Εδώ και πολύ καιρό διατείνομαι -αυτό με δίδαξε η ζωή- πως πετυχημένος εκλογικά πολιτικός δεν είναι εκείνος που κάνει τις καλύτερες επιλογές, αλλά εκείνος που οι αντίπαλοί του κάνουν τις χειρότερες δυνατές.
Η επιβεβαίωση είναι συνεχής, διαχρονική και παρατηρείται παντού σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης.
Σε διεθνές, εθνικό, αλλά και σε τοπικό επίπεδο.
Παρακάμπτω τα διεθνή μένοντας Ελλάδα.
Δείτε π.χ. τι συμβαίνει σε εθνικό επίπεδο με την περίπτωση Τσίπρα.
Οποιονδήποτε άλλον αν είχε η ΝΔ επικεφαλής, ο Τσίπρας θα δυσκολεύονταν αφάνταστα ν' αντιπαρατεθεί μαζί του.
Θα βρίσκονταν σε μόνιμη θέση άμυνας, θ' αναγκάζονταν να απολογείται συνεχώς και κάποια στιγμή στο μη παρέκει, ίσως και να πέταγε λευκή πετσέτα...
Τώρα με τον Κούλη, ο αφιλότιμος το γλεντάει, σπάει πλάκα κανονικά και κρυφολιγουρεύεται επόμενη τετραετία.
Πάνω στο πτώμα της Ελλάδας.
Κανονικά θα έπρεπε να ήταν ήδη από το 2016 στα αζήτητα.
Κάτι παρεμφερές συμβαίνει και εις την λαμπροτάτη των Παρίων πόλιν, όπου ο απερχόμενος δήμαρχος έχοντας καταφέρει με χίλια βάσανα να διατηρήσει την πλειοψηφία στο δημοτικό συμβούλιο, μιας και πάνω από το το ένα τρίτο των συμβούλων του "την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια", εμφανίζεται παντοδύναμο φαβορί ενόψει των εκλογών του Μαΐου.
Γιατί;
Διότι, απλούστατα, οι φερόμενοι ως αντίπαλοί του είναι για τα πανηγύρια.
Κι από πανηγύρια ο Μάρκος κατέχει υψηλή τεχνογνωσία...
Κι επειδή έχω πολλάκις αναφερθεί στο θέμα εσχάτως, θα πάω λίγο πίσω χρονικά, τότε που τα "σαΐνια" της πολιτικής σκέψης και ανάλυσης κατάφεραν να "δώσουν" με τις τραγικές τους επιλογές (σε πρόσωπα και τακτική) τη δημαρχία ολόκληρης της Πάρου (νεοσύστατος Καποδιστριακός δήμος) στον Κώστα Αργουζή, (που τόσο απεχθάνονταν...) απερχόμενο δήμαρχο Παροικίας, παρά το γεγονός ότι είχε χάσει την πλειοψηφία στο δημοτικό συμβούλιο εξαιτίας "μετακινήσεων" συμβούλων του.
Αν εξετάσει τα τότε συμβάντα και δει τις αναλογίες με τα τρέχοντα, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς πόσο μυαλό υπάρχει στα τσερβέλα διαφόρων που καμώνονται τους πολιτικούς ινστρούκτορες διαχρονικά σε τούτον εδώ τον τόπο και καθορίζουν μάλιστα τις εξελίξεις...
Η επιβεβαίωση είναι συνεχής, διαχρονική και παρατηρείται παντού σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης.
Σε διεθνές, εθνικό, αλλά και σε τοπικό επίπεδο.
Παρακάμπτω τα διεθνή μένοντας Ελλάδα.
Δείτε π.χ. τι συμβαίνει σε εθνικό επίπεδο με την περίπτωση Τσίπρα.
Οποιονδήποτε άλλον αν είχε η ΝΔ επικεφαλής, ο Τσίπρας θα δυσκολεύονταν αφάνταστα ν' αντιπαρατεθεί μαζί του.
Θα βρίσκονταν σε μόνιμη θέση άμυνας, θ' αναγκάζονταν να απολογείται συνεχώς και κάποια στιγμή στο μη παρέκει, ίσως και να πέταγε λευκή πετσέτα...
Τώρα με τον Κούλη, ο αφιλότιμος το γλεντάει, σπάει πλάκα κανονικά και κρυφολιγουρεύεται επόμενη τετραετία.
Πάνω στο πτώμα της Ελλάδας.
Κανονικά θα έπρεπε να ήταν ήδη από το 2016 στα αζήτητα.
Κάτι παρεμφερές συμβαίνει και εις την λαμπροτάτη των Παρίων πόλιν, όπου ο απερχόμενος δήμαρχος έχοντας καταφέρει με χίλια βάσανα να διατηρήσει την πλειοψηφία στο δημοτικό συμβούλιο, μιας και πάνω από το το ένα τρίτο των συμβούλων του "την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια", εμφανίζεται παντοδύναμο φαβορί ενόψει των εκλογών του Μαΐου.
Γιατί;
Διότι, απλούστατα, οι φερόμενοι ως αντίπαλοί του είναι για τα πανηγύρια.
Κι από πανηγύρια ο Μάρκος κατέχει υψηλή τεχνογνωσία...
Κι επειδή έχω πολλάκις αναφερθεί στο θέμα εσχάτως, θα πάω λίγο πίσω χρονικά, τότε που τα "σαΐνια" της πολιτικής σκέψης και ανάλυσης κατάφεραν να "δώσουν" με τις τραγικές τους επιλογές (σε πρόσωπα και τακτική) τη δημαρχία ολόκληρης της Πάρου (νεοσύστατος Καποδιστριακός δήμος) στον Κώστα Αργουζή, (που τόσο απεχθάνονταν...) απερχόμενο δήμαρχο Παροικίας, παρά το γεγονός ότι είχε χάσει την πλειοψηφία στο δημοτικό συμβούλιο εξαιτίας "μετακινήσεων" συμβούλων του.
Αν εξετάσει τα τότε συμβάντα και δει τις αναλογίες με τα τρέχοντα, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς πόσο μυαλό υπάρχει στα τσερβέλα διαφόρων που καμώνονται τους πολιτικούς ινστρούκτορες διαχρονικά σε τούτον εδώ τον τόπο και καθορίζουν μάλιστα τις εξελίξεις...
Αριστοφάνη αναρωτιέσαι, πόσο μυαλό υπάρχει στα τσερβέλα διαφόρων που καμώνονται τους πολιτικούς ινστρούκτορες διαχρονικά σε τούτον εδώ τον τόπο και καθορίζουν μάλιστα τις εξελίξεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί αναρωτιέσαι?
Αφού όπως γνωρίζεις, από την διαχρονική κεντρική πολιτική σκηνή (βλ. και την τρέχουσα, με τους πρόθυμους…) ζει και βασιλεύει η ιδιοτέλεια και ο καιροσκοπισμός σε ατομικό επίπεδο!!!! Άνευ σκέψης για το δημόσιο-κοινωνικό συμφέρον, γιατί, ως αιρετοί θεωρούν ότι, έχουν μόνο ΕΥΘΎΝΗ για τα ΔΙΚΑΙΏΜΑΤΑ Τους και όχι για τις ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ Τους, της δημόσιας-αιρετής θέσης που αναλαμβάνουν,κατέχουν ή/και Ανταλλάσσουν!!!!!
Άλλωστε τα γνωρίζεις, καλύτερα από μένα!!!
Τέλος, ευθύνη έχουμε και εμείς ως εκλογικό σώμα γιατί δεν τους ελέγχουμε (πριν και μετά τις εκλογές) ή συντασσόμαστε με τις αυθαιρεσίες τους ή/και την σιωπή μας. Μετά, είμαστε όλοι Διαμαρτυρόμενοι, Κλαιόμενοι, Καιόμενοι και Πνιγμένοι παραδείγματα άπειρα βλ. τα του οίκου μας, Πυρκαγιά στο Μάτι κλπ
Με εκτίμηση
Δεκαγένης
Σε συζητήσεις πρόσωπο με πρόσωπο, σου έχω εξιστορήσει παρασκήνια των πολιτικών γεγονότων των τελευταίων 40 ετών κι έχεις πλήρη εικόνα του τοπίου. Το χειρότερο με τους πρωταγωνιστές της καμαρίλας είναι ότι παραμένουν αδιόρθωτοι και με κάποιο μαγικό τρόπο μεταλαμπαδεύουν τη βλακεία τους στις επόμενες γενιές. Για να συνεχιστεί η παράδοση. Κατά τα άλλα θεωρούν εαυτούς πολύτιμους, αναντικατάστατους...
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλω να ελπίζω και να πιστεύω ότι, οι παραδόσεις είναι για να σπάνε κάποια στιγμή!.....τώρα θα μου πεις πια ευλογημένη στιγμή θα είναι αυτή?Η μουλωχτή καμαρίλα,καμαράκι ή καμαρίνι θα πρέπει να γίνει Εκκλησία του Δήμου εξασφαλίζοντας την ισότητα του λόγου, παρέχοντας το δικαίωμα της δημόσιας ομιλίας και αναλαμβανοντας ευθύνες με υποχρεώσεις και δικαιώματα οι κρίνοντες και οι κρινόμενοι... να αποφύγουμε τον ατομικό ωφελιμισμό αναδεικνυοντας, το δίκαιον, το νόμιμον, το γενικο συμφέρον, το δυνατόν, το καλόν, το ευχάριστον...... θέλω να πιστεύω ότι δεν χαρακτηριζομαι ιδεολόγος ή καλύτερα ουτοπικός!!!ή Μάλλον είμαι, στην εποχή εποχή του Σώζων Εαυτόν Σωθήτω, των Ξεπουλημένων,των Δήθεν και της Κυβίστησις άνευ αξιοπρέπειας.....εις μάτην να πιστεύουμε στην ομορφιά του ονείρου ή/και του οράματος!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΨυχή Βαθιά
Δεκαγένης