Οι απόψεις για το είδος και το μέγεθος της οικονομικής κρίσης ποικίλουν.
Κάποιοι ισχυρίζονται πως υπεύθυνες γι αυτήν είναι οι διαρθρωτικές αδυναμίες του κρατικού μηχανισμού -αυτού που μονολεκτικά αποκαλούμε δημόσιο- όπως το μέγεθος, η αντιπαραγωγικότητα κλπ.
Άλλοι υπερασπίζονται με δυναμισμό την θέση πως για όλα φταίει η "καλοπέραση"των Ελλήνων με ξένα-δανεικά χρήματα,.
Άλλοι ισχυρίζονται πως η κρίση αυτή είναι απότοκος του σάπιου νεοφιλελεύθερου συστήματος των "αγορών", που στοχοποίησαν την χώρα μας αποβλέποντας σε πολλαπλά οφέλη μέσα από αλυσιδωτές εξελίξεις στον Ευρωπαϊκό οικονομικό χώρο.
Όποια κι αν είναι η πολιτική προσέγγιση του ζητήματος, όποια κι αν είναι η ιδεολογική αφετηρία του φιλοδοξούντα να δώσει ερμηνεία στα ανεξήγητα, υπάρχει κι η ιστορική διάσταση επί της οποίας ουδείς δικαιούται να διαφωνήσει!
Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα η οποία, αν και μετείχε ως νικήτρια δύναμη στους τρεις πιο αιματηρούς και καταστροφικούς πολέμους του 20ου αιώνα (βαλκανικούς και παγκόσμιους), βγήκε από αυτούς βαθύτατα πληγωμένη και εξαντλημένη, όταν όλες μα όλες οι άλλες στην πλευρά των νικητών ευρισκόμενες, απέσπασαν σημαντικά οφέλη κυρίως στον τομέα της οικονομικής τους ανάπτυξης.
Φυσικά υπήρξαν και περιπτώσεις χωρών (Γερμανία, Ιαπωνία, Ιταλία) που ο πόλεμος και οι συνέπειές του λειτούργησαν ως κινητήρια δύναμη για την οικονομική τους άνθηση, παρά το γεγονός ότι αυτές συναποτελούσαν την πλευρά του ηττημένου...
Η πατρίδα μας εκτός από κολακευτικά λόγια και εφήμερους επαίνους, τα μόνα που απέσπασε ως ευγνωμοσύνη από τους άσπονδους "φίλους και συμμάχους" ήταν ο εμφύλιος πόλεμος και η μετανάστευση του μεγαλύτερου και πιο σφριγηλού εργατικού δυναμικού...
Η λεηλασία των φυσικών και ανθρώπινων πόρων, η αρπαγή του πλούτου (χρυσός κ.α.) από τους κατακτητές Γερμανούς, δεν επέτρεψαν στην κατά τα άλλα "νικήτρια" Ελλάδα να συνέλθει ποτέ!
Και μετά άρχισε ο δανεισμός και η τοκογλυφία...
Αυτά, συνδυαζόμενα με την ανικανότητα να αναπτύξουν την χώρα και την ατολμία να διεκδικήσουν τα αυτονόητα, όλων των μεταπολεμικών κυβερνήσεων, έσπρωξαν την Ελλάδα στο σημερινό αδιέξοδο...
Έτσι η φιλολογία των ημερών που ανθεί στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες περί "ανάξιων προσοχής" και "άξιων ν' αφεθούν στη τύχη τους" Ελλήνων, ηχεί κακόηχα, ειδικά όταν προέρχεται από στόματα εκείνων που μας ΛΗΣΤΕΨΑΝ και μας ΛΕΗΛΑΤΗΣΑΝ ανελέητα στο πρόσφατο ιστορικά παρελθόν!
Ειδικότερα όταν προέρχεται από εκείνους που το ΧΡΕΟΣ ΤΟΥΣ απέναντί μας ουδόλως μπορεί να συγκριθεί με το τοκογλυφικό αλογομούρικο χρέος που μας φόρτωσαν με τις γνωστές τίμιες μεθόδους που έχουν χρησιμοποιήσει και σε άλλες περιπτώσεις "χρεωμένων" χωρών...
Απλούστατα γιατί το δικό μας απέναντί τους έστω και με τοκογλυφία μπορεί να αποτιμηθεί, ενώ το δικό τους προς εμάς με καμία δύναμη!!!
Κάποιοι ισχυρίζονται πως υπεύθυνες γι αυτήν είναι οι διαρθρωτικές αδυναμίες του κρατικού μηχανισμού -αυτού που μονολεκτικά αποκαλούμε δημόσιο- όπως το μέγεθος, η αντιπαραγωγικότητα κλπ.
Άλλοι υπερασπίζονται με δυναμισμό την θέση πως για όλα φταίει η "καλοπέραση"των Ελλήνων με ξένα-δανεικά χρήματα,.
Άλλοι ισχυρίζονται πως η κρίση αυτή είναι απότοκος του σάπιου νεοφιλελεύθερου συστήματος των "αγορών", που στοχοποίησαν την χώρα μας αποβλέποντας σε πολλαπλά οφέλη μέσα από αλυσιδωτές εξελίξεις στον Ευρωπαϊκό οικονομικό χώρο.
Όποια κι αν είναι η πολιτική προσέγγιση του ζητήματος, όποια κι αν είναι η ιδεολογική αφετηρία του φιλοδοξούντα να δώσει ερμηνεία στα ανεξήγητα, υπάρχει κι η ιστορική διάσταση επί της οποίας ουδείς δικαιούται να διαφωνήσει!
Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα η οποία, αν και μετείχε ως νικήτρια δύναμη στους τρεις πιο αιματηρούς και καταστροφικούς πολέμους του 20ου αιώνα (βαλκανικούς και παγκόσμιους), βγήκε από αυτούς βαθύτατα πληγωμένη και εξαντλημένη, όταν όλες μα όλες οι άλλες στην πλευρά των νικητών ευρισκόμενες, απέσπασαν σημαντικά οφέλη κυρίως στον τομέα της οικονομικής τους ανάπτυξης.
Φυσικά υπήρξαν και περιπτώσεις χωρών (Γερμανία, Ιαπωνία, Ιταλία) που ο πόλεμος και οι συνέπειές του λειτούργησαν ως κινητήρια δύναμη για την οικονομική τους άνθηση, παρά το γεγονός ότι αυτές συναποτελούσαν την πλευρά του ηττημένου...
Η πατρίδα μας εκτός από κολακευτικά λόγια και εφήμερους επαίνους, τα μόνα που απέσπασε ως ευγνωμοσύνη από τους άσπονδους "φίλους και συμμάχους" ήταν ο εμφύλιος πόλεμος και η μετανάστευση του μεγαλύτερου και πιο σφριγηλού εργατικού δυναμικού...
Η λεηλασία των φυσικών και ανθρώπινων πόρων, η αρπαγή του πλούτου (χρυσός κ.α.) από τους κατακτητές Γερμανούς, δεν επέτρεψαν στην κατά τα άλλα "νικήτρια" Ελλάδα να συνέλθει ποτέ!
Και μετά άρχισε ο δανεισμός και η τοκογλυφία...
Αυτά, συνδυαζόμενα με την ανικανότητα να αναπτύξουν την χώρα και την ατολμία να διεκδικήσουν τα αυτονόητα, όλων των μεταπολεμικών κυβερνήσεων, έσπρωξαν την Ελλάδα στο σημερινό αδιέξοδο...
Έτσι η φιλολογία των ημερών που ανθεί στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες περί "ανάξιων προσοχής" και "άξιων ν' αφεθούν στη τύχη τους" Ελλήνων, ηχεί κακόηχα, ειδικά όταν προέρχεται από στόματα εκείνων που μας ΛΗΣΤΕΨΑΝ και μας ΛΕΗΛΑΤΗΣΑΝ ανελέητα στο πρόσφατο ιστορικά παρελθόν!
Ειδικότερα όταν προέρχεται από εκείνους που το ΧΡΕΟΣ ΤΟΥΣ απέναντί μας ουδόλως μπορεί να συγκριθεί με το τοκογλυφικό αλογομούρικο χρέος που μας φόρτωσαν με τις γνωστές τίμιες μεθόδους που έχουν χρησιμοποιήσει και σε άλλες περιπτώσεις "χρεωμένων" χωρών...
Απλούστατα γιατί το δικό μας απέναντί τους έστω και με τοκογλυφία μπορεί να αποτιμηθεί, ενώ το δικό τους προς εμάς με καμία δύναμη!!!
Αγαπητέ αρίστο ο κάθε ένας έχει και την δική του άποψη. Για μένα αιτία όλων των κακών είναι η κοινωνική απαξίωση που βιώνουμε τα τελευταία 30 χρόνια . Θυμήσου ότι μετά την κατάργηση της σχολικής ποδιάς ( σημειολογικό)άρχισε η υποβάθμιση της κοινωνίας , χάθηκε ο αυτοσεβασμός , η αξιοπρέπεια και όλα όσα μας χαρακτήριζαν ως Έλληνες.Οι πολίτες δεν εμπιστεύονται την πολιτεία γιατί η ίδια η πολιτεία δεν εμπιστεύεται τους πολίτες . Ο κάθε ένας κοιτάζει τον εαυτό του χωρίς να υπολογίζει αν είναι ηθικό ,δίκαιο η άδικο, ο θανατό σου η ζωή μου γιατί έτσι διαμόρφωσαν την κοινωνία οι πολιτικοί μας.
ΑπάντησηΔιαγραφή¨ Ένα άλλο είναι ότι δεν παράγουμε πλέον τίποτε, οι βιομηχανίες και βιοτεχνίες που υπήρχαν έκλεισαν. Η γεωργία είναι μόνο επιδοτήσεις και εν τέλει περιμένουμε μόνο τον τουρισμό. Αλλά και αυτόν τον καταστρέψαμε από κακές πολιτικές ή μάλλον χωρίς κανένα πολιτικό σχεδιασμό. όλα στη τύχη. και τώρα που σαπίσαμε πέσανε τα κοράκια να μας φάνε. αυτά.
Το τοκογλυφικό αλογομούρικο χρέος δεν μας το φόρτωσαν , εμείς τα ζητάγαμε , τα παίρναμε και τα τρώγαμε. Εμείς οι πληβίοι τα ψύχουλα (επιδοματάκια, θεσούλες,εθελούσιες κοπάνες-συνταξούλες κλπ) και οι πατρίκιοι τα χοντρά που τα μοιράζονταν στα πολιτικά σαλόνια μαζί με τους οικοδεσπότες τους. Αυτοί είμαστε , αυτά είναι τα χάλια μας και να αφήσουμε τις ελληναριές. Να δουλέψουμε για να παράξουμε εθνικό πλούτο όχι για εμάς (είναι αργά) αλλά για τα παιδιά και τα εγγόνια μας, Γειά σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμε 3:10 ο όρος αλογομούρικο είναι κυριολεξία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣύμφωνα με τους πιο μετριοπαθείς υπολογισμούς, το πραγματικό χρεός δεν ξεπερνά τα 45 δισ ευρώ.
Η απόσταση μέχρι τα 350δις όπως αντιλαμβάνεσαι είναι χαοτική και δεν έχει να κάνει ούτε με ελληναριές ούτε με το βολικό παραμυθάκι που μας σερβίρουν οι απολογητές του νεοφιλελευθερισμού περί τεμπελιάς των Ελλήνων, οι οποίοι παρεπιπτόντως είναι και τα μεγαλύτερα κοπρόσκυλα από καταβολής κόσμου!
Δηλαδή οι κρατιστές με τις κρατικές εταιρείες κλπ είναιτα τσοπανόσκυλα που σχίζονται στην δουλειά φυλάγοντας τα πρόβατα; Είναι τυχαίο οτι οι Έλληνες στο εξωτερικό δουλεύουν , προοδεύουν και ευημερούν ενω στην χώρα μας συνδικαλίζονται και πέρνουν επιδόματα 'έγκαιρης προσέλευσης' , ΄προθέρμανσης (τεχνικοί ΟΤΕ) κλπ. Κάπου στην μέση είναι η αλήθεια φίλε και δεν θα βρούμε την άκρη αν δεν κάνουμε ΟΛΟΙ ΜΑΣ την αυτοκριτική μας. Αν δεν την κάνουμε θα την κάνουν γισ εμάς τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν δεχτούμε τον ισχυρισμό σου περί υπαιτιότητας της τεμπελιάς των κρατικών υπαλλήλων (με την οποία σε κάποιο βαθμό συμφωνούμε)και των απίθανων επιδομάτων για την πρόκληση του χρέους -που κατά την άποψή μας δεν ισχύει- τότε για τον οκταπλασιασμό του ποιός φταίει, η Μαρία η Πενταγιώτισα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜελέτησε σε βάθος το θέμα και μην παρασύρεσαι από τις κλαπαρχιδιές που προσπαθούν να μας φυτέψουν στο μυαλό τα μεγάλα τρωκτικά του έθνους και τα ακόμα πιο μεγάλα και παμφάγα θηρία της οικουμένης, εξυπηρετώντας τα συμφέροντά τους και τίποτε περισσότερο.
Η αλήθεια είναι εξαιρετικά απλή και δεν υπακούει σε γεωγραφικούς προσδιορισμούς του τύπου "κάπου στη μέση" κλπ, αναδύεται όμως με κόπο μέσα από μια πολυσύνθετη πραγματικότητα που για να την δείς χρειάζεται κοπιώδης προσπάθεια και καθαρό μυαλό...
Πάλι μας μπέρδεψες Αριστοφάνη. Αν δηλαδή κάποιος δεν κοπιάσει (δις) ,δεν έχει λαμπερό μυαλό και δεν μελετήσει σε βάθος την εξαιρετικά απλή ( μοναδική ;) αλήθεια που λες δεν την ψυλλιάζεται;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήπως τελικά μας βολεύει να λέμε οτι για όλα φταίνε πάντα οι άλλοι και εμείς καθόμαστε στην γωνία γκρινιάζοντας με τεντομένο τον δείκτη του χεριού μας ;
Αυτά που γράψαμε είναι εξαιρετικά απλά(όχι όμως απλουστευτικά)και δεν επιτρέπεται να μπερδεύεσαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μια και "μοναδική" αλήθεια που υπερασπιζόμαστε δεν επιδέχεται αμφισβήτηση, γιατί δεν είναι θεωρητικό-ιδεολογικό κατασκεύασμα, αλλά μετρήσιμο και ανιχνεύσιμο μέγεθος που συστηματικά καμουφλάρεται από εκείνους που στοχεύουν σε μια Ελλάδα δούλα και ανυπόληπτη στα χέρια των αλητηρίων ψευδοπολιτισμένων Ευρωπαίων και Αμερικανών κεφαλαιοκρατών που λυμαίνονται εδώ και πέντε αιώνες όλες σχεδόν τις χώρες του κόσμου, σπρώχνοντας τους λαούς τους στη πείνα και στην αθλιότητα.
Εμείς γνωρίζουμε τις αδυναμίες και τα "εθνικά" μας τρωτά και σε πολλές αναρτήσεις τα έχουμε στηλιτεύσει.
Δεν φταίνε αυτά κι άλλα τόσα για το σημερινό κατάντημα, αλλά όπως και στη περίπτωση της Αργεντινής η αχαλίνωτη αδηφαγία των "αγορών" που παράγει φτώχεια και εξαθλίωση.
Μην μπερδεύεις όμως τα σώβρακα με τις γραβάτες!