*Δόξες λαμπρές γνώρισε πάλι η κατευθυνόμενη (και καλλιεργούμενη συστηματικά) Υποκρισία σύμπαντος του συστημικού σιναφιού (συν των αφελών...) με αφορμή τον "ξυλοδαρμό" Μπουτάρη.
Πέρα από τη μαϊμουδιά του δήθεν ξυλοδαρμού (κάτι ψιλές και ξώφαλτσα άρπαξε) και της συνακόλουθης "νοσηλείας" του εμετικότατου και εξίσου προκλητικότατου αρχισαχλαμάρα που υποδύεται τον δήμαρχο (αν κάποιος/κάτι έπρεπε να νοσηλευτεί, ήταν το αυτοκίνητο που υπέστη σοβαρές φθορές...), εκείνο που επιμελώς αποσιωπάται, υποβαθμίζεται και εντέλει συσκοτίζει το περιεχόμενο της υπόθεσης είναι το ΓΙΑΤΙ συνέβη αυτό το περιστατικό.
Όπως θάβεται και η απλή αλήθεια πως λόγω της θρασύτατης και αντιθεσμικής συμπεριφοράς του έπρεπε να έχει καθαιρεθεί εδώ και αρκετό καιρό.
Και να έχει απολέσει και τα στοιχειώδη πολιτικά του δικαιώματα ισόβια.
Αλλά αυτά θα μου πείτε συμβαίνουν μόνο σε δημοκρατίες με πραγματική λειτουργία των θεσμικών της οργάνων, όχι σε μπανανίες του αισχίστου είδους όπως κατάντησε η Ελλάδα.
*Είναι τόσα πολλά τα συνέδρια και οι ημερίδες που διοργανώνονται στο νησί, που μετά την παρέλευση λίγων χρόνων ξεχνιούνται όχι μόνον οι αποφάσεις, αλλά και τα ίδια ως γεγονότα.
Έτσι σε ψιλή κουβέντα που είχα προ ημερών με δυο αυτοδιοικητικούς στην Παροικία, έκπληκτος διαπίστωσα πως δεν γνώριζαν το παραμικρό για το συνέδριο της "Παρίας λίθου", που πραγματοποιήθηκε προ εικοσαετίας περίπου.
Έκπληκτοι κι εκείνοι άκουγαν (και με μια δυσπιστία είναι αλήθεια) τα σχετιζόμενα με το εν λόγω συνέδριο, ιδιαίτερα δε τα όσα αποφασίστηκαν, αλλά ουδέποτε υλοποιήθηκαν...
Και να σκεφθεί κανείς πως ήταν τέτοια η δημοσιότητα που δόθηκε τότε στο γεγονός, που έφθασε στο σημείο να υπάρξει εκτενής αναφορά σε πολλά διεθνή ΜΜΕ, με κορυφαία την περίπτωση του Νational Geographic.
Βέβαια αν καθίσουμε να υπολογίσουμε πόσες χιλιάδες ευρώ έχουν κατασπαταληθεί σε πανηγυράκια της πλάκας στο βωμό της ψηφοθηρίας, τότε θα διαπιστώσουμε πως, αν όχι το σύνολο, σίγουρα ένα μεγάλο μέρος των αποφάσεων θα μπορούσε να έχει υλοποιηθεί.
Είναι θέμα προτεραιοτήτων βλέπετε...
*Το πρώτο βήμα έγινε.
Μετά από πολλή πίεση και πολλά διαβήματα και πολλά παρακάλια,
νέα δέντρα (αρμυρίκια) φυτεύτηκαν (όπως και σε άλλα σημεία του νησιού) και ενίσχυσαν ακόμα πιο πολύ τη χλωρίδα στην παραλία της Π.Αλυκής.
Ωστόσο αυτά αφέθηκαν με το καλημέρα κιόλας στην τύχη τους...
Όπως είχε συμβεί και παλαιότερα.
Όπως και τότε, έτσι και τώρα, με τη συνδρομή αυτή τη φορά (ευτυχώς!) του μικρού Γιωργάκη (Γεμελιάρη), βρήκαμε λύση ποτίζοντάς τα εκ περιτροπής (μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας) μέχρι να σταθούν στα πόδια (ρίζες) τους και να ευδοκιμήσουν.
Αν φυσικά δεν πέσουν θύματα βανδαλισμών, κάτι που συστηματικά συμβαίνει κάθε καλοκαίρι προκειμένου διάφοροι βλαμένοι να εκτονώσουν τον σκατοψυχισμό τους.
Υπό τα απαθή βλέμματα του αδιάφορου συμπολίτη...
Πέρα από τη μαϊμουδιά του δήθεν ξυλοδαρμού (κάτι ψιλές και ξώφαλτσα άρπαξε) και της συνακόλουθης "νοσηλείας" του εμετικότατου και εξίσου προκλητικότατου αρχισαχλαμάρα που υποδύεται τον δήμαρχο (αν κάποιος/κάτι έπρεπε να νοσηλευτεί, ήταν το αυτοκίνητο που υπέστη σοβαρές φθορές...), εκείνο που επιμελώς αποσιωπάται, υποβαθμίζεται και εντέλει συσκοτίζει το περιεχόμενο της υπόθεσης είναι το ΓΙΑΤΙ συνέβη αυτό το περιστατικό.
Όπως θάβεται και η απλή αλήθεια πως λόγω της θρασύτατης και αντιθεσμικής συμπεριφοράς του έπρεπε να έχει καθαιρεθεί εδώ και αρκετό καιρό.
Και να έχει απολέσει και τα στοιχειώδη πολιτικά του δικαιώματα ισόβια.
Αλλά αυτά θα μου πείτε συμβαίνουν μόνο σε δημοκρατίες με πραγματική λειτουργία των θεσμικών της οργάνων, όχι σε μπανανίες του αισχίστου είδους όπως κατάντησε η Ελλάδα.
*Είναι τόσα πολλά τα συνέδρια και οι ημερίδες που διοργανώνονται στο νησί, που μετά την παρέλευση λίγων χρόνων ξεχνιούνται όχι μόνον οι αποφάσεις, αλλά και τα ίδια ως γεγονότα.
Έτσι σε ψιλή κουβέντα που είχα προ ημερών με δυο αυτοδιοικητικούς στην Παροικία, έκπληκτος διαπίστωσα πως δεν γνώριζαν το παραμικρό για το συνέδριο της "Παρίας λίθου", που πραγματοποιήθηκε προ εικοσαετίας περίπου.
Έκπληκτοι κι εκείνοι άκουγαν (και με μια δυσπιστία είναι αλήθεια) τα σχετιζόμενα με το εν λόγω συνέδριο, ιδιαίτερα δε τα όσα αποφασίστηκαν, αλλά ουδέποτε υλοποιήθηκαν...
Και να σκεφθεί κανείς πως ήταν τέτοια η δημοσιότητα που δόθηκε τότε στο γεγονός, που έφθασε στο σημείο να υπάρξει εκτενής αναφορά σε πολλά διεθνή ΜΜΕ, με κορυφαία την περίπτωση του Νational Geographic.
Βέβαια αν καθίσουμε να υπολογίσουμε πόσες χιλιάδες ευρώ έχουν κατασπαταληθεί σε πανηγυράκια της πλάκας στο βωμό της ψηφοθηρίας, τότε θα διαπιστώσουμε πως, αν όχι το σύνολο, σίγουρα ένα μεγάλο μέρος των αποφάσεων θα μπορούσε να έχει υλοποιηθεί.
Είναι θέμα προτεραιοτήτων βλέπετε...
*Το πρώτο βήμα έγινε.
Μετά από πολλή πίεση και πολλά διαβήματα και πολλά παρακάλια,
νέα δέντρα (αρμυρίκια) φυτεύτηκαν (όπως και σε άλλα σημεία του νησιού) και ενίσχυσαν ακόμα πιο πολύ τη χλωρίδα στην παραλία της Π.Αλυκής.
Ωστόσο αυτά αφέθηκαν με το καλημέρα κιόλας στην τύχη τους...
Όπως είχε συμβεί και παλαιότερα.
Όπως και τότε, έτσι και τώρα, με τη συνδρομή αυτή τη φορά (ευτυχώς!) του μικρού Γιωργάκη (Γεμελιάρη), βρήκαμε λύση ποτίζοντάς τα εκ περιτροπής (μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας) μέχρι να σταθούν στα πόδια (ρίζες) τους και να ευδοκιμήσουν.
Αν φυσικά δεν πέσουν θύματα βανδαλισμών, κάτι που συστηματικά συμβαίνει κάθε καλοκαίρι προκειμένου διάφοροι βλαμένοι να εκτονώσουν τον σκατοψυχισμό τους.
Υπό τα απαθή βλέμματα του αδιάφορου συμπολίτη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου