Του Στέλιου Συρμόγλου
Τι επινόημα κι αυτό; Και αναφέρομαι στο επικοινωνιακό επινόημα του ” Με εντολή Σαμαρά” της συνασπισμένης μετριότητας και βλακείας των ορνοθόμυαλων διαδρομιστών του Μαξίμου.
Και μόνο ένας μαχητικός λογογράφος με σαρκαστική και περιπαιχτική διάθεση του μεγέθους του Γεωργίου Σουρή, θα μπορούσε να “διαζωγραφίσει” με την ακόρεστη σατιρική του γραφίδα την νευρωτική πρωθυπουργική πολιτική φιγούρα, αλλά και γενικότερα τις πολιτικές φιγούρες του ελληνικού πολιτικού θεάτρου σκιών. Ολους αυτούς τους “ευτυχισμένους” γεωμετριστές του χάους της χώρας και της συμφοράς του έθνους, οι οποίοι αμακάριστοι, αλλά έμφοβοι για την απώλεια των κεκτημένων τους, ενταφιάζουν νύχτα όλες τις ανθρώπινες αξίες και ακρωτηριάζουν βάρβαρα τους Ρωμιούς, με επικοινωνιακά ευρήματα και μηδενιστικές νεοπλασίες, ενώ φαρμακώνουν τη Ρωμιοσύνη με υψηλόκαρδους ιπποτισμούς!..Ολους αυτούς τους πολιτικούς είτε ύστατα απανθρακώματα πολιτικών τζακιών, είτε “εκτρωματικές αποφύσεις” ενός πολιτικοεπιχιρηματικού συστήματος, οι οποίοι δεν ξέρουν τίποτα άλλο από μια έσχατη μεθοδολογία που αποβλέπει στην πολιτική τους επιβίωση και αυτοσυντήρηση. Με αποτέλεσμα η πολιτική της αναμέτρησής τους με τα μεγέθη των προβλημάτων της κοινωνίας να στέκεται στεγανοποιημένη σε λεξιθηρικά επίπεδα. Χωρίς να σεμνύνονται. Ετοιμοι να διαστρέψουν την αλήθεια. Να προβάλουν χάρτινες δόξες περί “πρωτογενούς πλεονάσματος” και περί “κόκκινων χαλιών” για τους “διαγκωνιζόμενους” ξένους επενδυτές. Ολοι αυτοί, προεξάρχοντος του πρωθυπουργού, που επιδίδονται ως επί το πλείστον στη πολιτική αδολεσχία και σε μια πολυσημία λέξεων, που άνοιξε διάπλατα το δρόμο στον πολιτικό βερμπαλισμό και στην πολιτική βλακεία, θέτοντας στο περιθώριο την πολιτική της ουσίας.
Ετσι φτάσαμε στην αδιέξοδη κρίση. Κρίση όχι πρωτίστως οικονομική, αλλά κρίση αξιών, κρίση πολιτική και πολιτιστική. Ετσι γινόμαστε μάρτυρες και θεατές αλλοπρόσαλλων πολιτικών πρακτικών και της απωθητικής και αντιαισθητικής πολιτκής βλακείας και απάτης. Ετσι δικαιολογείται το επινόημα “Με εντολή Σαμαρά”. Του ενδεδυμένου με τον “πορφυρούν μανδύα” του εθνικού “σωτήρα” Αντώνη Σαμαρά και απεκδεδυμένου κάθε αιδημοσύνης και λογικής θεώρησης των πραγμάτων πρωθυπουργού μας. Ενός πολιτικού με συμπιεσμένα απωθημένα, αφού από την πολιτική ερημία πολλών χρόνων και ό,τι αυτή συνεπαγόταν για την ψυχική του ισορροπία, έχοντας εγκλωβιστεί στο ασφυκτικό περιθώριο της απαξίας και της εναγώνιας “δραπέτευσης” από τον κυκεώνα των αγχογόνων, βρέθηκε στον πρωθυπουργικό θώκο με έναν εσμό εξουσιολάγνων συμβούλων και “στερημένων” παρατρεχάμενων με αλαζονεία και ναρκισσιστική συμπεριφορά.
Και το εθνικό κακό από την έκδηλη πρωθυπουργική υπεροψία της μεγαλοαστικής “μαγκιάς”, διογκώνεται από την εμφανή “ανισορροπία” λόγων και πράξεων και της νερώνειας αδιαφορίας του έτερου με το “φευγάτο βλέμμα” κυβερνητικού εταίρου, του Βαγέλη Βενιζέλου. Αμφότεροι “ευδαίμονες” και υποχείρια ξένων και εγχώριων συμφερόντων, προβαίνουν σε καισαρικές εκτιμήσεις και προκαλούν το ενδιαφέρον των ειδικών της ψυχοδιαγνωστικής, γιατί με τις αντιδράσεις τους πλέον, υποδηλώνουν την ύπαρξη συναισθηματικής διαταραχής της σκέψης ή και διαταραχής της προσωπικότητας, ακόμα κι αν για μήνες τώρα αποδεικνύουν με το εύρος των ενεργειών και των αποφάσεών τους ότι τους χαρακτηρίζει και η…παθογένεια του ψέματος και της ανατροπής κάθε ηθικής στην πολιτική…
Το επινόημα “Με εντολή Σαμαρά” αποδεικνύει ότι η αντίληψη για την έννοια της ψυχικής ασθένειας είναι κυρίαρχη στις παρυφές της πολιτικής, ότι το πολιτικό παιχνίδι στην Ελλάδα των μνημονίων και της κοινωνικής εξαθλίωσης είναι καλά “στημένο” και παίζεται με όρους όχι απλώς ανομολόγητων συμφερόντων και ανικανότητας, αλλά και με όρους πολιτικής ψυχασθένειας και βλακείας. Και για χρόνια πολλά, αν κάποιος πολιτικός αρνιόταν να παίξει, έμπαινε στο μαύρο πίνακα. Από εκεί και πέρα άρχιζε η μεθόδευση της πτώσης. Ακόμα και τα μεγάλα λάθη των πολιτικών ήταν στημένα. Κάποια ώρα είναι υποχρεωμένοι να κάνουν το “μοιραίο” λάθος, για να φύγουν από τη μέση. Θέλοντας και μη μπαίνουν στις προγραφές του Σίλα. Ποιος είναι ο Σίλας; Μα, το ίδιο το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, που σαν μια μεγάλη πολιτική καταπακτή “καταπίνει” κάθε γνήσια και αντιδραστική φωνή!..
Το “στημένο πολιτικό παιχνίδι” μπορεί να ανατραπεί μόνο από το λαό, όταν έστω υπό το βάρος των περιστάσεων και της εξαθλίωσης του αποκτήσει πολιτική και κοινωνική συνείδηση. Γιατί οι ψηφοφόροι είναι Ελληνες. Δεν ψηφίζουν ούτε Αμερικανοί, ούτε Γερμανοί, ούτε Γάλλοι και Πορτογάλλοι…
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου