*Γιορτινές μέρες κι ο Μάρκος προβληματίζεται για το Δώρο που θα στείλει στην "Ενωτική" παράταξη που τελεί "υπό κατασκευήν".
Ως ανταπόδοση, εξυπακούεται, για το ανέλπιστο Δώρο που οι ιθύνοντες νόες της μελλοντικής αντιπάλου, τού έκαναν με την έμπνευση να τη θεμελιώσουν πάνω σε λογικές αποκλεισμών των μη αρεστών.
Έμπνευση που θα τού χαρίσει μια δια περιπάτου νίκη στις δημοτικές εκλογές.
Κι από την πρώτη Κυριακή.
Τώρα για το αν θα είναι λουλούδια ή γλυκά, μάλλον θα το αποφασίσει η Δώρα, λόγω αρμοδιότητας και συνάφειας...
*Λόγια μεγάλα, παχιά λόγια, ύμνοι και δοξαστικά, σάλια και γλειψίματα προς εκείνον που μόλις τέσσερα χρόνια πριν έφτυνε με χοντρές ροχάλες.
Κι έφτυνε με βολές κατά ριπάς.
Λεονταρισμοί -ως γνήσιο ποντίκι που βρυχάται- προς πάσα άλλη κατεύθυνση, στην αγωνιώδη προσπάθεια να αυτοσυστηθεί/αυτοχρισθεί ως παράγων και δη σημαντικός.
Καμία συστολή, καμία αυτοσυγκράτηση.
Καμώματα που σου φτιάχνουν τη διάθεση ακόμα και στις πιο μαύρες μέρες σου.
Η επιτομή της γελοιότητας σε όλο της το παρακμιακό μεγαλείο.
*Σάββατο βράδυ (22/12) και είναι σε εξέλιξη η εκδήλωση του Συλλόγου Παραδοσιακού οικισμού στην καρδιά της Παροικίας.
Ο κόσμος λίγος, ελάχιστος μέχρι τις 9 περίπου, παρά την καλή προετοιμασία των ακούραστων διοργανωτών και την εορταστική ατμόσφαιρα που ήταν διάχυτη.
Σε παρατήρησή μου πως έτσι ήταν (αμέτοχος) ανέκαθεν ο κόσμος της Παροικίας, κάποιος έσπευσε να με "διορθώσει" ισχυριζόμενος πως η βασική αιτία είναι ότι "έχουν φύγει όλοι"...
Είναι αλήθεια ότι στην συνέχεια το πράγμα κάπως έστρωσε και δειλά-δειλά εμφανίστηκαν καμιά ογδονταριά άτομα και έσωσαν την παρτίδα.
Έλα μου όμως που κάτι με έτρωγε και μπήκα στην διαδικασία να πάρω σβάρνα τα μαγαζιά στην ευρύτερη περιοχή.
Δεν έπεφτε καρφίτσα!
Είναι που είχαν "φύγει όλοι"...
*Η κατάσταση με τα σκουπίδια σε λίγα χρόνια θα είναι μη διαχειρίσιμη.
Ή, σωστότερα, θα είναι εφιαλτική.
Παρά τα ανακοινωθέντα, παρά τις διαβεβαιώσεις και τους καθησυχασμούς αρμοδίων και παρατρεχάμενων τον περασμένο χειμώνα.
Κάποιοι εσχάτως, κάτι άρχισαν ν' αντιλαμβάνονται και να σιγοψιθυρίζουν.
Δεν πειράζει.
Αυτός ο τόπος άλλωστε βρίθει προφητών κατόπιν εορτής.
Καθώς κι Επιμηθέων.
Όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου θα έχουν "ξεχάσει" τις αλλεπάλληλες (από δεκαπενταετίας) εκκλήσεις μου να προχωρήσουν σε άλλο μοντέλο διαχείρισης (Χ.Υ.Τ.Υ.) και θα σπεύσουν να οικειοποιηθούν την πρωτιά ή και την αποκλειστικότητα.
Εκτός της βλακείας εννοείται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου