ΙΣΩΣ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ...

Tην ώρα που ο Σουλτάνος δέχεται απανωτά χαστούκια και θανατηφόρα πλήγματα στα μέτωπα της Συρίας και της Λιβύης, η Ελλαδική ηγεσία αρκείται σε παθητικό ρόλο, εξαντλώντας την αμυντική πολιτική της στην "στεγανοποίηση" των συνόρων.
Κι αυτό όχι γιατί το επέλεξε, αλλά γιατί σύρθηκε από τα γεγονότα κι έναν εξαντλημένο κι εξαγριωμένο λαό.
Από την άλλη, σαν να μη συμβαίνει τίποτα, συμμετέχει σε νατοικές ασκήσεις μαζί με την Τουρκία στην περιοχή της Σικελίας!!
Για τις απίστευτα θρασείες αξιώσεις της Τουρκίας, πέρα από ανέξοδες ρητορικές, η "εθνική γραμμή" του κατευνασμού συνεχίζεται.
Συνεχίζεται ακόμη και τώρα, τώρα που είναι ίσως η καταλληλότερη ευκαιρία να δεχθεί η γείτονα σε στρατιωτικό επίπεδο ένα τέτοιο πλήγμα που θα την κάνει να συνέλθει για πολλά χρόνια.
Ούτε καν μια κατάρριψη τουρκικού αεροσκάφους που παραβιάζει τον εναέριο χώρο δεν έχουν τα κότσια να διατάξουν οι οσφυοκάμπτες των Αθηνών.
Περηφανεύονται όπου σταθούν κι όπου βρεθούν για την επικίνδυνα ντροπιαστική τους στάση ως "προβλέψιμοι σύμμαχοι" και "παράγοντες σταθερότητας" στην ευρύτερη περιοχή.
Σαν να μην έχουν διδαχθεί τίποτα από την ΙΣΤΟΡΙΑ, εθνική και παγκόσμια.
Που θέλει να περνάνε καλά όχι οι επικαλούμενοι τη διεθνή νομιμότητα ως υποτακτικοί των μεγάλων, αλλά όσοι ξέρουν να παίζουν το παιχνίδι της αποσταθεροποίησης και του απρόβλεπτου.
Που θέλει το δίκιο να βγαίνει όχι από τις διεθνείς συνθήκες και τα ψηφίσματα των διεθνών οργανισμών, αλλά από τη χρήση των όπλων όταν απειλείται η ύπαρξη ενός λαού κι ενός έθνους.
Αντί η Ελλάδα να είναι μπροστά από τα γεγονότα και να καθορίζει την ατζέντα στην περιοχή, παραμένει θλιβερός ουραγός και καρπαζοεισπράκτορας.
Λέτε για μια ακόμα φορά να καθαρίσουν άλλοι (Πούτιν, Άσαντ, Φάρατζ)  για μας;