Διάβασα προ ημερών ανάρτηση συμπολίτη για το θέμα της κατασκευής (προ)σχολικών μονάδων στο Αγροκήπιο και για πολλοστή φορά μπήκα στη διαδικασία να ψάχνομαι και ν' αναρωτιέμαι:
Πως συμβαίνει να έχουν χαθεί τα "ίχνη" άλλης μιας (δικής μου όλως τυχαίως...) πρότασης που ετέθη με τον πλέον επίσημο τρόπο προς συζήτηση στο Δημ.Συμβούλιο, σε μια περίοδο μάλιστα που υπήρχε τρομερή πίεση από γονείς μη εξυπηρετούμενων παιδιών και αγωνιώδης προσπάθεια (άκαρπη τελικά) για εξεύρεση ακόμη και προσωρινής λύσης;
Επειδή ετύγχανα αντιπρόεδρος του δ.σ του παιδικού σταθμού της Παροικίας την περίοδο 2007-2010, γνώριζα καλύτερα από πολλούς όψιμα ευαισθητοποιημένους το μέγεθος και την επιτακτικότητα του ζητήματος και ορμώμενος από αυτή την αναγκαιότητα άλλωστε υπέβαλα την συγκεκριμένη πρόταση.
Θα μου πει κάποιος επαΐων περί τα τοπικοαυτοδιοικητικά μας:
Κάπως έτσι δεν χάθηκαν τα ίχνη και της πρότασής σου για τη διεκδίκηση του ακινήτου της Αγροτικής Τράπεζας σε μια περίοδο που υφίστατο ακόμη η ΕΑΣ που θα μπορούσε να την έχει διασώσει από την ολοκληρωτική καταστροφή;
Κάπως έτσι δεν χάθηκαν τα ίχνη της πρότασής σου για μετατροπή της τεράστιας αίθουσας του ΕΠΑΛ σε πολιτιστικό κέντρο για να φανερωθεί 7 χρόνια μετά από το "πουθενά";
Κάπως έτσι δεν χάθηκαν τα ίχνη της πρότασής σου να μην προχωρήσει το έργο κατασκευής του νηπιαγωγείου Αγκαιριάς, αλλά να υποκατασταθεί με εκείνο της κατασκευής ενός σύγχρονου δημοτικού σχολείου;
Κάπως έτσι δεν "εξαερώθηκε" η πάγια θέση σου περί αξιοποίησης των νερών των ΒΙΟΚΑ για αρδευτικούς σκοπούς;
Κάπως έτσι δεν εξαφανίστηκαν μια σειρά από ιδέες-προτάσεις οι οποίες τουλάχιστον θα βελτίωναν καταστάσεις, αν δεν επέλυαν χρονίζοντα και φλέγοντα προβλήματα;
Απάντηση;
Κάπως έτσι κι εγώ αποφάσισα να μην υπογράφω πρακτικά συνεδριάσεων από κάποιο χρονικό σημείο και μετά...
Κάπως έτσι αποφάσισα κι εγώ να γίνω "πουλόπουλος".
Διά παντός!!!
Πως συμβαίνει να έχουν χαθεί τα "ίχνη" άλλης μιας (δικής μου όλως τυχαίως...) πρότασης που ετέθη με τον πλέον επίσημο τρόπο προς συζήτηση στο Δημ.Συμβούλιο, σε μια περίοδο μάλιστα που υπήρχε τρομερή πίεση από γονείς μη εξυπηρετούμενων παιδιών και αγωνιώδης προσπάθεια (άκαρπη τελικά) για εξεύρεση ακόμη και προσωρινής λύσης;
Επειδή ετύγχανα αντιπρόεδρος του δ.σ του παιδικού σταθμού της Παροικίας την περίοδο 2007-2010, γνώριζα καλύτερα από πολλούς όψιμα ευαισθητοποιημένους το μέγεθος και την επιτακτικότητα του ζητήματος και ορμώμενος από αυτή την αναγκαιότητα άλλωστε υπέβαλα την συγκεκριμένη πρόταση.
Θα μου πει κάποιος επαΐων περί τα τοπικοαυτοδιοικητικά μας:
Κάπως έτσι δεν χάθηκαν τα ίχνη και της πρότασής σου για τη διεκδίκηση του ακινήτου της Αγροτικής Τράπεζας σε μια περίοδο που υφίστατο ακόμη η ΕΑΣ που θα μπορούσε να την έχει διασώσει από την ολοκληρωτική καταστροφή;
Κάπως έτσι δεν χάθηκαν τα ίχνη της πρότασής σου για μετατροπή της τεράστιας αίθουσας του ΕΠΑΛ σε πολιτιστικό κέντρο για να φανερωθεί 7 χρόνια μετά από το "πουθενά";
Κάπως έτσι δεν χάθηκαν τα ίχνη της πρότασής σου να μην προχωρήσει το έργο κατασκευής του νηπιαγωγείου Αγκαιριάς, αλλά να υποκατασταθεί με εκείνο της κατασκευής ενός σύγχρονου δημοτικού σχολείου;
Κάπως έτσι δεν "εξαερώθηκε" η πάγια θέση σου περί αξιοποίησης των νερών των ΒΙΟΚΑ για αρδευτικούς σκοπούς;
Κάπως έτσι δεν εξαφανίστηκαν μια σειρά από ιδέες-προτάσεις οι οποίες τουλάχιστον θα βελτίωναν καταστάσεις, αν δεν επέλυαν χρονίζοντα και φλέγοντα προβλήματα;
Απάντηση;
Κάπως έτσι κι εγώ αποφάσισα να μην υπογράφω πρακτικά συνεδριάσεων από κάποιο χρονικό σημείο και μετά...
Κάπως έτσι αποφάσισα κι εγώ να γίνω "πουλόπουλος".
Διά παντός!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου