ΓΙΑ ΕΜΠΕΔΩΣΗ...

  Ίσως λόγω καλοκαιριού κάποιοι να μην είχαν χρόνο για ανάγνωση.

Γι αυτό και τους πιάνω αδιάβαστους.

Τώρα λοιπόν -με τον καιρό σύμμαχο- ας διαβάσουν τι έγραφα (8/8) κι ας αφήσουν τα σάπια κατά μέρος 

 

ΤΗΣ ΒΙΩΣΙΜΗΣ...

* Ένα μικρό δείγμα του πως λειτουργούν οι αρχές σε άλλες χώρες με μεγάλες τουριστικές ροές, όταν προκύπτουν δυσλειτουργίες, παίρνομε από την είδηση που αλίευσα στο Κουτί της Πανδώρας: 

 Το Άμστερνταμ θέλει να ρυθμίσει τις ροές των τουριστών στην περίφημη Κόκκινη Συνοικία

Το δημοσιεύω, επειδή όποτε αποτολμήσω να προτείνω μέτρα ελέγχου του τουρισμού, θεωρούνται ανήκουστα και μη εναρμονισμένα με το πνεύμα της εποχής.
Όπως βλέπετε ακόμη και στα μπουρδέλα τους οι κανονικές χώρες επιβάλλουν κανόνες.
Εμείς απλώς ανεχόμαστε, ή ακόμα χειρότερα, μπουρδελοποιούμε τα πάντα...

*Τρίτη πρωί γύρω στις 11 παρά και η πρωτεύουσα και λιμάνι του νησιού ζει συνθήκες απόλυτου μποτιλιαρίσματος.
Σε κατάσταση σοκ φίλος πρώην συνάδελφος, μόνιμα διαμένων στα Μάρμαρα με καλεί στο κινητό προκειμένου να μου εκφράσει την οργή και την απελπισία του για την κατάσταση.
Το τι έγινε δεν περιγράφεται με λόγια.
Η προσπάθειά του να παραλάβει συγγενικό του πρόσωπο από το λιμάνι αποδείχθηκε σκέτος εφιάλτης.
Τελικά μετά την παραλαβή επέστρεψε στο χωριό μέσω Αλυκής... 
Παρεπιπτώντος/Ηθικόν δίδαγμα:
  Να τη χαίρεστε την πρότασή σας περί πεζοδρόμησης του παραλιακού της Παροικιάς, όσοι τέλος πάντων είχατε τη φαεινή αυτή ιδέα.
Ανατριχίλα προκαλεί και μόνο η υπόθεση εργασίας περιλαμβάνουσα το ενδεχόμενο εφαρμογής της...

*Όσοι ισχυρίζονται ότι τα σοβαρά προβλήματα υδροδότησης της Αλυκής κλπ οφείλονται μόνον ή κυρίως σε κακή διαχείριση ή προβληματική οργάνωση της ΔΕΥΑΠ, απλώς εστιάζουν στο δέντρο χάνοντας από το οπτικό τους πεδίο το δάσος.
Και το δάσος δεν είναι άλλο από το γεγονός πως το νησί και ειδικότερα η περιοχή δέχεται πολύ περισσότερο από όσο μπορεί να εξυπηρετήσει κόσμο.
 Άρα καταναλώνει περισσότερο νερό από όσο μπορεί αντικειμενικά να εξασφαλίσει!
Επιτέλους καταλάβετέ το: Έχει προ πολλού υπερβεί τα όρια βιωσιμότητάς του το νησί με τις άστοχες και ανόητες επιλογές στην κατεύθυνση της ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ.
Και δυστυχώς κανένα λογικό συμπέρασμα δεν φαίνεται να προκύπτει από τα αναμενόμενα παθήματα που ολοένα και πληθαίνουν. 
Και θα πληθαίνουν μέχρι τελικής πτώσης;

*Τα παράπονα (σε κάποιες περιπτώσεις οργισμένα) παλαιών και φανατικών επισκεπτών για το ξεχαρβάλωμα στο νησί, τελειωμό δεν έχουν.
Είναι δε τόσο διαδεδομένα, που σε κάθε συνάντηση (και σε καθημερινή βάση συναντιέμαι με δεκάδες από αυτούς) τρέμω στην ιδέα πως θα μου αρχίσουν τον εξάψαλμο.
Κάτι η οικειότητα, κάτι το γεγονός της πολυετούς εμπλοκής μου στα κοινά, με έχουν καταστήσει κουτί παραπόνων πολλών πικραμένων "πελατών" της Πάρου.
Στα αυτιά των αρμοδίων άραγε φτάνουν μονάχα τα ευχάριστα;