Σκηνικό πρώτο: Αρχές Σεπτέμβρη 2022 και στην παραλία της Π.Αλυκής 5-6 βεγγαλικά ασυνείδητων προκαλούν πυρκαγιά μέσα σε κάδους απορριμμάτων(ποινικό αδίκημα, ή όχι;), στον άτυπο σκουπιδότοπο που υπάρχει εκεί εδώ και χρόνια με ευθύνη του δήμου.
Ευτυχώς η φωτιά σβήστηκε άμεσα με την παρέμβαση κυρίως πολιτών αρχικά.
Θυμίζω την προηγηθείσα πυρκαγιά του Ιουλίου, από "άγνωστη αιτία" που κατέκαψε τους κάδους και παρολίγον να επεκταθεί στην ευρύτερη περιοχή.
Σκηνικό δεύτερο: μέσα Ιουνίου 2024 και από τα διάφορα "ογκώδη" αντικείμενα που είναι πεταμένα στην ίδια περιοχή ίπτανται διάφορα από αυτά εξαιτίας των θυελλωδών ανέμων που πνέουν στην περιοχή.
Από καθαρό θαύμα γλύτωσε διερχόμενος πολίτης της Πάρου, αφού η λαμαρίνα (2,5μ.Χ1,20μ. περίπου) πέρασε κυριολεκτικά πάνω από το κεφάλι του!
Κινδύνεψε κοντολογίς όχι μόνο η σωματική του ακεραιότητα, αλλά η ίδια η ζωή του.
Σκηνικό τρίτο: Από κατεδάφιση που πραγματοποιήθηκε εκείνο το διάστημα, στον ίδιο χώρο πετάχτηκαν υλικά πλούσια σε αμίαντο (ελενίτ), τα οποία ως γνωστόν έχουν κυριολεκτικά επικηρυχθεί από την Ε.Ε.
Η απόρριψη επικίνδυνων τοξικών υλικών δεν αποτελεί απλώς ποινικό αδίκημα, αλλά κακουργηματικού χαρακτήρα.
Αν αυτά τα ολίγα που σας παραθέτω ως προσωπικά βιώματα από την δράση κάποιων αντικοινωνικών στοιχείων, δεν συνιστούν επαρκή αιτιολογία για την τοποθέτηση καμερών σε τέτοιους "υψηλής αισθητικής" χώρους, τότε πραγματικά θα καταπιώ το πληκτρολόγιό μου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου