Η ιστορία συνέβη στις γιορτές του 2014 και σας την παραθέτω στεγνά, χωρίς προσθήκες ή αφαιρέσεις.
Είναι αρχές του 2015 και στο πλαίσιο της ανταλλαγής ευχών (το καλούν οι μέρες βλέπετε) επικοινωνώ μεταξύ άλλων μ' έναν γνωστό μου, ο οποίος μόλις είχε επιστρέψει από ταξίδι σε χώρα της κεντρικής Ευρώπης όπου πέρασε την εορταστική περίοδο.
Ο εν λόγω κύριος που λέτε, παρά το γεγονός ότι λατρεύει τις αποδράσεις (έχει οργώσει και την τελευταία σπιθαμή της Ελλάδας), μόλις για δεύτερη φορά στη ζωή του αποφάσισε να εκδράμει στο εξωτερικό (η πρώτη ήταν το γαμήλιο ταξίδι στην Ιταλία πολλά χρόνια πριν) και μάλιστα πήρε και τη γενναία απόφαση να το κάνει με ίδια μέσα, αρνούμενος την συμβουλή μου να ταξιδέψει οργανωμένα μέσω τουριστικού γραφείου.
Δεν θα αναφερθώ στα διάφορα κουφά που προέκυψαν στο πήγαινε-έλα, για τα οποία εν πολλοίς τον είχα προϊδεάσει, αλλά σ' ένα περιστατικό, χαρακτηριστικό δείγμα του πως εννοούν και υλοποιούν τη νομιμότητα σε μια σοβαρή χώρα, που κόντεψε όμως να του χαλάσει όλο το ταξίδι.
Ο δικός μου λοιπόν, θεώρησε πως η "ανάγκη" του να επιδοθεί στο μοναδικό σπορ που ασκεί εδώ και 25 τουλάχιστον χρόνια (το κάπνισμα...) αποτελούσε και "δικαίωμά" του που θα έπρεπε με το ζόρι να καταστεί "σεβαστό" από εκείνους που θα τον περιτριγύριζαν σε κάποιον δημόσιο χώρο, κάτι που συνήθιζε να κάνει στη χώρα μας όλα αυτά τα χρόνια.
Δεν έφτανε μάλιστα το γεγονός ότι με το έτσι θέλω επιχείρησε να καπνίσει σε δημόσιο χώρο, επιπλέον βρέθηκε το αυτοκίνητό του παρκαρισμένο σε πολυσύχναστο δρόμο, όπου επιτρέπονταν μόνον σύντομη στάση.
Έλα μου όμως που οι μαγκιές και οι εκπτώσεις σε τέτοια θέματα δεν περνάνε σ' αυτή τη χώρα και για να μην πλατειάζω, ο θεριακλής με αυτά και με κείνα (έκανε και τσαμπουκάδες) βρέθηκε παραμονή Χριστουγέννων ανακρινόμενος σε αστυνομικό τμήμα!!!
Ίσως η εμπειρία του αυτή να ήταν και μια έμπρακτη απάντηση της ίδιας της ζωής στις διάφορες αμπελοφιλοσοφίες που συνήθως εκστόμιζε σε σχετικές συζητήσεις.
Συνήθιζε να χαρακτηρίζει ως υπερβολές τις επικρίσεις μου για την απαράδεκτη χαλαρότητα των ελληνικών αρχών -σε εθνικό επίπεδο- αναφορικά με την εφαρμογή των νόμων σε θέματα καθημερινότητας (ατιμώρητη ρύπανση, ασύδοτο κάπνισμα, ελεύθερο κάμπινγκ, καταπάτηση δημόσιων χώρων, ανεξέλεγκτα σκυλιά, παράνομη στάθμευση κλπ) και κάτι παραπάνω από βαρετές τις αναφορές μου στην πλήρη αδιαφορία των τοπικών μας αρχών γι αυτά ακριβώς τα ζητήματα.
Ο δικός μου -ακόμη το φυσάει και δεν κρυώνει- έκτοτε αν και αποφεύγει σχετικές αναφορές, αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι σε τέτοια τουλάχιστον θέματα απέχουμε έτη φωτός από τη χώρα που επισκέφθηκε.
Κάτι είναι κι αυτό για αρχή...
Είναι αρχές του 2015 και στο πλαίσιο της ανταλλαγής ευχών (το καλούν οι μέρες βλέπετε) επικοινωνώ μεταξύ άλλων μ' έναν γνωστό μου, ο οποίος μόλις είχε επιστρέψει από ταξίδι σε χώρα της κεντρικής Ευρώπης όπου πέρασε την εορταστική περίοδο.
Ο εν λόγω κύριος που λέτε, παρά το γεγονός ότι λατρεύει τις αποδράσεις (έχει οργώσει και την τελευταία σπιθαμή της Ελλάδας), μόλις για δεύτερη φορά στη ζωή του αποφάσισε να εκδράμει στο εξωτερικό (η πρώτη ήταν το γαμήλιο ταξίδι στην Ιταλία πολλά χρόνια πριν) και μάλιστα πήρε και τη γενναία απόφαση να το κάνει με ίδια μέσα, αρνούμενος την συμβουλή μου να ταξιδέψει οργανωμένα μέσω τουριστικού γραφείου.
Δεν θα αναφερθώ στα διάφορα κουφά που προέκυψαν στο πήγαινε-έλα, για τα οποία εν πολλοίς τον είχα προϊδεάσει, αλλά σ' ένα περιστατικό, χαρακτηριστικό δείγμα του πως εννοούν και υλοποιούν τη νομιμότητα σε μια σοβαρή χώρα, που κόντεψε όμως να του χαλάσει όλο το ταξίδι.
Ο δικός μου λοιπόν, θεώρησε πως η "ανάγκη" του να επιδοθεί στο μοναδικό σπορ που ασκεί εδώ και 25 τουλάχιστον χρόνια (το κάπνισμα...) αποτελούσε και "δικαίωμά" του που θα έπρεπε με το ζόρι να καταστεί "σεβαστό" από εκείνους που θα τον περιτριγύριζαν σε κάποιον δημόσιο χώρο, κάτι που συνήθιζε να κάνει στη χώρα μας όλα αυτά τα χρόνια.
Δεν έφτανε μάλιστα το γεγονός ότι με το έτσι θέλω επιχείρησε να καπνίσει σε δημόσιο χώρο, επιπλέον βρέθηκε το αυτοκίνητό του παρκαρισμένο σε πολυσύχναστο δρόμο, όπου επιτρέπονταν μόνον σύντομη στάση.
Έλα μου όμως που οι μαγκιές και οι εκπτώσεις σε τέτοια θέματα δεν περνάνε σ' αυτή τη χώρα και για να μην πλατειάζω, ο θεριακλής με αυτά και με κείνα (έκανε και τσαμπουκάδες) βρέθηκε παραμονή Χριστουγέννων ανακρινόμενος σε αστυνομικό τμήμα!!!
Ίσως η εμπειρία του αυτή να ήταν και μια έμπρακτη απάντηση της ίδιας της ζωής στις διάφορες αμπελοφιλοσοφίες που συνήθως εκστόμιζε σε σχετικές συζητήσεις.
Συνήθιζε να χαρακτηρίζει ως υπερβολές τις επικρίσεις μου για την απαράδεκτη χαλαρότητα των ελληνικών αρχών -σε εθνικό επίπεδο- αναφορικά με την εφαρμογή των νόμων σε θέματα καθημερινότητας (ατιμώρητη ρύπανση, ασύδοτο κάπνισμα, ελεύθερο κάμπινγκ, καταπάτηση δημόσιων χώρων, ανεξέλεγκτα σκυλιά, παράνομη στάθμευση κλπ) και κάτι παραπάνω από βαρετές τις αναφορές μου στην πλήρη αδιαφορία των τοπικών μας αρχών γι αυτά ακριβώς τα ζητήματα.
Ο δικός μου -ακόμη το φυσάει και δεν κρυώνει- έκτοτε αν και αποφεύγει σχετικές αναφορές, αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι σε τέτοια τουλάχιστον θέματα απέχουμε έτη φωτός από τη χώρα που επισκέφθηκε.
Κάτι είναι κι αυτό για αρχή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου