Τα πάντα στη ζωή κρίνονται με βάση την ποιότητα και την ποσότητα.
Αυτό ισχύει και στο δημόσιο βίο.
Κάθε πολιτική απόφαση, κάθε δημόσιο έργο που γίνεται, κρίνεται με βάση το αποτέλεσμα, ποιοτικό και ποσοτικό.
Όταν σε προηγούμενη ανάρτηση αναφέρθηκα στο μπάζωμα της παραλιακής τη δεκαετία του '90, το έκανα για να υπενθυμίσω, πως όχι μόνο δεν υπήρξε καμία αντίδραση (από οψίμως ευαισθητοποιημένους συμπολίτες επί θεμάτων αισθητικής) για τη συνεχιζόμενη κακοποίησή της, αλλά κάποιοι το είδαν σαν μια ευκαιρία για επέκταση του "ζωτικού χώρου" των τραπεζοκαθισμάτων τους.
Το θέμα όμως είναι, πως ολοκληρώθηκε και μονιμοποιήθηκε μια παρέμβαση που από κάποιους είχε χαρακτηριστεί ως έγκλημα (το "έγκλημα Κυλάκου"...) παλαιότερα και είχε χυθεί πολύ μελάνι και καταναλωθεί πολύ φαιά ουσία στην πολιτική αντιπαράθεση.
Από τη μεριά μου δεν είχα μείνει στο όχι, αλλά είχα προτείνει μια εναλλακτική που και θα διασφάλιζε την προστασία από το χειμέριο κύμα (των γαρμπή, πουνεντογάρμπη και πουνέντε) και θα άφηνε ανέγγιχτο ένα από τα ομορφότερα στοιχεία που συνθέτουν τον πίνακα της Παροικίας.
Την πρότασή μου την είχα καταθέσει δημόσια και μάλιστα είναι δημοσιευμένη σε τοπική εφημερίδα (Παριανό βήμα).
Η αλλοίωση της ταυτότητας της Παροικίας όμως συνεχίστηκε όλο το επόμενο διάστημα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περαιτέρω κακοποίηση που συντελέστηκε με την κατασκευή του κυματοθραύστη στο νέο λιμάνι, μέρος της οποίας αναιρέθηκε έπειτα από πρωτοβουλία τριών πολιτών (Ν.Κατρής, Αικ. Πατέλη κι η αφεντιά μου) να μαζέψουν υπογραφές σε ψήφισμα διαμαρτυρίας και να χαμηλώσει το τείχος με τα βράχια που είχε υψωθεί στη θέση του ΚΤΕΛ.
Στην ανάρτησή μου αυτή δεν αναφέρθηκα καν στο απίστευτο αίσχος της καταστροφής του πάρκου (αφανίστηκε πάνω από το 80% του πρασίνου) της Μ.Μαυρογένους και της μετατροπής του σ' ένα επιβλητικό ελικοδρόμιο-πλατεία, που συντελέστηκε την περίοδο Ραγκούση, στο πλαίσιο της προσπάθειας "αναβάθμισης της Παροικίας", χωρίς να ανοίξει μύτη...
Η ανοιχτή έκφραση της διαφωνίας μου τότε προκάλεσε την οργισμένη αντίδραση όχι μόνο του δημάρχου, αλλά και του εργολάβου, έπειτα από τα απανωτά διαβήματα διαμαρτυρίας των οποίων στη διοίκηση της τράπεζας, εκλήθην "να συμμορφωθώ προς τας υποδείξεις"...
Που ήταν τότε κάποιοι που σκίζουν τα ρούχα τους τώρα για τον Αγ.Νικόλαο, είναι εύκολο να μαντέψεις...
Όλα αυτά τα χρόνια που διατυπώνω δημόσια τις απόψεις μου, ανεξάρτητα από ποιο μετερίζι, πρόθεσή μου δεν είναι ο Καταλογισμός Ευθυνών, αλλά η Εξαγωγή Χρήσιμων Συμπερασμάτων, έτσι ώστε να αποφεύγεται η Συνεχής Επανάληψη των ίδιων Λαθών.
Και δυστυχώς, σε τούτον εδώ τον τόπο, επαναλαμβάνονται τα ίδια και τα ίδια λάθη, εδώ και τέσσερις δεκαετίες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου