Το κείμενο αυτό αναρτήθηκε την Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2013 και προκάλεσε ουκ ολίγες αντιδράσεις.
Θεωρήθηκε ιδιαίτερα σκληρό και για κάποιους μάλιστα "ακραίο"!
Από τότε "κύλησε πολύ νερό στ' αυλάκι".
Ποια διδάγματα αντλήσαμε ως κοινωνία από τις εμπειρίες μας;
Ποιος -αν υπάρχει πουθενά- είναι ο στρατηγικός σχεδιασμός, για την επόμενη μέρα;
Πόσο προφητικό υπήρξε το εν λόγω κείμενο;
Διαβάστε το και βγάλτε μόνοι σας συμπεράσματα...
Που πάμε;
*Η κινητοποίηση για τα θέματα υγείας συνεχίζεται με επόμενο σταθμό -απ' ότι πληροφορούμαστε θα είναι κι ο τερματικός- την Αθήνα.
Ταυτόχρονα "εντός των τειχών" συνεχίζεται η συνήθης πολεμική περί αυθεντικότητας προθέσεων, συνέπειας κλπ...
Τα βέλη πλέον στρέφονται όχι στην δημοτική πλειοψηφία, αλλά στη μείζονα μειοψηφία, μέρος της οποίας κατηγορείται για αδίστακτο κομματισμό και υποταγή σε άνωθεν γαλαζοπράσινες μνημονιακές εντολές...
Εμείς, σε αυτό το κείμενο, δεν θα υπεισέλθουμε στους ανταγωνισμούς για την πρωτοκαθεδρία της ηγεσίας του τοπικού "λαϊκού κινήματος",δεν θα υπερασπιστούμε την αυθεντικότητα ή μη των προθέσεων κανενός, ούτε θα εμπλακούμε στις αντεγκλήσεις με φόντο σοβαρότατα κοινωνικά προβλήματα .
Το θέμα το εξαντλήσαμε στο παρελθόν.
Έχουμε όμως και δικαιούμαστε/υποχρεούμαστε να υποβάλλουμε ορισμένα ερωτήματα:
1)Έχει αναλυθεί επαρκώς η γενικότερη πολιτική οικονομική κατάσταση μέσα στην οποία περιδινίζεται η καταρρέουσα κοινωνικά Ελλάδα;
2)Ποιά είναι η στρατηγική αυτής της κινητοποίησης;
Αν δηλαδή -που είναι και το πιθανότερο ενδεχόμενο- η ομάδα των 250-300 συμπολιτών εκδράμουσα στα κέντρα λήψης αποφάσεων συναντήσει κουφούς συνομιλητές και αυτιστικές υπουργικές συμπεριφορές, ποιές επόμενες κινήσεις προετοιμάζει;
3)Έχουν μελετηθεί ανάλογα παραδείγματα άλλων περιοχών (με διαλυμένα Κ.Υ.ή Νοσοκομεία) και έχουν εξαχθεί σχετικά συμπεράσματα;
4)Δεν συνιστά ασυγχώρητη αυταπάτη να θεωρεί κανείς και να επιχειρεί να πείσει τους πολίτες σχετικά, πως μια κυβέρνηση ΔΩΣΙΛΟΓΩΝ, θα συγκινηθεί από το δράμα μιας -αμελητέο μέγεθος σε σχέση με το πανεθνικό πρόβλημα- νησιωτικής περιοχής, όσο πειστικά και πιεστικά κι αν αναδειχθεί αυτό που υφιστάμεθα;
5)Δεν έχει γίνει ακόμα αντιληπτό το παιχνίδι που παίζουν οι χυδαίοι πολιτικάντιδες οι οποίοι σου θέτουν μαξιμαλιστικά ως επερχόμενο το χειρότερο κακό, για να σε κάνουν να πιστέψεις ότι νίκησες αν μετά από "αγώνα" και δική τους "κατανόηση" διασώσεις το ελάχιστο, αφού φυσικά σου έχουν αποσπάσει το μέγιστο;
6)Γιατί δεν ενημερώνεται ωμά και σταράτα ο παριανός πολίτης για την αγριότητα και την απανθρωπιά των τεράτων που παριστάνουν τους κυβερνήτες-διεκπεραιωτές του σχεδίου εξόντωσης του Ελληνικού λαού γοργά και σταθερά και αναλόγως να κινηθεί με σθένος και αποφασιστικότητα, σε άλλο πολιτικό επίπεδο και με ριζοσπαστική-εξεγερτική φιλοσοφία διεκδίκησης;
Η αποδοχή να συνομιλείς με τους πρωτεργάτες της εκτέλεσης συμβολαίου θανάτου των Ελλήνων συνιστά επικίνδυνη διεκδικητική αυταπάτη και η διαπίστωση αυτή δεν αναιρείται ούτε στην υποθετική περίπτωση που σου πετάξουν κανένα "ξεροκόμματο" δικαίωσης διορίζοντας κάποιον ή κάποιους γιατρούς μέχρι να εκτονωθεί η κατάσταση για το προσεχές διάστημα.
Η κοινωνία της Πάρου αλλά και ολόκληρης της χώρας πρέπει να συνειδητοποιήσει πως αυτό που ζει δεν είναι μια οποιαδήποτε κρίση, η οποία θα θεραπευτεί με γιατροσόφια της τρόικας και στουρναρέϊκες δολοφονικές χειρουργικές παρεμβάσεις-ακρωτηριασμούς.
Αυτό που βιώνουμε είναι ένα από ετών καλά σχεδιασμένο έγκλημα που εκτελείται δυστυχώς υπό την βουβαμάρα και την ανοχή της πλειοψηφίας των πολιτών, οι οποίοι αναλώνονται σε σποραδικές, μεμονωμένες ασυντόνιστες και αναποτελεσματικές κινητοποιήσεις, με χαρακτηριστικότατα-αντιπροσωπευτικότατα παραδείγματα τις αστείες απεργίες που αποφασίζονται από τα συνδικάτα, αλλά λίγοι πλέον τις ακολουθούν, γιατί απλούστατα τις θεωρούν μέρος του παιχνιδιού και όχι εργαλείο κατάργησής του...
Πριν κουραστεί και απελπιστεί ο κόσμος, ας γίνει κοινωνός της αλήθειας που κρύβεται επιμελέστατα πίσω από λογύδρια και παπαρολογίες κυβερνητικών ταλιμπάν.
Αν δεν ξεσηκωθεί τώρα και δεν σαρώσει τον εσμό της αλητοκρατίας-ξενοδουλείας, καμία τύχη και καμία ελπίδα δεν υπάρχει για το μέλλον.
Μέλλον θα υπάρχει μόνο για τις μίζερες και αυτάρεσκες τοπικές αντιπαραθέσεις για το ποιος θα στήσει την σημαία του κατακτητή πάνω σε βουνά ερειπίων των μνημονιακών καταστροφών...
Ταυτόχρονα "εντός των τειχών" συνεχίζεται η συνήθης πολεμική περί αυθεντικότητας προθέσεων, συνέπειας κλπ...
Τα βέλη πλέον στρέφονται όχι στην δημοτική πλειοψηφία, αλλά στη μείζονα μειοψηφία, μέρος της οποίας κατηγορείται για αδίστακτο κομματισμό και υποταγή σε άνωθεν γαλαζοπράσινες μνημονιακές εντολές...
Εμείς, σε αυτό το κείμενο, δεν θα υπεισέλθουμε στους ανταγωνισμούς για την πρωτοκαθεδρία της ηγεσίας του τοπικού "λαϊκού κινήματος",δεν θα υπερασπιστούμε την αυθεντικότητα ή μη των προθέσεων κανενός, ούτε θα εμπλακούμε στις αντεγκλήσεις με φόντο σοβαρότατα κοινωνικά προβλήματα .
Το θέμα το εξαντλήσαμε στο παρελθόν.
Έχουμε όμως και δικαιούμαστε/υποχρεούμαστε να υποβάλλουμε ορισμένα ερωτήματα:
1)Έχει αναλυθεί επαρκώς η γενικότερη πολιτική οικονομική κατάσταση μέσα στην οποία περιδινίζεται η καταρρέουσα κοινωνικά Ελλάδα;
2)Ποιά είναι η στρατηγική αυτής της κινητοποίησης;
Αν δηλαδή -που είναι και το πιθανότερο ενδεχόμενο- η ομάδα των 250-300 συμπολιτών εκδράμουσα στα κέντρα λήψης αποφάσεων συναντήσει κουφούς συνομιλητές και αυτιστικές υπουργικές συμπεριφορές, ποιές επόμενες κινήσεις προετοιμάζει;
3)Έχουν μελετηθεί ανάλογα παραδείγματα άλλων περιοχών (με διαλυμένα Κ.Υ.ή Νοσοκομεία) και έχουν εξαχθεί σχετικά συμπεράσματα;
4)Δεν συνιστά ασυγχώρητη αυταπάτη να θεωρεί κανείς και να επιχειρεί να πείσει τους πολίτες σχετικά, πως μια κυβέρνηση ΔΩΣΙΛΟΓΩΝ, θα συγκινηθεί από το δράμα μιας -αμελητέο μέγεθος σε σχέση με το πανεθνικό πρόβλημα- νησιωτικής περιοχής, όσο πειστικά και πιεστικά κι αν αναδειχθεί αυτό που υφιστάμεθα;
5)Δεν έχει γίνει ακόμα αντιληπτό το παιχνίδι που παίζουν οι χυδαίοι πολιτικάντιδες οι οποίοι σου θέτουν μαξιμαλιστικά ως επερχόμενο το χειρότερο κακό, για να σε κάνουν να πιστέψεις ότι νίκησες αν μετά από "αγώνα" και δική τους "κατανόηση" διασώσεις το ελάχιστο, αφού φυσικά σου έχουν αποσπάσει το μέγιστο;
6)Γιατί δεν ενημερώνεται ωμά και σταράτα ο παριανός πολίτης για την αγριότητα και την απανθρωπιά των τεράτων που παριστάνουν τους κυβερνήτες-διεκπεραιωτές του σχεδίου εξόντωσης του Ελληνικού λαού γοργά και σταθερά και αναλόγως να κινηθεί με σθένος και αποφασιστικότητα, σε άλλο πολιτικό επίπεδο και με ριζοσπαστική-εξεγερτική φιλοσοφία διεκδίκησης;
Η αποδοχή να συνομιλείς με τους πρωτεργάτες της εκτέλεσης συμβολαίου θανάτου των Ελλήνων συνιστά επικίνδυνη διεκδικητική αυταπάτη και η διαπίστωση αυτή δεν αναιρείται ούτε στην υποθετική περίπτωση που σου πετάξουν κανένα "ξεροκόμματο" δικαίωσης διορίζοντας κάποιον ή κάποιους γιατρούς μέχρι να εκτονωθεί η κατάσταση για το προσεχές διάστημα.
Η κοινωνία της Πάρου αλλά και ολόκληρης της χώρας πρέπει να συνειδητοποιήσει πως αυτό που ζει δεν είναι μια οποιαδήποτε κρίση, η οποία θα θεραπευτεί με γιατροσόφια της τρόικας και στουρναρέϊκες δολοφονικές χειρουργικές παρεμβάσεις-ακρωτηριασμούς.
Αυτό που βιώνουμε είναι ένα από ετών καλά σχεδιασμένο έγκλημα που εκτελείται δυστυχώς υπό την βουβαμάρα και την ανοχή της πλειοψηφίας των πολιτών, οι οποίοι αναλώνονται σε σποραδικές, μεμονωμένες ασυντόνιστες και αναποτελεσματικές κινητοποιήσεις, με χαρακτηριστικότατα-αντιπροσωπευτικότατα παραδείγματα τις αστείες απεργίες που αποφασίζονται από τα συνδικάτα, αλλά λίγοι πλέον τις ακολουθούν, γιατί απλούστατα τις θεωρούν μέρος του παιχνιδιού και όχι εργαλείο κατάργησής του...
Πριν κουραστεί και απελπιστεί ο κόσμος, ας γίνει κοινωνός της αλήθειας που κρύβεται επιμελέστατα πίσω από λογύδρια και παπαρολογίες κυβερνητικών ταλιμπάν.
Αν δεν ξεσηκωθεί τώρα και δεν σαρώσει τον εσμό της αλητοκρατίας-ξενοδουλείας, καμία τύχη και καμία ελπίδα δεν υπάρχει για το μέλλον.
Μέλλον θα υπάρχει μόνο για τις μίζερες και αυτάρεσκες τοπικές αντιπαραθέσεις για το ποιος θα στήσει την σημαία του κατακτητή πάνω σε βουνά ερειπίων των μνημονιακών καταστροφών...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου