ΕΚ ΤΟΥ ΑΡΧΕΙΟΥ...

Άλλη μια ανάρτηση αναφερόμενη σε λανθασμένες ιεραρχήσεις, προτείνοντας ταυτόχρονα εναλλακτικές λύσεις σε προβληματικές "προτεραιότητες".

Κι επειδή γίνεται αναφορά (όχι για πρώτη φορά...) στην αίθουσα του ΕΠΑΛ, επιβεβαιώνει πόσο παλιές ήταν κάποιες προτάσεις, που δυστυχώς δεν ελήφθησαν υπόψη όταν έπρεπε, από εκείνους που έπρεπε.

 

Δευτέρα, 31 Οκτωβρίου 2011

Πιπέρι στα λάχανα;

Στο ερώτημα ποια θεωρούνται τα βασικά προς επίλυση προβλήματα της Πάρου, οι ενασχολούμενοι-αιρετοί απαντούν κατά τρόπο σχεδόν στερεότυπο.

Στα μη επιδεχόμενα συζητήσεως και θεωρούμενα κατεπείγοντα συγκαταλέγονται:
1)Αεροδρόμιο
2)Εμπορικό λιμάνι
3)Πολιτιστικό κέντρο.

Ακολουθούν εκείνα που δεν τυγχάνουν ιδιαίτερα θερμής και πεισματικής αντιμετώπισης:
1)Νοσοκομείο
2)Γυμνάσιο Παροικίας (Β)

Τέλος υπάρχει και μια κατηγορία η οποία λειτουργεί ως φτωχός συγγενής και απλώς συνοδεύει ως γαρνιτούρα το "κυρίως πιάτο" της πρώτης κατηγορίας για την οποία δεν θα κάνουμε άλλη αναφορά.

Αν θελήσουμε να ιεραρχήσουμε τις ανάγκες- άρα και απαιτήσεις μας-με γνώμονα τον κοινό νου, θα προβαίναμε σε καταγραφή με σειρά προτεραιότητας ως κάτωθι:
1)Υγεία-Κοινωνική Πρόνοια
2)Παιδεία
3)Συγκοινωνίες-υποδομές
4)Πολιτισμός
5)Αθλητισμός, κλπ

Έτσι ακούγεται παράξενα η πρόταξη του Πολιτιστικού κέντρου ως αναγκαίου έργου για το νησί, όταν οι ελλείψεις π.χ. σε σχολικές αίθουσες είναι ακόμη τραγικές.
Υπάρχουν ανάγκες, που ενώ έχουν πιστοποιηθεί στο παρελθόν και τώρα είναι οξύτερες, προσπερνούνται με χαρακτηριστική ευκολία και αδιαφορία, δίνοντας προτεραιότητα σε θέματα που θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν με έξυπνες και οικονομικές λύσεις, λαμβανομένων υπόψιν πάντοτε των απελπιστικών συνθηκών στα δημόσια οικονομικά, που στερούν πόρους και επενδύσεις σε έργα και υποδομές στην περιφέρεια.

Δεν είναι δυνατόν σε ένα νησί που στεγάζει τα παιδιά του γυμνασίου Παροικίας σε κοντέινερ, που δεν έχει ακόμη κατασκευάσει ένα σωστό κτίριο για τα παιδιά του δημοτικού της Αγγαιριάς, αν και οι συνθήκες ωρίμασαν προ δεκαετίας, να επιδιώκει χρηματοδότηση από την Περιφέρεια Ν.Αιγαίου για το πολιτιστικό κέντρο!

Δεν είναι δυνατόν επαναλαμβάνουμε να συμβαίνει κάτι τέτοιο, όταν το ΕΠΑΛ διαθέτει αίθουσα ιδανική  για πολιτιστικές και όχι μόνο εκδηλώσεις, φτάνει να υπάρξει μια μικρή και ολιγοέξοδη παρέμβαση προκειμένου να διευθετηθούν ζητήματα ηχομόνωσης, παρέμβασης που αποτιμάται σε περίπου 30-35.000 ευρώ, ποσό ελάχιστο μπροστά στο ασύλληπτο που θα απαιτηθεί για την κατασκευή  πολιτιστικού μεγάρου...
Η πρόταση αυτή αν και ετέθη την περασμένη τετραετία από δημοτικό σύμβουλο (που ήταν μέλος της σχολικής επιτροπής του ΕΠΑΛ), πέρασε στα αζήτητα με ότι αυτό συνεπάγεται...

Εμείς δεν υποτιμούμε τον πολιτισμό-όπως κακοπροαίρετα θα σπεύσουν κάποιοι να πουν-πιστεύουμε όμως ακράδαντα πως η σωστή λειτουργία της παιδείας προηγείται!!!
Πολύ δε περισσότερο όταν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις.
Αλλιώς να υποθέσουμε πως επειδή υπάρχει πολύ "πιπέρι" ρίχνουμε και στα λάχανα;