Η ΑΕΠΙ, ο Τσακνής, οι λοχαγοί και οι Ταγματάρχες
Ο Διονύσης Τσακνής, αποχώρησε από την ΕΡΤ παραθέτοντας
καταγγελίες για τον κρατικοδίαιτο συνδικαλισμό, την κυβέρνηση αλλά και
πρόσωπα. Υπάρχουν ωστόσο πολλά δημοσιεύματα που αναφέρουν πως οι λόγοι
αποχώρησης του Τσακνή δεν είναι και τόσο ρομαντικά συμπαθητικοί ή
πολιτικά αθώοι όσο θέλει να τους εμφανίζει και πίσω από αυτή την
ιστορία, υπάρχει η αμαρτωλή ιστορία της ΑΕΠΙ. Αυτής της Ανώνυμης
Εταιρείας, η οποία εμφανιζόταν ως προστάτης των πνευματικών δικαιωμάτων
των δημιουργών, τα οποία όπως δεν εισέπρατταν οι δημιουργοί αλλά η
οικογένεια του μετόχου Ξανθόπουλου και κάποιοι δημιουργοί βιτρίνα.
Του Κώστα Βαξεβάνη
Αν και ξένος θεωρητικά με όσα συμβαίνουν σήμερα στην ΕΡΤ, τυγχάνει να γνωρίζω ένα κομμάτι της (παλιάς) ιστορίας που σήμερα έγινε επικαιρότητα δια της αποχώρησης του Τσακνή.
Το 2012, το τηλεοπτικό Κουτί της Πανδώρας, είχε κάνει μια μεγάλη έρευνα για την ΑΕΠΙ, που κατέληξε σε δύο εκπομπές στην ΕΡΤ. Σε αυτές τις εκπομπές περιγράφαμε ένα καθεστώς αυθαιρεσίας και κονόμας με πρωταγωνιστές τους μετόχους της ΑΕΠΙ και θύματα τους επαγγελματίες καταστηματάρχες αλλά και τους δημιουργούς. Με το νόμο 2121/1993, που υπέγραφε η Ντόρα Μπακογιάννη, η ΑΕΠΙ, στο όνομα της είσπραξης των πνευματικών δικαιωμάτων των δημιουργών, γινόταν ένας αυθαίρετος εισπράκτορας με τις ευλογίες του κράτους.
Οι εισπράκτορες της ΑΕΠΙ, αυθαίρετα προσδιόριζαν ποσά ως πνευματικά δικαιώματα που πρέπει να εισπράξουν όχι μόνο από καταστήματα αλλά ακόμη και από περίπτερα, όπου ο περιπτεράς άκουγε ιδιωτικά μουσική. Αν κάποιος είχε διαφωνία επί της τιμής, το κράτος έδινε το δικαίωμα στην ΑΕΠΙ να τον οδηγήσει στο αυτόφωρο με χειροπέδες ή και να του κλείσει το μαγαζί. H Δημοτική Αρχή αφαιρούσε την άδεια του καταστήματος αν διαφωνούσες ή ήσουν σε δικαστική διαμάχη, και δεν πλήρωνες ΑΕΠΙ. Ακόμη και αν δήλωνες πως στο κατάστημά σου δεν έχεις μουσική, στο δικαστήριο δύο ψευδομάρτυρες (οι ίδιοι πάντα), κατέθεταν πως έχεις. Εισέπρατταν όμως οι δημιουργοί; Φυσικά όχι. Η οικογένεια Ξανθόπουλου, είχε δημιουργήσει μια εταιρεία τέρας με οικογενειακούς μισθούς δεκάδων χιλιάδων ευρώ για τον καθένα και τεράστια λειτουργικά έξοδα με αποτέλεσμα να μοιράζει ψίχουλα στους δημιουργούς.
Αυτά και άλλα πολλά αποκαλύπταμε στις εκπομπές οι οποίες προβλήθηκαν στην ΕΡΤ μετά από μεγάλη διαμάχη με τον τότε διευθύνοντα σύμβουλο, Λάμπη Ταγματάρχη, ο οποίος επέμενε να μην παίξουν γιατί «ήταν επικίνδυνες».
Οι εκπομπές προβλήθηκαν αφού ανακοινώσαμε προσπάθεια λογοκρισίας και η ΑΕΠΙ, η οποία πλέον είναι υπόδικη για όλα αυτά με πέντε χρόνια καθυστέρηση, έβγαλε μια ανακοίνωση μεσ’ την οποία με αποκαλούσε συκοφάντη και άθλιο (σας θυμίζει κάτι;). Μετανιώνω ειλικρινά που δεν στράφηκα τότε νομικά εναντίον της. Αυτές οι εκπομπές ήταν η αιτία μιας σφοδρής σύγκρουσης με τον Διονύση Τσακνή. Ο Τσακνής ήταν μέλος του Δ.Σ. της ΑΕΠΙ, η οποία τοποθετούσε καλλιτέχνες στη διοίκησή της, ως βιτρίνα, για να φαίνεται ως εισπρακτικός μηχανισμός καλλιτεχνών και όχι Ανώνυμη Εταιρεία που γδέρνει τους επαγγελματίες για να εισπράττει η οικογένεια και οι λοιποί συγγενείς.
Σε μια κοινή παρέα λοιπόν, ο Τσακνής με είχε κατηγορήσει πως με τις εκπομπές μου στρέφομαι κατά των καλλιτεχνών και των δικαιωμάτων τους και μου ζήτησε μάλιστα να καταθέσω τη δημοσιογραφική μου ταυτότητα γιατί ήμουν συκοφάντης. Του απάντησα πως η ΑΕΠΙ δεν εκπροσωπούσε καλλιτέχνες αλλά μια μαφιόζικη λειτουργία κλέβοντας τους καλλιτέχνες και για το λόγο αυτό χρησιμοποιούσε ως άλλοθι ανθρώπους σαν και του λόγου του. Ο Τσακνής έφυγε από την παρέα θυμωμένος και βρίζοντας.
Τα χρόνια πέρασαν, οι μέτοχοι της ΑΕΠΙ αντιμετωπίζουν πλέον κακουργηματικές διώξεις για όσα έκαναν και ο Τσακνής βρέθηκε μαζί με τον Λάμπη Ταγματάρχη στο τιμόνι της ΕΡΤ. Ο Ταγματάρχης δεν είχε όπως έλεγε σχέση με την ΑΕΠΙ, αλλά την είχε εξυπηρετήσει σε μια δύσκολη περίοδο. Ήταν η εποχή που τα κανάλια αρνούνταν να πληρώσουν τις υπέρογκες χρεώσεις της ΑΕΠΙ, χαρακτηρίζοντάς τις δυσανάλογες. Η ΑΕΠΙ προσέφευγε δικαστικά αλλά δεν μπορούσε να δικαιολογήσει τις αυθαίρετες χρεώσεις που έκανε. Ξαφνικά ένα μικρό τότε συνδρομητικό κανάλι, η NOVA, (ανήκε σε άλλους μετόχους τότε) με επικεφαλής τον Λάμπη Ταγματάρχη, δέχθηκε να πληρώσει τις χρεώσεις που επέβαλε η ΑΕΠΙ, δημιουργώντας έτσι ένα προηγούμενο, το οποίο χρησιμοποίησε η ΑΕΠΙ για να απαιτήσει τα ποσά με βάση την αρχή της αναλογικότητας.
Κάπως έτσι συναντήθηκαν πρόσωπα, εταιρείες και βρισιές, γύρω από εμένα και το Κουτί της Πανδώρας. Ο νυν διευθύνων σύμβουλος της ΕΡΤ, Βασίλης Κωστόπουλος, ήταν αυτός που ως νομικός σύμβουλος της ΕΡΤ, είχε αρνηθεί να πληρώσει όσα απαιτούσε η ΑΕΠΙ και είχε απολυθεί, με μάρτυρα στο δικαστήριο τον Τσακνή εκ μέρους της ΑΕΠΙ. Ο Κωστόπουλος δικαιώθηκε και νομικά αλλά και ηθικά, αφού ανέλαβε την ΕΡΤ, όταν οι άλλοι αποχωρούσαν. Αυτό προτιμώ να κρατάω ως συμπέρασμα από όλη την ιστορία, τη δικαίωση δηλαδή ενός ανθρώπου που πάλεψε ενάντια στα θηρία και όχι τις ιδεολογικοπολιτικά στολισμένες εξόδους λοχαγών και ταγματαρχών απ’ την ΕΡΤ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου