Του Ηλία Σιαμέλα
Δοσίλογη Αθήνα που «εκσυγχρονίζεσαι»,
κάτω από το ικανοποιημένο βλέμμα
του Τσολάκογλου και το ανασηκωμένο
φρύδι του Χίτλερ.
Ποιος είν’ αυτός που από πείσμα θ’ αντισταθεί σε τούτο τον κόσμο της αρπαγής και της απάτης; Ποια ηχώ και ποια κραυγή θα σκίσουν το μαύρο σκοτάδι της αθλιότητας; Ποιος βόγκος θα υψωθεί πάνω απ’ τον μαύρο ορίζοντα της χαμοζωής μας;
«Και σαν η ζωή μας έχει φθαρεί ως την ύστατη όχθη»,*
Δοσίλογη Αθήνα που «εκσυγχρονίζεσαι»,
κάτω από το ικανοποιημένο βλέμμα
του Τσολάκογλου και το ανασηκωμένο
φρύδι του Χίτλερ.
Ποιος είν’ αυτός που από πείσμα θ’ αντισταθεί σε τούτο τον κόσμο της αρπαγής και της απάτης; Ποια ηχώ και ποια κραυγή θα σκίσουν το μαύρο σκοτάδι της αθλιότητας; Ποιος βόγκος θα υψωθεί πάνω απ’ τον μαύρο ορίζοντα της χαμοζωής μας;
«Και σαν η ζωή μας έχει φθαρεί ως την ύστατη όχθη»,*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου