Πέμπτη, 19 Απριλίου 2018
Η ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΟΥ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟΥ
Όταν 20
χρόνια πριν ξεκίνησα την προσπάθεια για λειτουργική αναβάθμιση του
διθέσιου δημοτικού σχολείου Αγκαιριάς με ταυτόχρονη διεκδίκηση
κατασκευής νέας κτιριακής εγκατάστασης που να πληροί όλες τις απαιτήσεις
ενός σύγχρονου σχολείου, μίλησα για την απόδειξη του αυτονόητου.
Η προσπάθεια να πειστεί το "ακροατήριο" εντός και εκτός χωριού μόνο εύκολη δεν υπήρξε.
Στην αρχή πορεύτηκα σχεδόν μόνος, στη συνέχεια -ευτυχώς- και με πολύ "πρήξιμο", προέκυψαν συμπαραστάτες και συναγωνιστές.
Τελικά μέσα από πολλές δυσκολίες και μέσα σε διάστημα δυόμιση ετών, καταφέραμε να αναβαθμίσουμε το μέχρι τότε διθέσιο (!!) δημοτικό μας σχολείο σε εξαθέσιο, οπότε και άνοιξε διάπλατα ο δρόμος για τον τελικό στόχο της ανέγερσης νέας σχολικής μονάδας.
Παρά το πέρασμα 18 ολόκληρων ετών κι ενώ καθ όλο αυτό το διάστημα προκρίνονται και υλοποιούνται αντίστοιχα έργα σε άλλα δημοτικά διαμερίσματα (βλ. το πιο πρόσφατο του βρεφονηπιακού σταθμού π.χ.) η Αγκαιριά αν και είναι το τρίτο σε πληθυσμό δ.διαμέρισμα δεν έχει αξιωθεί να στεγάσει την πρωτοβάθμια εκπαίδευσή της σε απόλυτα εναρμονισμένες με το σήμερα κτιριακές εγκαταστάσεις.
Δυστυχώς το θέμα έχει παραπεμφθεί στις γνωστές καλένδες και η ευθύνη βαραίνει πολλές πλάτες.
Έχω αναφερθεί διεξοδικότερα πολλές φορές στο παρελθόν μέσω αυτού του ιστολογίου.
Θυμίζω μια από αυτές:
Κυριακή, 11 Μαΐου 2014
Δημοτικό Σχολείο Αγκαιριάς. Που το είδατε που το απαντήσατε;
Επανερχόμαστε σ' ένα θέμα το οποίο δυστυχώς συστηματικά αποσιωπάται από τους ενασχολούμενους με τα κοινά, θητεύσαντες ή μέλλοντες αιρετούς.
Η Αγκαιριά από τον Μάιο του 2001, όταν δηλαδή αναβαθμίστηκε το σχολείο της σε εξαθέσιο, μετά από συστηματική προσπάθεια και στοχευμένες κινήσεις δυόμιση ετών, περιμένει να δρομολογηθεί η διαδικασία για την κατασκευή νέου, σύγχρονης αντίληψης και λειτουργικότητας κτίριο, προκειμένου να στεγάσει τον κατάφωρα αδικούμενο μαθητικό της πληθυσμό.
Η αδιαφορία όλων αυτών των ετών βαραίνει πολλούς και σε διάφορα "πόστα".
Βαραίνει τους κατοίκους που άφησαν να "ξεφουσκώσει" το αίτημα...
Βαραίνει φυσικά και τους φορείς της σχολικής κοινότητας.
Πρωτίστως βαραίνει όμως την πολιτική ηγεσία του τόπου, η οποία παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις του υποφαινόμενου, σφυρίζει αδιάφορα τόσα χρόνια, υποδυόμενη την ανήξερη και αμέτοχη.
Το πλέον ανησυχητικό είναι η πανηγυρική απουσία του αιτήματος από τον προεκλογικό διάλογο.
ΝΤΡΟΠΗ!!!
...Μέχρι να ιδρώσει κάποιο αυτί!!!
Η προσπάθεια να πειστεί το "ακροατήριο" εντός και εκτός χωριού μόνο εύκολη δεν υπήρξε.
Στην αρχή πορεύτηκα σχεδόν μόνος, στη συνέχεια -ευτυχώς- και με πολύ "πρήξιμο", προέκυψαν συμπαραστάτες και συναγωνιστές.
Τελικά μέσα από πολλές δυσκολίες και μέσα σε διάστημα δυόμιση ετών, καταφέραμε να αναβαθμίσουμε το μέχρι τότε διθέσιο (!!) δημοτικό μας σχολείο σε εξαθέσιο, οπότε και άνοιξε διάπλατα ο δρόμος για τον τελικό στόχο της ανέγερσης νέας σχολικής μονάδας.
Παρά το πέρασμα 18 ολόκληρων ετών κι ενώ καθ όλο αυτό το διάστημα προκρίνονται και υλοποιούνται αντίστοιχα έργα σε άλλα δημοτικά διαμερίσματα (βλ. το πιο πρόσφατο του βρεφονηπιακού σταθμού π.χ.) η Αγκαιριά αν και είναι το τρίτο σε πληθυσμό δ.διαμέρισμα δεν έχει αξιωθεί να στεγάσει την πρωτοβάθμια εκπαίδευσή της σε απόλυτα εναρμονισμένες με το σήμερα κτιριακές εγκαταστάσεις.
Δυστυχώς το θέμα έχει παραπεμφθεί στις γνωστές καλένδες και η ευθύνη βαραίνει πολλές πλάτες.
Έχω αναφερθεί διεξοδικότερα πολλές φορές στο παρελθόν μέσω αυτού του ιστολογίου.
Θυμίζω μια από αυτές:
Κυριακή, 11 Μαΐου 2014
Δημοτικό Σχολείο Αγκαιριάς. Που το είδατε που το απαντήσατε;
Επανερχόμαστε σ' ένα θέμα το οποίο δυστυχώς συστηματικά αποσιωπάται από τους ενασχολούμενους με τα κοινά, θητεύσαντες ή μέλλοντες αιρετούς.
Η Αγκαιριά από τον Μάιο του 2001, όταν δηλαδή αναβαθμίστηκε το σχολείο της σε εξαθέσιο, μετά από συστηματική προσπάθεια και στοχευμένες κινήσεις δυόμιση ετών, περιμένει να δρομολογηθεί η διαδικασία για την κατασκευή νέου, σύγχρονης αντίληψης και λειτουργικότητας κτίριο, προκειμένου να στεγάσει τον κατάφωρα αδικούμενο μαθητικό της πληθυσμό.
Η αδιαφορία όλων αυτών των ετών βαραίνει πολλούς και σε διάφορα "πόστα".
Βαραίνει τους κατοίκους που άφησαν να "ξεφουσκώσει" το αίτημα...
Βαραίνει φυσικά και τους φορείς της σχολικής κοινότητας.
Πρωτίστως βαραίνει όμως την πολιτική ηγεσία του τόπου, η οποία παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις του υποφαινόμενου, σφυρίζει αδιάφορα τόσα χρόνια, υποδυόμενη την ανήξερη και αμέτοχη.
Το πλέον ανησυχητικό είναι η πανηγυρική απουσία του αιτήματος από τον προεκλογικό διάλογο.
ΝΤΡΟΠΗ!!!
...Μέχρι να ιδρώσει κάποιο αυτί!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου