Αυτά που ζούμε σε ενεστώτα χρόνο, πολλές φορές δεν γίνονται επακριβώς αντιληπτά.
Κάτι η εγγύτητα των γεγονότων, κάτι η απερισκεψία, κάτι η ελαφρότητα στην προσέγγισή τους και η ανάγνωση, πολύ περισσότερο η ερμηνεία, καθίσταται προβληματική, ενίοτε σοβαρά πάσχουσα.
Αυτό που συμβαίνει με την καθημερινή εκποίηση της παριανής γης δείχνει ν' αφήνει αδιάφορους απαξάπαντες, πολιτικούς και πολίτες.
Ο ιστορικός του μέλλοντος θα δυσκολευθεί πάρα πολύ, προκειμένου να κατανοήσει τους λόγους που οδήγησαν μια ολόκληρη κοινωνία να επιλέξει την αυτοδιάλυσή της και την υποκατάστασή της από επήλυδες κάθε είδους και κάθε προέλευσης.
Θα δυσκολευθεί να κατανοήσει πως επέτρεψαν οι σύγχρονοι παριανοί να ξεπουληθεί η γη τους σε πάσης φύσεως "επενδυτές" και λαμόγια και να μετατραπεί σε γήπεδο ακραίας κερδοσκοπίας και εργαστήριο παραγωγής της νέας φούσκας ακινήτων, η οποία κάποια στιγμή -όπως είναι προδιαγεγραμμένο- θα σκάσει και θα συμπαρασύρει κι αυτούς τους λίγους που θα έχουν καταφέρει να παραμείνουν στο νησί, έπειτα από την ολετήρια δράση του υπερτουρισμού.
Θα δυσκολευθεί να κατανοήσει την αιτιοκρατία που αντιστοιχείται στην επιλογή να γίνει αυτός ο ευλογημένος τόπος στάχτη και μπούρμπερη, από τις τραγικές επιλογές (πχ νέο μεγάλο αεροδρόμιο) αμφότερων, πολιτών και πολιτικών τους εκπροσώπων.
Θα μείνει άναυδος μπροστά στην απόλυτη κυριαρχία της αυτοχειριαστικής ιδεολογίας του Ηροστρατισμού, που σαγήνεψε και καθυπόταξε ακόμα κι εκείνους που αυτοπροσδιορίζονταν ως "ψαγμένοι" και αντισυμβατικοί και παρασυρμένοι από το ρεύμα, συνέβαλαν σημαντικά στο να καεί το νησί, όχι μόνο μεταφορικά, αλλά και κυριολεκτικά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου