ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ

Σε άρθρο του στην "Ωραία Πάρο", ο φίλος Κ.Αργουζής κάνει έκκληση να αποφεύγουμε τις επισκέψεις στην Τουρκία, με το σκεπτικό ότι αυτές συμβάλλουν στην ενίσχυση της οικονομίας της  γείτονος, η οποία ανοιχτά και προκλητικά απειλεί την κυριαρχία και ακεραιότητα της χώρας μας.
Συμπερασματικά, καταλήγει πως αυτό συνιστά πατριωτικό καθήκον για τον κάθε Έλληνα πολίτη που σχεδιάζει να επισκεφθεί μια ξένη χώρα για λόγους αναψυχής. 
Επειδή αυτή η άποψη ακούγεται συχνά πυκνά από αρκετούς συμπολίτες και μάλιστα απετέλεσε αντικείμενο έντονης αντιπαράθεσης με κάποιον φίλο όταν πληροφορήθηκε πως επισκέφθηκα (κάτι που κάνω συχνά άλλωστε) την Τουρκία προ διμήνου, καλό είναι να διευκρινιστούν κάποια αυταπόδεικτα και αυτονόητα πράγματα, που δεν λαμβάνονται υπόψη από τέτοιου είδους προσεγγίσεις.
Η Τουρκική οικονομία είναι μια από τις ισχυρότερες οικονομίες στον κόσμο.
Κι όταν λέμε οικονομία, εννοούμε πραγματική οικονομία με εκτεταμένη παραγωγική δραστηριότητα κι όχι  οικονομία αέρος-αέρος όπως συνηθίζεται και παρατηρείται στον δυτικό κόσμο*. 
Στο έδαφός της παράγονται τα πάντα (ναι τα πάντα!!) και το κυριότερο, η επίδραση εξωτερικών παραγόντων στην οικονομία της δεν είναι τόσο καθοριστική όσο σε περιπτώσεις άλλων χωρών.
Η οικονομική ανάπτυξη της γείτονος δεν στηρίχθηκε στην μονοκαλλιέργεια του τουρισμού, ξεπουλώντας γη, αέρα και θάλασσα, όπως συνέβη στην δική μας περίπτωση, αλλά στην ενδυνάμωση και επέκταση της βιομηχανικής παραγωγής (και εξοπλιστικής), στην τεχνολογική καινοτομία, στις τεράστιες δημόσιες επενδύσεις (υδροηλεκτρικά φράγματα, οδικά δίκτυα, γέφυρες, λιμάνια, αεροδρόμια κλπ) στην επέκταση και εντατικοποίηση του πρωτογενούς τομέα, στην εκτεταμένη κατασκευή σύγχρονων κτιριακών υποδομών (για κατοικίες σχολεία, πανεπιστήμια κλπ) και κυρίως στην πολύπλευρη και αμοιβαία επωφελή εμπορική σχέση που διατηρεί και αναπτύσσει με τις περισσότερες οικονομίες του πλανήτη.
Ο τουρισμός  (οι ρυθμοί ανόδου του οποίου είναι ξέφρενοι) της Τουρκίας ουδόλως επηρεάζεται από την Ελληνική αγορά, αφού αυτή αντιπροσωπεύει μετά βίας ένα μεσοσταθμικό για την τρέχουσα δεκαετία ποσοστό της τάξης του 2%  επί του συνόλου των ξένων τουριστών, ο αριθμός των οποίων φέτος, αν δεν ξεπέρασε, σίγουρα άγγιξε τα 45 εκατομμύρια!
Σε αυτούς φυσικά δεν υπολογίζονται οι περίπου 7 εκατομμύρια Τουρκικής εθνικότητας επισκέπτες για το 2019 που κατοικούν μόνιμα εκτός Τουρκίας... 
Τα γράφω όλα αυτά για να καταδείξω πως αν οι Έλληνες αποφασίσουν με έναν μαγικό τρόπο να κάνουν τουριστικό εμπάργκο στη Τουρκία, αυτή θα ενοχληθεί όσο ο ελέφαντας από το τσίμπημα ενός κουνουπιού!
Κι έρχομαι τώρα στα πλέον ουσιώδη.
Η επίσκεψη Ελλήνων στην Τουρκία όχι μόνο δεν πρέπει να αποτρέπεται ή ακόμα χειρότερα να ενοχοποιείται(;;), αλλά θα πρέπει να ενθαρρύνεται ακριβώς για λόγους εθνικούς!!
Δυστυχώς με την εθνοπροδοτική στάση της εκάστοτε Ελληνικής ηγεσίας απέναντι στις Τουρκικές ωμότητες, το Ελληνικό στοιχείο έχει συρρικνωθεί απελπιστικά.
Για να κυριολεκτούμε βρίσκεται στα όρια της εξάλειψης.
Στην  Κωνσταντινούπολη π.χ. σε έναν (εκτιμώμενο) πληθυσμό περίπου 20 εκατομμυρίων σήμερα, η ελληνική κοινότητα αριθμεί 2.500 περίπου εναπομείναντες πολίτες, λείψανα ενός ακμάζοντος κάποτε πολιτισμού, που προέκυψαν έπειτα από αλλεπάλληλους διωγμούς, μαρτύρια, αυθαιρεσίες, κατασχέσεις, δολοφονίες και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί ένα αρρωστημένο μυαλό.
Αυτοί λοιπόν οι ηρωικοί θεματοφύλακες ιερών και οσίων, όχι μόνο δεν ενοχλούνται από την επίσκεψη των ομογενών τους, αλλά την επιζητούν, ή καλύτερα την απαιτούν, διότι παίρνουν δύναμη από την παρουσία Ελλήνων επισκεπτών στον τόπο τους!!
Αναφορικά με την ενίσχυση μέσω των εσόδων από τον τουρισμό της τουρκικής οικονομίας, διαβεβαιώ και τον φίλο Κώστα, αλλά και κάθε προβληματιζόμενο (φίλε Θοδωρή...) επί του θέματος, πως πιο μεγάλη ζημιά θα υποστεί η γείτονα χώρα αν σταματήσουμε π.χ. να φοράμε σώβρακα και φανέλες που παράγει και εξάγει σε εμάς η ίδια (μεγάλο μέρος τους φτιάχνεται από ελληνικό βαμβάκι!!) παρά αν σταματήσουμε τις επισκέψεις εκεί.
Δεν έχει καμία λογική από τη μια να αρνείσαι μια επίσκεψη στην Τουρκία και από την άλλη να καταναλώνεις εισαγόμενα από εκείνη προϊόντα στον τόπο σου.
Πόσο γέλιο θα έβγαζε η περίπτωση συμπολίτη αρνούμενου να ταξιδέψει στην Τουρκία, όταν κατέχει και οδηγεί μια πολυτελέστατη Μercentes παραγόμενη από το μεγαλύτερο στον κόσμο εργοστάσιο της εταιρείας, που εδρεύει στην Τουρκία!!!
Ή να συζητάει για το "κακό" που έκανε στους απέναντι πίνοντας το ουζάκι του συνοδεία ξηρών καρπών τουρκικής παραγωγής...
Η Τουρκία αντιμετωπίζεται όχι με τέτοιου είδους άσφαιρα πυρά, αλλά με στάση πυγμής και αποφασιστικότητας.
Στάση που ξεπερνάει τις κούφιες ρητορικές (βλ "μηνύματα" Πάκη, Κούλη κλπ) και δεν επιτρέπει να αμφισβητούνται τα εθνικά μας κυριαρχικά δικαιώματα εμπράκτως.
Και είτε μας αρέσει είτε όχι, αυτό είναι εφικτό μόνο με ισχυρές και ετοιμοπόλεμες ένοπλες δυνάμεις και έναν έτοιμο ηθικά και ψυχικά λαό για κάθε είδους δοκιμασία.
Ή και θυσίες αν απαιτηθούν!!
Αλλιώς θα υποχρεωθούμε να ξαναζήσουμε την Ιστορία των "χαμένων πατρίδων" με επανάληψη της φρίκης και της τραγωδίας που έζησαν οι ελληνικοί αυτόχθονες πληθυσμοί από τον "φίλο" τουρκικό λαό και τους συμμάχους του...


*Βλ. περίπτωση Λουξεμβούργου με το μεγαλύτερο ονομαστικό ΑΕΠ όχι μόνο στην ΕΕ, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο.