ΚΑΘΙΚΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ

Σχετικά με το swap ρευστότητας των 49,4 δις ευρώ της πρώτης φοράς αριστερά.

Στην εκπομπή του κ. Λιάτσου την Παρασκευή 11 Νοεμβρίου στο Kontra Channel υπήρξε μια αντιπαράθεση του Πέτρου Μηλιαράκη με τον Γραμματέα Πολιτικού Σχεδιασμού του ΕΠΑΜ, Θέμη Συμβουλόπουλο σχετικά με το περίφημο swap ρευστότητας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Ο κ. Μηλιαράκης μίλησε για κάποια "παρεξήγηση" σχετικά με το συγκεκριμένο swap, που υπήρξε από μεριάς μου.

Ας δούμε ποιά είναι η αλήθεια. Ο κ. Μηλιαράκης το πρώτο εξάμηνο του 2015 ανήκε στο ΣΥΡΙΖΑ και πιο συγκεκριμένα ήταν μέλος της γραμματείας του τμήματος Ευρωπαϊκής Πολιτικής του συγκεκριμένου κόμματος. Την εποχή εκείνη υποστήριζε, ενθέρμως θα έλεγα, ακόμη και τις χειρότερες επιλογές της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Επιλογές που σε κάθε λογικό και αμερόληπτο άνθρωπο έδειχναν ότι η συγκεκριμένη κυβέρνηση από την πρώτη στιγμή προετοίμαζε το 3ο και χειρότερο μνημόνιο.

Μια από αυτές τις πρακτικές ήταν και η ληστεία των ταμείων των ΝΠΔΔ για να πληρωθούν οι δόσεις του ΔΝΤ, την οποία, δυστυχώς, δικαιολογούσε ο κ. Μηλιαράκης την εποχή εκείνη. Παρά το γεγονός ότι θα μπορούσε η κυβέρνηση από την πρώτη στιγμή και για όσο διαρκούσαν οι τότε υποτιθέμενες "διαπραγματεύσεις" με τους δανειστές, να αναστείλει τις πληρωμές προς το ΔΝΤ επικαλούμενη αδυναμία με βάση το καταστατικό του Ταμείου, που επιτρέπει σε μια χώρα-μέλος του να διαπραγματευθεί την καθυστέρηση των οφειλών της τουλάχιστον για 24 μήνες.

Η κυβέρνηση τότε δεν το έκανε γιατί πολύ απλά η ηγετική της ομάδα είχε από πριν τις εκλογές δεσμευτεί να οδηγήσει τη χώρα στο 3ο και χειρότερο μνημόνιο. Το μόνο της μέλημα ήταν εξαρχής να διευκολύνει το δημοσιονομικό στραγγαλισμό της χώρας από τους δανειστές και να βαθύνει όσο δεν παίρνει την κρίση ρευστότητας στην ελληνική οικονομία, έτσι ώστε να εμφανίσει κατόπιν το 3ο μνημόνιο ως μοναδική και αναπόδραστη επιλογή.

Αυτά τα λέγαμε και τα αναλύαμε από πολύ νωρίς. Πολύ πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015. Γνωρίζαμε πολύ καλά αυτό που πολλοί εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ ήθελαν να αγνοούν ή να παραβλέπουν. Με το ευρώ και εντός ΕΕ δεν μπορεί να γίνει απολύτως τίποτε εκτός από τα χειρότερα, τα πολύ χειρότερα. Και σ' αυτά τα χειρότερα είχε συμφωνήσει ο κ. Τσίπρας και η ομάδα του από την εποχή του Brookings (Ιανουάριος 2013) με αντάλλαγμα από τον ξένο παράγοντα την πρωθυπουργία και τη ρεμούλα του κρατικού κορβανά.

Ο κ. Μηλιαράκης σε εκπομπή του Κρήτη TV και τον δημοσιογράφο Γιώργο Σαχίνη ανέφερε - για να υποστηρίξει τις αγαθές προθέσεις της κυβέρνησης - ότι προχώρησε σε swap ρευστότητας 49,4 δις ευρώ για να καλύψει δανειακές ανάγκες ώστε να μην πειράξει μισθούς και συντάξεις. Κανείς δεν έδωσε σημασία ή συνέχεια στην είδηση αυτή. Εκτός από τον γράφοντα.

Στις 31 Μαρτίου 2015 αναρτώ στο προσωπικό μου blog ένα κείμενο με τίτλο, Είναι αλήθεια ότι η κυβέρνηση προέβει σε swaps 49,4 δις τους πρώτους δυο μήνες; (http://dimitriskazakis.blogspot.gr/2015/03/swaps-494.html) Σ' αυτό σημείωνα: "Η κυβέρνηση οφείλει να εξηγήσει πειστικά και να αποκαλύψει το σύνολο των στοιχείων. Διαφορετικά ελέγχεται καθ' ότι τα swap αυτά δεν έγιναν για μισθούς και συντάξεις, αλλά γιατί το δημόσιο ταμείο λεηλατήθηκε προκειμένου να πληρωθούν οι δανειστές. Σημειώνουμε ότι τα swap δεν καταγράφονται στο δημόσιο χρέος κι έτσι η κυβέρνηση που τα συνάπτει μπορεί να κρύψει τουλάχιστον μέχρι τη λήξη τους. Αν έκανε κάτι τέτοιο η κυβέρνηση Τσίπρα σημαίνει ότι αυτομάτως πρόσθεσε κοντά 50 δις ευρώ πρόσθετο αφανές δημόσιο χρέος σε μια ρημαγμένη από τους δανειστές χώρα. Χώρια το γεγονός ότι τέτοιες πρακτικές συνοδεύονται από ύποπτες συναλλαγές κερδοσκοπίας ανάμεσα σε πολιτικούς και ανάδοχες τράπεζες."

Γιατί ήταν και παραμένει πολύ σοβαρό το ζήτημα αυτού του swap; Διότι το swap ρευστότητας είναι μορφή επαχθούς δανεισμού. Και μάλιστα αφανούς, διότι δεν καταγράφεται επίσημα στον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά ούτε και στον λογαριασμό του δημόσιου χρέους. Αν αυτή η είδηση ήταν αλήθεια, τότε η κυβέρνηση για να αντλήσει το πρώτο τρίμηνο ταμειακή ρευστότητα όχι περισσότερο από 3-4 δις ευρώ, προχώρησε στη δέσμευση μελλοντικών εσόδων του κράτους συνολικής αξίας 49,4 δις ευρώ.

Έτσι τα έσοδα αυτά - παρ' ότι δεσμευμένα και αποδιδόμενα στους δανειστές - εμφανίζονται ως τακτικά κρατικά έσοδα στον προϋπολογισμό, ενώ το δάνειο δεν καταγράφεται στο δημόσιο χρέος. Μιλάμε για κομπίνα ολκής που κανονικά θα έπρεπε να είχε επέμβει η δικαιοσύνη. Αν φυσικά ήμασταν ευνομούμενο κράτος και υπήρχε ανεξάρτητο σύστημα δικαιοσύνης.

Μετά την δική μου ανάρτηση, ξέσπασε χαμός. Ειδικά όταν τις επόμενες ημέρες ο κ. Χατζηνικολάου σε μια επιχείρηση υποβάθμισης της είδησης, ρώτησε δήθεν τον κ. Τσακαλώτο αν αληθεύει κάτι τέτοιο, ή είναι "πρωταπριλιά". Ο γνωστός για την φιλαλήθειά του κ. Τσακαλώτος είπε σχεδόν μονολεκτικά, "πρωταπριλιά" και υποτίθεται ότι τελείωσε εκεί το θέμα. (Βλέπε αναλυτικότερα, Τελικά ποιος απ' όλους λέει ψέματα για τα swaps; https://www.youtube.com/watch?v=jm9SOzOJpso).

Επειδή όμως θεώρησα πρόστυχη την προσπάθεια του κ. Χατζηνικολάου να συνδέσει το όνομά μου με την "πρωταπριλιά", δεν το άφησα να περάσει έτσι. Στις 4 Απριλίου 2015 γράφω ένα πιο αναλυτικό σημείωμα με τίτλο: Δείτε, ακούστε, διαβάστε και κρίνετε μόνοι σας για το μέγεθος του σκανδάλου των 49,4 δις ευρώ swap. (http://dimitriskazakis.blogspot.gr/2015/04/494-swap.html).

Ο πανικός των κυβερνώντων δεν μπορούσε πλέον να κρυφτεί. Έτσι ο κ. Μηλιαράκης για να καλύψει το δικό του φιάσκο βγαίνει στην ραδιοφωνική εκπομπή του κ. Σαχίνη τη Δευτέρα 6 Απριλίου για να υποστηρίξει ότι πιάστηκα "απληροφόρητος" (https://youtu.be/lQfBGM-tOPs). Γιατί; Διότι, λέει, δεν ήταν δική του η είδηση για το swap, αλλά της Νατευμπορικής της 26ης Μαρτίου 2015. Αυτός απλά την αναπαρήγαγε.

Φυσικά κανείς δεν εδεήθη να τον ρωτήσει, μα καλά δεν το ψάξατε; Ούτε η δική του προσωπική ευαισθησία ήταν τέτοια ώστε να τον οδηγήσει σε εγρήγορση για ένα τέτοιο σκάνδαλο. Μάλιστα, στην αρχή - όταν θεωρούσε την είδηση αληθινή - ήταν γι' αυτόν θετικό το γεγονός ότι η κυβέρνηση πίσω από τις πλάτες του ελληνικού τον φόρτωνε με επιπλέον 50 δις ευρώ απεχθούς χρέους.

Να σημειώσουμε εδώ ότι ούτε ο κ. Χατζηνικολάου, ούτε κανείς άλλος από τους τόσο φιλαλήθεις δημοσιογράφους που ασχολήθηκαν με το θέμα, δεν φρόντισε να με καλέσει να πω την άποψή μου. Έστω κι αν δεν είχαν κανένα πρόβλημα να αναφέρονται ψευδόμενοι στο όνομά μου και στις απόψεις μου. Αλλά δεν πειράζει, αυτό θα πει δημοσιογραφία στην Ελλάδα της νέας κατοχής. Τώρα θα τη μάθουμε;

Έτσι λοιπό εγώ είμαι ο "απληροφόρητος" κατά τον κ. Μηλιαράκη, που φυσικά δεν κατάλαβα και "παρεξήγησα". Φυσικά για μένα και φαντάζομαι για όποιον έχει παρακολουθήσει την όλη ιστορία το όλο ζήτημα δεν είναι ποιός έφερε στον "αέρα" πρώτος την είδηση, αλλά αν αυτή είναι αλήθεια ή όχι.

Να θυμίσουμε ότι το όλο θέμα είχε πάρει τέτοιες διαστάσεις που ανάγκασε το ίδιο το Μαξίμου να παρέμβει και να διανείμει δήλωση του ίδιου του κ. Μηλιαράκη ώστε τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια να κλείσουν οριστικά το θέμα: "Τέλος στη φημολογία περί συμφωνίας swap ύψους 49,4 δισεκατομμυρίων ευρώ βάζει η κυβέρνηση, διαψεύδοντας κατηγορηματικά ότι υπήρξε οποιαδήποτε τέτοια συναλλαγή," γράφει ένας μαιτρ του είδους (TVXS, 06 Απρ. 2015). H δήλωση του κ. Μηλιαράκη όπως διενεμήθη από του Μαξίμου αναφέρει τα εξής: «Η δήλωσή μου ότι η κυβέρνηση προέβη σε swaps ύψους 49,4 δισ. ευρώ για να ανταποκριθεί σε δανειακές υποχρεώσεις, προκειμένου να μη θιχτούν μισθοί και συντάξεις, οφείλεται σε λάθος πληροφόρηση από πρωτοσέλιδο δημοσίευμα οικονομικής εφημερίδας της προηγούμενης μέρας.»

Κι όλα μέλη γάλα. Επειδή όμως η κόπρος του Αυγεία παραμένει και ζέχνει όσο ποτέ, ας ξεκαθαρίσουμε ότι για μένα - και φαντάζομαι για κάθε γνωστικό άνθρωπο - το θέμα παραμένει ανοιχτό και μάλιστα διάπλατα. Δεν είμαι κατευθυνόμενος δημοσιογράφος, ούτε λακές της εκάστοτε κατοχικής κυβέρνησης, για να θεωρώ το όλο θέμα είναι λήξαν, επειδή θέλησε να το λήξει η κυβέρνηση.

Περιμένω να δω τι θα πει στην έκθεσή του για τα δημοσιονομικά το Ελεγκτικό Συνέδριο. Αν και γνωρίζω ότι και σ' αυτό το σώμα δεν επιτρέπεται ο ενδελεχής έλεγχος των δημοσιονομικών λογαριασμών, ενώ του έχει αφαιρεθεί το δικαίωμα ελέγχου των λογαριασμών του δημοσίου χρέους. Άλλωστε το 2017 είναι το τελευταίο έτος με βάση το 3ο μνημόνιο, που το Ελεγκτικό Συνέδριο θα έχει δικαίωμα ελέγχου των δημοσιονομικών, έστω και τον τυπικό τρόπο που του επιτρεπόταν μέχρι σήμερα.

Επομένως για μένα το όλο ζήτημα παραμένει και συνιστά σκάνδαλο ανάλογο με την απάτη του χρηματιστηρίου το 1998-2000 και του PSI το 2012.

Δεύτερο, ποσώς με ενδιαφέρει ποιός το ανέφερε πρώτος. Αλήθεια γιατί κανένας δεν το σήκωσε, έτσι ώστε να αναγκαστεί να το διαψεύσει η κυβέρνηση; Κι αν είναι αλήθεια ότι η Ναυτεμπορική παραπληροφόρησε με το πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της περί swap, γιατί η κυβέρνηση δεν πήρε μέτρα εναντίον της ή έστω δεν είχε την ευαισθησία να το διαψεύσει όταν το πρωτοδημοσίευσε η εφημερίδα; Γιατί χρειάστηκε να θέσω ερωτήματα εγώ για να γίνει σάλος και να αναγκαστεί η κυβέρνηση να το διαψεύσει;

Τρίτο, ειλικρινά αναρωτιέμαι τι επίπεδο δημοσιογραφίας έχουμε καθώς ένα τόσο κορυφαίο σκάνδαλο δεν το αντιλήφθηκε κανένας όταν η Νευτεμπορική πρώτη το έβγαλε στον αέρα. Δυστυχώς το τραγικά χαμηλό επίπεδο των αστέρων της δημογραφίας και ο απόλυτος τρόπος με τον οποίο χειραγωγείται η πληροφόρηση του έλληνα πολίτη, μας έχει οδηγήσει σε τέτοια κατάντια που μια απλή διάψευση της κυβέρνησης να κλείνει ένα τέτοιο θέμα.

Όσο για τον κ. Μηλιαράκη το μόνο που έχω να πω είναι αυτό που είχα γράψει και τότε: Ποτέ "δεν εγκάλεσα τον κ. Μηλιαράκη για τα 49,4 δις ευρώ swap. Αντίθετα από την αρχή τον θεώρησα αρκετά αξιόπιστο για να πάρω τοις μετρητοίς αυτό που ανέφερε. Πολύ πιο αξιόπιστο από τον ανεκδιήγητο Τσακαλώτο. Αυτό που δεν μου άρεσε στον κ. Μηλιαράκη είναι ο τρόπος υπεράσπισης αυτών των πρακτικών της κυβέρνησης. Αφενός γιατί ψευδώς είπε ότι τα swap τα έκανε η κυβέρνηση για να πληρώσει μισθούς και συντάξεις. Αφετέρου γιατί πάλι ψευδώς - κι αυτό είναι ακόμη πιο χοντρό διότι είναι νομικός - ισχυρίστηκε ότι το σκάνδαλο με τα ταμεία δεν είναι κλοπή των ταμειακών τους διαθεσίμων, αλλά το αν θα τους τα επιστρέψει η κυβέρνηση. Το να λες ψέμματα, για μένα είναι casus belli, όποιος κι αν τα λέει και για όποιον σκοπό κι αν τα λέει."

Όσο για το ποιός αποδείχτηκε απληροφόρητος και με ανύπαρκτες ευαισθησίες, θα το αφήσουμε να το κρίνει ο αναγνώστης.

Δ.ΚΑΖΑΚΗΣ