Στη διάρκεια της μακρόχρονης ενασχόλησής μου με τα κοινά, κατέγραψα τρεις βασικές κατηγορίες που περιελάμβαναν (κι εξακολουθούν να περιλαμβάνουν...) την συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικά ενεργών συντοπιτών.
1)εκείνους που είχαν όραμα, είχαν ιδέες, παρήγαγαν έργο ενίοτε με γνώμονα το πραγματικό δημόσιο συμφέρον, κάποιες (και δεν ήταν λίγες αυτές) φορές όμως όχι.
2)εκείνους που δεν είχαν όραμα, δεν είχαν ενδιαφέροντα, δεν είχαν ιδέες, δεν έπρατταν σχεδόν τίποτα, απλώς υπήρχαν ως διακοσμητικά στοιχεία.Το έπαιζαν παράγοντες κοντολογίς.
3)εκείνους, οι οποίοι ενώ στερούνταν παραγωγικής σκέψης, αντέγραφαν προτάσεις και ιδέες παραφύλαγαν τις εξελίξεις και σε κάθε ευκαιρία, ιδιοποιούνταν όσες από αυτές ξεπετάγονταν στο προσκήνιο και ήταν "θελκτικές" και ωφέλιμες για το κοινωνικό σύνολο.
Το φαινόμενο της υποκλοπής ή και ιδιοποίησης προτάσεων και ιδεών το έχω γευτεί και προσωπικά ουκ ολίγες φορές.
Συμπολίτες με ελάχιστη ή και καθόλου επαφή με τα πράγματα επί μακρόν, ξεπηδούσαν από το πουθενά παριστάνοντας τους "εμπνευσμένους", τους "οραματιστές", και με δόλιο τρόπο επιχειρούσαν να καρπωθούν πολιτικά οφέλη από προτάσεις που είχαν εισηγηθεί και πρωτοβουλίες που είχαν πάρει κάποιοι άλλοι, πολύ καιρό πριν από αυτούς.
Την πειρατική προσπάθειά τους κατά κανόνα ενίσχυαν διάφοροι παπαγάλοι-δημοσιογραφίσκοι (με το αζημίωτο εννοείται...) οι οποίοι μάλιστα, ξεπερνώντας κάθε ηθικό φραγμό επιδίδονταν και σε επιθέσεις εναντίον των πραγματικών κτητόρων ιδεών και προτάσεων για αντιπερισπασμό, όταν επιχειρούσαν οι τελευταίοι να αποκαταστήσουν την αλήθεια!
Από αυτό εδώ το βήμα έχω αναφερθεί σε μια σειρά τέτοιων κρουσμάτων, όπως η αξιοποίηση της μπαζωμένης παραλιακής ζώνης της Παροικίας, η περίπτωση του ακινήτου της ΑΤΕ, η κατασκευή του νηπιαγωγείου Αγκαιριάς, η αξιοποίηση της αίθουσας του ΕΠΑΛ, κλπ.
Εσχάτως προστέθηκε στο μακρύ αυτό κατάλογο κι άλλο ένα κρούσμα.
Αυτό της "πρωτιάς" στην ιδέα να μεταφερθεί το επιβατηγό λιμάνι εκτός Παροικίας.
Μια πρόταση, που χρονολογείται επίσημα ήδη από το 1988, όταν τη διατύπωσα σε συνέντευξη σε γνωστή εκπομπή της δημόσιας τηλεόρασης!
Έκτοτε και σε αναρίθμητες περιπτώσεις, σε δημοτικά συμβούλια, συσκέψεις, λαϊκές συνελεύσεις, ημερίδες, ραδιοφωνικές παρεμβάσεις, αρθρογραφία στον τοπικό τύπο και φυσικά μέσα από τις γραμμές του "Αριστοφάνη", έθιγα το ζήτημα αυτό ενάντια στους πάντες και τα πάντα.
Όπως το πάνε μερικοί "πρωτοπόροι", δεν θ' αργήσει η μέρα οπόταν θα διεκδικήσουν και την πατρότητα της ιδέας ανέγερσης της Παναγίας της Εκατονταπυλιανής...
Αρίστο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΛησμονάς και εκείνους τους υποκριτές, καιροσκόπους και σαλτιμπάγκους ανάμεσα σε απόψεις, ιδέες ή προτάσεις που ακροβατούν, σε ποια έχει την πλειοψηφία αποδοχής στο σύνολο, για να έχει την "εύνοια" της πλειοψηφίας του «ισχυρού ή αρεστού», ανεξάρτητα την χρησιμότητα του εκάστοτε οράματος, ιδέας, πρότασης, στο κοινωνικό σύνολο. Για τον λόγο αυτό αναδημοσιεύω και επικαλούμαι και το προ 4ετιας ανάλογο άρθρο μου, γενικό και ειδικό, για τους ΔΉΘΕΝ ΚΑΙ ΕΚΕΙΘΕΝ ΤΙΠΟΤΑΔΕΣ…..
https://www.triklopodia.gr/%CE%B4%CE%AE%CE%B8%CE%B5%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B5%CE%BA%CE%B5%CE%AF%CE%B8%CE%B5%CE%BD/
με εκτίμηση
Γ.Ε.Δ