Ο φασισμός στην υπηρεσία των αγορών.

Ημέρες Οκτωβρίου 1922 ζει ξανά η Ιταλία. Τότε ο εγγυητής του Συντάγματος και ανώτατος άρχων της Ιταλίας βασιλιάς Βίκτωρ Εμμανουέλ ο 3ος εξαναγκάζει σε παραίτηση τον πρωθυπουργό Λουίτζι Φάκτα και στις 29 Οκτωβρίου παραδίδει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον φασίστα Μουσολίνι, το φασιστικό κόμμα του οποίου διέθετε μόλις 2 κοινοβουλευτικές έδρες.

Μαζί με την εντολή παραδόθηκε στους φασίστες ολόκληρο το κράτος. Ολόκληρος ο διοικητικός μηχανισμός, ο στρατός και η δικαιοσύνη. Μαζί με όλα τα μεγάλα αστικά κόμματα, που θέλησαν έτσι να ανακόψουν την άνοδο των Σοσιαλιστών στην κυβέρνηση. Κι όλα αυτά γιατί; Για να εξυπηρετηθούν μεγάλα οικονομικά συμφέροντα.

Τα ίδια συμβαίνουν και σήμερα στην Ιταλία. Μπορεί να είναι διαφορετικά τα σκηνικά. Διαφορετικά τα κουστούμια και διαφορετικοί οι πρωταγωνιστές. Αλλά το έργο είναι το ίδιο. Οι σκηνοθέτες και οι σεναριογράφοι τα ίδια συμφέροντα.

Την φορά αυτή δεν είναι ο βασιλιάς που ποδοπατά το Σύνταγμα για να «σώσει το έθνος», αλλά ο Πρόεδρος της δημοκρατίας Σέρτζιο Ματαρέλα, ο οποίος ποδοπατώντας τις ρητές προβλέψεις του Συντάγματος, διεκδίκησε για τον εαυτό του αυτοκρατορικές εξουσίες. Τελείως αυθαίρετα αρνήθηκε τη συγκρότηση κυβέρνησης από τα κόμματα που υπερίσχυσαν στις εκλογές του Μαρτίου 2018. Γιατί; Διότι διαφωνούσε με τις απόψεις που έχει διατυπώσει σε βιβλία του ο προτεινόμενος υπουργός οικονομικών, ο υπερογδοντάχρονος Πάολο Σαβόλα.

Διαβάστε περισσότερα »