ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΣΤΕΙ

 

 

Τετάρτη, 29 Μαρτίου 2017

ΧΑΡΕΣ ΚΑΙ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ

*Xαρές και πανηγύρια για τις επιτυχίες στον τουρισμό και φέτος.
Γιορτάζει η κυβέρνηση, γιορτάζει η περιφέρεια, γιορτάζουν οι δήμοι...
Γιορτάζουν και το φωνάζουν, λένε, για την επιτυχία "ΤΟΥΣ"...
Αυτό το γιορτινό κλίμα προσπαθούν να περάσουν και στην κοινωνία.
Γιατί η ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ του τίποτα πρέπει να υποκαταστήσει την καταβαράθρωση του άπαντος.
Κι εγώ "γιορτάζω" με την απύθμενη βλακεία των πολλών και την απέραντη κουτοπονηριά των ολίγων.

*Ολίγη σοβαρότητα παιδιά, δεν θα έβλαπτε, 
Τα έχουμε ξαναματαπεί, καθότι γνωστό το έργο.
Ξέρω θα  σας χαλάσω την ωραία ατμόσφαιρα.
Θα διαταράξω την ευωχία.
Εσείς με την εμπνευσμένη πολιτική προβολής με τα καραγκιοζιλίκια των εκθέσεων γιουσουρούμ εκτινάξατε στα ύψη τον τουρισμό...
Και μετά ξυπνήσατε!
Ας ηρεμήσει η ευρύτερη περιοχή να ξανανοίξουν οι τουριστικές αγορές να δούμε τότε τις επιτυχίες σας...

*Η ανταπόκριση των παριανών στη συγκέντρωση κατά των ανεμογεννητριών, όσο και να φιλολογούν περί του αντιθέτου ορισμένοι, δεν υπήρξε κατά την γνώμη μου ανάλογη της σοβαρότητας του θέματος και της προετοιμασίας των διοργανωτών.
Δεν δικαιολογούνται λοιπόν χαρές και πανηγύρια.
Απαιτείται συνέχιση και ένταση της προσπάθειας και το κυριότερο σοβαρότητα και ξεκάθαρο σχέδιο.

*"Εορταστικό" το κλίμα και στο εσωτερικό της τοπικής ΝΔ.
Μόνο που αντί για νταούλια και ζουρνάδες, άρχισαν τα τύμπανα του πολέμου.
Η πρώτη μάχη με αφορμή τις ανεμογεννήτριες έληξε με νίκη στα σημεία του Κωβαίου.
Οψόμεθα...

*Γλέντια και στον τοπικό ΣΥΡΙΖΑ που ενώ διαμαρτύρεται για την επιχείρηση αποικιοποίησης της Πάρου λόγω ΑΠΕ, δεν έχει καταλάβει πως ολόκληρη η χώρα είναι πλέον μια κανονικότατη (εννοώ και τυπικά) αποικία με υπογραφές ΣΥΡΙΖΑ, άρα και η Πάρος...

*Γλέντια και με τους ευρωλιγούρηδες στα κανάλια της συμφοράς, όπου το τι μαλακία ξεβράζουν, δεν περιγράφεται.
Και μάλιστα σε ενισχυμένη μορφή.
Το ψέμα και η σαχλαμάρα σερβίρονται με ισχυρές δόσεις επιστημοσύνης.
Του Κώλου πάντοτε.
Γιατί όλος αυτός ο χρυσοπληρωμένος συρφετός που κουνάει άλλοτε απειλητικά κι άλλοτε διδακτικά το δάκτυλο στην κοινωνία, ζητώντας της να αποδεχθεί με το στανιό τον αργό θάνατό της -απολαμβάνοντας ωστόσο εκείνος απίστευτα εν μέσω κρίσης προνόμια- συνθέτει κατά κυριολεξία αυτό που αποκαλούμε μονολεκτικά, κωλοκατάσταση.