Δυστυχώς, όμως ακόμα κι αυτοί οι λίγοι που αποφάσισαν να διαφοροποιηθούν από τον κανόνα της μονοκαλλιέργειας του τουρισμού, δεν έτυχαν της απαραίτητης στήριξης. τόσο από την τοπική κοινωνία, όσο και από την πολιτεία.
Για την τοπική μας αυτοδιοίκηση ούτε λόγος να γίνεται.
Αυτή, διαχρονικά, έχει χρήμα και φαιά ουσία εν αφθονία, για να τα σκορπά στα ξεπερασμένα και παλιομοδίτικα τουριστικά γιουσουρούμ, τις κατ΄ευφημισμόν "τουριστικές εκθέσεις", προσφέροντας ταυτόχρονα πολύ μεγάλα και παχιά λόγια "στήριξης" στους οραματιστές.
Μέσα από ένα καλά επεξεργασμένο σχέδιο και την συνεργασία των τοπικών φορέων, θα μπορούσε το νησί:
1) να διαθέτει τουλάχιστον αυτάρκεια σε γεωργικά και κτηνοτροφικά προϊόντα, οργανώνοντας παράλληλα τη μεταποίηση και την προώθηση των προϊόντων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
2) να αναπτύξει ορθολογικά τον τομέα της (φθίνουσας πλέον) αλιείας σε συνδυασμό με τις ιχθυοκαλλιέργειες, προβαίνοντας σε κινήσεις ανάλογες με αυτές του γεωργικού τομέα.
3)να αξιοποιήσει παραγωγικά την πλούσια χλωρίδα, ειδικότερα τα σπάνιας ποιότητας βότανα που είναι ενδημικά και αυτοφυή και θεωρούνται περιζήτητα στις διεθνείς αγορές.
Κι εδώ απαιτούνται σοβαρές κινήσεις (κι όχι πασαλείμματα) με καθετοποιημένο μηχανισμό παραγωγής-μεταποίησης-διάθεσης.
4)να αναπτύξει μικρές βιοτεχνικές μονάδες για προϊόντα μεγάλης προστιθέμενης αξίας, περιζήτητα στην εσωτερική αλλά και στις ξένες αγορές, ακολουθώντας το παράδειγμα άλλων περιοχών.
5)να εκμεταλλευτεί δημιουργικά την ιστορία και τον πολιτισμό του, μέσα από ένα δίκτυο καλλιτεχνικών, πνευματικών και επιστημονικών δραστηριοτήτων και υποδομών(υπάρχουν πολλές προτάσεις και ιδέες από παλιά).
Αυτοί είναι οι πέντε κεντρικοί πυλώνες στήριξης για μια διαφορετικού τύπου ανάπτυξη, πέραν της τουριστικής, κατά τη δική μου γνώμη, έτσι όπως έχει εκφραστεί κατά κόρον μέσα από προεκλογικά προγράμματα δημοτικών παρατάξεων (που έμειναν στα χαρτιά...) στις οποίες μετείχα και κυρίως σε δημόσιες παρεμβάσεις μου στο παρελθόν, μέσα από ομιλίες, συνεντεύξεις και άρθρα στον τοπικό τύπο.
Αν δεν συμβεί αυτό τώρα που η σφαλιάρα της πανδημίας κατέρριψε το μύθο της "βαριάς βιομηχανίας" δεν θα συμβεί ποτέ...
διαβάστε τα προηγούμενα εδώ: 1)Η ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΩΣ ΑΙΤΙΑ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ ΤΗΣ "ΒΑΡ...
2)Η ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΩΣ ΑΙΤΙΑ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ ΤΗΣ "ΒΑΡ...
Για την τοπική μας αυτοδιοίκηση ούτε λόγος να γίνεται.
Αυτή, διαχρονικά, έχει χρήμα και φαιά ουσία εν αφθονία, για να τα σκορπά στα ξεπερασμένα και παλιομοδίτικα τουριστικά γιουσουρούμ, τις κατ΄ευφημισμόν "τουριστικές εκθέσεις", προσφέροντας ταυτόχρονα πολύ μεγάλα και παχιά λόγια "στήριξης" στους οραματιστές.
Μέσα από ένα καλά επεξεργασμένο σχέδιο και την συνεργασία των τοπικών φορέων, θα μπορούσε το νησί:
1) να διαθέτει τουλάχιστον αυτάρκεια σε γεωργικά και κτηνοτροφικά προϊόντα, οργανώνοντας παράλληλα τη μεταποίηση και την προώθηση των προϊόντων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
2) να αναπτύξει ορθολογικά τον τομέα της (φθίνουσας πλέον) αλιείας σε συνδυασμό με τις ιχθυοκαλλιέργειες, προβαίνοντας σε κινήσεις ανάλογες με αυτές του γεωργικού τομέα.
3)να αξιοποιήσει παραγωγικά την πλούσια χλωρίδα, ειδικότερα τα σπάνιας ποιότητας βότανα που είναι ενδημικά και αυτοφυή και θεωρούνται περιζήτητα στις διεθνείς αγορές.
Κι εδώ απαιτούνται σοβαρές κινήσεις (κι όχι πασαλείμματα) με καθετοποιημένο μηχανισμό παραγωγής-μεταποίησης-διάθεσης.
4)να αναπτύξει μικρές βιοτεχνικές μονάδες για προϊόντα μεγάλης προστιθέμενης αξίας, περιζήτητα στην εσωτερική αλλά και στις ξένες αγορές, ακολουθώντας το παράδειγμα άλλων περιοχών.
5)να εκμεταλλευτεί δημιουργικά την ιστορία και τον πολιτισμό του, μέσα από ένα δίκτυο καλλιτεχνικών, πνευματικών και επιστημονικών δραστηριοτήτων και υποδομών(υπάρχουν πολλές προτάσεις και ιδέες από παλιά).
Αυτοί είναι οι πέντε κεντρικοί πυλώνες στήριξης για μια διαφορετικού τύπου ανάπτυξη, πέραν της τουριστικής, κατά τη δική μου γνώμη, έτσι όπως έχει εκφραστεί κατά κόρον μέσα από προεκλογικά προγράμματα δημοτικών παρατάξεων (που έμειναν στα χαρτιά...) στις οποίες μετείχα και κυρίως σε δημόσιες παρεμβάσεις μου στο παρελθόν, μέσα από ομιλίες, συνεντεύξεις και άρθρα στον τοπικό τύπο.
Αν δεν συμβεί αυτό τώρα που η σφαλιάρα της πανδημίας κατέρριψε το μύθο της "βαριάς βιομηχανίας" δεν θα συμβεί ποτέ...
διαβάστε τα προηγούμενα εδώ: 1)Η ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΩΣ ΑΙΤΙΑ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ ΤΗΣ "ΒΑΡ...
2)Η ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΩΣ ΑΙΤΙΑ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ ΤΗΣ "ΒΑΡ...
Ουδείς προφήτης στο τόπο του αγαπητε Σπυράκο.Τα έχουμε ξαναματαπεί.Και τότε μόνος και τώρα μόνος.Εντύπωση μουκάνει πως έστω κι αυτή την ύστατη ώρα πουθενά δε γίνεται αναφορά στο όνομά σου σε αντίθεση με κάποιους που βγήκανε ξαφνικά στον "αφρό" και γίνεται πάρτι στα σοσιαλ.το καλυτεροτερο στη νεα εποχή του κορονοϊού είναι που όλοι οι υπεύθυνοι για το κατάντημα της πατρίδας θα βγούνε κι από πάνω και θα ζητήσουν και τα ρέστα.Χρόνια πολλά και να χαιρεσαι την οικογενεια. Ενας φίλος.
ΑπάντησηΔιαγραφήXρόνια πολλά κι από μένα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα σε παρακαλέσω όμως να δεχθείς μια ουσιώδη διόρθωση: Δεν υπήρξα ο ΜΟΝΟΣ που αντιτάχθηκε στο μοντέλο ανάπτυξης που ακολουθήθηκε.
Υπήρξαν κι άλλοι, όχι πολλοί, ελάχιστοι για την ακρίβεια, αλλά υπήρξαν.
Έναν από αυτούς τον αναφέρω (Σωτήρης)μάλιστα.
Πρέπει να σεβόμαστε τον κάθε άνθρωπο χωριστά.
Δεν είμαστε άμορφη μάζα.