ΕΡΑΝΙΣΜΑΤΑ

Κι ενώ πορευόμαστε ολοταχώς για πέμπτο μνημόνιο (κι όχι για τέταρτο όπως βλακωδώς/συστηματικώς αναφέρεται, αφού αυτό το χαιρόμαστε ήδη ένα χρόνο) η επικαιρότητα βρίθει εξίσου σοβαρών και αξιόλογων θεμάτων:

1)Χώρισε ο Λιάγκας με τη Σκορδά και μάλλον το ίδιο συμβαίνει και με τους Μακρυπούλια-Χατζηγιάννη...
2)Ο κακός χαμός με τους Εσκομπάρ του (ο θεός να το κάνει τέτοιο) ελληνικού ποδοσφαίρου συνεχίζεται αμείωτος...
3)Επιτέλους συγκροτήθηκε το ΕΣΡ, έπειτα από αναμπουμπούλα πολλών μηνών άγνωστο για ποιους τελικά λόγους...
4)Τελικά ο Λαζόπουλος θα μείνει κατά τα διαφαινόμενα στον ΑΛΦΑ και δεν μετακομίζει κατά ΕΡΤ μεριά...



Μέσα σε όλα αυτά τα εθνικής εμβέλειας και οικουμενικής σημασίας ζητήματα, έχουμε και την τοπική μίζερη επικαιρότητα με πρωταγωνιστές τους δικούς μας αστέρες της πολιτικής σόουμπιζ:

Αυτό που με συγκλόνισε ήταν οι δηλώσεις του μόνιμου (ελέω θέσεως) πολιτικού τουρίστα και παρεμπιπτόντως περιφερειάρχη Ν.Αιγαίου σχετικά με τον τουρισμό.
Εντάξει καλά τα σεμινάρια με τις κλισαρισμένες σαχλαμάρες, καλή και η "τεχνοκρατικού ύφους" παπαγαλία, αγαθά που τα μπουχτίσαμε και από παριανά αναντικατάστατα στελέχη διαχρονικά.
Ένα πράγμα καμώνεστε πως δεν αντιλαμβάνεστε όλοι όσοι το παίζετε ειδήμονες περί τον τουρισμό σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο.
Όλα όσα κάνετε (συμμετοχή σε εκθέσεις, σεμινάρια, συνέδρια κλπ) θα ήταν απλώς στρακαστρούκες αν δεν έσπαγε ο διάολος (μέσω  Ομπάμα, Κλίντον και CIA) το ποδάρι του και μας έσκαγε η περιβόητη "Αραβική άνοιξη" γεγονός που εκμηδένισε όλους σχεδόν τους ανταγωνιστές στην ευρύτερη περιοχή της Νότιας και Ανατολικής Μεσογείου.
Αυτό για να εξηγιόμαστε και να μην παρεξηγιόμαστε.
Τα υπόλοιπα είναι για κατανάλωση από όλους εμάς τους μαλάκες και προς όφελος των πονηρών και παρατρεχάμενων της αιώνιας "παράγκας" του τουρισμού.

Τελικά μάθαμε και κάτι φιλοσοφικά-εννοιολογικά χρήσιμο από τα διαδραματιζόμενα στο Δήμο μας
Ρίψασπις είναι κάποιος που έγκαιρα διαχωρίζει τη θέση του από μια ομάδα εξουσίας, διαβλέποντας την διάθεση για προσαρμογή και όχι για σύγκρουση με τα κακώς κείμενα όπως αρχικά είχε διακηρυχθεί.
Ρίψασπις φυσικά δεν είναι εκείνος που βολεύεται με τις καρέκλες και τα στασίδια και συνεχίζει στις παλαιές ράγες την πορεία του τρένου της ματαιοδοξίας.

Το έτος Ρωσίας γιορτάστηκε στο νησί μας με μπόλικη προβολή από τα τοπικά ΜΜΕ, θα έλεγα με δόξα και τιμή.
Πολλά γράφτηκαν και ειπώθηκαν για την ιστορική σημασία του γεγονότος, για την σπουδαιότητα των σχέσεων με τη Ρωσία του σήμερα, μπλα, μπλα, μπλα...
Αλήθεια πόσοι από τους αιρετούς μας συμμετείχαν στην κύρια και ουσιαστική εκδήλωση;
Ήταν ΔΥΟ ή ΤΡΕΙΣ, θα σας γελάσω.
Και φυσικά η πικρία του Θανάση Μαρινόπουλου μεγάλη και απόλυτα δικαιολογημένη.
Ας ήταν καμιά ουζοσύναξη ή καμία άλλη κοινωνική εκδήλωση, τότε θα παρίστατο σύσσωμη η τοπική αυτοδιοίκηση του νησιού, φίλε Θανάση, όχι παίζουμε!
Αχ τι κάνουν τα γαμημένα τα ψηφαλάκια...

Τελικά ακόμα υπάρχουν άνθρωποι στο νησί που δεν έχουν πειστεί για το προαποφασισμένο ξεπούλημα του νέου αεροδρομίου (που ανήκει στον παριανό λαό κατά ΤΣΙΠΡΑ) πριν καλά-καλά λειτουργήσει πλήρως.
Εξακολουθούν να το θεωρούν ως φημολογία και ως πιθανότητα.
Πάλι καλά, γιατί όταν το έγραψα τις μέρες της παραζάλης των εγκαινίων, κάποιοι άλλοι το θεώρησαν ανυπόστατη φημολογία.

Η διαφημισμένη επιδιόρθωση του οδικού δικτύου καλά θα ήταν να γινόταν με τρόπο ουσιαστικό και όχι κατά τα ειωθότα επικοινωνιακό.
Γιατί αν πάρω τους αρμοδίους να τους ξεναγήσω στις κακοτοπιές του, θα χάσουν τα αυγά και τα πασχάλια με τα όσα θα δουν ιδίοις όμμασι.