ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΗΛΙΑ ΓΟΥΡΔΟΥΚΗ

Να σηκώσουμε ψηλά το κεφάλι ζητώντας πίσω την αξιοπρέπεια και τη ζωή μας

Με τη «Νησιωτική Ανατροπή» να ανατρέψουμε τη μνημονιακή πολιτική της λιτότητας και τους εκφραστές της στο Ν. Αιγαίο

Φίλες και φίλοι Παριανοί και Αντιπαριώτες,

Συμμετέχω για πρώτη φορά σε πολιτικές εκλογές. Νόμιζα ότι, με τη θητεία της συζύγου μου στο πρώτο Δημοτικό Συμβούλιο του ενιαίου Δήμου Πάρου, είχαμε επιτελέσει, ως οικογένεια, το καθήκον μας προς τον τόπο. Γιατί η ενασχόληση με τα κοινά δεν είναι επάγγελμα. Αν, σε κάποια φάση της ζωής μας, εμπλακούμε όλοι μας με τα αυτοδιοικητικά, τότε δεν θα είχαμε καθισμένους στο σβέρκο μας τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα, που στο τέλος το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι ο εαυτός τους και τα συμφέροντα της παρέας τους.

i. Γιατί συμμετέχω στις Περιφερειακές Εκλογές

Συμμετέχω, όχι γιατί μου το ζήτησαν ή με «έπεισαν» ότι με τις εκλογές θα λυθούν τα προβλήματα, ούτε γιατί χρωστάω γραμμάτια που πρέπει να ξεπληρώσω. Ούτε γιατί πίστεψα ξαφνικά ότι το Περιφερειακό Συμβούλιο έγινε ΑΥΤΟδιοίκηση, δηλαδή, λαϊκός θεσμός.
Συμμετέχω: Γιατί είναι και αυτό ένα πεδίο κοινωνικής και πολιτικής παρέμβασης.
Γιατί εξοργίζομαι, που θέλουν μια εκλογική αναμέτρηση απόλυτα χειραγωγημένη και ελεγχόμενη, λέγοντάς μας ότι δήθεν στην αυτοδιοίκηση ψηφίζουμε μόνο πρόσωπα και όχι πολιτική.
Γιατί κάνουν ό,τι μπορούν για να ξεχαστεί η αντίθεση μνημόνιο – αντιμνημόνιο, για να μην ψηφίσουν οι πολίτες με βάση τη βιωμένη εμπειρία της λαίλαπας των μνημονιακών μέτρων. Γι’ αυτό και η πλύση εγκεφάλου από τα ΜΜΕ, ώστε να αφυδατωθούν πλήρως οι εκλογές του Μαΐου από το πολιτικό τους περιεχόμενο λες και ψηφίζουμε σε … καλλιστεία.
Γιατί τα χαράτσια γίνονται μόνιμα και πάνε να μας ξεκάνουν.
Γιατί η κοινωνία στενάζει από τους φόρους, τους λογαριασμούς, την ανεργία, την ανασφάλιστη εργασία, τα λουκέτα. Το αίμα των πολιτών στάζει στο απύθμενο βαρέλι των κερδοσκόπων και εκείνοι το βιολί τους. Συνεχίζουν τη λιτότητα μέχρι ο λαός να παραδοθεί και να κάνουν ευκολότερα το πλιάτσικο. Κυβέρνηση και τρόικα πασχίζουν για ένα «καλό» αποτέλεσμα στις εκλογές προκειμένου να λεηλατήσουν ό,τι απέμεινε.
Γιατί εξεγείρομαι βλέποντας εκείνους που, με τις επιλογές τους, οδήγησαν την κοινωνία στα όρια της ανθρωπιστικής κρίσης, να καμώνονται τον ανήξερο, τον ανεύθυνο, λες και τα προβλήματα έπεσαν από τον ουρανό. Εξεγείρομαι με την κοροϊδία και υποκρισία των χορτάτων που κάνουν πως νοιάζονται για τους πεινασμένους.

Γιατί εξεγείρομαι που μας πετάνε στα μούτρα ψέματα και πολιτικάντικη νοοτροπία με ήθος και ύφος αφέντη προς δούλο. «Τα προβλήματα δεν έχουν χρώμα» μας λένε. Τα προβλήματα μπορεί να μην έχουν χρώμα, αλλά η πολιτική που τα προκαλεί, και χρώμα έχει και υπαίτιο. Οι, προεκλογικά, δήθεν απολίτικες και ουδέτερες στάσεις των επαγγελματιών της πολιτικής, μετατρέπονται σε απόλυτα ταξικές πολιτικές μετεκλογικά. Όμως, μετά την απομάκρυνση από το Ταμείο, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται… Αν εκλεγεί μνημονιακός συνδυασμός, μνημονιακή πολιτική θα εφαρμόσει.

Γιατί αγανακτώ που προσπαθούν να δημεύσουν αντί πινακίου φακής τα σπίτια (πλειστηριασμοί στο 1/3 των αντικειμενικών αξιών) και τα χωράφια μας.
Γιατί με ενοχλεί που οι δημοσιογράφοι, αντί να ενημερώνουν αμερόληπτα, ξεπουλιούνται και μετατρέπονται σε προπαγανδιστές των αφεντικών τους, σε «νοικιασμένες πέννες». 

Εξεγείρομαι, γιατί σαν «όσιο και ιερό» θεωρούν το χρήμα των τραπεζιτών και όχι τον άνθρωπο.

Γιατί οργίζομαι, όταν ο κ. Μαχαιρίδης, απερχόμενος Περιφερειάρχης, γνήσιο τέκνο του βαθέως ΠΑΣΟΚ, τώρα καμώνεται τον ανεξάρτητο, τον «επαναστάτη» με ημερομηνία λήξης την 18^η Μαΐου ’14, ενώ ήταν ταυτισμένος πλήρως με την κεντρική εξουσία και συναγελάζονταν με τους κορυφαίους εκπροσώπους της. Εκείνους, που πρόθυμα πρόσφεραν το … κατιτίς τους στην γερμανοποίηση της Ευρώπης, δένοντας χειροπόδαρα τη χώρα και τους Έλληνες.