Αν κάποιος έχει ξεπεράσει προ πολλού τα όρια του παρα-πολιτικού θράσους, αυτός σίγουρα είναι και με διαφορά ο "Πινόκιο", κατά κόσμον Δημήτριος Μπελέγρης.
Αυτός που στο σύντομο πολιτικό του βίο στο νησί μας, έχει περάσει από όλα σχεδόν τα πολιτικά κονάκια, αυτός που εκθείασε-καθύβρισε-εκθείασε-καθύβρισε διαδοχικά και αναλόγως τις περιστάσεις τα ίδια πρόσωπα, αυτός αναλαμβάνει ρόλο κριτή και επικριτή του Μ.Κωβαίου!
Ποια τα επιχειρήματα;
Μην κουραστείτε να τα αναζητήσετε.
Αν έχετε καλή μνήμη είναι τα ίδια που μεταχειρίστηκε στις περασμένες εκλογές για τον Χρήστο Βλαχογιάννη, αφού εκείνος είχε μπει τότε στο στόχαστρο της απαξιωτικής και αποδομητικής αρθρογραφίας του.
Θα ήταν εξαιρετικά συναρπαστικό να ανασύρουμε από το πλουσιότατο αρχείο τα όσα κολακευτικά εκτόξευε εκείνη την περίοδο, καθώς και μέχρι τρία χρόνια μετά -έως την μεταγραφή στη "Φωνή της Πάρου", όπου είδε το φως το αληθινόν- σε βάρος του κατά τα φαινόμενα καινούργιου "εκλεκτού" του.
Τα όσα επικαλείται στο τελευταίο του πόνημα-λίβελο κατά Κωβαίου, μόνο για γέλια είναι κι όχι για σοβαρή προσέγγιση.
Οι χαρακτηρισμοί το ίδιο στερεότυποι όσο και αστήρικτοι το ίδιο αυθαίρετοι όσο και μεροληπτικοί.
Την θέση της ψύχραιμης και αντικειμενικής αποτίμησης, με καθαρά δημοσιογραφικούς όρους, του έργου ενός ανθρώπου με πολυσήμαντη παρουσία -δεν είναι μόνο τα οκτώ χρόνια του δημ. συμβουλίου- στα συλλογικά πράγματα, παίρνει η εργολαβία για αποδόμηση και γελοιοποίηση του νέου αντιπάλου.
Μέσα σε όλα ο νεοφιλελεύθερος λιβελογράφος μας προέκυψε και σφόδρα αντιμνημονιακός με τάσεις αντικαπιταλιστικές!
Ο πάλαι ποτέ πλασιέ της τοπικής της Ν.Δ., πλασιέ του ΛΑ.Ο.Σ., πλασιέ του Γιάννη Ραγκούση, πλασιέ της Γρηγ. Πρωτολάτη και νυν πλασιέ του Χρ. Βλαχογιάννη, καταφέρεται κατά Κωβαίου γιατί κι αυτός υπήρξε πλασιέ του τελευταίου!!
Το μόνο που δεν έχει κάνει ακόμα είναι να συνθέσει τον προεκλογικό ύμνο προς τιμήν του Κώστα Ροκονίδα, εκείνου που κατά τον ίδιο αποτελούσε οργανικό τμήμα του "ΚΑΚΟΥ ΧΘΕΣ", ενός χθες για το οποίο την χρυσή εποχή των 'ΝΕΩΝ' έγραψε χιλιάδες αράδες προς τέρψιν των τότε αφεντικών.
Αλλά μέσα σε όλο αυτό το χαοτικό και αλληλοσπαρασσόμενο παρελθόν του τι να πρωτοθυμηθεί κι αυτός;
Αυτός που στο σύντομο πολιτικό του βίο στο νησί μας, έχει περάσει από όλα σχεδόν τα πολιτικά κονάκια, αυτός που εκθείασε-καθύβρισε-εκθείασε-καθύβρισε διαδοχικά και αναλόγως τις περιστάσεις τα ίδια πρόσωπα, αυτός αναλαμβάνει ρόλο κριτή και επικριτή του Μ.Κωβαίου!
Ποια τα επιχειρήματα;
Μην κουραστείτε να τα αναζητήσετε.
Αν έχετε καλή μνήμη είναι τα ίδια που μεταχειρίστηκε στις περασμένες εκλογές για τον Χρήστο Βλαχογιάννη, αφού εκείνος είχε μπει τότε στο στόχαστρο της απαξιωτικής και αποδομητικής αρθρογραφίας του.
Θα ήταν εξαιρετικά συναρπαστικό να ανασύρουμε από το πλουσιότατο αρχείο τα όσα κολακευτικά εκτόξευε εκείνη την περίοδο, καθώς και μέχρι τρία χρόνια μετά -έως την μεταγραφή στη "Φωνή της Πάρου", όπου είδε το φως το αληθινόν- σε βάρος του κατά τα φαινόμενα καινούργιου "εκλεκτού" του.
Τα όσα επικαλείται στο τελευταίο του πόνημα-λίβελο κατά Κωβαίου, μόνο για γέλια είναι κι όχι για σοβαρή προσέγγιση.
Οι χαρακτηρισμοί το ίδιο στερεότυποι όσο και αστήρικτοι το ίδιο αυθαίρετοι όσο και μεροληπτικοί.
Την θέση της ψύχραιμης και αντικειμενικής αποτίμησης, με καθαρά δημοσιογραφικούς όρους, του έργου ενός ανθρώπου με πολυσήμαντη παρουσία -δεν είναι μόνο τα οκτώ χρόνια του δημ. συμβουλίου- στα συλλογικά πράγματα, παίρνει η εργολαβία για αποδόμηση και γελοιοποίηση του νέου αντιπάλου.
Μέσα σε όλα ο νεοφιλελεύθερος λιβελογράφος μας προέκυψε και σφόδρα αντιμνημονιακός με τάσεις αντικαπιταλιστικές!
Ο πάλαι ποτέ πλασιέ της τοπικής της Ν.Δ., πλασιέ του ΛΑ.Ο.Σ., πλασιέ του Γιάννη Ραγκούση, πλασιέ της Γρηγ. Πρωτολάτη και νυν πλασιέ του Χρ. Βλαχογιάννη, καταφέρεται κατά Κωβαίου γιατί κι αυτός υπήρξε πλασιέ του τελευταίου!!
Το μόνο που δεν έχει κάνει ακόμα είναι να συνθέσει τον προεκλογικό ύμνο προς τιμήν του Κώστα Ροκονίδα, εκείνου που κατά τον ίδιο αποτελούσε οργανικό τμήμα του "ΚΑΚΟΥ ΧΘΕΣ", ενός χθες για το οποίο την χρυσή εποχή των 'ΝΕΩΝ' έγραψε χιλιάδες αράδες προς τέρψιν των τότε αφεντικών.
Αλλά μέσα σε όλο αυτό το χαοτικό και αλληλοσπαρασσόμενο παρελθόν του τι να πρωτοθυμηθεί κι αυτός;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου