Τρίτη 3 Μαρτίου 2020

Στα σύνορα παίζεται η ύπαρξή μας

Του Γιώργου Ρακκά


Τα σύνορα καθορίζουν την επικράτεια και την κυριαρχία, δίνουν νόημα στο τι σημαίνει “εμείς” και τι σημαίνει “άλλος”, δίνουν περιεχόμενο στην οικειότητα, ορίζουν το έδαφος  πάνω στο οποίο υπάρχει η κοινωνία. Δίχως την διάκριση των συνόρων δεν υπάρχει η έννοια του λαού και του έθνους, ούτε εκείνην του πολίτη και της δημοκρατίας. Τα σύνορα δίνουν το πλαίσιο της ελευθερίας μας: Την επικράτεια ισχύος των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεών μας. Κοινωνικό κράτος δίχως σύνορα, για να δώσουμε ένα παράδειγμα, δεν μπορεί να λογίζεται. Ποιός θα δικαιούται την πρόσβαση σε αυτό; Τα δισεκατομμύρια του πλανήτη; Τα εκατομμύρια των μετακινούμενων; Η εφήμερη κοινωνία των περαστικών;

Τις τελευταίες δεκαετίες, προβάλλεται πολύ εύκολα η ουτοπία για έναν κόσμο χωρίς σύνορα, που θεωρούνται από κάποιους «χαρακιές στο σώμα του πλανήτη», παραλογισμός του έθνους-κράτους και τα τοιαύτα. Λησμονούν οι οπαδοί αυτής της άποψης για το ότι η χωροκτησία, η επικράτεια, συνοδεύει τις ανθρώπινες κοινότητες από την πρώτη στιγμή που εγκαταστάθηκαν κάπου συγκεκριμένα, πραγματοποιώντας ένα εξελικτικό άλμα στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου