Κάθε προσπάθεια να σπιλωθεί η μνήμη του Νίκου Μπελογιάννη 65 χρόνια μετά την εκτέλεσή του, είναι καταδικασμένη στην αυτογελοιοποίηση.
Ο Μπελογιάννης είτε αρέσει είτε δεν αρέσει σε ορισμένους ανιστόρητους, εμπαθείς, ή συμπλεγματικούς αποτελεί σύμβολο αγωνιστή και δημοκράτη, σύμβολο αυταπάρνησης, για τα ιδανικά μιας κοινωνικά δίκαιης, εθνικά κυρίαρχης και δημοκρατικής Ελλάδας.
Αυτός ήταν κι ο λόγος άλλωστε που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων σε όλη την Ευρώπη από προσωπικότητες ευρύτατου ιδεολογικού φάσματος, η άνανδρη δολοφονία του (μαζί και των συντρόφων του) από τα αποβράσματα του κράτους-παρακράτους και τους επωαζόμενους καταστροφείς/καταλύτες της όποιας τέλος πάντως "δημοκρατίας" υπήρχε στον τόπο την μαύρη εκείνη περίοδο της σύγχρονης ιστορίας μας.
Αυτοί που υπό τον μανδύα της τήρησης ίσων αποστάσεων τοποθετούν στο ίδιο τσουβάλι τον Μπελογιάννη-θύμα με τον στρατοδίκη-θύτη του Γεώργιο Παπαδόπουλο, μετέπειτα πραξικοπηματία και δικτάτορα, μόνο σοβαρότητα και αντικειμενικότητα δεν μπορεί να τους χαρακτηρίζει.
Τα περί "εγκλημάτων" και άλλων φαιδρών που υιοθετούνται για να ενισχύσουν μια καταγέλαστη και αυτοαναιρούμενη ιστορική προσέγγιση, ας τα αναζητήσουν στο μετεμφυλιοπολεμικό κράτος των εγκληματιών όλων των αστικών αποχρώσεων, με όλους τους ριψάσπιδες ψευτοπατριώτες που μετά από τις διακοπές τους στη Μέση Ανατολή, επέστρεψαν υπό την σκέπη Αγγλοαμερικάνων για να αρπάξουν την εξουσία μέσα από τα χέρια της λαϊκής κυβέρνησης του αγώνα και της απελευθέρωσης.
Αν για κάτι μέμφεται η αδέκαστη ΙΣΤΟΡΙΑ την ηγεσία της Αριστεράς, αυτό είναι η απίστευτη ελαφρότητα και η εγκληματική αφέλεια που επέδειξε (συνθήκες Καζέρτας, Βάρκιζας κλπ) απέναντι στον ταξικό (και εθνικό συνάμα) εχθρό, παραδίδοντας βορά στα λυσσασμένα σκυλιά της ψευδοεθνικοφροσύνης και πατριδοκαπηλίας το σύνολο των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης.
Για περισσότερες πληροφορίες, μπορούν οι ανιστόρητοι να απευθυνθούν σε μένα και να τους προσκομίσω εκτεταμένη βιβλιογραφία ανεξάρτητων ιστορικών ξένων και Ελλήνων και -κυρίως αυτό- ντοκουμέντα εκείνης της περιόδου μη επιδεχόμενα την παραμικρή αμφισβήτηση.
Εναλλακτικά, υπάρχουν και τα δημοσιοποιημένα αρχεία των ξένων εμπλεκόμενων υπηρεσιών όπου κάθε πλάνη και κάθε ψευδαίσθηση πάει περίπατο.
Για κείνους τουλάχιστον που αναζητούν βασανιστικά την αλήθεια και όχι το κατάλληλο άλλοθι για τις πολιτικές επιλογές τους...
Ο Μπελογιάννης είτε αρέσει είτε δεν αρέσει σε ορισμένους ανιστόρητους, εμπαθείς, ή συμπλεγματικούς αποτελεί σύμβολο αγωνιστή και δημοκράτη, σύμβολο αυταπάρνησης, για τα ιδανικά μιας κοινωνικά δίκαιης, εθνικά κυρίαρχης και δημοκρατικής Ελλάδας.
Αυτός ήταν κι ο λόγος άλλωστε που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων σε όλη την Ευρώπη από προσωπικότητες ευρύτατου ιδεολογικού φάσματος, η άνανδρη δολοφονία του (μαζί και των συντρόφων του) από τα αποβράσματα του κράτους-παρακράτους και τους επωαζόμενους καταστροφείς/καταλύτες της όποιας τέλος πάντως "δημοκρατίας" υπήρχε στον τόπο την μαύρη εκείνη περίοδο της σύγχρονης ιστορίας μας.
Αυτοί που υπό τον μανδύα της τήρησης ίσων αποστάσεων τοποθετούν στο ίδιο τσουβάλι τον Μπελογιάννη-θύμα με τον στρατοδίκη-θύτη του Γεώργιο Παπαδόπουλο, μετέπειτα πραξικοπηματία και δικτάτορα, μόνο σοβαρότητα και αντικειμενικότητα δεν μπορεί να τους χαρακτηρίζει.
Τα περί "εγκλημάτων" και άλλων φαιδρών που υιοθετούνται για να ενισχύσουν μια καταγέλαστη και αυτοαναιρούμενη ιστορική προσέγγιση, ας τα αναζητήσουν στο μετεμφυλιοπολεμικό κράτος των εγκληματιών όλων των αστικών αποχρώσεων, με όλους τους ριψάσπιδες ψευτοπατριώτες που μετά από τις διακοπές τους στη Μέση Ανατολή, επέστρεψαν υπό την σκέπη Αγγλοαμερικάνων για να αρπάξουν την εξουσία μέσα από τα χέρια της λαϊκής κυβέρνησης του αγώνα και της απελευθέρωσης.
Αν για κάτι μέμφεται η αδέκαστη ΙΣΤΟΡΙΑ την ηγεσία της Αριστεράς, αυτό είναι η απίστευτη ελαφρότητα και η εγκληματική αφέλεια που επέδειξε (συνθήκες Καζέρτας, Βάρκιζας κλπ) απέναντι στον ταξικό (και εθνικό συνάμα) εχθρό, παραδίδοντας βορά στα λυσσασμένα σκυλιά της ψευδοεθνικοφροσύνης και πατριδοκαπηλίας το σύνολο των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης.
Για περισσότερες πληροφορίες, μπορούν οι ανιστόρητοι να απευθυνθούν σε μένα και να τους προσκομίσω εκτεταμένη βιβλιογραφία ανεξάρτητων ιστορικών ξένων και Ελλήνων και -κυρίως αυτό- ντοκουμέντα εκείνης της περιόδου μη επιδεχόμενα την παραμικρή αμφισβήτηση.
Εναλλακτικά, υπάρχουν και τα δημοσιοποιημένα αρχεία των ξένων εμπλεκόμενων υπηρεσιών όπου κάθε πλάνη και κάθε ψευδαίσθηση πάει περίπατο.
Για κείνους τουλάχιστον που αναζητούν βασανιστικά την αλήθεια και όχι το κατάλληλο άλλοθι για τις πολιτικές επιλογές τους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου