ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΕΠΑΛ

 Την ιδέα να αξιοποιηθεί ως υποκατάστατο του πολιτιστικού κέντρου που ήταν ανέφικτο τότε η αίθουσα του ΕΠΑΛ, την είχα καταθέσει προφορικά στο δημοτικό συμβούλιο πριν καλά-καλά παραδοθεί το έργο.

Στην συνέχεια την έφερα και εγγράφως με όλους τους τύπους.

Δυστυχώς όπως και πολλές άλλες προτάσεις μου πετάχτηκε στα αζήτητα για αρκετά χρόνια.

Έπρεπε να υπάρξει η συγκυρία μιας διοργάνωσης θεατρικών παραστάσεων, για να "ξαναζεσταθεί" η πρόταση και να υλοποιηθεί επί δημαρχίας Κωβαίου.

Το καλό ήταν ότι έγινε η κίνηση, το κακό ήταν πως οι θέσεις των θεατών ήταν πολύ λιγότερες από αυτές που υπολογίζαμε με άλλου τύπου βεβαίως διευθέτηση.

Κι ήρθαμε στο σήμερα για να ανακαλύψουν το λάθος και να το διορθώσουν με νέα χωροταξία.

Δημοσιεύω σήμερα παλαιότερο κείμενο, έτσι για την ιστορία...

 

 

Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2016

ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΗ ΠΡΟΤΑΣΗ

Είχα την ευκαιρία να ζήσω από κοντά την προσπάθεια των εκπαιδευτικών του ΕΠΑΛ να οργανώσουν και να λειτουργήσουν το σχολικό συγκρότημα λίγο μόλις καιρό μετά την παράδοσή του προς χρήση, από την θέση του μέλους της Σχολικής Επιτροπής ως εκπρόσωπος της τότε αντιπολίτευσης (περίοδος 2007-2010).
Οφείλω να εξάρω ιδιαιτέρως το μεράκι και τον ζήλο του διευθυντή κ.Φλέσσα, με τον οποίο συνήψα και διατήρησα μέχρι τέλους άψογη συνεργασία.
Στο πλαίσιο αυτής της συνεργασίας και κατόπιν εισηγήσεώς μου, πείστηκε για την ανάγκη να διερευνήσει τη δυνατότητα, να αξιοποιηθεί η τεράστια αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου ως εναλλακτικός χώρος πολιτιστικών και άλλων κοινωνικών δραστηριοτήτων από διάφορους εξωσχολικούς φορείς.
Για το σκοπό αυτό έκανε μια πρόχειρη μελέτη-αποτίμηση του απαιτούμενου για τη βελτίωση των συνθηκών κόστους, όπου το υπολογισθέν ποσό δεν υπερέβαινε τις 40.000 ευρώ, προκειμένου η Πάρος να αποκτήσει μια ικανοποιητική λύση στο πρόβλημα που έχει ανακύψει εδώ και χρόνια με την κατασκευή πολιτιστικού κέντρου.
Έπειτα από απόφαση της σχολικής επιτροπής η οποία έκανε αποδεκτή την πρότασή μου, έφερα το θέμα στο δημοτικό συμβούλιο, με την ελπίδα πως σύντομα θα υλοποιούνταν μια τόσο ελάχιστα κοστοβόρα και άμεση λύση.
Η διοργάνωση της τελετής βράβευσης των διακριθέντων αθλητών του ΝΟΠ που πραγματοποιήθηκε (κατόπιν εισηγήσεώς μου στον πρόεδρο του συλλόγου) εκείνη την εποχή στην εν λόγω αίθουσα, έπεισε και τους πλέον δύσπιστους για την ορθότητα και βιωσιμότητα του εγχειρήματος.
Στο δημοτικό συμβούλιο υπήρξε μια καταρχήν θετική αντιμετώπιση, χωρίς όμως να υπάρξει δεσμευτική απόφαση.
Κι από τότε και παρά τα κλάματα όλων των εμπλεκομένων (Δήμου, δημοτικών παρατάξεων, κομμάτων, συλλόγων)  για την απουσία μεγάλου κλειστού χώρου εκδηλώσεων, δυστυχώς δεν σημειώθηκε καμία πρόοδος.
Τέτοια θέματα άλλωστε δεν θα μπορούσαν να τύχουν ιδιαίτερης προβολής και σοβαρής ενασχόλησης, αφού όπως σημείωνα και τότε σε σχετικό δελτίο τύπου (που έμεινε κι αυτό στα αζήτητα) το κύριο βάρος πέφτει στην παραπολιτική και στην σαχλαμάρα.