Αν το μοναδικό μέσο επαφής με την πολιτική πραγματικότητα ήταν τα πάσης φύσεως κείμενα που κατά καιρούς κυκλοφορούν οι πολιτικοί μας εκπρόσωποι, συνήθως για να γίνεται ή να συντηρείται μια κουβέντα περί του προσώπου τους κι όχι γιατί έχουν κάτι καινούργιο να πουν, τότε κανείς θα νόμιζε πως ζούμε σε έναν ιδεατό κόσμο.
Έναν κόσμο απαλλαγμένο από ανήθικες και χαμηλού επιπέδου μεθοδεύσεις, έναν κόσμο όπου θριαμβεύει το δέον γενέσθαι και το δίκαιο.
Όμως μόνο έτσι δεν έχουν τα πράγματα.
Το αντίθετο μάλιστα.
Στο βωμό της κατάκτησης μιας καρέκλας έχουν καταγραφεί συμπεριφορές που καθόλου δεν τιμούν τους πρωταγωνιστές τους, φανερούς ή κρυφούς (αυτοί που αναλαμβάνουν τις βρώμικες δουλειές...).
Η ηθική κατάπτωση στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές έδωσε πάλι τα ρέστα της.
Είδαμε την προβοκάτσια να γνωρίζει δόξες τρελές.
Είδαμε ανθρώπους που αυτοπροβάλλονταν κι αυτοπροβάλλονται ως το νέο κι ελπιδοφόρο, να εκλύουν μπόχα εκατό βόθρων με την εξουσιομανή συμπεριφορά τους.
Σ΄αυτές που έρχονται να δούμε...
Έναν κόσμο απαλλαγμένο από ανήθικες και χαμηλού επιπέδου μεθοδεύσεις, έναν κόσμο όπου θριαμβεύει το δέον γενέσθαι και το δίκαιο.
Όμως μόνο έτσι δεν έχουν τα πράγματα.
Το αντίθετο μάλιστα.
Στο βωμό της κατάκτησης μιας καρέκλας έχουν καταγραφεί συμπεριφορές που καθόλου δεν τιμούν τους πρωταγωνιστές τους, φανερούς ή κρυφούς (αυτοί που αναλαμβάνουν τις βρώμικες δουλειές...).
Η ηθική κατάπτωση στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές έδωσε πάλι τα ρέστα της.
Είδαμε την προβοκάτσια να γνωρίζει δόξες τρελές.
Είδαμε ανθρώπους που αυτοπροβάλλονταν κι αυτοπροβάλλονται ως το νέο κι ελπιδοφόρο, να εκλύουν μπόχα εκατό βόθρων με την εξουσιομανή συμπεριφορά τους.
Σ΄αυτές που έρχονται να δούμε...
Σωστά, βλέπε π.χ. στη περιοχή που μένεις, την αρρωστημένη εξουσιομανία προσώπων που φτάνουν στην γελοιοποίηση και δεν το αντιλαμβάνονται, λες και δεν είναι γνωστό έως που μπορεί να φτάσει ο καθένας.
ΑπάντησηΔιαγραφή