Αν η
Αριστερά υποστηρίζει την αποδόμηση της κλασσικής παιδείας και της
Αναγέννησης καθώς και την υβριστική αποδόμηση όλων των μεγάλων
πνευματικών παραδόσεων του δυτικού πολιτισμού (ακόμη και οι θρησκείες,
όχι οι εκκλησιαστικοί θεσμοί εξουσίας, είναι μεγάλες πνευματικές
παραδόσεις της Δύσης και συλλογικοί δεσμοί), ακόμη και την αποδόμηση
του καλού γούστου και της αισθητικής, και οι συντηρητικοί τυχαίνει να τα
υπερασπίζονται, τότε, σύντροφοι, έχει γίνει ένα τεράστιο λάθος και το
φάσμα αριστερά - δεξιά έχει, όπως και στην περίοδο του κόβιντ και των
ψευτοεμβολίων, γυρίσει τούμπα.
Αν η Αριστερά
είναι μια παραλλαγή του κωλοπαιδισμού του ακραίου Κέντρου, ένας απόλυτος
σχετικισμός, τότε μπορεί άνετα να πάει στο διάβολο και κανείς δεν θα
ζημιωθεί.
Η ελευθερία της κακαίσθητης κιτς προσβλητικής
διακωμώδησης δεν θυμίζει καθόλου τον Διαφωτισμό αλλά άσχημες και
μηδενιστικές παραλλαγές του Σατυρικού του Πετρώνιου. Αν και στην
ταινία του Φελίνι πάνω στο Σατυρικόν, υπάρχει τουλάχιστον ομορφιά των
σωμάτων, σε αντίθεση με την δήθεν τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων.
Στην ελληνορωμαϊκή αρχαιότητα, αυτό θεωρούνταν πολύ σημαντικό. Δεν
βγάζανε την ασχήμια παγανιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου