*Δεν χρειάστηκε δα και κανένας Αρμαγεδώνας για να αποκαλυφθεί η αληθινή ταυτότητα των δημόσιων υποδομών μας.
Μια βαρβάτη νεροποντή κυρίως στη Νάουσα και βρεθήκαμε στον προθάλαμο καταστάσεως εκτάκτου ανάγκης.
Κατά τα άλλα κι αντί να έχουμε στραμμένη την προσοχή μας ΚΥΡΙΩΣ στα υπάρχοντα προβλήματα, να διορθώνουμε όσα διορθώνονται από τα κακώς κείμενα και αφού θεραπεύσουμε αυτά να κοιτάμε μπροστά, αλληθωρίζουμε πεισματικά προς την πολύφερνη "ΑΝΆΠΤΥΞΗ"...
Ποια όμως ανάπτυξη και για ποιον;
Αναπάντητο ερώτημα διαχρονικά.
Ιδού η τακτική μας τα τελευταία 40 χρόνια:
Αιτούμαστε κονδυλίων για νέα έργα και δώστου νέα έργα, με τη "λογική" της άτακτης και άναρχης συσσώρευσης υποδομών απούσης της ενιαίας αντίληψης του πεπερασμένου νησιωτικού χώρου μας και με έωλο το ερώτημα που θα εξευρεθούν πόροι στο άμεσο μέλλον για τη συντήρηση και λειτουργία τους, όταν αναζητούνται πόροι για απλές παρεμβάσεις όπως είναι π.χ. η σωστή συντήρηση του οδικού δικτύου, ή η εξασφάλιση πρόσβασης μαθητών στα σχολεία τους (βλ. Β' Δημοτικό Παροικίας).
Υπάρχει στρατηγική επεξεργασία;
Αν τη συναντήσετε σε κανένα μεγαλεπήβολο σχέδιο να μου σφυρίξετε..
Εξ αυτού του λόγου άλλωστε η Πάρος κατέχει και την επίζηλη παγκόσμια αποκλειστικότητα να έχει κατασκευάσει δύο αεροδρόμια σε απόσταση μεταξύ τους μόλις 500 μέτρων!
Κάνουμε σημαία μας ό,τι υπάρχει στο αναπτυξιακό ρεπερτόριο (π.χ. της μόδας έγιναν πάλι τα υδατοδρόμια), χωρίς να υπάρχει η επεξεργασία της σχέσης κόστους/οφέλους για την κοινωνία και πρόβλεψη συνεπειών στο περιβάλλον
Απουσιάζει ένα σαφές κοστολογημένο και αιτιολογημένο σχέδιο ανάπτυξης όπου θα καθορίζονται με σαφήνεια οι στόχοι και θα προτείνονται τα σχετικά αναγκαία μέτρα/έργα για την υλοποίηση αυτών.
Η παγιωμένη, η κρατούσα αντίληψη θέλει το νησί φορτωμένο με κάθε είδους υποδομές στο βωμό της αύξησης του "τουριστικού προϊόντος".
Λίθοι τε και πλίνθοι και ξύλα και κέραμος ατάκτως εριμμένα!
Όλα αυτά σερβίρονται πάντοτε με το κατάλληλο ιδεολογικό περιτύλιγμα, από επικοινωνιακής απόψεως πειστικά είναι αλήθεια.
Προσέξατε κύριοι απολογητές αυτής της αντίληψης, πως κάθε χρόνο (φαινόμενο που ξεκίνησε προ μνημονίων) αυξάνει ο αριθμός των νέων ανθρώπων που μεταναστεύουν στους πέντε ανέμους, με λίγες πιθανότητες να επανέλθουν στο νησί;
Γιατί δεν επενέργησε θετικά η προηγούμενη πολυδιαφημισμένη "ανάπτυξη", η οποία την παρελθούσα δεκαετία έσπασε τα ταχύμετρα;
Και γιατί θα το κάνει η καινούργια που σαν φιλοσοφία αποτελεί προέκταση, συνέχεια της παλαιάς;
Πήρατε χαμπάρι πια ότι η Πάρος έχει μεταλλαχθεί από νησί ποιοτικής διαβίωσης των ανθρώπων της, σε νησί ευκαιρίας ως επί το πλείστον για οικονομικούς μετανάστες χαμηλών απαιτήσεων, επιτήδειους και λαμόγια;
Πήρατε χαμπάρι πλέον ότι το νησί μετατρέπεται με εντατικούς ρυθμούς σε "Κέντρο Ευζωίας" για Ευρωπαίους (κυρίως γαλλόφωνους) πολίτες*, με απώτερη εξέλιξη την πλήρη αποικιοποίησή του;
Αντιλαμβανόμαστε πως ζούμε σε "κατάσταση μονίμου ανάγκης" αναφορικά με τον τρόπο που σκεφτόμαστε και λειτουργούμε;
*ένα από τα "οράματα" του ΕΠΙΤΗΔΕΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΒΛΑΚΑ Γ.Α.Παπανδρέου.
Μια βαρβάτη νεροποντή κυρίως στη Νάουσα και βρεθήκαμε στον προθάλαμο καταστάσεως εκτάκτου ανάγκης.
Κατά τα άλλα κι αντί να έχουμε στραμμένη την προσοχή μας ΚΥΡΙΩΣ στα υπάρχοντα προβλήματα, να διορθώνουμε όσα διορθώνονται από τα κακώς κείμενα και αφού θεραπεύσουμε αυτά να κοιτάμε μπροστά, αλληθωρίζουμε πεισματικά προς την πολύφερνη "ΑΝΆΠΤΥΞΗ"...
Ποια όμως ανάπτυξη και για ποιον;
Αναπάντητο ερώτημα διαχρονικά.
Ιδού η τακτική μας τα τελευταία 40 χρόνια:
Αιτούμαστε κονδυλίων για νέα έργα και δώστου νέα έργα, με τη "λογική" της άτακτης και άναρχης συσσώρευσης υποδομών απούσης της ενιαίας αντίληψης του πεπερασμένου νησιωτικού χώρου μας και με έωλο το ερώτημα που θα εξευρεθούν πόροι στο άμεσο μέλλον για τη συντήρηση και λειτουργία τους, όταν αναζητούνται πόροι για απλές παρεμβάσεις όπως είναι π.χ. η σωστή συντήρηση του οδικού δικτύου, ή η εξασφάλιση πρόσβασης μαθητών στα σχολεία τους (βλ. Β' Δημοτικό Παροικίας).
Υπάρχει στρατηγική επεξεργασία;
Αν τη συναντήσετε σε κανένα μεγαλεπήβολο σχέδιο να μου σφυρίξετε..
Εξ αυτού του λόγου άλλωστε η Πάρος κατέχει και την επίζηλη παγκόσμια αποκλειστικότητα να έχει κατασκευάσει δύο αεροδρόμια σε απόσταση μεταξύ τους μόλις 500 μέτρων!
Κάνουμε σημαία μας ό,τι υπάρχει στο αναπτυξιακό ρεπερτόριο (π.χ. της μόδας έγιναν πάλι τα υδατοδρόμια), χωρίς να υπάρχει η επεξεργασία της σχέσης κόστους/οφέλους για την κοινωνία και πρόβλεψη συνεπειών στο περιβάλλον
Απουσιάζει ένα σαφές κοστολογημένο και αιτιολογημένο σχέδιο ανάπτυξης όπου θα καθορίζονται με σαφήνεια οι στόχοι και θα προτείνονται τα σχετικά αναγκαία μέτρα/έργα για την υλοποίηση αυτών.
Η παγιωμένη, η κρατούσα αντίληψη θέλει το νησί φορτωμένο με κάθε είδους υποδομές στο βωμό της αύξησης του "τουριστικού προϊόντος".
Λίθοι τε και πλίνθοι και ξύλα και κέραμος ατάκτως εριμμένα!
Όλα αυτά σερβίρονται πάντοτε με το κατάλληλο ιδεολογικό περιτύλιγμα, από επικοινωνιακής απόψεως πειστικά είναι αλήθεια.
Προσέξατε κύριοι απολογητές αυτής της αντίληψης, πως κάθε χρόνο (φαινόμενο που ξεκίνησε προ μνημονίων) αυξάνει ο αριθμός των νέων ανθρώπων που μεταναστεύουν στους πέντε ανέμους, με λίγες πιθανότητες να επανέλθουν στο νησί;
Γιατί δεν επενέργησε θετικά η προηγούμενη πολυδιαφημισμένη "ανάπτυξη", η οποία την παρελθούσα δεκαετία έσπασε τα ταχύμετρα;
Και γιατί θα το κάνει η καινούργια που σαν φιλοσοφία αποτελεί προέκταση, συνέχεια της παλαιάς;
Πήρατε χαμπάρι πια ότι η Πάρος έχει μεταλλαχθεί από νησί ποιοτικής διαβίωσης των ανθρώπων της, σε νησί ευκαιρίας ως επί το πλείστον για οικονομικούς μετανάστες χαμηλών απαιτήσεων, επιτήδειους και λαμόγια;
Πήρατε χαμπάρι πλέον ότι το νησί μετατρέπεται με εντατικούς ρυθμούς σε "Κέντρο Ευζωίας" για Ευρωπαίους (κυρίως γαλλόφωνους) πολίτες*, με απώτερη εξέλιξη την πλήρη αποικιοποίησή του;
Αντιλαμβανόμαστε πως ζούμε σε "κατάσταση μονίμου ανάγκης" αναφορικά με τον τρόπο που σκεφτόμαστε και λειτουργούμε;
*ένα από τα "οράματα" του ΕΠΙΤΗΔΕΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΒΛΑΚΑ Γ.Α.Παπανδρέου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου