Κι ενώ το καλοκαίρι οδεύει προς το τέλος του, ένα καλοκαίρι υψηλότερων επιδόσεων και αποδόσεων από το περυσινό, με τα μυαλά στραμμένα στον υπέρ πάντων της επιβίωσης αγώνα, Παριανών και μη, τα μεγάλα προβλήματα του νησιού αναδύθηκαν για μια ακόμη φορά ως κακάσχημες Αφροδίτες αμαυρώνοντας την εξωτική κατά τα άλλα καλοκαιρινή εικόνα του.
Αλλά γι όλα αυτά και πολλά άλλα θα μιλήσουμε αναλυτικά και εξονυχιστικά προσεχώς και αρμοδίως...
Επί του παρόντος αυτά που θέλουμε να θίξουμε και εμπεριέχουν προσωπικά βιώματα είναι τα παρακάτω:
*Η πατρότητα της "ιδέας" να επιτρέπεται η κυκλοφορία στις "γουρούνες" με ότι αυτό συνεπάγεται στην ασφάλεια και ομαλότητα στους δρόμους σε ποιόν υπηρεσιακό ή πολιτικό παράγοντα ανήκει;
*Μιας και αναφερθήκαμε σε "γουρούνες", να μην ξεχάσουμε την γουρουνίσια συνήθεια των περισσότερων καπνιστών να πετάνε τα αποτσίγαρα στις αμμουδιές.
*Η πολυθρύλητη λαϊκή συνέλευση για το ξεπούλημα των υδροβιότοπων-παραλιών της Αλυκής αναβλήθηκε με αιτιολογία το βαρύτατο πένθος που σκόρπισε ο θάνατος του αξέχαστου Λιπράδου.
Αν και γνώμη μας είναι πως η αιτίαση αυτή δεν ευσταθεί, αναμένουμε καλόπιστα την σύγκληση της αναβληθείσας συνέλευσης, από τους νέους πλέον ιθύνοντες...
*Το όργιο της ανεξέλεγκτης ηχορύπανσης στο βωμό της "καλοπέρασης" (ποιων άραγε;) καλά κρατεί και μάλλον δεν υπάρχει προθυμία να μπει επιτέλους τάξη στο νησί...
*Καλά θα κάνουν ορισμένοι κατά φαντασίαν καλλιτέχνες να αντιληφθούν ότι η προσφορά τους στην τέχνη (στα εικαστικά ας πούμε) μπορεί να είναι μηδενική, αλλά στην παραγωγή γέλιου μέχρι δακρύων, πραγματικά μοναδική.
*Χρειάστηκε να σκοτωθεί ένα παλικαράκι στη Μύκονο για να κινητοποιηθούν οι πάντες και να εξαπολύσουν πόλεμο εγγράφων περί κανόνων, νόμων, διατάξεων και δεν συμμαζεύεται, φυσικά κατόπιν εορτής, όπως συνηθίζεται σε τέτοιες περιπτώσεις.
Κι όλα αυτά όσο διαρκεί η επήρεια των ΜΜΕ.
Στη Πάρο θ΄αποφασίσει ν' ασχοληθεί κανείς αρμόδιος και συναρμόδιος στα σοβαρά με το θέμα της αναρχίας στο θαλάσσιο χώρο, πριν φυσικά απαιτηθεί κάποιο θύμα και ο ανάλογος τηλεοπτικός χρόνος αναζήτησης ευθυνών;
*Οι καταστροφές δέντρων στις παραλίες χάριν γούστου ανάβοντας φωτιές με θέα το φεγγάρι έχουν ξεπεράσει προ πολλού τα όρια του ανεκτού.
Ούτε φέτος ίδρωσε το αυτί κανενός...
Αλλά γι όλα αυτά και πολλά άλλα θα μιλήσουμε αναλυτικά και εξονυχιστικά προσεχώς και αρμοδίως...
Επί του παρόντος αυτά που θέλουμε να θίξουμε και εμπεριέχουν προσωπικά βιώματα είναι τα παρακάτω:
*Η πατρότητα της "ιδέας" να επιτρέπεται η κυκλοφορία στις "γουρούνες" με ότι αυτό συνεπάγεται στην ασφάλεια και ομαλότητα στους δρόμους σε ποιόν υπηρεσιακό ή πολιτικό παράγοντα ανήκει;
*Μιας και αναφερθήκαμε σε "γουρούνες", να μην ξεχάσουμε την γουρουνίσια συνήθεια των περισσότερων καπνιστών να πετάνε τα αποτσίγαρα στις αμμουδιές.
*Η πολυθρύλητη λαϊκή συνέλευση για το ξεπούλημα των υδροβιότοπων-παραλιών της Αλυκής αναβλήθηκε με αιτιολογία το βαρύτατο πένθος που σκόρπισε ο θάνατος του αξέχαστου Λιπράδου.
Αν και γνώμη μας είναι πως η αιτίαση αυτή δεν ευσταθεί, αναμένουμε καλόπιστα την σύγκληση της αναβληθείσας συνέλευσης, από τους νέους πλέον ιθύνοντες...
*Το όργιο της ανεξέλεγκτης ηχορύπανσης στο βωμό της "καλοπέρασης" (ποιων άραγε;) καλά κρατεί και μάλλον δεν υπάρχει προθυμία να μπει επιτέλους τάξη στο νησί...
*Καλά θα κάνουν ορισμένοι κατά φαντασίαν καλλιτέχνες να αντιληφθούν ότι η προσφορά τους στην τέχνη (στα εικαστικά ας πούμε) μπορεί να είναι μηδενική, αλλά στην παραγωγή γέλιου μέχρι δακρύων, πραγματικά μοναδική.
*Χρειάστηκε να σκοτωθεί ένα παλικαράκι στη Μύκονο για να κινητοποιηθούν οι πάντες και να εξαπολύσουν πόλεμο εγγράφων περί κανόνων, νόμων, διατάξεων και δεν συμμαζεύεται, φυσικά κατόπιν εορτής, όπως συνηθίζεται σε τέτοιες περιπτώσεις.
Κι όλα αυτά όσο διαρκεί η επήρεια των ΜΜΕ.
Στη Πάρο θ΄αποφασίσει ν' ασχοληθεί κανείς αρμόδιος και συναρμόδιος στα σοβαρά με το θέμα της αναρχίας στο θαλάσσιο χώρο, πριν φυσικά απαιτηθεί κάποιο θύμα και ο ανάλογος τηλεοπτικός χρόνος αναζήτησης ευθυνών;
*Οι καταστροφές δέντρων στις παραλίες χάριν γούστου ανάβοντας φωτιές με θέα το φεγγάρι έχουν ξεπεράσει προ πολλού τα όρια του ανεκτού.
Ούτε φέτος ίδρωσε το αυτί κανενός...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου