Σε μια εποχή -πλέον!- που η ταχύτατη συχνότητα της επικοινωνίας, της ενημέρωσης και της εικόνας (αληθής ή μη βλ. Social Media), η πολιτική υποκρισία, η λήθη των γεγονότων περισσεύει και οι προσωπικές μας καταστάσεις, μας προσπερνούν, πολλές φορές μας διαμορφώνουν και καθορίζουν συμπεριφορές και στάσεις Ζωής……. αυτή την εποχή διενεργούνται οι εκλογές.
Εκλογές, που πρέπει να εκλέξεις (χωρίς φόβο και πάθος!) προσωπικότητες συγκροτημένες, που θα διαχειριστούν με κάποια κοινωνικοοικονομικά, λελογισμένα κριτήρια και χαρακτηριστικά, χαρτοφυλάκια και τις τύχες του συνόλου με πολυσχιδή συμφέροντα ατομικά, κοινωνικά, συλλογικά αυτοδιοικητικά.
Η εκάστοτε κοινωνία-εκλογικό σώμα, μαγεύεται, γοητεύεται από την δημαγωγία, τα φώτα της δημοσιότητας, που αναδεικνύει συνήθως αυτούς, που επιθυμεί. Αφού ελέγχουν και διαχειρίζονται τα φώτα της δημοσιότητας και τα μέσα λειτουργίας αυτών, μετά της χλιδής και της οικονομικής αρχής.
Η μαγεία και η γοητεία, έχει σαν αποτέλεσμα, να έχουμε απωλέσει την ορθολογική σύνεση της απόφασης-κρίσης, της εκλογής. Και, μετέπειτα την διαχείριση και συνέπεια της απόφασης, που συνήθως, καθορίζει για κάποια χρόνια, την καθημερινότητα, της όποιας ζωής μας και το μέλλον των παιδιών μας.
Αυτήν την δεδομένη στιγμή, οι περισσότεροι, καλούμαστε να εκλέξουμε και να εκλεγούμε για το τοπικό μέλλον μας και των παιδιών μας. Η εκλογή, δεν πρέπει να έχει εφήμερο χαρακτήρα και χρονοορίζοντα. Αλλά, χαρακτήρα συνέχειας της ύπαρξης μας, των χαρακτηριστικών μας, της βιωσιμότητας του τόπου μας, της φυλής μας, με την επίλυση των προβλημάτων που γιγαντώνονται με την ηθική και οικονομική κρίση…. Πρωτίστως, σε τοπικό και μετά σε εθνικό επίπεδο. Χαρακτήρα συνέπειας και εφαρμογής των νόμων-κανονισμών και όχι της αυτοαναιρούμενης πολυνομίας προς όφελος των ολίγων, εις βάρος των πολλών και αδυνάτων…
Είναι ευλογία, να γεννιέσαι και να επιστρέφεις, στον τόπο που είναι προικισμένος με κάθε λογής ομορφιές!! Κάθε που η σκέψη μου γυρνούσε εκεί, η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά.... Φτάνοντας στο ύψος του Αϊ Φωκά στο Λιμάνι της Παροικιας και του Παντελαίειου Αεροδρομίου, αντικρίζοντας τον κόλπο της Αλυκής, οι κόρες των ματιών μου διαστέλλονταν, για να αντέξουν όλη την ομορφιά, την ομορφιά του τόπου μας. Με τις πιο μεγαλειώδεις ανεξίτηλες εικόνες όντας παιδιά, μας μάθαιναν, στα ανοικτά, οι Πατεράδες και Παππούδες μας κουπί με τα ψαροβαρκάκια μας. Απολαμβάνοντας, την μουσικότητα των κυμάτων της ακρογιαλιάς.
Τι πιο υγιές, από το να παίζεις, στο προαύλιο του 2/Θ Δημοτικού Σχολείου Αγκαιριάς, σε κείνο το χωμάτινο γήπεδο του Αϊ Νικόλα και της Παροικιάς, στα οποία δε φαίνονταν, ούτε καν οι γραμμές, όταν ο ήλιος και η βροχή μας συντρόφευαν? Καθώς επίσης, και τα καλοκαίρια στην αγνή Παραλία της Αλυκής. Τι πιο γευστικό από τα φρέσκα προϊόντα που βρίσκονται στον κήπο μας με τις παραδοσιακές συνταγές των Μαμάδων και Γιαγιάδων μας? Η ιστορία, μας έχει δείξει, πως δεν εκτιμούμε τα όσα έχουμε, αναζητώντας το δέντρο, χάνουμε το δάσος!
Για όλους αυτούς του λόγους, και πολλούς άλλους, πρέπει να αναλογιστούμε πριν εκλέξουμε τους Τοπικούς Άρχοντες που θα διαχειριστούν αυτές τις ομορφιές που μας προίκισε ο τόπος μας….
Ελπίζοντας, και στις επόμενες γενιές μας, να καταφέρουν να εκτιμήσουν όχι μόνο την Ιθάκη, αλλά και τον πηγαιμό… Γιατί ο δρόμος μας, όλο και μακραίνει, μα η ζωή μας μικραίνει με μαθηματική ακρίβεια….
Είμαι πεπεισμένος, πως όλοι μας, αγαπάμε τον τόπο που μεγαλώσαμε και γίναμε αυτοί που είμαστε τώρα.… Φτάνει μόνο να το δείχνουμε και με πράξεις, λελογισμένα... πηγαίνοντας και βλέποντας, μια παραλία με την ακτογραμμή της, έναν κολπίσκο, ένα ακρωτήρι, ένα βουνό, μια θάλασσα, ένα ποτάμι, ένα χωράφι, τα αλώνια του, τους ανεμόμυλους του, με τις ελιές του, τις λεμονιές του, το πηγάδι του, τα οικόσιτα του….
Ε τότε τα είδες όλα…… Ερωτικά, Φιλήδονα και Αγαπησιάρικα! Άνευ Ιδιοτέλειας…….
ΓΙΑΤΙ ΕΔΩ ΑΝΗΚΕΙ Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ!!!!!!!!
Για να μην ψελλίζουμε, το παρακάτω ρηθέν:
«Να νοσταλγείς τον τόπο σου ζώντας στον τόπο σου, τίποτα δεν είναι πιο πικρό.»
Γιώργος Σεφέρης, 1900-1971, Έλληνας ποιητής, Νόμπελ 1963.
Γιώργος Ε. Δεκάριστος (Γαβαλάς)
Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος
Κώστας Ροκονίδας-Λαϊκή Συσπείρωση Πάρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου