμίστηκαν να κουβαλούν στην πλάτη τους οι εν ζωή έλληνες πολίτες και οι μέλλουσες γενεές είναι αθέμιτο, επαχθές και επονείδιστο και πρέπει να διαγραφεί. Και θα διαγραφεί, διότι υπάρχει διεθνής στήριξη και διεθνής κατακραυγή για τα δεινά που αδίκως έχει υποστεί η ελληνική κοινωνία. Παρά ταύτα οι τράπεζες του Ευρωσυστήματος έμειναν ατιμώρητες. Και όπως είδαμε, παραβιάζοντας τα συναλλακτικά ήθη η ΕΕ, συνήνεσε με την ελληνική πολιτική ηγεσία οι τεράστιες ζημιές των κερδοσκοπικών παραγώγων και «τοξικών» επενδύσεων των τραπεζών να μεταβιβαστούν αποκλειστικά στην Ελλάδα. Οι ζημίες όμως αφορούν όλες τις εμπορικές τράπεζες των κρατών -μελών της Ευρωζώνης και συνεπώς έπρεπε να επιμεριστούν. Αντιθέτως, τις επωμίστηκε η αδύναμη Ελλάδα, μια οικονομία που αποτελεί το 1.3% του ΑΕΠ της Ευρωζώνης, γιατί δεν υπάρχει τραπεζική ένωση.
Ως εκ τούτου, με τι επιστημονικό και ηθικό έρεισμα οι οικονομολόγοι του ΣΕΒ ισχυρίζονται ότι «το ελληνικό χρέος είναι απαιτητό και… δεν υπάρχει κανείς που θα αναλάβει τα χρέη μας και κανείς δεν θα μας διευκολύνει να ζούμε σε βάρος άλλων». Η πλάνη του ισχυρισμού απορρέει από το αναμφισβήτητο γεγονός ότι το χρέος δεν είναι ελληνικό αλλά ευρωπαϊκό και συνεπώς δεν ζούμε σε βάρος των άλλων. Οι άλλοι, οι ευρωπαίοι εταίροι, ζουν εις βάρος των ελλήνων, με την τοκογλυφία των δανείων, που χωρίς αιδώ, την μετονόμασαν σε αλληλεγγύη. Το χρέος βαπτίστηκε ελληνικό για να συγκαλυφτούν οι τρομερές ατέλειες του μισοτελειωμένου σπιτιού που στεγάζεται το ευρώ. Γι αυτό, ακόμη και ο διάσημος Allan Greenspan, επί 18 χρόνια πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ (Federal Reserve), δήλωσε ότι «η Ελλάδα είναι αναπόφευκτο να εξέλθει από το ευρώ και δεν βλέπει πως η παραμονή την βοηθάει14
Είναι ευχής έργον ότι κοινή γνώμη μεταστρέφεται υπέρ του εθνικού νομίσματος, της ιστορικής δραχμής, απλώς καθυστέρησε, διότι με το ξέσπασμα της κρίσης χρέους έχει αποτραπεί ο δημόσιος διάλογος και τα ΜΜΕ έχουν εκφοβίσει τον κόσμο. Τώρα όμως γνωρίζει το κοινό ότι έγινε μια φοβερή λεηλασία της Ελλάδας, με αθέμιτα μέσα, παρασκηνιακά, και δεν έχει πλέον τίποτε να φοβηθεί, παρά μόνο τον ίδιο το φόβο.
Οφείλουν λοιπόν οι συντάκτες της έκθεσης να έχουν σύνεση και περισυλλογή και να μην παραπληροφορούν διαστρεβλώνοντας τα γεγονότα. Το δημόσιο χρέος όπως αποδείχθηκε δεν είναι απαιτητό. Και να θυμηθούν ότι υπάρχουν δύο τρόποι για να υποδουλώσεις ένα έθνος. Ο ένας είναι με το ξίφος και ο άλλος είναι με το χρέος. Στη δεδομένη συγκυρία των τριών δανειακών συμβάσεων των Μνημονίων το κεφάλαιο ανέρχεται στο εξωφρενικό ποσό των € 326 δις, ήτοι 186% του ΑΕΠ, χωρίς τους τόκους. Το ανεκδιήγητο και όμως αληθινό, η πολιτική ηγεσία συνέπραξε με τους πιστωτές για να κατακτηθεί η χώρα! Έτσι, πληρώνει ως φόρο υποτέλειας τον τόκο των δανείων με δέλεαρ την ψευδαίσθηση της ανάπτυξης, λόγω της δογματικής ΤΙΝΑ 15 των πολιτικών.
Ο φόρος υποτέλειας, τον οποίο οι δανειστές με αναισχυντία μετονόμασαν σε «αλληλεγγύη», ανέρχεται από την έναρξη των Μνημονίων έως τα τέλη του 2016 στα € 60 δις+. Και τώρα, οι «αλληλέγγυοι» εταίροι μας με την απαίτηση της εκποίησης των περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου, συμπεριφέρονται όπως οι αδίστακτοι αργυραμοιβοί και σαν νέοι Shylocks ζητούν να πάρουν μια λίβρα σάρκας δίπλα στην καρδιά του ελληνικού λαού. Γι αυτό, η επιστροφή στη δραχμή δίνει την προοπτική.
Δυστυχώς, το αίσθημα της ευρωπαϊκής προοπτικής υπερνίκησε την οικονομική λογική των συντακτών της έκθεσης του ΣΕΒ, όπως είχε υπερνικήσει τους έλληνες πολιτικούς, οι οποίοι με περισσή απερισκεψία δεν εκτίμησαν τις επιπτώσεις της «άωρου» ένταξης της χώρας στη ζώνη του ευρώ. Αγνόησαν το γεγονός ότι επρόκειτο για μια ιστορική απόφαση που θα άλλαζε άρδην τη φυσιογνωμία λειτουργίας της ελληνικής οικονομίας. Δεν αντιλήφτηκαν ότι ο μηχανισμός του ευρώ συνιστούσε την εγκαθίδρυση ενός νέου χρυσού κανόνα, πιο αυστηρού. Διότι η Ελλάδα μεταβίβαζε την νομισματική της κυριαρχία στην ΕΕ, που αυτομάτως σήμαινε την απώλεια του εκδοτικού προνομίου του νομίσματος και τη μετατροπή της Τράπεζας της Ελλάδος σε επαρχιακή τράπεζα, η οποία θα ακολουθούσε πλέον τις κατευθυντήριες γραμμές και οδηγίες της ΕΚΤ.
Είναι απορίας άξιον πως οι συντάκτες της έκθεσης αγνοούν το γεγονός ότι η κεντρική ιδέα της Συνθήκης του Μάαστριχτ είναι ότι τα κράτη-μέλη θα βαδίσουν με στόχο την Οικονομική και Νομισματική Ένωση(ΟΝΕ), έχοντας ως θεμέλιο ένα ενιαίο νόμισμα- με την παγίδα της αμετάκλητης ισοτιμίας– που θα εκδίδεται αποκλειστικά από την ΕΚΤ η οποία θα έχει πλήρη ανεξαρτησία στη χάραξη της νομισματικής πολιτικής. Αλλά περιέργως, ποτέ δεν καθορίστηκε ένα νομικό πλαίσιο εξόδου από το ευρώ.
Επιπλέον, η Συνθήκη δεν καθόρισε πως το υπόλοιπο της οικονομικής πολιτικής θα λειτουργούσε, αλλά ούτε πρότεινε τη δημιουργία νέων θεσμικών οργάνων, πλην της ΕΚΤ. Οι ανάδοχοι της βασιζόμενοι στη θεωρία της laissez-faire είχαν κάνει την ηρωική υπόθεση ότι τίποτε περισσότερο δεν χρειάζεται. Η υπόθεση αυτή μπορεί να είναι σωστή εάν οι σύγχρονες οικονομίες συνιστούν συστήματα που αυτό-προσαρμόζονται και αυτό-διορθώνουν. Αυτό που το δόγμα του νεοφιλελευθερισμού πρεσβεύει και η σχολή του Σικάγου με τον ιεροκήρυκα του μονεταρισμού Milton Friedman διακηρύττει. Τουτέστιν, με τα «αυτόματα» του Δαίδαλου και τους «τρίποδες» του Ήφαιστου που εκτελούσαν αυτόματα τις εργασίες τους στο εργαστήριο του θεού, κατόπιν διαταγής.
Θα πρέπει επιτέλους να αντιληφθούν οι συντάκτες της έκθεσης του ΣΕΒ, που ασπάζονται τις αρχές του φιλελευθερισμού, ότι η θεωρία της laissez-faire οικονομίας στην οποία στηρίζεται το κακότεχνο οικοδόμημα της Ευρωζώνης είναι λανθασμένη. Κι αυτό, διότι ισχυρίζεται ότι υπάρχει ένας εξισορροπητικός μηχανισμός των αγορών που ακολουθεί τους νόμους της φυσικής του Νεύτωνα και ως εκ τούτου πάντοτε τείνει να προσεγγίσει μια θέση ισορροπίας, το άχρονο equilibrium. Το οικονομικό σύστημα υποθέτει η θεωρία που εκθειάζει τη μεγιστοποίηση του κέρδους, λειτουργεί όπως ένα εκκρεμές που ενώ κινείται μπρος και πίσω πάντοτε τείνει σε ένα σημείο ισορροπίας.
Η εμπειρία καταδεικνύει ότι η οικονομία δεν λειτουργεί ακολουθώντας τους νόμους της φυσικής του Νεύτωνα, ούτε ποτέ λειτουργούσε, αλλά ούτε οι οικονομίες των κρατών είναι ουράνια σώματα που περιφέρονται στις ελλειπτικές τροχιές τους. Το «δικαστήριο του καιρού» έχει επανειλημμένα επιβεβαιώσει ότι το σύστημα της laissez-faire κατά τακτά διαστήματα καταρρέει, όπως συνέβη στη Μεγάλη Κρίση της δεκαετίας του 1930· και στη σύγχρονη Μεγάλη Ύφεση, με τις χρεοκοπίες των τραπεζών και την κατάρρευση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος το 2008.
Οφείλουν οι οικονομολόγοι του ΣΕΒ να σεβαστούν τα διδάγματα της ιστορίας, και ματαίως αναμένουν την εμφάνιση του «αόρατου χεριού» του Adam Smith για να επαναφέρει την κατεστραμμένη ελληνική οικονομία στο equilibrium της αιώνιας ισορροπίας. Γιατί η οικονομία δεν λειτουργεί με τη μεταφυσική, κινείται δια μέσου του χρόνου και όχι στο χώρο, όπου μπορεί να κινηθεί όπως το εκκρεμές μπρός και πίσω, και να προσεγγίζει την επίτευξη ενός σημείου ισορροπίας, το περιβόητο equilibrium. Ο χρόνος όμως κινείται μόνο προς μία κατεύθυνση, από το παρόν προς το μέλλον.
Όσον αφορά την άποψη της έκθεσης ότι η έξοδος από το ευρώ είναι ανέφικτη, για μία ακόμη φορά οι οικονομολόγοι του ΣΕΒ, αντί να τεκμηριώσουν το πόρισμά τους με οικονομικά στοιχεία προσφεύγουν στη ψυχολογία! Και το «δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού», αναφέρει η αρχαία ρήση. Γενικά και αορίστως μιλούν για «όποια πολιτική δύναμη που έχει ‘σώας τας φρένας’ δεν θα επιχειρήσει την έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη.» Δηλαδή, αυτοί που σκηνοθέτησαν, παραπλάνησαν και συγκάλυψαν,ίσως ένα από τα μεγαλύτερα σύγχρονα οικονομικά «εγκλήματα» εναντίον ενός λαού και ώθησαν την κοινωνία στην εξαθλίωση, την πείνα και τη μετανάστευση, με την επιβολή των άκριτων και σαδιστικών μέτρων λιτότητας έχουν σώας τας φρένας; Και εσείς, χωρίς συστολή, προτείνετε να συνεχιστεί εις το διηνεκές αυτό το μαρτύριο;
Ορθώς λοιπόν έχει ειπωθεί ότι η Ελλάδα είναι ένα απέραντο φρενοκομείο που διοικείται από τους ασθενείς του. Δεν αντιλαμβάνεσθε ότι Ευρωζώνη χωρίς πολιτική και δημοσιονομική ένωση σύντομα θα διαλυθεί όπως διαλύθηκε ο χρυσός κανόνας;
Δεν καταλαβαίνετε ότι η ΕΕ συνιστά μια εξαπάτηση 16 ή δεν κατανοείτε ότι η λιτότητα είναι μια επικίνδυνη πολιτική που δεν λειτουργεί; Όπου ‘δεν λειτουργεί’ σημαίνει η μείωση του χρέους και η προώθηση της ανάπτυξης. Αντιθέτως, καταδυναστεύει κοινωνίες και τις οδηγεί στην απόγνωση, χωρίς όραμα και ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον.
Παραπομπές
1 ΣΕΒ, « Η Έξοδος από το Ευρώ : Αναποτελεσματική, Ανεπιθύμητη, Ανέφικτη!» , 9 Φεβρουαρίου 2017.
2 Υπουργείο Οικονομικών, Τακτικοί Προϋπολογισμοί, Εισηγητικές Εκθέσεις, 2012 και 2013.
3 Συνθήκη του Μάαστριχτ, Άρθρο 105α: « Η ΕΚΤ θα έχει το αποκλειστικό δικαίωμα να χορηγεί άδεια για την έκδοση τραπεζογραμματίων εντός της Κοινότητας. Η ΕΚΤ και οι εθνικές κεντρικές τράπεζες μπορούν να εκδίδουν τέτοια χαρτονομίσματα. Τα τραπεζογραμμάτια που εκδίδονται από την ΕΚΤ και τις εθνικές κεντρικές τράπεζες θα είναι τα μοναδικά τα οποία έχουν το προνόμιο του νόμιμου χαρτονομίσματος (legal tender) εντός της Κοινότητας.» Το Άρθρο 105 ορίζει τον σκοπό της ΕΚΤ: τη διατήρηση της σταθερότητας των τιμών.
4 Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, Ευρωσύστημα- ΕΚΤ: Independence, www.ecb.int/orga/independence.
5 Συνθήκη του Μάαστριχτ, Άρθρο 104 παρ. 1 : «Απαγορεύονται οι υπεραναλήψεις ή οποιουδήποτε άλλου είδους πιστωτικές διευκολύνσεις από την ΕΚΤ ή από τις κεντρικές τράπεζες των κρατών-μελών… προς κοινοτικά όργανα ή οργανισμούς, κεντρικές κυβερνήσεις, περιφερειακές, τοπικές ή άλλες δημόσιες αρχές… ή
δημόσιες επιχειρήσεις των κρατών-μελών· επίσης, απαγορεύεται να αγοράζουν απευθείας χρεόγραφα από τους οργανισμούς ή τους φορείς αυτούς η ΕΚΤ και οι εθνικές κεντρικές τράπεζες».
6 The Launch of the Euro, by Carol Bertaut and Murat lyigan, … “the Federal Reserve Act states that the U.S. monetary policy should seek ‘to promote effectively the goals of maximum employment, stable prices, and moderate long-term interest rates’.”, Board of Governors of the Federal Reserve, December 1999.
7 Η ΕΚΤ, στο μηνιαίο δελτίο της, Ιούνιος 2010, ευθαρσώς αναγνωρίζει ότι το ευρωπαϊκό νομισματικό σύστημα ήταν ήδη στα πρόθυρα της κατάρρευσης στις αρχές του Μαΐου 2010, καθώς η δημοσιονομική κρίση της περιφέρειας της Ευρωζώνης εντείνονταν και οι οικονομίες των επονομασθέντων PIIGS κλυδωνίζονταν.
8 ΤΑΙΠΕΔ, Asset Development Plan, Ιούλιος 30, 2015. Περιλαμβάνει την ιδιωτικοποίηση 23 δημόσιων περιουσιακών στοιχείων εκτιμώμενης αξίας € 50 δις, μεταξύ των οποίων, περιφερειακά αεροδρόμια, την Εγνατία Οδό, το Ελληνικό, τους Οργανισμούς Λιμένος Πειραιώς και Θεσσαλονίκης, τον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών, τα Ελληνικά Ταχυδρομεία, Μαρίνες, τις ΔΕΣΠΑ & ΔΕΠΑ, ΕΥΔΑΠ, ΔΕΗ, ΟΤΕ και πάει λέγοντας. Από το ποσό των € 50 δις το 50% θα πάει για την ανακεφαλαιοποιήση των τραπεζών, σύμφωνα με το Eurogroup.
9 IMF Office Memorandum, May 9, 2010. Το Μνημόνιο διέρρευσε στη δημοσιότητα μέσω της Wall Street Journal, τρία χρόνια μετά την υπογραφή της δανειακής σύμβασης των € 110 δις και της επιβολής των άκριτων μέτρων της λιτότητας που επέφεραν την συντριβή της ελληνικής οικονομίας και τον διεθνή διασυρμό του Ταμείου με τις αστοχίες των προβλέψεων του και την απολογία του Chief Economist, Olivier Blanchard, με τους περιβόητους «πολλαπλασιαστές» ως αιτία της οικτρής αποτυχίας του προγράμματος. Το «άκρως» εμπιστευτικό έγγραφο αναφέρει ότι η συνεισφορά του Ταμείου ανήρχετο στα € 30 δις ή 32 φορές την ποσόστωση (quota) της Ελλάδος, το μεγαλύτερο πρόγραμμα που ενέκρινε το Ταμείο στην ιστορία του! Το δε ποσό των € 80 δις της διμερούς χρηματοδότησης θα καλύπτονταν από την ΕΕ. Ειδικά, το έγγραφο αναφέρει ότι αναγνωρίστηκαν οι υψηλοί κίνδυνοι της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους και αρκετά μέλη ( Αργεντινή, Βραζιλία, Ινδία, Ρωσία, και Ελβετία) πρότειναν ότι πρέπει πρώτα να γίνει αναδιάρθρωση του χρέους πριν την εφαρμογή του προγράμματος που θα συμμετέχει ο ιδιωτικός τομέας (PSI), ήτοι κούρεμα των ιδιωτών και οι ιδιώτες δεν ήταν όλοι παρά οι τράπεζες, τα hedge funds και τα vulture funds. Η πρόταση δεν εγκρίθηκε γιατί « η αναδιάρθρωση του χρέους αποκλείστηκε από τις ελληνικές αρχές.» Και οι Ολλανδοί, Γάλλοι και Γερμανοί υπέδειξαν ότι «οι εμπορικές τους τράπεζες ήταν εκτεθειμένες στην Ελλάδα και διατηρούσαν τις θέσεις τους». Τελικά, η συμμετοχή του Ταμείου εγκρίθηκε λόγω υψηλού διεθνούς συστημικού κινδύνου (spillover effects).
10 Σπύρος Λαβδιώτης, Η Μεγάλη «Μπλόφα» της Σωτηρίας της Ελλάδος από τη Χρεοκοπία, Τρίτο Μάτι, Απρίλιος 2012.
11 Σπύρος Λαβδιώτης, Το Χρονικό της Ελληνικής Χρεοκοπίας, Τρίτο Μάτι, Δεκέμβριος 2012, Τεύχος 206.
12 Rocholl J., and Stahmer Α., Where did the Greek bailout money go? ESMT White Paper, European School of Management and Technology, Berlin, February 16, 2016. Ο J. Rocholl είναι πρόεδρος του ESMT και μέλος της οικονομικής συμβουλευτικής επιτροπής του Υπουργείου Οικονομικών της Ομοσπονδιακής Γερμανίας, και ο A. Stahmer είναι Albert Einstein επιστήμων του Διδακτορικού Προγράμματος του ESMT του Βερολίνου.
13 Τα € 139.2 δις ή 64.5% των κεφαλαίων που εκταμιεύτηκαν χρησιμοποιήθηκαν για την αποπληρωμή του υπάρχοντος χρέους, εκ των οποίων € 86.9 δις για χρεολύσια και € 52.3 δις για τόκους. Τα € 37.3 αφορούσαν την ανακεφαλαιοποιήση των ελληνικών τραπεζών. (Αξίζει να σημειωθεί ότι πριν την υπαγωγή της Ελλάδας στο καθεστώς των Μνημονίων, με τον Ν. 3723, 9 Δεκεμβρίου 2008, ΦΕΚ 250, χορηγήθηκε το ποσό των € 28 δις για τη στήριξη του ελληνικού χρηματοπιστωτικού συστήματος). Τα € 29.7 δις χρησιμοποιήθηκαν για το PSI, και το πενιχρό € 9.7 για την ρημαγμένη ελληνική οικονομία και τα νοικοκυριά της χρεοκοπημένης χώρας.
14 BBC, Greece: Greenspan predicts exit from euro inevitable. Συνέντευξη στο BBC, 8 Φεβρουαρίου 2015.
15 Το ακρωνύμιο της αγγλικής φράσης “There Is No Alternative”(Δεν υπάρχει εναλλακτική λύση).
Σπύρος Λαβδιώτης
 

Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2017

Σοκ από Δ. Κουτσούμπα: Δεν είναι ο ρόλος μου να προτείνω νόμισμα. Μπορεί να είναι και ευρώ, μπορεί και δραχμή

Πρόσφατα ο Δ. Κουτσούμπας έδωσε μακρά τηλεοπτική συνέντευξη στην εκπομπή «Επτά» της ΕΤ1 και στη δημοσιογράφο Βάλια Πετούρη.
Η απομαγνητοφωνημένη συνέντευξη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του 902.gr. Δεν αναρτήθηκε, όμως, ολόκληρη, αλλά «λογοκριμένη». Ο 902.gr, ενώ δημοσίευσε όλες τις ερωταπαντήσεις παρέλειψε, προφανώς με εντολή της ηγεσίας του ΚΚΕ και μάλλον του ιδίου του Δ. Κουτσούμπα, πέντε κρίσιμες ερωταπαντήσεις. Κι αυτές οι «λογοκριμένες» ερωταπαντήσεις, όλως τυχαίως, αφορούσαν το κρίσιμο δίλημμα του νομίσματος, ευρώ ή εθνικό νόμισμα, για το οποίο διεξάγεται σήμερα μεγάλη διαμάχη σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, βρίσκεται στα χείλη ολόκληρου του ελληνικού λαού, ενώ το ελληνικό μαζί με το ευρωπαϊκό κατεστημένο, έχουν λυσσάξει κυριολεκτικά το τελευταίο διάστημα για να δυσφημίσουν και να αποτρέψουν ένα Grexit στη βάση ενός ριζοσπαστικού προοδευτικού προγράμματος.
Ο λόγος αυτής της λογοκρισίας αποκαλύπτεται πλήρως εάν διαβάσει κανείς τις απαντήσεις του Δ. Κουτσούμπα στις ερωτήσεις της Βάλιας Πετούρη.
Ο Δ. Κουτσούμπας με τις απαντήσεις του τα έκανε στην κυριολεξία «μούσκεμα».
Ο Δ. Κουτσούμπας, δυστυχώς, αποκάλυψε, χωρίς φτιασιδώματα και τακτικισμούς, τις πραγματικές θέσεις του ΚΚΕ, οι οποίες, πάλι δυστυχώς, ενισχύουν εκείνες του αστικού μνημονιακού μπλοκ για το ευρώ και γι’ αυτό άλλωστε τα «φάουλ» του Δ. Κουτσούμπα δεν έτυχαν κριτικής αλλά αντίθετα προβλήθηκαν με ιδιαίτερο ζήλο από τα κυρίαρχα Μέσα Ενημέρωσης.
Είναι εντυπωσιακό αλλά ερωτώμενος ο Δ. Κουτσούμπας για το νόμισμα που θα γίνουν όλα αυτά που προτείνει το ΚΚΕ, αντί να απαντήσει ευθέως με το εθνικό μας νόμισμα, ο Δ. Κουτσούμπας άφησε άφωνους τους τηλεθεατές και όσους άκουσαν το σχετικό βίντεο λέγοντας: «Δεν είναι ο ρόλος μου να προτείνω νόμισμα»!
Και ο Δ. Κουτσούμπας συνέχισε απτόητος και ολίγον ασυνάρτητα:
«Το νόμισμα μπορεί να είναι ευρώ, μπορεί να είναι και δραχμή (!). Στο εσωτερικό ένα διαφορετικό νόμισμα από αυτό που χρησιμοποιείται στο εξωτερικό».
Με δυο λόγια ο Δ. Κουτσούμπας είναι αδιάφορος για το νόμισμα (με το οποίο θα γίνει ο σοσιαλισμός!). Μπορεί να είναι το ευρώ (!), μπορεί να είναι η δραχμή, μπορεί να είναι και το διπλό νόμισμα, άλλο για το εσωτερικό, τους φτωχούς και εξαθλιωμένους και άλλο για το εξωτερικό, τους προνομιούχους ευκατάστατους και πλούσιους, διπλό νόμισμα που, ως γνωστόν, εντελώς άστοχα, περίπου, πρότεινε και ο Γ. Βαρουφάκης.
Πολύ χειρότερα, σε άλλο σημείο των απαντήσεών του ο Δ. Κουτσούμπας αναπαράγει ατυχώς τη θεωρία των «δύο άκρων» λέγοντας ότι «στην Ευρώπη και στη χώρα μας αναπτύσσεται ένα “ευρωσκεπτικιστικό” ρεύμα από αντιδραστικές, ακροδεξιές, φασιστικές πολιτικές δυνάμεις αλλά και από δυνάμεις που ορκίζονται στην Αριστερά».
Η ταύτιση που ο Δ. Κουτσούμπας επιχειρεί στο όνομα τάχα του «ευρωσκεπτικισμού» ανάμεσα σε φασιστικές δυνάμεις και δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς, είναι κάτι παραπάνω από εντυπωσιακή, ενώ λίγο παραπάνω παρουσίαζε την αντίθεση στο ευρώ στις χώρες της Ευρώπης σε παρέμβαση «ισχυρών κύκλων των κυβερνήσεων και της ΕΕ και μονοπωλιακών ομίλων», αγνοώντας πλήρως και παρακάμπτοντας τις κυρίαρχες δυνάμεις του κεφαλαίου που στηρίζουν το ευρώ, λες και το τελευταίο το στηρίζουν οι λαοί της Ευρώπης για τα καλά που τους έχει επιφυλάξει.
Τέλος από τος απαντήσεις «μαργαριτάρια» του Δ. Κουτσούμπα επισημαίνουμε ότι αναγορεύει, περιφρονητικά, «σε μόδα την θέση δυνάμεων της Αριστεράς για να βγούμε από το ευρώ και να πάμε στη δραχμή» και εντελώς επιπόλαια προσθέτει ότι αυτές οι δυνάμεις δεν έχουν εναλλακτική πρόταση διεξόδου, λες και δεν έχει διαβάσει τα ριζοσπαστικά προγράμματα που έχουν καταθέσει.
Πολιτικοί κύκλοι της Αριστεράς έθεταν στην Iskra το ερώτημα: Ποιον βοηθούν αυτά που είπε στην ΕΤ1 ο Δ. Κουτσούμπας; Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του.
Πάλι καλά, πάντως, που ο Δ. Κουτσούμπας δεν επανέλαβε όσα είχε πει πριν τις εκλογές της 20ής Σεπτέμβρη 2015, πως αν πάμε στη δραχμή θα είναι καταστροφή για τη χώρα, πράγμα που βοήθησε τα μάλα τότε τις δυνάμεις του κεφαλαίου και ειδικά τον ΣΥΡΙΖΑ.
Στη συνέχεια η Iskra παραθέτει τις δύο ερωταπαντήσεις από τη συνέντευξη του Δ. Κουτσούμπα στην ΕΤ1, οι οποίες «λογοκρίθηκαν», προκειμένου οι ίδιοι οι αναγνώστες μας να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα.
Κ.Μ
ΟΙ «ΛΟΓΟΚΡΙΜΕΝΕΣ» ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ Δ. ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ
Με ποιο νόμισμα θα γίνει αυτό;
To νόμισμα είναι εργαλείο. Μπορεί να είναι και ευρώ μπορεί να ‘ναι και δραχμή.
Δηλαδή θα μείνουμε στην ευρωζώνη και θα μείνουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση;
Για ένα διάστημα ήδη τα σκέπτονται αυτά. Θα υπάρχει μια μεταβατική περίοδος όπου στο εσωτερικό θα υπάρχει άλλο νόμισμα και στις διεθνείς συναλλαγές άλλο νόμισμα. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι δεν θέλω να προτείνω άλλο νόμισμα. Δεν είναι ο ρόλος μου.
Αν δεν είναι ευρώ, το ερώτημα είναι πώς θα ανταπεξέλθει το όποιο νόμισμα στις υποτιμήσεις που θα γίνουν έναντι του ευρώ.
Να σας πω που διαφοροποιούμαστε σαν ΚΚΕ έναντι των άλλων δυνάμεων. Για παράδειγμα αυτή τη στιγμή ισχυροί κύκλοι των κυβερνήσεων και της ΕΕ, οικονομικοί παράγοντες, κυρίως μονοπωλιακοί όμιλοι, ενδιαφέρονται για απόσχιση κάποιων χωρών, το πέρασμα δηλαδή κάποιων χωρών σε εθνικά νομίσματα. Αυτό για παράδειγμα το έκανε η Βρετανία πρόσφατα, η οποία δεν έφυγε από νόμισμα αλλά από την ΕΕ και η οποία δεν είχε μπει στο ευρώ. Επίσης, είναι άλλες χώρες οι οποίες το σκέφτονται αυτό.
Εμείς μπήκαμε όμως στο ευρώ και όταν θα παραλάβετε μια κατάσταση, αυτή θα είναι η υφιστάμενη…
Παρακαλώ προσπαθήστε να παρακολουθήσετε τη σκέψη μου… Αυτή τη στιγμή είναι διάφοροι κύκλοι που θέλουν το πέρασμα στο ευρώ για παράδειγμα και βέβαια βάζουν και λαϊκό κόσμο να μιλάει για έξοδο από την ευρωζώνη, μένοντας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ψάχνοντας άλλες διεθνείς συμμαχίες και τον βάζουν κάτω από τη σημαία τη δική τους να παλεύουν για τα δικά τους συμφέροντα χωρίς καμιά άλλη κοινωνική και πολιτική αλλαγή στο κοινωνικό σύστημα, δηλαδή με το ίδιο κοινωνικό σύστημα πάλι με τους ίδιους να έχουν την εξουσία .
Δεν ήταν σαφής η ερώτησή μου κύριε Κουτσούμπα.
Απλώς εξηγώ ποια είναι η διαφοροποίηση μας απέναντι στο ευρωσκεπτικιστικό ρεύμα που αναπτύσσεται στην Ευρώπη και στη χώρα μας και το οποίο μπορεί να το υιοθετούν ακροδεξιές, φασιστικές δυνάμεις αντιδραστικές αλλά δυστυχώς το έχουν υιοθετήσει και άλλες δυνάμεις που μιλάνε εξ ονόματι της αριστεράς. Γι’ αυτό θέλω να διαφοροποιηθώ απ’ αυτές τις δυνάμεις. Άρα λοιπόν είναι άλλο ζήτημα η θέση του ΚΚΕ που δεν βάζει ως κύριο ζήτημα την έξοδο από την Ε/Ζ, που ως δια μαγείας θα μας λύσει τα προβλήματα. Εμείς μιλάμε για μια άλλη κοινωνία, για μια άλλη οικονομία που στα πλαίσια αυτά πρέπει να παλέψει ο Ελληνικός λαός και τον καλούμε να μας επιλέξει σε αυτήν την κατεύθυνση πάλης. Και αυτό γιατί τώρα αναπτύσσεται μια μόδα, μια άποψη όπως: ”όχι ρε παιδιά να βγούμε από το ευρώ να παμε σε εθνικό νόμισμα. Και μιλάει για αυτές τις δυνάμεις, τις δυνάμεις της Αριστεράς που υιοθετούν τις απόψεις αυτές. Και δεν έχουν οι δυνάμεις που μιλάνε εν ονόματι της Αριστεράς πως δεν έχουν πρόταση εναλλακτική πολιτικής διεξόδου.

ΦΩΤΕΙΝΗ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

Εμφάνιση 20160914_191833.jpgΕμφάνιση 20160914_191759.jpgΣε στιγμή ρεμβασμού κι αναπόλησης με έπιασε ο φωτογραφικός φακός της Φωτεινής κι απαθανάτισε μαζί με το πανέμορφο ηλιοβασίλεμα και το νοερό ταξίδι μου.
Ευχαριστώ πολύ για την αποστολή.

ΠΕΡΙ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟΥ

*Η αναγκαιότητα να εξευρεθεί χώρος στέγασης-φιλοξενίας των αδέσποτων είναι δεδομένη και αδιαμφισβήτητη.
Δεν χρειάζεται να επικαλείται κανείς άλλες αιτιάσεις για την απόδειξη του προφανούς.
Ούτε καν την επιταγή του νόμου.
Ωστόσο δεν κατανοώ την χρονοτριβή τόσων ετών, όταν χώρος τέτοιος υπάρχει (τουλάχιστον ένας!) και θα μπορούσε να διατεθεί, ύστερα μάλιστα από την αποτυχημένη απόπειρα να εγκατασταθεί σ' αυτόν το σκοπευτήριο της Πάρου -θέμα το οποίο εισηγήθηκα στο δημοτικό συμβούλιο με θετική αντίδραση και σχετική απόφαση- το 2010.
Από τότε κιόλας μετά τις αντιδράσεις για το σκοπευτήριο πρότεινα την συγκεκριμένη θέση για το καταφύγιο, αλλά δυστυχώς η υπόθεση έμεινε στον αέρα...
Για περισσότερες πληροφορίες στους κ.Παναγιώτη Κουτσουράκη πρώην αντιδήμαρχο κ. Μαρία Τριανταφύλλου πρώην κοινοτάρχη Λευκών...

Λοβοτομημένοι ή Λωτοφάγοι;

Μεγάλη αγωνία για το αν θα επιστρέψουν στην Αθήνα τα κοράκια των θεσμών. Καμιά αγωνία αν θα έρθουν φέτος στην Ελλάδα τα χελιδόνια. Χάνουμε την ουσία της ζωής.

Οκτώ χρόνια ασθενείς
. Κι όπως γράφουν οι «Financial Times»: «Η Ελλάδα είναι πιο άρρωστη τώρα, παρά ποτέ. Και η αγωνία της όλο και μεγαλώνει».

Και αναφερόμενη η εφημερίδα
στην ομιλία Τσίπρα προς την Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, συμπληρώνει: «Μίλησε σαν η Ελλάδα να υποφέρει όχι για να ανακτήσει την υγεία της, αλλά για να βελτιώσει τη φήμη των γιατρών της! Δηλαδή της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ΔΝΤ»..!

Και πράγματι!
Οχι συχνά, αλλά μονίμως αυτή η κυβέρνηση δείχνει σαν να ζει σε έναν φαντασιακό κόσμο. Γεμάτον από τα φαντάσματα όσων έλεγε, αλλά ακόμα πιο γεμάτον από τους φαντασμένους που τη συναπαρτίζουν.

Πόσος είναι ο μισθός
των Συριζαίων που έχουν διορισθεί στο Κατοχικό Υπερταμείο για να ξεπουλήσουν τους θησαυρούς της χώρας; Περί τα 300.000 ευρώ τον χρόνο, τα 250.000 ευρώ; Πόσο νοιάζει κάτι τέτοιους τύπους αν πεινούν παιδιά στα σχολεία;

Είναι φανερό
ότι η κυβέρνηση αυτή και οι άνθρωποι γύρω της ζουν σε έναν δικό τους κόσμο – ο Τσίπρας, για παράδειγμα, δεν χάνει ευκαιρία να δηλώνει ότι «αγωνιζόμαστε να σώσουμε την Ευρώπη» – βάστα, Ρόμελ! σώζοντας την Ελλάδα (από την Ευρώπη;)…

Αμετροέπειες!

Και ψέματα!

«Ούτε ένα ευρώ
νέα μέτρα δεν θα δεχθούμε», έλεγε προ δεκαημέρου ο Τσίπρας, στα 4,5 δισ. ανέβηκε ο λογαριασμός. «Ούτε ένα ευρώ», επιμένει ο κ. Τζανακόπουλος. Κι ανεβαίνει ο λογαριασμός. Για ποιο πράγμα μιλάνε; Για τη συμφωνία, που αν δεν κλείναμε ήδη από τον Δεκέμβριο, θα «καιγόμασταν» – κατά Τσακαλώτο.

Ομως
, κατά βάθος, η Αριστερά που Γονάτισε ίσως και να έχει δίκιο. Στην Ελλάδα (όπως και παντού αλλού) υπάρχουν δύο κόσμοι: υπάρχουν αυτοί που ποδοπατιούνται για ένα επίδομα (από την Αγία Θεανώ την Ελεούσα), όπως υπάρχουν κι εκείνοι που εξακολουθούν να αγοράζουν υπερπολυτελή αυτοκίνητα. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει διαλέξει κόσμο: για το χρέος, φέρ’ ειπείν, ο Τσίπρας θα συμβουλεύεται τους Ρότσιλντ (κανένα ραντεβού δεν πάει χαμένο) και για τη σεξουαλική εκπαίδευση στα σχολεία διάφορες… ΜΚΟ – ποιος τους φτύνει τους δασκάλους;

Γάτος (Ιμαλαΐων
) ο ΣΥΡΙΖΑ. Προσαρμόζεται σε αυτά που αντιμαχόταν, χωρίς δισταγμό: τώρα φέρνει drones που θα υπερίπτανται των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης σκανάροντας έως και τα σώβρακα (ή τα τάνγκα) που φοράμε. Προσαρμόζεται ταχέως: ο κ. Φίλης θέλει να νεκραναστήσει το ΠΑΣΟΚ, προσαρμόζεται σε ό,τι παλιό μπορεί να πλασάρει ως νέο. Για παράδειγμα, ήμουνα νιος και γέρασα ακούγοντας για «το χάσμα μεταξύ Βορρά και Νότου» – από γενέσεως της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Τώρα

ο Τσίπρας
προβάλλει αυτό το χάσμα ως… εργαλείο για να λύσει η Ελλάδα τα προβλήματά της. Οντως ζει σε έναν φαντασιακό κόσμο απ’ όπου έχει αποδράσει κάθε στεναγμός, λογική και ήθος – ήθος απέναντι σε όσους με τους ερασιτεχνισμούς του (για να εκφρασθώ επιεικώς) βασανίζει.

Ελλάδα
σήμερα είναι η μη πρόσληψη ενός σαραντάρη διότι έχει «εργασιακή μνήμη»!!!

Αυτό
γίναμε! Και πάμε για χειρότερα…
 Από Στάθης Σταυρόπουλος
*Πηγή:enikos.gr