ΤΗΣ ΣΥΣΚΕΨΕΩΣ

Όταν λείπει η πολιτική βούληση να πράξεις το αυτονόητο, τότε το ρίχνεις στις συσκέψεις.
Συσκέψεις για οποιοδήποτε θέμα, ακόμα και το πλέον απλό, το πλέον εύκολο να λυθεί.
Όπως το θέμα της ακτοπλοΐας ας πούμε.
Για να μην πω ότι δεν θα έπρεπε καν αυτό να υφίσταται, εφόσον στη χώρα αυτή λειτουργούσαν κρατικοί αυτοματισμοί, αντί της πολιτικής καπηλείας και του διακομματικού μαυρογυαλουρισμού
Συσκέψεις και κόντρα συσκέψεις, χωρίς σκέψη, χωρίς τσίπα, χωρίς κοινωνική ευαισθησία, χωρίς εθνική ευθύνη.
Το αγαθό της επικοινωνίας των νησιών αντικείμενο συσκέψεων εδώ και τόσα χρόνια, ΑΛΥΤΟ.
Χωρίς λύση φυσικά με γνώμονα το συμφέρον των νησιωτών.
Η ακτοπλοΐα ως εμπορικό μέγεθος, η ακτοπλοΐα ως χώρος κερδοσκοπίας, η ακτοπλοΐα ως "μοχλός ανάπτυξης".
Πουθενά η ακτοπλοΐα ως προυπόθεση επιβίωσης των νησιών.
Παιχνίδι να παίζεται για να τονώνεται το ρεύμα του πολιτικού τουρισμού (υπουργών, αυτοδιοικητικών, υπηρεσιακών παραγόντων κλπ παρατρεχάμενων)  και κάργα φωτογραφίες και δώστου ματαιόδοξη προβολή/αποτέλεσμα: κούφιες κουβέντες μια ζωή!

ΕΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ:
Στον 21ο αιώνα και ένας Παριανός αδυνατεί να επισκεφθεί δια θαλάσσης τα γειτονικά δωδεκάνησα ολοκληρωτικά για 9 μήνες.
"Δικαιούται" να το κάνει -όμως με επιστροφή μέσω Πειραιά- μονάχα την υψηλή τουριστική περίοδο!!

Αλήθεια, έχετε σκεφτεί ποτέ πως με τα χρήματα που έχουν σκορπιστεί στα ταξιδάκια
συσκεπτόμενων πολιτικών εκπροσώπων, θα μπορούσε η ελληνική πολιτεία να έχει ιδιόκτητο σκάφος επιπέδου χάι σπιντ;
Δεν συζητώ για τα χρήματα των επιδοτήσεων γιατί τότε θα μιλάγαμε για ολόκληρο στόλο σούπερ φαστ!!!