του Παναγιώτη Χατζηστεφάνου
Αν είσαι Έλληνας ή Ελληνίδα σήμερα, δεν έχεις ούτε άλλοθι, ούτε επιλογή. Η ετυμηγορία είναι σαφής – είσαι ένοχος ως συνεργός για έγκλημα εναντίον της ανθρωπότητας.
Είναι έτοιμη πλέον για σένα η ιστορική καταδίκη, το νοητό κελί των τύψεων, ενοχών και τραυματικών αναμνήσεων. Εκεί, ως έθνος, θα κλειδωθείς για πάντα, για τον Ναζισμό που έθρεψες και επέτρεψες, όπως οι Γερμανοί θα απολογούνται εσαεί, όχι μόνο για αυτά που έκαναν στον Β” Παγκόσμιο, αλλά και για αυτά που αναθέτουν στις υπάκουες μαφίες που τους υπηρετούν σήμερα στην Ελλάδα.
Σε αυτή τη σκοτεινή, αιώνια φυλακή της βρόμικης εθνικής συνείδησης θα εκτίσεις την ποινή της συνενοχής σου σε να έγκλημα στο οποίο συμμετείχατε, είτε ακούσια, είτε εκούσια, είτε, το λιγότερο ως μάρτυρας, ανίκανος να παρέμβει.
Το εθνικό ποινικό μητρώο της Ελλάδας δεν θα καθαρίσει ποτέ. Για πάντα, όποτε κάποιος από εμάς ή τους απογόνους μας αναφέρεται στις μαύρες μέρες που ζούμε, θα πρέπει να αλλάζει θέμα συζήτησης, ταπεινωμένος.
Θα ντρέπεται, για πολλές γενιές, επειδή σήμερα είναι, όπως και όλοι ανεξαιρέτως, συνένοχος σε ένα ανθρωπιστικό έγκλημα της τάξης ενός Άουσβιτς.
Θα θυμάται πως η άρχουσα τάξη, και συνεκδοχικά το καθεστώς που υπηρετούμε όλοι, επικαλούμενη το πασπαρτού άλλοθι της κατασκευασμένης κρίσης, για πρώτη φορά στην ιστορία αυτής της χώρας, επιβιώνει διώκοντας συστηματικά πρόσφυγες, απαγάγοντας και δολοφονώντας αθώους, εγκλωβίζοντας τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και ζητώντας λύτρα από την Ευρώπη για «να μην πεθάνουν της πείνας» εκείνοι που «δεν έχουν χαρτιά».
Τους φυλακίζει σε κολαστήρια, που δεν έχουν φούρνους καύσης νεκρών μόνο και μόνο επειδή ακόμα δεν έχει πεθάνει ικανός αριθμός μεταναστών για να στηθεί εντός της περίφραξης επικερδές νεκροταφείο. Δεν θα αργήσουν όμως οι μνήμες των φούρνων να αναβιώσουν και κυριολεκτικά, όχι μόνο συμβολικά, με μετταλλικά κοντέηνερ που πυρακτώνονταν όλο το καλοκαίρι, προκαλώντας θερμοπληξία σε 10 άτομα που έχει μέσα το καθένα.
Απόπειρες αυτοκτονίας βέβαια, καθώς και άλλες, άμεσα συνδεδεμένες με τις κακουχίες, αρρώστιες μαστίζουν τον φυλακισμένο πληθυσμό που δεν έχει πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας. Μάλλον έχει, αλλά σαφώς λιγότεροι γιατροί πάνε στην Αμυγδαλέζα το μήνα από όσοι κτηνίατροι επισκέπτονται τη βδομάδα οποιοδήποτε χηροτροφείο.
Μου λες ότι ομιλώ από θέση ισχύος – δεν συναλλάσσομαι καθημερινά μαζί τους. Μα είναι δυνατόν κάποιος να μην έχει συναλλαγεί ποτέ με μετανάστη ή αλλοδαπό ή έστω μέτοικο ή τουρίστα στην Ελλάδα? Πότε άρχισε να μας τρομοκρατεί η ιδέα του ξένου?
Με ρωτάς αν ο ένας παπούς μου ήρθε στην Αθήνα από την Σμύρνη? Ή αν ο άλλος ο παπούς μου βρέθηκε 6 χρονών, ανήλικος μετανάστης, από την ακόμα τότε Τουρκοκρατούμενη Χίο στην Ουρουγουάη? Προσωπικά, όλη μου η οικογένεια, 3 γενιές τώρα, πηγαινο-έρχεται μεταξύ τριών ηπείρων. Τι με ρωτάς? Αν έχω συναναστραφεί με ξένους, όταν έχω εγώ ο ίδιος έχω επιλέξει να είμαι ξένος. Έχω ήδη μεταναστεύσει – για σπουδές και για δουλειές ολόκληρα 7 χρόνια! Αν η έννοια της μετανάστευσης είναι εξωτική και δαιμονοποιημένη για σένα λυπάμαι, αλλά είσαι άνθρωπος πολύ περιορισμένης αντίληψης . Οι άνθρωποι, ολόκληρες φυλές καμιά φορά, αλλάζουν χώρα διαμονής, για πολλούς και διάφορους λόγους, από καταβολής ανθρωπότητας.
Δεν καταλαβαίνω επίσης γιατί τρελένεσαι από την χαρά σου όταν έρχονται κάθε καλοκαίρι εκατομύρια τουρίστες από όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Απέναντι σε αυτούς είσαι ξαφνικά θετικά προδιατεθιμένος και φιλόξενος επειδή αυτοί σου τα σκάνε? Μόνο όταν είσαι γκαρσόνι και καμαριέρα νιώθεις καλά σε σχέση με ξένους δηλαδή? Όταν μοιράζεσαι το λεωφορείο και συνειδητοποιείς ότι οι συνεπιβάτες σου είναι από άλλη χώρα ταράζεσαι? Γιατί?
Οι μετανάστες επιβαρύνουν την εθνική οικονομία? Πως? Ως άλλοθι για να εισπράξει το Ελληνικό κράτος 162 εκατομύρια ευρώ τον χρόνο στο όνομα τους – άσχετα αν τα κλέβουν οι μαφίες που εσύ ψηφίζεις.
Ή μήπως οι αλλοδαποί που μένουν εδώ δεν πληρώνουν σούπερ μάρκετ, εισιτήρια και φόρους? Πως επιβαρύνουν το κράτος ακριβώς? Δεν φορολογείται η κάθε συναλλαγή τους με 23% ΦΠΑ? Ή μήπως δεν υπάρχει παραοικονομία μεταξύ Ελλήνων και ξαφνικά μας ενοχλούν τα υπαίθρια μικρομάγαζα των ξένων?
Γιατί ξεχνάμε ότι ο αυτόχθων Έλληνας έχει πρόσβαση σε κυκλώματα που δεν έχει ο αλλοδαπός? Ο Έλληνας μπορεί και θα κάνει τις ύποπτες συναλλαγές του και θα φοροδιαφύγει σε άλλα επίπεδα.
Μας ενοχλούνε οι Πακιστανοί ρακοσυλλέκτες που δεν πληρώνουν ΙΚΑ όταν ψάχνουν τα σκουπίδια αλλά όχι οι Γερμανοί που μπαινοβγαίνουν στα υπουργεία και απαιτούν την απόλυτη ισοπέδωση της οποιασδήποτε αξιοπρέπειας του Έλληνα πολίτη στο όνομα ενός Ναζιστικού ιδεώδους μασκαρεμένου με οικονομικό άλλοθι.
Ας μην συζητήσουμε άλλο την οικονομική εκλογίκευση της αθλιότητας. Να μην επιτρέπουμε άλλο τη ψευδαίσθηση ότι είναι αποδεκτό να διώκωνται οι μετανάστες επειδή είναι φτωχοί και άρα η Ελλάδα δεν επωφελείται από την φορολογία τους «αφού δεν έχουν καν φορολογικό μητρώο» όπως λένε τόσοι και τόσοι αυτόκλητοι εφοριακοί υπάλληλοι και πρόθυμοι τοποτηρητές της Μέρκελ.
Να ρωτήσουμε πόσοι Έλληνες βρίσκονται ακριβώς στην ίδια θέση? Οι μισοί και παραπάνω Έλληνες είναι κακομοίρηδες που κρύβονται από το κράτος επειδή δεν μπορούν να καταβάλλουν τους φόρους και τα χαράτσια που απαιτούν οι αποθρασυμένοι κυβερνώντες.
Δεν με ενδιαφέρει ποιοί είναι έγκλειστοι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ανά την Ελλάδα. Με ενδιαφέρει μόνο αν κατηγορούνται για κάτι. Μόνο σε κάποιον εισαγγελέα αφορά η υπόθεση και πάλι μόνο εάν κατηγορούνται για κάποια εγκληματική πράξη.
Τι σημαίνει δεν μπορούν να επιστρέψουν στις πατρίδες τους επειδή εκεί έχει πόλεμο? Τι με νοιάζει εμένα ή εσένα? Να μείνουν εδώ. Έχεις πρόβλημα?
Όχι, δεν τους παίρνω σπίτι μου. Τι σημαίνει πάρ” τους σπίτι σου? Αδέσποτα σκυλιά είναι οι μετανάστες να τους μαζέψω με λουριά? Τους ρώτησες αν θέλουν να συγκατοικήσουν με τα μούτρα μου ή τα δικά σου? Να βγούν εκεί έξω και να ζήσουν θέλουν οι μετανάστες, όπως και σύ, σε δικά τους σπίτια, που θα πληρώνουν όπως μπορούν, όπως ακριβώς και εσύ. Μερικοί θα γίνουν και κλέφτες, άλλοι θα γίνουν και φονιάδες, όπως και είναι και πάμπολλοι Έλληνες ήδη.
Τι θες να μας πεις λοιπόν με το γελοίο επιχείρημα της πιθανής εγκληματικότητας εκ μέρους κάποιων αλλοδαπών? Σάμπως έχει άλλο ειδικό βάρος το πιθανό έγκλημα του αλλοδαπού από το πιθανό έγκλημα του Έλληνα?
Ή μήπως νομίζεις ότι δεν είναι αρκετά επανδρωμένη η Ελληνική Αστυνομία να αντιμετωπίσει το μεταναστευτικό?
Υπαινίσσεσαι ότι η ΕΛ.ΑΣ. δεν έχει ικανό αριθμό δυνάμεων ώστε να αστυνομεύει αποτελεσματικά τους δρόμους αλλά μπορεί να συντηρεί δυνάμεις φρούρησης και καταστολής γύρω από περίφραχτα κοντέηνερ στα οποία στιβάζονται άνθρωποι χωρίς ελεύθερη πρόσβαση σε νερό, ρεύμα και άλλα βασικά επιβίωσης, σε συνθήκες πολύ χειρότερες από ζώων?
Δηλαδή μπορεί να παριστάνει τον δεσμοφύλακα κάποιος σε στρατόπεδα-κολαστήρια αλλά δεν μπορεί να ασκήσει τα ίδια ή ανάλογα καθήκοντα επιβολής της «τάξης και ασφάλειας» στους δρόμους?
Ή μήπως είναι η Ελληνική κοινωνία τόσο σαδιστική που προτιμά να πληρώνει φρουρούς για να βασανίζουν και να ξυλοφορτώνουν ασθενείς που στερούνται τα φάρμακα τους αλλά όχι να πληρώνει τους ίδιους αξιωματικούς για να κάνουν περιπολίες στην πόλη ? Από αυτές θα κέρδιζε συνολικά η Ελληνική κοινωνία και όχι μόνο η τάξη των εταιριών που αναλαμβάνουν μισθοφορικά την λειτουργεία και την εκμετάλλευση των Ελληνικών Άουσβιτς.
Δηλαδή υπάρχουν χρήματα, αλλά όχι για ασφάλεια όλων – μόνο για στρατόπεδα συγκέντρωσης και την παρέα ιδιωτών που πλουτίζει από αυτά.
Οι ελάχιστες παροχές που συντηρούν ζωντανούς τους όμηρους της συνθήκης του Δουβλίνου στα Ελληνικά Άουσβιτς προσφέρονται μέσω απευθείας αναθέσεων από το κράτος που διαχειρίζεται τα Ευρωπαϊκά κονδύλια και τα σπρώχνει προς «ημέτερους» εργολάβους.
Κανείς δεν ξέρει ποιοί είναι αυτοί που έχουν αναλάβει την βρομοδουλειά της συντήρησης των φυλακισμένων, κανείς δεν γνωρίζει ποιοί μοιράζονται μια πίτα 162 εκατομυρίων ευρώ ετησίως, τα οποία προέρχονται από Ευρωπαϊκά κονδύλια.
Διαρκώς γιγαντώνεται η αποτρόπαια εικόνα της Ελλάδας ως αποθήκη ψυχών και χώρα όπου ανθεί το ιδρυματοποιημένο εμπορίο και η κρατική επιχείρηση απαγωγής ανθρώπων για λύτρα.
Το Κέντρο Υποδοχής και το Προαναχωρησιακό Κέντρο Κράτησης που κατασκευάζονται στο πρώην στρατόπεδο Παραδέλλη, στη Μυτιλήνη, είναι πιστό αντίγραφο της Αμυγδαλέζας.
Ανάπτυξη λοιπόν σημαίνει όλο και περισσότερα, όλο και πιο σύγχρονα Άουσβιτς στην Ελλάδα.
Και έχει προοπτικές η αγορά των ιδιωτικών φυλακών, όπως μάθαμε στο 3ο Ελληνο-Ρωσικό Φόρουμ, που έγινε στο Ζάππειο, υπό την κοινή προεδρεία του Ευάγγελου Μεϊμαράκη και της Βαλεντίνας Ματβιένκο, σκληροπυρηνικής ακροδεξιάς και στενής συνεργάτιδας του Πούτιν και πρόεδρο του Συμβουλίου της Ομοσπονδίας της Ομοσπονδιακής Συνέλευσης της Ρωσίας. Εκεί, ο Ευάγγελος Τσιρώνης, πολ. μηχανικός, κατέθεσε πρόταση εκ μέρους “Ελληνα ιδιώτη επενδυτή με τίτλο «Η χρήση στην Ελλάδα της ρωσικής πρακτικής και εμπειρίας και νέων τεχνολογιών στη δημιουργία συγκροτημένου κέντρου για τους αστέγους και τους παράνομους μετανάστες».
Η ανάπτυξη λοιπόν περνάει από την αιώνια ενοχή. Από εγκλήματα που είχαμε ορκιστεί πως δεν θα συμβούν ξανά. Και όμως, όχι μόνο συμβαίνουν, αλλά συμμετέχουμε σε αυτά κιόλας. Θέλοντας και μη. Ως μάρτυρες.
Και αυτή την εβδομάδα, ένα όριο ξεπεράστηκε.
Η δολοφονία του Παύλου Φυσσά σηματοδοτεί την επισημοποίηση του εμφυλίου πολέμου που έχουν κηρύξει τα Ναζιστικά τάγματα θανάτου της Χούντας που υπηρετεί την προδοτική άρχουσα τάξη της χώρας.
Το όριο που ξεπεράστηκε είναι εκείνο της στοχοποίησης μειονοτήτων.
Ο Ναζισμός δεν δολοφονεί πια μόνο κάτι ξυπόλητους κακομοίρηδες με ακαταλαβίστικα ονόματα από μακρινές χώρες. Δεν επιδίδεται μόνο σε στρατόπεδα συγγέντρωσης.
Ούτε κυνηγάει μόνο οροθετικές γυναίκες, ομοφυλόφιλους, Βουλευτές της Σουηδικής Βουλής, άστεγους και λοιπά μιάσματα που χαλάνε τη μόστρα του success story.
Όχι – ο Ναζισμός πλέον δολοφονεί ηγετικές φιγούρες της πλειοψηφίας.
Μαχαιρώνει, μπροστά σε δεκάδες μάρτυρες, καλλιτέχνες καθ” όλα αποδεκτούς και δημοφιλείς από τον πολύ κόσμο, και ειδικότερα εκείνους που έχουν αντιφασιστική δράση με ανταπόκριση στο πιο συνειδητό και μάχιμο τμήμα της νεολαίας.
Ο Ναζισμός δολοφονεί και δυναμικές, έντονες, τολμηρές φιγούρες, που δρουν έξω από τα τηλεσκυλάδικα και τις παρακμιακές αρπαχτές στη Μύκονο, έξω από τις αίθουσες συνεδρίασης των καθεστωτικών Μ.Μ.Ε., έξω από τα τηλεπαράθυρα και τα βραβεία MAD.
Ο Ναζισμός σκοτώνει κάποιους που ζουν, δημιουργούν και διαφωτίζουν και αφυπνίζουν τον κόσμο με κύρος αυτόνομο.
Ο Παύλος Φύσσας ήταν – είναι και θα είναι – ένας από αυτούς – ένας αληθινός Έλληνας διανοητής, ικανός να ξεσηκώσει μια ολόκληρη γενιά. Και το κατάφερε. Πλήρωσε με την ίδια του την ζωή το τίμημα του αντιφασιστικού του αγώνα μέσω της τέχνης. Η ιστορία του ανήκει. Στην πινακοθήκη των ηρώων της ελευθερίας κατέκτησε μια μόνιμη θέση.
Και ήταν ένας απόλυτα καθαρόαιμος Έλληνας, που θα μπορούσε άνετα να είχε διαλέξει τον άλλο δρόμο. Της μόστρας, του βολέματος, της διαπραγμάτευσης. Και όμως, παρέμεινε μέχρι τέλους, ένας από τους ελάχιστους που δεν μάσησαν αντιμετωπίζοντας στον Ναζισμό, ενώ σίγουρα ήξερε ότι ο ίδιος δεν θα την βγάλει καθαρή έτσι όπως τα “λεγε – δηλαδή όπως είναι.
Ας μην περιφρονήσουμε όλα όσα εκείνα μας έλεγε όσο ζούσε με την δουλειά του. Ας τον ακούσουμε τώρα, έστω και αν έπρεπε να πεθάνει για χάρη μας πριν αναγκαστούμε να συνειδητοποιήσουμε ότι οι φασίστες μας έχουν πάρει στο κατόπι. Όλους εμάς που δεν το βουλώνουμε.
Ο νεκρός αυτός, λίγες μέρες μετά τους τραμπουκισμούς εκ μέρους βουλευτών της Χρυσής Αυγής σε εκδηλώσεις προς τιμή θυμάτων του Ναζιστικού ολοκαυτώματος, ορίζει μια επιτάχυνση των εξελίξεων, και σηματοδοτεί μια ανησυχητική πυκνότητα εξάπλωσης της βίας.
Δεν είναι μόνο οι μειονότητες πλέον ο στόχος.
Τώρα ήρθαν και για σένα. Αποκλείεται να ζεις στην Ελλάδα και να μην σου είναι γνώριμος ο ανθρωπότυπος του Παύλου Φυσσά. Αποκλείεται να δεις την φωτογραφία του και να μην σκεφτείς «έχω πολλούς τέτοιους φίλους». Είναι ο καθημερινός Έλληνας.
Θέλεις δεν θέλεις, ή φταίς, ή σε νοιάζει.
Πρέπει όλοι να δείξουμε μηδενική ανοχή απέναντι σε όλο αυτό που στήνεται μεθοδικότατα: την σοβαρότητα της υπόθεσης. Πρέπει να εξηγήσουμε ότι ούτε εμείς αστειευόμεθα. Στις τρύπες τους. Όσοι δεν επιλέγουν μεριά, είναι απλά στην μέση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, είτε αλλού, οπότε δεν έχουν και προσωπική σχέση με τα γεγονότα.
Τα γεγονότα είναι Ναζιστικές ανθρωποθυσίες, από την καφετέρια ώς τα στρατόπεδα και ακόμα παραπέρα.
Και οι τύψεις αυτών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου