ΤΟ ΟΧΙ ΜΙΑΣ ΙΤΑΛΙΔΑΣ

Η Fiorella Mannoia, στρατευμένη καλλιτέχνης, μας δίνει το πλαίσιο του "ΟΧΙ":
"Ψηφίζω ΟΧΙ γιατί δεν διαθέτω την ικανότητα να καταλάβω τα 47 σημεία του Συντάγματος που θέλουν να αλλάξουν και δεν καταλαβαίνω πως...
Ψηφίζω ΟΧΙ γιατί δεν με πείθει πως η νέα Γερουσία, που θα σχηματίζουν με διορισμό δήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι, θα είναι κάτι διαφορετικό από τους μισούς δήμους της Ιταλίας που διώκονται για διαφθορά και θα αποκτήσουν βουλευτική ασυλία...
Ψηφίζω ΟΧΙ γιατί οι Γερουσιαστές δεν θα εκλέγονται από εμάς...
Ψηφίζω ΟΧΙ γιατί δεν πιστεύω πως θα έχουμε εξοικονόμηση πόρων και μπορούμε να εξοικονομήσουμε πολλά περισσότερα αν αποσύραμε τις δυνάμεις μας από το Αφγανιστάν, που είμαστε για περισσότερα από 20 χρόνια και στοιχίζουν 2.600.000 εκατομμύρια την ημέρα, πάνω από 900.000.000 εκατομμύρια το χρόνο...
Ψηφίζω ΟΧΙ γιατί δεν καταλαβαίνω τι ενδιαφέρον βρίσκουν σ' αυτό το δημοψήφισμα οι τραπεζίτες κι ακόμη ο ίδιος ο πρόεδρος των ΗΠΑ...
Ψηφίζω ΟΧΙ γιατίη ψήφος μου θα είναι η κληρονομιά που αφήνω στις επόμενες γενιές...".
Ο Renzi δήλωσε πως η νίκη του ΟΧΙ θα γυρίσει 30 χρόνια πίσω την Ιταλία!
Δηλαδή... στο 1986...
Απόψε θα γνωρίζουμε αν ο λαός της Ιταλίας θέλει να επιστρέψει στο 1986...
Το 1986:
- η Ιταλία είχε εθνικό νόμισμα και κυριαρχία...
- δεν υπήρχαν εργασιακές σχέσεις part time, προσωπικές συμβάσεις εργασίας, jobact, voucher, εξάρτηση από ΦΠΑ κ.α.π...
- έβγαινες στη σύνταξη σε ηλικία που μπορούσες να ζήσεις αξιοπρεπώς και να απολάυσεις τους κόπους δουλειάς και κρατήσεων, για την υπόλοιπη ζωή σου...
- δεν είχε καταργηθεί το άρθρο 18 του εργασιακού νόμου, για την πλήρη προστασία του εργαζόμενου...
- η βενζίνη στοίχιζε σε λιρέτες £ 1.258, δηλαδή σε σημερινά ευρώ € 0,65 το λίτρο...
- η κρατική τηλεόραση δεν είχε "ανταγωνιστές" ιδιωτικά κανάλια και έδινε ταινίες πρώτης προβολής, εκπομπές που απαγορευόταν η διακοπή τους από διαφημίσεις...
- όλοι οι πολίτες είχαν από τη γέννησή τους δωρεάν  ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, δημόσια και ΔΩΡΕΑΝ, χωρίς συμμετοχή του ασφαλισμένου...
- οι νέοι μπορούσαν να κάνουν οικογένεια από τα 25 τους χρόνια...
- τα παιδιά έπαιζαν ελεύθερα, χωρίς κανέναν κίνδυνο στους δρόμους...
- ο Μπερλουσκόνι ήταν επιχειρηματίας κι όχι πολιτικός...
- ο Ρέντζι ήταν στο δημοτικό το παιδάκι του μπαμπά και της μαμάς, που παρακαλούσε τους συμμαθητές του να τον παίζουν, γιατί ήταν μαμμόθρεφτο...
- δεν υπήρχε η "εκπαιδευτική μεταρρύθμιση" που έχουν βαπτίσει "καλό σχολείο", αλλά τα σχολεία ήταν πραγματικά καλά!