Ουκρανία, «Δυτικόφιλοι», «Ρωσόφιλοι» και οι «Τουρκόφιλοι» (Χρήσιμοι ηλίθιοι για την Τουρκία)

 Παρακολουθώντας την εξέλιξη των γεγονότων στην Ουκρανία μπορούμε – συνοπτικά– να καταλήξουμε σε ορισμένα συμπεράσματα:

(α) Η ελληνική κοινωνία έχει χωριστεί για τα καλά σε «Δυτικόφιλους» και «Ρωσόφιλους», δυο στρατόπεδα «ιστορικής προέλευσης» όμως «εν υπνώσει», κατά κάποιο τρόπο, τις τελευταίες δεκαετίες.

Χωρίς καμμιά επαφή μεταξύ τους αλλά και χωρίς καμμιά διάθεση επικοινωνίας και ανταλλαγής επιχειρημάτων, οι απίθανοι Νεοέλληνες κατάφεραν να χωριστούν για εκατομμυριοστή φορά, για τα συμφέροντα μιας χώρας – Ουκρανία– που ούτε υπήρξε ποτέ φίλος της Ελλάδας στα 30 περίπου χρόνια της ανεξαρτησίας της αλλά και ούτε έπαψε ποτέ να υπονομεύει τα συμφέροντα της ενιαίας Ορθοδοξίας (Περίπτωση Ουνίας). Ξαφνικά, ένα μεγάλο κομμάτι του ελληνικού λαού ένιωσε μεγάλο «έρωτα» για την Ουκρανία, λησμονώντας ένα σωρό δεδομένα της μεγάλης και ιστορικής υπόθεσης που λέγεται «Ρωσο–Ουκρανική» διαμάχη. Καλλιτέχνες, διανοούμενοι και άνθρωποι των «γραμμάτων και της τέχνης» γίνονται ομιλητές σε συγκεντρώσεις «συμπαράστασης» για τους Ουκρανούς, βρίζουν χυδαία όποιον έχει άλλη ή διαφορετική άποψη και αποδεικνύονται «εν τη πράξει» και όχι στα λόγια, «βασιλικότεροι του βασιλέως».

Διαβάστε περισσότερα »