Λίγες μέρες μετά τη δημοσίευση ενός άρθρου[1] μου στον ιστότοπο slpress.gr αναφορικά με το πως νοηματοδοτούνται οι διακοπές σήμερα επηρεαζόμενες από το lifestyle της εποχής και τα social media, διάβασα τυχαία τον όρο «staycation» σε ένα άρθρο[2]. Ο αρθρογράφος Γιάννης Τσεκούρας συνοψίζει τον ορισμό της έννοιας, όπως αυτός περιγράφεται στο διαδίκτυο: «Ο όρος έχει και σελίδα στη Wikipedia. Εκεί διαβάζουμε πως πρόκειται για μια περίοδο «κατά την οποία ένα άτομο ή μια οικογένεια μένει στο σπίτι του και συμμετέχει σε δραστηριότητες αναψυχής σε απόσταση μιας ημέρας από το σπίτι του και δεν απαιτεί διανυκτέρευση. Στα βρετανικά αγγλικά, ο όρος αναφέρεται όλο και περισσότερο στον εγχώριο τουρισμό: διακοπές στη χώρα, σε αντίθεση με ταξίδια στο εξωτερικό». Επίσης, «οι συνήθεις δραστηριότητες ενός staycation περιλαμβάνουν τη χρήση της πισίνας, επισκέψεις σε τοπικά πάρκα και μουσεία, και συμμετοχή σε τοπικά φεστιβάλ και πάρκα αναψυχής». Σύμφωνα με διάφορα δημοσιεύματα που κυκλοφορούν σχετικά με το θέμα, υποτίθεται πως πρέπει κανείς να φέρει τις διακοπές…στο σπίτι του, με ό,τι κι αν σημαίνει αυτό.»
Βεβαίως, τα τελευταία χρόνια είμαστε εξοικειωμένοι με «αγγλισμούς» που έχουν κατακτήσει ισχυρή θέση στο καθημερινό μας λεξιλόγιο. Να λοιπόν άλλη μια, για να μην σταματά η διαδικασία της εκπαίδευσης της σκέψης μας από τις μόδες της εποχής.
Όπως πολύ εύστοχα αναφέρει η κ. Χριστιάνα Στυλιανού σε άρθρο[3] της περιγράφοντας το staycation ως μια απόπειρα ρομαντικοποίησης της φτώχειας: «Όλες αυτές οι «χαριτωμενιές» που ρομαντικοποιούν την φτώχεια και την ανέχεια, δεν αποτελούν λύση, αλλά έναν εμπαιγμό για τους ανθρώπους που παλεύουν καθημερινά να επιβιώσουν.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου