ΤΟ ΚΑΡΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΟΓΟ.

 Η Πάρος -εκτός των άλλων- σε επίπεδο δημόσιου διαλόγου αποτελεί την εμπροσθοφυλακή της παράνοιας στην Ελλάδα.

Έτσι, έπρεπε να φτάσουμε αισίως στο 2021, να αιτούμαστε ή να έχουμε δρομολογήσει μια σειρά "έργων υποδομής" για ν' ανακαλύψουμε την αξία μιας δημόσιας και σοβαρής συζήτησης για το "που πάμε".

Κάτι για το οποίο έπρεπε να έχουμε μεριμνήσει πριν ξεκινήσουμε να καταστρώνουμε καταλόγους με "αιτήματα υποδομών", ήδη από τη δεκαετία του '80.

Κάτι για το οποίο κόπτομαι σχεδόν μόνος εδώ και πολλά χρόνια και ελάχιστοι καταδέχτηκαν όλο αυτό το διάστημα να αναγνωρίσουν την ορθότητα της επίκλησής μου.

Το πλέον κουφό που ενέσκυψε με αφορμή την προσφυγή στο ΣτΕ κατά της επέκτασης του νέου αεροδρομίου, είναι πως κάποιοι ακόμα δεν έχουν πάρει χαμπάρι κατά πόσο η λειτουργία του επηρέασε μια σειρά τομείς της ζωής του νησιού.

Και είτε  παριστάνουν τους ανίδεους, είτε αποδίδουν την παθογένεια σε παρελθόντα αίτια!!

Όσο όμως και να κόπτονται υπέρ της τάχα μου επίλυσης των προβλημάτων μέσα σε αυτό το ασύλληπτα παρανοϊκό πλαίσιο, η πραγματικότητα βοά και επισημαίνει με δραματικό τρόπο πως δεν πρόκειται να πας πουθενά τοποθετώντας το κάρο μπροστά από το άλογο...