Ο Σαμαράς πέταξε λευκή πετσέτα

Γράφει ο Σταύρος Χριστακόπουλος
Η χθεσινή εικόνα του Σαμαρά να μιλάει με τους δημοσιογράφους πίσω από τα κάγκελα του Μεγάρου Μαξίμου ήταν η τελειότερη απεικόνιση του ανασχηματισμού της κυβέρνησής του.
Ο άνθρωπος που έως πρότινος έβγαζε… διαγγέλματα για ψύλλου πήδημα, μέχρι και για τις ψεύτικες υποσχέσεις μελλοντικής μείωσης του ΦΠΑ, εμφανίστηκε πίσω από την περίφραξη για να μιλήσει με τους εκπροσώπους των ΜΜΕ και, ύστερα από κάμποσες κοινοτοπίες, αποχώρησε λέγοντας: «Με συγχωρείτε τώρα, θα φύγω γιατί έχω ένα πρόβλημα με τον φρονιμίτη μου».
Δεδομένου πάντως ότι η δεύτερη ονομασία του φρονιμίτη είναι«σωφρονιστήρας», η σύνθεση της κυβέρνησής του, η οποία ανακοινώθηκε λίγο μετά το στιγμιότυπο στα κάγκελα, μάλλον έδειξε ότι το εκλογικό μήνυμαδεν φρονίμεψε ούτε σωφρόνισε τον κυρίως ηττημένο της ευρωκάλπης.
Ύστερα από τη συντριβή του στις ευρωεκλογές, η οποία προσημείωσε και την ήττα του στις επόμενες εθνικές εκλογές, ο πρωθυπουργός απέδειξε ότι δεν μπορεί πια να διαχειριστεί και να καθορίσει την πολιτική του μοίρα.
Η νέα κυβέρνησή του είναι απολύτως προσαρμοσμένη στα γούστα της τρόικας, καθώς:
● Διατήρησε τους κρίσιμους για το μνημόνιο υπουργούς, ακόμη και αυτούς που υπολείπονται στους στόχους τους αλλά δηλώνουν πίστη στο «πρόγραμμα».
● Έστειλε σκληρούς μνημονιακούς στις θέσεις αυτών που «απέτυχαν» στα πεδία τους να υλοποιήσουν τις απαιτήσεις των δανειστών.
● Επέλεξε για το υπουργείο Οικονομικών τον Γκίκα Χαρδούβελη, έναν κρίσιμο διαχειριστή της διαπραγμάτευσης για το ατυχέστατο PSI και το δεύτερο μνημόνιο (τον οποίο η νυν κυβερνητική εκπρόσωπος Σοφία Βούλτεψηαποκαλούσε τότε «εθελόδουλο» και «αναλυτή των ψυχαναγκαστικών προβλημάτων των δανειστών της Ελλάδας»!), αλλά και διαπρεπή εκπρόσωπο της «σχολής Σημίτη» και τέως συνεργάτη της οικογένειας Λάτση (Eurobank, Mall, Ελληνικό).
Το χειρότερο γι’ αυτόν είναι ότι, παρά τις διάφορες προτάσεις και προσεγγίσεις για διεύρυνση του εκλογικού – τουλάχιστον – ακροατηρίου της Ν.Δ. και αποτύπωσή της στον ανασχηματισμό, επέλεξε μια μελαγχολική αυτοπεριχαράκωση απομονώνοντας τη σαμαρική εκδοχή της Ν.Δ. από την καραμανλική της παράδοση, το μητσοτακικό στελεχικό της δυναμικό, αλλά και από τη λαϊκή δεξιά της βάση, η οποία έχει ήδη μεταναστεύσει και δεν βρίσκειλόγο επιστροφής.
Ούτε αυτοί που εισηγούνταν στροφή στην Άκρα Δεξιά ούτε εκείνοι που προέκριναν τη στροφή προς την Κεντροδεξιά έμειναν εν τέλει ικανοποιημένοι. Ο Σαμαράς έκανε στροφή προς τον… εαυτό του και το στενό περιβάλλον του.
Οι δε επιλογές διαφόρων… τηλεοπτικών εκπροσώπων της Λαϊκής Δεξιάς, των οποίων η επικοινωνιακή και πολιτική δυναμική – σε μια χώρα με σοβαρή τηλεόραση – μετά βίας θα αντιστοιχούσε σε κανάλια της Trash TV, καταδεικνύει απλώς την αδυναμία του πρωθυπουργού να βρει πολιτικά πρόσωπα ενός στοιχειώδους διαμετρήματος πρόθυμα να στηρίξουν τη διαρκώς απαξιούμενη κυβέρνησή του.
Στο πολιτικό επίπεδο, αν ο Βορίδης, ο Ντινόπουλος, η Βούλτεψη, ηΠαπακώστα, ο Λοβέρδος, ο Τασούλας και οι άλλοι που βρήκαν χώρο στην κυβέρνησή του αποτελούν την… ερμηνεία του «μηνύματος» που έλαβε ο Σαμαράς στις ευρωεκλογές, τότε η μόνη… ερμηνεία του ανασχηματισμού είναι ότι ο πρωθυπουργός έπραξε το αυτονόητο: πέταξε λευκή πετσέτα.
το Ποντίκι