Δεν πέρασε παρά μια εβδομάδα, για να σκάσει μύτη άλλο ένα κρούσμα-κατόρθωμα της μάστιγας των καιρών μας.
Έχω πολλές φορές κατακεραυνώσει την "φιλοζωϊα" ως μια από τις σύγχρονες μορφές μισανθρωπίας.
Μιας μισανθρωπίας συγκεκαλυμμένης με την προβιά των δήθεν ευγενών αισθημάτων προς τα ζώα.
Έτσι, καθώς η παράνοια των καιρών μας όχι απλά επιτρέπει, αλλά προτρέπει και παρακινεί, η συνύπαρξη των ζώων (αδιακρίτως είδους, ράτσας κλπ) με τους ανθρώπους έχει μεταλλαχθεί σε προτέρημα, σε μέσο κοινωνικής καταξίωσης.
Κάθε είδους κατοικίδιο μπορεί να μετατρέπεται σε "κοινωνίδιο", εξαιτίας της ανώμαλης και αρρωστημένης νοοτροπίας των ιδιοκτητών τους να τα συγχρωτίζουν με τους συνανθρώπους τους.
Καμμία σχέση με την αρμονική συνύπαρξη που υπήρχε (και σ' έναν βαθμό υφίσταται και σήμερα) στην ύπαιθρο μεταξύ ζώων οικόσιτων και ανθρώπων.
Ο σύγχρονος "φιλόζωος" έχει την απαίτηση να υφίσταται τις συνέπειες (γιατί πάντα υπάρχουν τέτοιες, παρά τις ανοησίες των "ειδικών"...) της παρουσίας του ζώου του και ολόκληρος ο περίγυρός του.
Η ίδια η πολιτεία, ευπαθής και παραδομένη σε κάθε ανώμαλη επιταγή οργανωμένων ομάδων επιρροής (λόμπυ) λειτουργεί ως ηθικός αυτουργός και συναυτουργός σε τέτοια περιστατικά.
Φυσικά η ζωή και η ασφάλεια ενός μικρού παιδιού, καμμία μα καμμία αξία δεν έχει μπροστά στις "ανάγκες" ενός σκύλου, έτσι τουλάχιστον όπως το ελαττωματικό μυαλό ενός ψευτοφιλόζωου το αντιλαμβάνεται.
Το έχει αναγνωρίσει κι η ίδια η πολιτεία δια νόμου μάλιστα!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου