Η γαιοποίηση του Αρη είναι ένα σχέδιο για τη μεταμόρφωση
του Κόκκινου Πλανήτη σε έναν κατοικήσιμο από ανθρώπους τόπο. Το ίδιο
και τα μνημόνια! Από την ανάποδη. Είναι ένα σχέδιο για τη μεταμόρφωση
της Ελλάδας σε ένα Κρανίου Τόπο. Για τους φτωχούς. Και σε μια Εδέμ για τους πλούσιους. Η Ελλάδα μεταμορφώνεται σε μια χώρα του μέλλοντος. Φθηνής εργασίας και άφθονου πλούτου.
Δείτε το τοπίο γύρω σας. Τα μικρά μαγαζιά κλείνουν. Τα αντικαθιστούν μεγάλες επιχειρήσεις. Η μικρή ιδιοκτησία σε σπίτια, μαγαζιά και γης έχει προγραφεί. Η εργασία έχει σκλαβωθεί και μεταλλάσσεται σε ευέλικτη, άναρχη, εξαρτημένη και ευκαιριακή «δραστηριότητα». Σε σκλαβιά και ζούγκλα. Με στοιχεία των αλήστου μνήμης στρατοπέδων καταναγκαστικής εργασίας. Οι υποδομές και οι πόροι εκχωρούνται. Σε ιδιώτες και κράτη – ξένα κράτη. Κρατικοδίαιτοι εγχώριοι επιχειρηματίες, ξένοι τυχοδιώκτες και ξένα κράτη αποτελούν πλέον την Αγία Τριάδα στην οποίαν προσεύχεται η ομογενοποιημένη σκέψη.
Δείτε γύρω σας. Ανεργοι, υποαπασχολούμενοι, χαμηλόμισθοι, απλήρωτοι. Ενα προλεταριάτο με (εμφυτευόμενη) ιδεολογία υποπρολεταριάτου. Ανθρωποι έτοιμοι για όλα. Που δουλεύουν για ένα πιάτο φαΐ, για μια προπληρωμένη κάρτα διατροφής. Δείτε γύρω σας
πώς εξαπλώνεται η επιδοτούμενη φτώχεια, η πιο καλά εξαρτημένη από το κράτος σκλαβιά. Ενα κράτος που διευθύνεται πλέον κατευθείαν από τους πλούσιους μέσω των σμπίρων τους – ηλίθιων ή πονηρών. Οίτινες την πέφτουν σε μια κοινωνία όλο και πιο φοβισμένη, απελπισμένη, αγωνιώσα. Αυτοκτονίες και θλίψη με θύλακες θυμού και οργής. Κοιτάξτε γύρω σας, θα δείτε αυτά που κάνει ότι δεν βλέπει η κυβέρνηση: κάδους απορριμμάτων γεμάτους από ανθρώπους.
Η Ελλάδα δεν έχει Σύνταγμα. Δεν έχει Ασυλία. Δεν έχει κυβέρνηση (παρά μόνον εντολοδόχων). Η Ελλάδα αλλάζει. «Γαιοποιείται» στο πλαίσιο ενός ευρύτερου σχεδίου
για να κατοικείται από ραγιάδες, ρομπότ και ζόμπι. Που θα παράγουν πλούτο για τα παράσιτα. Γιατί αυτή η αλλαγή; Διότι η παγκοσμιοποίηση εξέπνευσε. Η «φούσκα» παράγει πλέον επισφαλή πλούτο. Αίολον και έωλο. Οι ΗΠΑ (με τον Τραμπ), η Γερμανία (με την ηγεμονία στην Ευρώπη), η Βρετανία (με το Brexit), η Κίνα (με τη δημιουργία εσωτερικής αγοράς) εγκαταλείπουν, η κάθε μία με τον τρόπο της, την οικονομία του χρήματος άνευ αντικρίσματος και επιστρέφουν στην οικονομία της υπεραξίας που παράγει η εργασία. Για αυτό και στην Ελλάδα η σπουδή για τη διευθέτηση των κόκκινων δανείων. Ενα μέρος
του χρήματος θα πεθάνει, ώστε να έχει αξία το χρήμα που θα επιζήσει. Παλιό και νέο. Το χρήμα (ως εμπόρευμα και αυτό) θα πρέπει να αποτυπώνει (εκ νέου) τον πλούτο που παράγεται κι όχι να δημιουργεί το ίδιο άυλο πλούτο με φούσκες! Κι αυτό πρέπει να συμβεί -αν προλάβουν- πριν οι φούσκες οδηγήσουν σε έναν νέον ολοκληρωτικό πόλεμο. Για παράδειγμα, ο χρεωμένος Ελληνας δεν παράγει τον ίδιο πλούτο που παράγει ο σκλάβος Ελληνας. Ωθηση στην ανάπτυξη θα δώσει εκείνος που παράγει 1.000 και πληρώνεται 100, κι όχι εκείνος που παράγει 1.000 κα χρωστάει 1.100. Αυτήν
τη στιγμή το ιδιωτικό και το δημόσιο χρέος στην Ελλάδα υπερβαίνει κατά τρεις προς τέσσερις φορές το ετήσιο ΑΕΠ. Η εξίσωση δεν βγαίνει! Οχι μόνον στην Ελλάδα, αλλά στις πιο πολλές χώρες του κόσμου. Ή μάλλον όλες! Πλην όμως, αλλιώς διαχειρίζονται τα τεράστια χρέη τους οι ΗΠΑ από θέση ισχύος και αλλιώς η Ιταλία, φέρ’ ειπείν, πεσμένη στα τέσσερα.
Καλώς ήρθατε λοιπόν στον «θαυμαστό καινούργιο κόσμο» που δημιουργούν στην Ελλάδα (όπως και αλλού) οι Εργολάβοι του Πολέμου. Σήμερα η ειρήνη είναι πόλεμος με άλλα μέσα – πάντα έτσι ήταν, αλλά η μακρά ειρήνη σε περιοχές όπως η Ευρώπη αποσιώπησε στην αρχή αυτήν την αλήθεια, και τώρα την φανερώνει.
Την οικονομία των ΗΠΑ, της Ενωσης, της Κίνας, της Ρωσίας, της Ιαπωνίας -όλων των Δυνάμεων- τρέφουν οι ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις στο εξωτερικό και ο ταξικός πόλεμος στο εσωτερικό. Απλό, Καφκικό, Οργουελικό, Μαρξιστικό. Και να αφήσει τις παλάβρες ο ΣΥΡΙΖΑ. Το θέμα δεν είναι οι κουτοπονηριές του κ. Κατρούγκαλου για την καταλήστευση του Ασφαλιστικού ή οι τρισμέγιστες ανοησίες του κ. Πετρόπουλου με τα μπλοκάκια, το
θέμα είναι ότι συνεχίζει ο ΣΥΡΙΖΑ τη βρώμικη δουλειά για τη μετατροπή της Ελλάδας σε αυτό που βλέπετε γύρω σας: τον πατέρα που κλέβει ξύλα για να ζεστάνει τα παιδιά του. Και σε αυτό που δεν βλέπετε: τα (νέα) συμβόλαια παραγωγής (νέου) πλούτου. Οχι πια με τον τρόπο της ψευδούς ευμάρειας του «εκσυγχρονισμού», αλλά με τον τρόπο της πραγματικής σκλαβιάς στους Δυνατούς.
Αυτή η νέα δυστοπία της μεταλλαγμένης Ελλάδας για να λειτουργήσει χρειάζεται κι έναν «νέον τύπο» ανθρώπου, όχι πολλώ κάρρονα, αλλά πολύ χειρότερον του υπάρχοντος. Θέλουν το ανδράποδο που του φταίει ο διπλανός του κι όχι εκείνος που του έχει καθίσει στον σβέρκο. Θέλουν τον ενοχικό τύπο που «πληρώνει για τις αμαρτίες του», θέλουν τον έμφοβο, τον εξαρτημένον, τον πελάτη του κράτους, το κομματόσκυλο, τον πάσχοντα από το Σύνδρομο της Στοκχόλμης,
θέλουν τον απάτριδα και τον αμόρφωτο. Διότι δεν πρέπει απλώς «να κατοικηθεί ο Αρης», αλλά να κατοικείται και από πρόθυμους ηλίθιους. Αυτόν τον τύπο ανθρώπου χτίζει και ο ΣΥΡΙΖΑ. Με την πόλωση, τον διχασμό, τις παρλαπίπες περί «ηθικού πλεονάσματος», με τη νέα διαπλοκή, το κόμμα τού «δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς» χτίζει τον αποκομμένο από τον πολιτισμό του και την παράδοσή του άνθρωπο (με παρενέργεια να τροφοδοτεί έτσι τον εθνικισμό και τον χρυσαυγιτισμό), τον άνθρωπο Καρανίκα, τον πονηρούλη των ΜΚΟ, το πελατάκι των ρουσφετιών και των διορισμών.
Δεν έχει πια σημασία (ποτέ δεν είχε) αν το ύψος των νέων (πάλι) μέτρων θα είναι της τάξης των 2,5 δισ. ή των 4 δισ. ή των 8 δισ. Οσα μέτρα δεν ληφθούν σήμερα, θα ληφθούν αύριο. Σημασία για την κυβέρνηση έχει μόνον η διαχείριση, η «πολιτική» διαχείριση (και αυτών) των μέτρων.
Και κατά τούτο, αυτήν τη στιγμή έχει ιδιαίτερη αξία αυτό που είπε ο κ. Σκουρλέτης (στην «Εφημερίδα των Συντακτών»): «Δεν υπάρχει στην παρούσα φάση συμφωνία χωρίς πολιτικό κόστος». Κι ακριβώς αυτό το κόστος θα προσπαθήσει να το εκτονώσει ο ΣΥΡΙΖΑ, προβάλλοντας τα εσωκομματικά του: Αν διαφωνεί ο κ. Φίλης, αν στηρίζουν οι «53», κι άλλα κοσμοϊστορικά παρόμοια.
Διότι ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως η Ν.Δ. παλιότερα ή το ΠΑΣΟΚ, πιστεύει ότι διαχειρίζεται πρόβατα. Οτι διαθέτει το «ηθικό πλεονέκτημα» του τσοπάνη μπροστά στα αρνιά και τα γίδια.
Η συμφωνία θα υπογραφεί (αλλιώς θα γίνουν εκλογές και θα χάσει την καρέκλα του ο κ. Μιχελογιαννάκης), νέα μέτρα θα ληφθούν – τα οποία σε άλλα νέα μέτρα θα οδηγήσουν και η «γαιοποίηση» της Ελλάδας σε Κρανίου Τόπο θα ολοκληρωθεί. Είτε με Τσίπρα, είτε με Κυριάκο…
Από Στάθης Σταυρόπουλος
*Πηγή:enikos.gr
Δείτε το τοπίο γύρω σας. Τα μικρά μαγαζιά κλείνουν. Τα αντικαθιστούν μεγάλες επιχειρήσεις. Η μικρή ιδιοκτησία σε σπίτια, μαγαζιά και γης έχει προγραφεί. Η εργασία έχει σκλαβωθεί και μεταλλάσσεται σε ευέλικτη, άναρχη, εξαρτημένη και ευκαιριακή «δραστηριότητα». Σε σκλαβιά και ζούγκλα. Με στοιχεία των αλήστου μνήμης στρατοπέδων καταναγκαστικής εργασίας. Οι υποδομές και οι πόροι εκχωρούνται. Σε ιδιώτες και κράτη – ξένα κράτη. Κρατικοδίαιτοι εγχώριοι επιχειρηματίες, ξένοι τυχοδιώκτες και ξένα κράτη αποτελούν πλέον την Αγία Τριάδα στην οποίαν προσεύχεται η ομογενοποιημένη σκέψη.
Δείτε γύρω σας. Ανεργοι, υποαπασχολούμενοι, χαμηλόμισθοι, απλήρωτοι. Ενα προλεταριάτο με (εμφυτευόμενη) ιδεολογία υποπρολεταριάτου. Ανθρωποι έτοιμοι για όλα. Που δουλεύουν για ένα πιάτο φαΐ, για μια προπληρωμένη κάρτα διατροφής. Δείτε γύρω σας
πώς εξαπλώνεται η επιδοτούμενη φτώχεια, η πιο καλά εξαρτημένη από το κράτος σκλαβιά. Ενα κράτος που διευθύνεται πλέον κατευθείαν από τους πλούσιους μέσω των σμπίρων τους – ηλίθιων ή πονηρών. Οίτινες την πέφτουν σε μια κοινωνία όλο και πιο φοβισμένη, απελπισμένη, αγωνιώσα. Αυτοκτονίες και θλίψη με θύλακες θυμού και οργής. Κοιτάξτε γύρω σας, θα δείτε αυτά που κάνει ότι δεν βλέπει η κυβέρνηση: κάδους απορριμμάτων γεμάτους από ανθρώπους.
Η Ελλάδα δεν έχει Σύνταγμα. Δεν έχει Ασυλία. Δεν έχει κυβέρνηση (παρά μόνον εντολοδόχων). Η Ελλάδα αλλάζει. «Γαιοποιείται» στο πλαίσιο ενός ευρύτερου σχεδίου
για να κατοικείται από ραγιάδες, ρομπότ και ζόμπι. Που θα παράγουν πλούτο για τα παράσιτα. Γιατί αυτή η αλλαγή; Διότι η παγκοσμιοποίηση εξέπνευσε. Η «φούσκα» παράγει πλέον επισφαλή πλούτο. Αίολον και έωλο. Οι ΗΠΑ (με τον Τραμπ), η Γερμανία (με την ηγεμονία στην Ευρώπη), η Βρετανία (με το Brexit), η Κίνα (με τη δημιουργία εσωτερικής αγοράς) εγκαταλείπουν, η κάθε μία με τον τρόπο της, την οικονομία του χρήματος άνευ αντικρίσματος και επιστρέφουν στην οικονομία της υπεραξίας που παράγει η εργασία. Για αυτό και στην Ελλάδα η σπουδή για τη διευθέτηση των κόκκινων δανείων. Ενα μέρος
του χρήματος θα πεθάνει, ώστε να έχει αξία το χρήμα που θα επιζήσει. Παλιό και νέο. Το χρήμα (ως εμπόρευμα και αυτό) θα πρέπει να αποτυπώνει (εκ νέου) τον πλούτο που παράγεται κι όχι να δημιουργεί το ίδιο άυλο πλούτο με φούσκες! Κι αυτό πρέπει να συμβεί -αν προλάβουν- πριν οι φούσκες οδηγήσουν σε έναν νέον ολοκληρωτικό πόλεμο. Για παράδειγμα, ο χρεωμένος Ελληνας δεν παράγει τον ίδιο πλούτο που παράγει ο σκλάβος Ελληνας. Ωθηση στην ανάπτυξη θα δώσει εκείνος που παράγει 1.000 και πληρώνεται 100, κι όχι εκείνος που παράγει 1.000 κα χρωστάει 1.100. Αυτήν
τη στιγμή το ιδιωτικό και το δημόσιο χρέος στην Ελλάδα υπερβαίνει κατά τρεις προς τέσσερις φορές το ετήσιο ΑΕΠ. Η εξίσωση δεν βγαίνει! Οχι μόνον στην Ελλάδα, αλλά στις πιο πολλές χώρες του κόσμου. Ή μάλλον όλες! Πλην όμως, αλλιώς διαχειρίζονται τα τεράστια χρέη τους οι ΗΠΑ από θέση ισχύος και αλλιώς η Ιταλία, φέρ’ ειπείν, πεσμένη στα τέσσερα.
Καλώς ήρθατε λοιπόν στον «θαυμαστό καινούργιο κόσμο» που δημιουργούν στην Ελλάδα (όπως και αλλού) οι Εργολάβοι του Πολέμου. Σήμερα η ειρήνη είναι πόλεμος με άλλα μέσα – πάντα έτσι ήταν, αλλά η μακρά ειρήνη σε περιοχές όπως η Ευρώπη αποσιώπησε στην αρχή αυτήν την αλήθεια, και τώρα την φανερώνει.
Την οικονομία των ΗΠΑ, της Ενωσης, της Κίνας, της Ρωσίας, της Ιαπωνίας -όλων των Δυνάμεων- τρέφουν οι ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις στο εξωτερικό και ο ταξικός πόλεμος στο εσωτερικό. Απλό, Καφκικό, Οργουελικό, Μαρξιστικό. Και να αφήσει τις παλάβρες ο ΣΥΡΙΖΑ. Το θέμα δεν είναι οι κουτοπονηριές του κ. Κατρούγκαλου για την καταλήστευση του Ασφαλιστικού ή οι τρισμέγιστες ανοησίες του κ. Πετρόπουλου με τα μπλοκάκια, το
θέμα είναι ότι συνεχίζει ο ΣΥΡΙΖΑ τη βρώμικη δουλειά για τη μετατροπή της Ελλάδας σε αυτό που βλέπετε γύρω σας: τον πατέρα που κλέβει ξύλα για να ζεστάνει τα παιδιά του. Και σε αυτό που δεν βλέπετε: τα (νέα) συμβόλαια παραγωγής (νέου) πλούτου. Οχι πια με τον τρόπο της ψευδούς ευμάρειας του «εκσυγχρονισμού», αλλά με τον τρόπο της πραγματικής σκλαβιάς στους Δυνατούς.
Αυτή η νέα δυστοπία της μεταλλαγμένης Ελλάδας για να λειτουργήσει χρειάζεται κι έναν «νέον τύπο» ανθρώπου, όχι πολλώ κάρρονα, αλλά πολύ χειρότερον του υπάρχοντος. Θέλουν το ανδράποδο που του φταίει ο διπλανός του κι όχι εκείνος που του έχει καθίσει στον σβέρκο. Θέλουν τον ενοχικό τύπο που «πληρώνει για τις αμαρτίες του», θέλουν τον έμφοβο, τον εξαρτημένον, τον πελάτη του κράτους, το κομματόσκυλο, τον πάσχοντα από το Σύνδρομο της Στοκχόλμης,
θέλουν τον απάτριδα και τον αμόρφωτο. Διότι δεν πρέπει απλώς «να κατοικηθεί ο Αρης», αλλά να κατοικείται και από πρόθυμους ηλίθιους. Αυτόν τον τύπο ανθρώπου χτίζει και ο ΣΥΡΙΖΑ. Με την πόλωση, τον διχασμό, τις παρλαπίπες περί «ηθικού πλεονάσματος», με τη νέα διαπλοκή, το κόμμα τού «δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς» χτίζει τον αποκομμένο από τον πολιτισμό του και την παράδοσή του άνθρωπο (με παρενέργεια να τροφοδοτεί έτσι τον εθνικισμό και τον χρυσαυγιτισμό), τον άνθρωπο Καρανίκα, τον πονηρούλη των ΜΚΟ, το πελατάκι των ρουσφετιών και των διορισμών.
Δεν έχει πια σημασία (ποτέ δεν είχε) αν το ύψος των νέων (πάλι) μέτρων θα είναι της τάξης των 2,5 δισ. ή των 4 δισ. ή των 8 δισ. Οσα μέτρα δεν ληφθούν σήμερα, θα ληφθούν αύριο. Σημασία για την κυβέρνηση έχει μόνον η διαχείριση, η «πολιτική» διαχείριση (και αυτών) των μέτρων.
Και κατά τούτο, αυτήν τη στιγμή έχει ιδιαίτερη αξία αυτό που είπε ο κ. Σκουρλέτης (στην «Εφημερίδα των Συντακτών»): «Δεν υπάρχει στην παρούσα φάση συμφωνία χωρίς πολιτικό κόστος». Κι ακριβώς αυτό το κόστος θα προσπαθήσει να το εκτονώσει ο ΣΥΡΙΖΑ, προβάλλοντας τα εσωκομματικά του: Αν διαφωνεί ο κ. Φίλης, αν στηρίζουν οι «53», κι άλλα κοσμοϊστορικά παρόμοια.
Διότι ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως η Ν.Δ. παλιότερα ή το ΠΑΣΟΚ, πιστεύει ότι διαχειρίζεται πρόβατα. Οτι διαθέτει το «ηθικό πλεονέκτημα» του τσοπάνη μπροστά στα αρνιά και τα γίδια.
Η συμφωνία θα υπογραφεί (αλλιώς θα γίνουν εκλογές και θα χάσει την καρέκλα του ο κ. Μιχελογιαννάκης), νέα μέτρα θα ληφθούν – τα οποία σε άλλα νέα μέτρα θα οδηγήσουν και η «γαιοποίηση» της Ελλάδας σε Κρανίου Τόπο θα ολοκληρωθεί. Είτε με Τσίπρα, είτε με Κυριάκο…
Από Στάθης Σταυρόπουλος
*Πηγή:enikos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου