Από τις αρχές του '90 διεξήγαγα τεράστιο αγώνα προκειμένου να πείσω τους συμπολίτες μου για το αυτονόητο: πως η μετάβαση του νησιού στο επίπεδο του μαζικού τουρισμού θα είναι καταστροφική και ανεπίστρεπτη.
Σε λαϊκή συνέλευση που πραγματοποιήθηκε τότε (επί θητείας Γ. Τριαντάφυλλου), έκρουσα τον κώδωνα του κινδύνου για το ζοφερό μέλλον κι αντί προβληματισμού, έδρεψα τις δάφνες της απαξίωσης από τους παρευρισκόμενους.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, σε πρωτοσέλιδο μάλιστα κείμενο (τότε) τοπικής εφημερίδας υπογραφόμενο από τον αείμνηστο Αντώνη Αλιπράντη(Α.Α.Α.), χαρακτηρίζονταν η τοποθέτησή μου ως παράλογη και καταγέλαστη!
Από τα μέσα του '90 κι εντεύθεν, κατέβαλα επίπονη και ψυχοφθόρο προσπάθεια ν' απορρίψουν οι παριανοί τα σχέδια μεγάλου επιχειρηματία που βαπτίστηκαν "όραμα του παριανού λαού" και υιοθετήθηκαν άκριτα από την Τ.Αυτοδιοίκηση του νησιού, για κατασκευή νέου μεγάλου αεροδρομίου, αλλά κι αυτές οι προσπάθειες απέβησαν άκαρπες.
Σύσσωμη η παριανή Τ.Α. κι από κοντά παράγοντες και παραγοντίσκοι της τοπικής πολιτικής και κοινωνικής ζωής, "αγωνίζονταν" φανατικά για την υλοποίηση του φαραωνικού εγχειρήματος.
Λίγα χρόνια πριν (2016) έσπευσαν όλοι οι προαναφερόμενοι, καθώς και όψιμοι "πολιτικοί αστέρες-σωτήρες" να πανηγυρίσουν την ολοκλήρωση των εργασιών του νέου αεροδρομίου και να εκφράσουν την ικανοποίησή τους για το λαμπρό μέλλον που διαφαίνονταν για το νησί!
Φυσικά, αυτό που επακολούθησε και ήταν αναμενόμενο τουλάχιστον για τους έχοντες στοιχειώδη νοημοσύνη, ήταν το σάρωμα της Πάρου από τον ολετήρα του Υπερτουρισμού και η ηφαιστειακών προδιαγραφών έκρηξη κερδοσκοπίας με την γη και η πυροδότηση της τερατώδους φούσκας των ακινήτων.
Μαζί με αυτά, από κοντά και όλα τα επακόλουθα της μη βιώσιμης "ανάπτυξης" που κατέστησαν την καθημερινότητα στο νησί εφιαλτική.
Κι όμως ακόμα και σήμερα, έχοντας συσσωρευμένη πείρα από τα λάθη (εγκλήματα καλύτερα) που διεπράχθησαν, ελάχιστοι αντιλαμβάνονται, (ή κάνουν πως δεν αντιλαμβάνονται οι πολλοί;) την αιτιώδη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στις στρατηγικές επιλογές και στα ανεπίλυτα προβλήματα.
Πιστεύουν αφελώς κάποιοι, ότι είναι δυνατόν να υπάρξει θεραπεία, καταπολεμώντας τα συμπτώματα, αφήνοντας στο απυρόβλητο, ή κι ενισχύοντας ακόμη την γενεσιουργό αιτία της ασθένειας.
Ακόμη και την υστάτη αυτή ώρα για το νησί, υπάρχουν συμπολίτες που επιθυμούν την υλοποίηση της επέκτασης του νέου αεροδρομίου, πιστεύοντας προφανώς στην θαυματουργό παρέμβαση της Παναγίας της Εκατονταπυλιανής για την Σωτηρία του τόπου στο εγγύς μέλλον.
Αν θα έχει μείνει τίποτα όρθιο φυσικά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου